JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻE LUKSEMBURGA,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

oraz

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

z jednej strony, oraz

PREZYDENT ARABSKIEJ REPUBLIKI EGIPTU,

z drugiej strony,

PREAMBUŁA

PRAGNĄC zamanifestować wspólne pragnienie utrzymania i wzmocnienia przyjaznych wzajemnych stosunków, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych,

ZDECYDOWANI ustanowić zakrojoną na szeroką skalę współpracę, która przyczyni się do rozwoju gospodarczego i społecznego Egiptu i pomoże zacieśnić stosunki między Wspólnotą a Egiptem,

ZDECYDOWANI wspierać, uwzględniając własne poziomy rozwoju, współpracę gospodarczą i handlową między Wspólnotą a Egiptem oraz ustalić solidną podstawę dla tej współpracy, zgodnie ze swoimi międzynarodowymi zobowiązaniami,

ZDECYDOWANI ustanowić nowy model stosunków między państwami rozwiniętymi i rozwijającymi się, zgodnie z dążeniami społeczności międzynarodowej do bardziej sprawiedliwego i zrównoważonego ładu gospodarczego,

ZWRACAJĄC UWAGĘ na to, że artykuł 17 Umowy podpisanej w Brukseli dnia 18 grudnia 1972 roku stanowi o konieczności zawarcia nowej Umowy w szerszym zakresie,

POSTANOWILI zawrzeć niniejszą Umowę oraz w tym celu wyznaczyli jako swoich Pełnomocników następujące osoby:

Jego królewskA Mość Król Belgów:

Renaat VAN ELSLANDE’A,

Ministra Spraw Zagranicznych;

Jej KrólewskA Mość KrólowA Danii:

Jensa CHRISTENSEN’A,

Ambasadora,

Stałego Podsekretarza;

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC:

Hansa-Dietricha GENSCHER’A,

Ministra Spraw Zagranicznych;

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ:

Louisa de GUIRINGAUD’A,

Ministra Spraw Zagranicznych;

PREZYDENT IRLANDII:

Garreta FITZGERALD’A,

Ministra Spraw Zagranicznych;

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ:

Arnaldo FORLANIEGO,

Ministra Spraw Zagranicznych;

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA:

Gastona THORN’A,

Prezydenta i Ministra Spraw Zagranicznych Rządu Wielkiego Księstwa Luksemburga;

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW:

Max’a van der STOEL’A,

Ministra Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów;

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ:

Anthony’ego CROSLAND’A, MP,

Sekretarza Stanu Spraw Zagranicznych i Spraw Wspólnoty Narodów Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH:

Anthony’ego CROSLAND’A, MP,

Urzędującego Przewodniczącego Rady Wspólnot Europejskich,

Sekretarza Stanu Spraw Zagranicznych i Spraw Wspólnoty Narodów Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

Claude’a CHEYSSON’A,

Członka Komisji Wspólnot Europejskich;

PREZYDENT ARABSKIEJ REPUBLIKI EGIPTU:

Zakareya Tawfik’a ABDEL - FATTAH’A,

Ministra Handlu Zagranicznego Arabskiej Republiki Egiptu.

Artykuł 1

Celem niniejszej Umowy zawartej między Wspólnotą a Egiptem jest wspieranie kompleksowej współpracy między Umawiającymi się Stronami, mającej na celu rozwój gospodarczy i społeczny Egiptu oraz wzmocnienie stosunków między Stronami. W związku z tym, przyjmuje się postanowienia i środki w dziedzinie współpracy gospodarczej, technicznej i finansowej oraz handlu.

TYTUŁ I

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA, TECHNICZNA I FINANSOWA

Artykuł 2

Wspólnota i Egipt ustanawiają współpracę mającą na celu przyczynienie się do rozwoju Egiptu poprzez podjęcie działań uzupełniających wysiłki podjęte przez Egipt, oraz wzmocnienie istniejących powiązań gospodarczych na możliwie najszerszą skalę dla obopólnego dobra Stron.

Artykuł 3

W celu nawiązania współpracy określonej w artykule 2, w szczególności należy uwzględnić, co następuje:

cele i priorytety planów i programów rozwojowych Egiptu,

znaczenie systemów, do których włącza się różne działania,

znaczenie promowania współpracy regionalnej między Egiptem i pozostałymi państwami.

Artykuł 4

1. Celem współpracy między Wspólnotą a Egiptem jest, w szczególności promowanie:

uczestnictwa Wspólnoty w działaniach podejmowanych przez Egipt w dziedzinie rozwoju jego infrastruktury i produkcji, w celu zróżnicowania jego struktury gospodarczej. Uczestnictwo to wiąże się w szczególności z uprzemysłowieniem Egiptu oraz modernizacją jego rolnictwa;

wprowadzania do obrotu oraz promowania sprzedaży produktów wywożonych z Egiptu;

współpracy przemysłowej, której celem jest przyspieszenie rozwoju produkcji przemysłowej Egiptu przez podjęcie właściwych środków:

zachęcania Wspólnoty do uczestniczenia we wdrażaniu programów rozwoju przemysłowego Egiptu,

ustanowienia organizacji nawiązywania kontaktów i odbywania spotkań między przedstawicielami Egiptu i Wspólnoty podejmującymi decyzje polityczne w dziedzinie przemysłu, promotorami i firmami w celu promowania ustanawiania nowych stosunków w dziedzinie przemysłu zgodnie z celami Umowy,

ułatwiania uzyskiwania korzystnych warunków patentowych oraz innego typu własności przemysłowej, przez finansowanie zgodne z protokołem 1 i/lub innymi odpowiednimi uzgodnieniami z przedsiębiorstwami i instytucjami we Wspólnocie,

umożliwienia usunięcia barier pozataryfowych i parataryfowych, utrudniających dostęp do rynku każdej ze Stron;

współpracy w dziedzinie nauki, technologii i ochrony środowiska naturalnego;

uczestnictwa podmiotów gospodarczych Wspólnoty w programach dotyczących wydobycia, produkcji i przetwarzania zasobów Egiptu oraz innych działań, które pozwoliłyby na wykorzystanie tych zasobów na miejscu oraz właściwego wykonania współpracy i umów inwestycyjnych zawartych między podmiotami gospodarczymi Stron w tym celu;

współpracy w sektorze rybołówstwa;

wspieranie inwestycji prywatnych w obopólnym interesie obu Stron;

wymiany informacji na temat sytuacji gospodarczej i finansowej, oraz niezbędnego w tym zakresie rozwoju dla sprawnego funkcjonowania Umowy.

2. Umawiające się Strony mogą podjąć decyzję dotyczącą dalszych obszarów współpracy.

Artykuł 5

1. Rada Współpracy okresowo ustala wytyczne w zakresie współpracy dla osiągnięcia celów wymienionych w Umowie.

2. Rada Współpracy jest odpowiedzialna za poszukiwanie metod i środków ustanowienia współpracy w obszarach określonych w artykule 4. W związku z tym, posiada ona uprawnienie do podejmowania decyzji.

Artykuł 6

Wspólnota uczestniczy w finansowaniu wszelkich środków mających na celu promowanie rozwoju Egiptu, na warunkach określonych w protokole 1 w sprawie współpracy technicznej i finansowej przy uwzględnieniu możliwości, jakie daje współpraca trójstronna.

Artykuł 7

Umawiające się Strony ułatwiają właściwy wykonanie współpracy oraz umów inwestycyjnych, które leżą w interesie obu Stron i w ramach Umowy.

TYTUŁ II

WSPÓŁPRACA HANDLOWA

Artykuł 8

W dziedzinie handlu celem niniejszej Umowy jest wspieranie handlu między Umawiającymi się Stronami, uwzględniając właściwe poziomy rozwoju Stron oraz potrzebę zapewnienia większej równowagi w zakresie handlu, w celu zwiększenia tempa wzrostu gospodarczego Egiptu w dziedzinie handlu oraz polepszenia warunków dostępu produktów Egiptu do rynku Wspólnoty.

A. Produkty przemysłowe

Artykuł 9

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 13, 14 i 16, cła oraz opłaty o skutku równoważnym w stosunku do przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Egiptu, innych niż wymienione w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, oraz oprócz wymienionych w załączniku A, znosi się zgodnie z poniższym harmonogramem:

Artykuł 10

1. Dla każdego produktu podstawowe stawki celne, których dotyczą obniżki przewidziane w artykule 9 to:

w odniesieniu do Wspólnoty w jej pierwotnym składzie: cła faktycznie stosowane w odniesieniu do Egiptu w dniu 1 stycznia 1975 roku, zgodnie z postanowieniami załącznika I do Umowy z dnia 18 grudnia 1972 roku, zawartego między Wspólnotą a Egiptem,

w odniesieniu do Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa: cła faktycznie stosowane w odniesieniu do Egiptu w dniu 1 stycznia 1972 roku.

2. Stosuje się zmniejszone cła obliczone zgodnie z artykułem 9, zaokrąglone do pierwszego miejsca dziesiętnego.

Jednakże, z zastrzeżeniem stosowania przez Wspólnotę artykułu 39 ustęp 5 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia oraz dostosowania do Traktatów z dnia 22 stycznia 1972 roku, w odniesieniu do określonych ceł lub określonej części ceł mieszanych ujętych w taryfie celnej Irlandii i Zjednoczonego Królestwa, stosuje się artykuł 9, w zaokrągleniu do czwartego miejsca dziesiętnego.

Artykuł 11

1. W przypadku ceł obejmujących element ochronny i element fiskalny, do elementu ochronnego stosuje się artykuł 9.

2. Zjednoczone Królestwo zastępuje cła o charakterze fiskalnym, a element fiskalny tych ceł zastępuje podatkiem wewnętrznym, zgodnie z artykułem 38 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia oraz dostosowań do Traktatów określonych w artykule 10.

Artykuł 12

Ograniczenia ilościowe w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Egiptu, innych niż wymienione w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz oprócz wymienionych w załączniku B, oraz środki o skutku równoważnym z ograniczeniami ilościowymi w przywozie, znosi się z dniem wejścia w życie Umowy.

Artykuł 13

Środki przewidziane w artykule 1 protokołu 7 do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia i dostosowań do Traktatów określonych w artykule 10, dotyczącym przywozu pojazdów silnikowych oraz montażu pojazdów silnikowych w Irlandii, stosuje się w odniesieniu do Egiptu.

Artykuł 14

1. Przywóz produktów określonych poniżej podlega pułapom rocznym, powyżej których cła faktycznie stosowane w odniesieniu do państw trzecich można ponownie wprowadzić zgodnie z ustępami 2-6, każdorazowo wskazując pułap ustalony na rok wejścia w życie Umowy.

2. Począwszy od następnego roku, pułapy wskazane w ustępie 1 podwyższa się corocznie o 5%.

3. Wspólnota zachowuje prawo do wprowadzenia pułapów dla produktów objętych podpozycją 28.40 B II (fosforany, w tym polifosforany inne niż amoniak) i działem 76 (aluminium) Wspólnej Taryfy Celnej.

4. Z chwilą osiągnięcia pułapu ustalonego dla przywozu produktu objętego niniejszym artykułem, cła faktycznie stosowane w odniesieniu do państw trzecich można ponownie nałożyć na przywóz danego produktu do końca roku kalendarzowego.

5. Z chwilą, gdy przywóz do Wspólnoty produktu podlegającego pułapom osiąga 75% ustalonego poziomu, Wspólnota poinformuje o tym Radę Współpracy.

6. Pułapy przewidziane w niniejszym artykule znosi się nie później niż dnia 31 grudnia 1979 roku.

Artykuł 15

1. Wspólnota zachowuje prawo do zmiany ustaleń stosowanych do produktów ropopochodnych ujętych w podpozycji i pozycji 27.10, 27.11 A i B I, 27.12, 27.13 B i 27.14 Wspólnej Taryfy Celnej:

z chwilą przyjęcia wspólnej definicji pochodzenia produktów ropopochodnych,

z chwilą przyjęcia decyzji w ramach wspólnej polityki handlowej, lub

z chwilą ustanowienia wspólnej polityki energetycznej.

2. W takim przypadku Wspólnota zapewnia, że przywóz tych produktów korzysta z przywilejów przewidzianych w niniejszej Umowie.

W celu zastosowania niniejszego ustępu, na wniosek drugiej Strony, w Radzie Współpracy odbędą się konsultacje.

3. Z zastrzeżeniem ustępu 1, niniejsza Umowa nie ma wpływu na regulacje pozataryfowe stosowane w przywozie produktów ropopochodnych.

Artykuł 16

Dla towarów uzyskanych z przetworzenia produktów rolnych wymienionych w załączniku C, obniżki określone w artykule 9 stosuje się do stałego elementu opłaty nakładanego na przywóz takich produktów do Wspólnoty.

B. Produkty rolne

Artykuł 17

1. Należności celne przy przywozie do Wspólnoty następujących produktów pochodzących z Egiptu, obniża się o procent podany dla każdego z tych produktów:

2. Ustęp 1 stosuje się do świeżych cytryn z podpozycji 08.02 ex C Wspólnej Taryfy Celnej pod warunkiem, że na wewnętrznym rynku Wspólnoty ceny cytryn przywożonych z Egiptu, po odprawie celnej i odliczeniu opłat przywozowych innych niż cła, są nie niższe niż cena referencyjna i cła faktycznie stosowane w odniesieniu do państw trzecich, oraz ustalona kwota 1-20 jednostek rozliczeniowych na 100 kilogramów.

3. Opłaty przywozowe inne niż cła określone w ustępie 2, to opłaty przewidziane do obliczania cen wejścia określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72 w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw.

Jednakże, Wspólnota ma prawo do obliczania kwoty, jaką należy odliczyć w odniesieniu do opłat przywozowych innych niż cła określone w ustępie 2, zgodnie z miejscem pochodzenia w taki sposób, aby uniknąć trudności, jakie mogą wyniknąć z wpływu tych opłat na ceny wejścia.

Nadal stosuje się artykuły 23-28 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72.

4. W drodze odstępstwa od ustępu 1, Dania, Irlandia i Zjednoczone Królestwo są uprawnione do stosowania, do dnia 1 stycznia 1978 roku, do przywozu świeżych pomarańczy z podpozycji 08.02 ex A Wspólnej Taryfy Celnej oraz świeżych mandarynek (w tym tangerynek i satsuma), klementynek, wilkingów i podobnych mieszańców cytrusowych z podpozycji 08.02 ex B Wspólnej Taryfy Celnej, opłat które nie mogą być niższe niż te wymienione w załączniku D.

Artykuł 18

Cła przywozowe do Wspólnoty określonych poniżej produktów pochodzących z Egiptu, stosuje się według następujących stawek:

Artykuł 19

1. Wspólnota podejmie wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że opłaty przy przywozie do Wspólnoty ryżu objętego pozycją 10.06 Wspólnej Taryfy Celnej i pochodzącego z Egiptu, są obliczane zgodnie z artykułem 11 rozporządzenia (EWG) nr 1418/76 w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu, pomniejszone o kwotę obliczoną zgodnie z ustępem 3.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do ilości rocznej nieprzekraczającej 32 000 ton pod warunkiem, że Egipt nakłada na wywóz produktów określonych w niniejszym ustępie opłatę specjalną, oraz że ta opłata specjalna jest równa kwocie, o którą obniżono opłatę i znajduje odzwierciedlenie w cenie importowej tych towarów we Wspólnocie.

3. Kwota, o którą obniża się opłatę, jest ustalana przez Wspólnotę kwartalnie. Jest równa 25% średniego poziomu opłat stosowanych w okresie referencyjnym. Ten okres referencyjny oraz zasady stosowania niniejszego artykułu ustala się w oparciu o wymianę listów między Umawiającymi się Stronami.

4. Konsultacje w sprawie funkcjonowania systemu przewidzianego w niniejszym artykule mogą się odbywać w ramach Rady Współpracy.

Artykuł 20

1. Wspólnota podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że opłatę przy przywozie do Wspólnoty otrębów, śruty i innych pozostałości uzyskanych z odsiania, mielenia lub innego typu obróbki zbóż objętych podpozycją 23.02 A Wspólnej Taryfy Celnej i pochodzących z Egiptu, oblicza się zgodnie z artykułem 2 rozporządzenia (EWG) nr 2744/75 w sprawie systemu przywozu i wywozu produktów przetworzonych ze zbóż i ryżu, pomniejszoną o kwotę równą 60% elementu zmiennego opłaty.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się pod warunkiem, że Egipt nałoży na wywóz produktów określonych w niniejszym ustępie opłatę specjalną, równą kwocie, o którą obniżono opłatę, oraz że opłata znajduje odzwierciedlenie w cenie importowej Wspólnoty.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu ustanawia się w oparciu o wymianę listów między Wspólnotą a Egiptem.

4. Na wniosek każdej z Umawiających się Stron, konsultacje w sprawie funkcjonowania systemu przewidzianego w niniejszym artykule odbywają się w ramach Rady Współpracy.

Artykuł 21

1. Stopy obniżki określone w artykule 17 stosuje się do ceł faktycznie stosowanych w odniesieniu do państw trzecich.

2. Jednakże, opłaty wynikające z obniżek wprowadzonych przez Danię, Irlandię i Zjednoczone Królestwo w żadnym wypadku nie mogą być niższe, niż stosowane przez wspomniane państwa względem Wspólnoty w jej pierwotnym składzie.

3. Tytułem odstępstwa od ustępu 1, jeśli stosowanie powyższych powoduje czasowe odbieganie stawek taryfowych od ostatecznego poziomu, Dania, Irlandia i Zjednoczone Królestwo mogą utrzymać w mocy obowiązujące cła do momentu osiągnięcia właściwego poziomu tych ceł z chwilą kolejnego dostosowania, lub mogą stosować cła wynikające z kolejnego dostosowania z chwilą, gdy wysokość stawek taryfowych osiągnie lub przekroczy wspomniany poziom.

4. Stosuje się obniżone cła obliczone zgodnie z artykułem 17, zaokrąglone do pierwszego miejsca dziesiętnego.

Jednakże, z zastrzeżeniem stosowania przez Wspólnotę artykułu 39 ustęp 5 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia oraz dostosowań do Traktatów określonych w artykule 10, w odniesieniu do ceł specjalnych lub specjalnych części ceł mieszanych w Taryfie Celnej Irlandii i Zjednoczonym Królestwie, stosuje się cła obniżone, zaokrąglone do czwartego miejsca dziesiętnego.

5. Opłata, do której Państwa Członkowskie stosują obniżkę przewidzianą w artykule 19, to opłata faktycznie stosowana w odniesieniu do państw trzecich.

6. W nowych Państwach Członkowskich zmienny składnik opłaty określony w artykule 19, oblicza się uwzględniając stawki faktycznie stosowane w odniesieniu do państw trzecich.

Artykuł 22

1. Jeśli w wyniku wdrożenia polityki rolnej lub zmiany istniejących zasad wprowadzone zostaną zasady specjalne lub, jeżeli postanowienia w sprawie wdrożenia polityki rolnej zostaną zmienione lub rozwinięte, Wspólnota może zmienić uzgodnienia ustanowione w Umowie w zakresie danych produktów.

W takich przypadkach, Wspólnota w odpowiedni sposób uwzględni interesy Egiptu.

2. Jeśli stosując ustęp 1 Wspólnota zmienia ustalenia wprowadzone w niniejszej Umowie, w odniesieniu do produktów objętych załącznikiem II do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, przyzna ona w odniesieniu do przywozu produktów pochodzących z Egiptu korzystne warunki, porównywalne do przewidzianych w niniejszej Umowie.

3. Stosowanie niniejszego artykułu może być przedmiotem konsultacji w Radzie Współpracy.

C. Postanowienia wspólne

Artykuł 23

1. Produkty pochodzące z Egiptu określone w niniejszej Umowie, przywożone do Wspólnoty, nie mogą korzystać z bardziej korzystnego traktowania niż wzajemne traktowanie stosowane przez Państwa Członkowskie między sobą.

2. Do celów stosowania ustępu 1, nie uwzględnia się należności cła i opłat o skutku równoważnym, wynikających ze stosowania artykułów 32, 36 i 59 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia i dostosowań do Traktatów określonych w artykule 10.

Artykuł 24

1. Z zastrzeżeniem postanowień szczególnych dotyczących handlu w strefie przygranicznej, Egipt przyzna Wspólnocie traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przewidziane klauzulą największego uprzywilejowania.

2. Ustęp 1 nie ma zastosowania w przypadku utrzymywania lub utworzenia unii celnych lub obszarów wolnego handlu.

3. Ponadto, Egipt może odstąpić od postanowień ustępu 1, w przypadku środków przyjętych w celu regionalnej integracji gospodarczej lub środków podejmowanych z korzyścią dla państw rozwijających się. Wspólnota zostanie poinformowana o takich środkach.

Artykuł 25

1. Umawiające się Strony poinformują się wzajemnie, z chwilą podpisania niniejszej Umowy, o postanowieniach, jakie stosują na mocy porozumień handlowych obowiązujących w tych państwach.

2. Egipt jest uprawniony do wprowadzenia do swoich porozumień handlowych ze Wspólnotą nowych ceł lub opłat o skutku równoważnym, a także nowych ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym, jak również do podniesienia ceł i ograniczeń ilościowych, albo opłat lub środków o skutku równoważnym stosowanych do produktów pochodzących ze Wspólnoty lub przywożonych do Wspólnoty, jeśli środki takie są niezbędne dla industrializacji i rozwoju Egiptu. Wspólnota zostanie poinformowana o takich środkach.

W celu stosowania tych środków, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, w Radzie Współpracy odbywają się konsultacje.

Artykuł 26

Jeżeli Egipt stosuje ograniczenia ilościowe w postaci kontyngentów lub przydziału dewiz na dany produkt zgodnie z własnym ustawodawstwem, Wspólnota jest traktowana jako całość.

Artykuł 27

Przy okazji dokonywania przeglądu przewidzianego w artykule 46 Umowy, Umawiające się Strony poszukują możliwości osiągnięcia postępu co do usuwania przeszkód w handlu, przy jednoczesnym uwzględnieniu zasadniczych wymagań rozwojowych Egiptu.

Artykuł 28

W celu wykonania przepisów niniejszego tytułu, reguły pochodzenia określa protokół 2 do niniejszej Umowy.

Artykuł 29

W przypadku zmian nomenklatury taryfy celnej Umawiających się Stron mających wpływ na produkty określone w niniejszej Umowie, Rada Współpracy może przyjąć nomenklaturę taryfy tych produktów tak, aby była ona zgodna z tymi zmianami.

Artykuł 30

Umawiające się Strony powstrzymują się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, powodujących pośrednio lub bezpośrednio dyskryminację między produktami jednej Umawiającej się Strony, a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium innej Umawiającej się Strony.

Produkty wywiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron, nie mogą korzystać ze zwrotu podatków wewnętrznych w wielkościach przekraczających podatki bezpośrednie lub pośrednie na nie nakładane.

Artykuł 31

Płatności dotyczące transakcji handlowych przeprowadzanych zgodnie z postanowieniami obowiązującymi w zakresie handlu zagranicznego i obrotu dewizowego oraz przekazywanie takich płatności do Państwa Członkowskiego Wspólnoty, w którym zamieszkuje wierzyciel lub do Egiptu, są wolne od wszelkich ograniczeń.

Artykuł 32

Umowa nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub dotyczących towarów podlegających tranzytowi uzasadnionemu względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej; ochrony własności przemysłowej i handlowej, lub zasadami dotyczącymi złota lub srebra. Takie zakazy lub ograniczenia nie mogą jednakże stanowić środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Umawiającymi się Stronami.

Artykuł 33

1. Jeśli jedna z Umawiających się Stron stwierdzi, iż w handlu z drugą Umawiającą się Stroną występuje dumping, może podjąć właściwe środki przeciwdziałania tego typu praktyce zgodnie z Umową w sprawie wykonania artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, zgodnie z warunkami oraz procedurami ustanowionymi w artykule 35.

2. W przypadku środków wymierzonych przeciwko subwencjom lub dotacjom, Umawiające się Strony zobowiązują się przestrzegać postanowień artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu.

Artykuł 34

Jeśli w którymkolwiek sektorze gospodarki zachodzą poważne zakłócenia, lub, jeśli pojawiają się trudności mogące poważnie zakłócić sytuację gospodarczą w regionie, zainteresowane Umawiające się Strony mogą podjąć niezbędne środki ochronne w ramach warunków i zgodnie z procedurami określonymi w artykule 35.

Artykuł 35

1. W przypadku, gdy Umawiająca się Strona podda przywóz towarów mogących powodować występowanie trudności określonych w artykułach 34 i 26 procedurze administracyjnej, która ma na celu szybkie dostarczenie informacji dotyczących kierunków zmian w handlu, powiadamia o tym drugą Umawiająca się Stronę.

2. W przypadkach określonych w artykułach 33-26, przed podjęciem przewidzianych w nich środków lub jak najszybciej w przypadkach, do których stosuje się ustęp 3 litera d), dana Umawiająca się Strona przedstawi Radzie Współpracy wszelkie odpowiednie informacje konieczne do szczegółowej analizy sytuacji, w celu znalezienia rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez Umawiające się Strony.

Przy doborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy. Środki takie muszą być absolutnie niezbędne w celu przeciwdziałania zaistniałym trudnościom.

Rada Współpracy zostanie niezwłocznie poinformowana o środkach ochronnych, które będą przedmiotem okresowych konsultacji w ramach Rady Współpracy, szczególnie w celu ustalenia ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

3. W celu wykonania ustępu 2, stosuje się następujące postanowienia:

a) w odniesieniu do artykułów 33 i 34, konsultacje w Radzie Współpracy odbywają się zanim dana Umawiająca się Strona podejmie odpowiednie środki;

b) w przypadku, gdy w wyjątkowych okolicznościach niezbędne jest natychmiastowe podjęcie działań uniemożliwiających uprzednie przeprowadzenie badania sytuacji, Umawiająca się Strona może w sytuacjach określonych w artykułach 33 i 34, bezzwłocznie zastosować takie środki ochronne, jakie są bezwzględnie niezbędne do zaradzenia sytuacji.

Artykuł 36

W przypadku, gdy jedno lub większa liczba Państw Członkowskich Wspólnoty lub Egipt znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji, lub zagrożone są szczególnie trudną sytuacją w zakresie bilansu płatności, zainteresowana Umawiająca się Strona może podjąć niezbędne środki ochronne. Przy wyborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy. Druga Umawiająca się Strona zostanie o nich niezwłocznie poinformowana, oraz podlegają one okresowym konsultacjom w Radzie Współpracy, mającym na celu w szczególności zniesienie tych środków tak szybko, jak tylko pozwolą na to okoliczności.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 37

1. Powołuje się Radę Współpracy, która dla osiągnięcia celów określonych w Umowie jest uprawniona do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w Umowie.

Podjęte decyzje wiążą Umawiające się Strony, które przyjmują środki niezbędne do ich wykonania.

2. Rada Współpracy może również formułować wszelkie rezolucje, zalecenia lub opinie, jakie uzna za stosowne dla realizacji wspólnych celów i sprawnego funkcjonowania Umowy.

3. Rada Współpracy uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 38

1. Rada Współpracy składa się z jednej strony z przedstawicieli Wspólnoty oraz Państw Członkowskich, a z drugiej z przedstawicieli Egiptu.

2. Rada Współpracy działa na mocy wspólnej Umowy zawartej między Wspólnotą z jednej strony a Egiptem z drugiej strony.

Artykuł 39

1. Urząd Przewodniczącego Rady Współpracy sprawowany jest przemiennie przez Umawiające się Strony, zgodnie z trybem, który zostanie określony w regulaminie wewnętrznym.

2. Posiedzenia Rady Współpracy zwołuje raz w roku jej Przewodniczący.

Ponadto, Rada Współpracy zbiera się zawsze w przypadku, gdy jest to konieczne, oraz na wniosek każdej z Umawiających się Stron, zgodnie z warunkami, które zostaną ustalone w regulaminie wewnętrznym.

Artykuł 40

1. Rada Współpracy może podjąć decyzję o utworzeniu komitetów wspomagających Radę w wykonywaniu jej obowiązków.

2. W swoim regulaminie wewnętrznym Rada Współpracy ustala skład i obowiązki takich komitetów oraz sposób ich funkcjonowania.

Artykuł 41

Rada Współpracy podejmuje wszelkie właściwe środki ułatwiające niezbędną współpracę oraz relacje między Parlamentem Europejskim a przedstawicielami Zgromadzenia Ludowego Egiptu.

Artykuł 42

Jeśli zażąda tego druga Umawiająca się Strona, każda z Umawiających się Stron dostarczy wszelkich właściwych informacji na temat wszelkich porozumień, jakie Strona ta zawiera w zakresie postanowień celnych lub handlowych, oraz na temat wszelkich zmian w taryfach celnych lub uzgodnień dotyczących handlu zewnętrznego.

W przypadku, gdy takie zmiany lub porozumienia mają bezpośredni i szczególny wpływ na funkcjonowanie Umowy, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, w Radzie Współpracy odbędą się konsultacje uwzględniające interesy Umawiających się Stron.

Artykuł 43

1. Umawiające się Strony podejmą wszelkie ogólne lub szczególne środki niezbędne do wypełnienia zobowiązań nałożonych na nie w ramach Umowy. Zapewnią one, że cele wymienione w Umowie zostaną osiągnięte.

2. Jeśli jedna z Umawiających się Stron uzna, że druga Umawiająca się Strona nie spełniła zobowiązania nałożonego na nią w ramach Umowy, może podjąć właściwe środki. Przed podjęciem takich środków Strona ta przedstawi Radzie Współpracy wszelkie odpowiednie informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji, mającego na celu znalezienie rozwiązania możliwego do zaakceptowania przez Umawiające się Strony.

Przy wyborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy.<0} Rada Współpracy zostanie niezwłocznie poinformowana o takich środkach, które podlegają konsultacjom w ramach Rady Współpracy, jeśli zażyczy sobie tego druga Umawiająca się Strona.

Artykuł 44

Żadne z postanowień Umowy nie stanowi przeszkody dla Umawiającej się Strony w podejmowaniu jakichkolwiek środków:

a) które uzna ona za niezbędne w celu zapobiegania ujawnieniu informacji stojących w sprzeczności z ich podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) które odnoszą się do handlu bronią, amunicją lub materiałami wojennymi bądź do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych do celów obronności, pod warunkiem że takie środki nie osłabią warunków konkurencji w odniesieniu do produktów nieprzeznaczonych do celów ściśle wojskowych;

c) które uzna za niezbędne dla jej bezpieczeństwa w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych.

Artykuł 45

W dziedzinach objętych Umową:

ustalenia zastosowane przez Egipt w odniesieniu do Wspólnoty nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub przedsiębiorstwami,

ustalenia zastosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Egiptu nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami egipskimi, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

Artykuł 46

Zgodnie z procedurą przyjętą do celów negocjacji samej Umowy, najpierw z początkiem 1979 roku, a następnie z początkiem 1984 roku, Umawiające się Strony dokonają przeglądu wyników Umowy oraz wszelkich ulepszeń, jakie mogłaby wprowadzić każda ze Stron z dniem 1 stycznia 1980 roku i dniem 1 stycznia 1985 roku, w oparciu o doświadczenie zdobyte podczas funkcjonowania Umowy oraz określone w niej cele.

Artykuł 47

Protokoły 1 i 2 oraz załączniki A, B, C i D stanowią integralną część Umowy. Deklaracje i wymiany listów znajdują się w Akcie Końcowym, stanowiącym integralną część Umowy.

Artykuł 48

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez powiadomienie drugiej Umawiającej się Strony. Umowa przestaje obowiązywać 12 miesięcy po złożeniu takiego powiadomienia.

Artykuł 49

Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony w odniesieniu do terytoriów, do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską oraz na warunkach ustanowionych w tym Traktacie, a z drugiej strony do terytorium Arabskiej Republiki Egiptu.

Artykuł 50

Niniejsza Umowa została sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku duńskim, niderlandzkim, angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim oraz arabskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

Artykuł 51

Niniejsza Umowa zostanie zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po przekazaniu powiadomienia stwierdzającego, że procedury określone w ustępie pierwszym, zostały zakończone.

Z tą samą datą przestaje obowiązywać Umowa z dnia 18 grudnia 1972 roku, zawarta między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Arabską Republiką Egiptu.

Til bekræftelse heraf har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne aftale.

Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Abkommen gesetzt.

In witness whereof, theundersigned Plenipotentiaries have affixed their signatures below this Agreement.

En foi de quoi, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leurs signatures au bas du présent accord.

In fede di che, i plenipotenziari sottoscritti hanno apposto le loro firme in calce al presente accordo.

Ten blijke waarvan de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze Overeenkomst hebben gesteld.

Udfærdiget i Bruxelles, den attende januar nitten hundrede og syvoghalvfjerds.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten Januar neunzehnhundertsiebenundsiebzig.

Done at Brussels on the eighteenth day of January in the year one thousand nine hundred and seventy-seven.

Fait èBruxelles, le dix-huit janvier mil neuf cent soixante-dix-sept.

Fatto a Bruxelles, addě diciotto gennaio millenovecentosettantasette.

Gedaan te Brussel, de achttiende januari negentienhonderd zevenenzeventig.

Pour Sa Majesté le roi des Belges

Voor Zijne Majesteit de Koning der Belgen

For Hendes Majestät dronningen af Danmark

Für den Präsidenten der Bundesrepublik Deutschland

Pour le président de la République française

For the President of Ireland

Per il presidente délia Repubblica italiana

Pour Son Altesse Royale le grand-duc de Luxembourg

Voor Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden

For Her Majesty the Queen of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

For Rådet for De europseiske Fsellesskaber,

Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften,

For the Council of the European Comminities,

Pour le Conseil des Communautés européennes,

Per il Consiglio délie Comunitŕ europee,

Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen,

ZAŁĄCZNIK A

dotyczący produktów określonych w artykule 9 wyłączonych z Umowy

ZAŁĄCZNIK B

Produkty, do których nie stosuje się postanowień artykułu 12

ZAŁĄCZNIK C

dotyczący produktów określonych w artykule 16

ZAŁĄCZNIK D

Minimalne utrzymane cła, które mogą być stosowane na mocy warunków artykułu 17 ustęp 4

I. DANIA

II. IRLANDIA

III. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

PROTOKÓŁ 1

w sprawie współpracy technicznej i finansowej

Artykuł 1

W ramach współpracy finansowej i technicznej, Wspólnota będzie uczestniczyć w finansowaniu takich środków, które przyczynią się do rozwoju gospodarczego i społecznego Egiptu.

Artykuł 2

1. Do celów określonych w artykule 1 oraz na okres kończący się z dniem 31 października 1981 roku, ogólna kwota 170 mln europejskich jednostek rozliczeniowych może zostać rozdysponowana w następujący sposób:

a) 93 mln europejskich jednostek rozliczeniowych w formie pożyczek Europejskiego Banku Inwestycyjnego, zwanego dalej „Bankiem”, przydzielanych ze środków własnych Banku na warunkach wymienionych w jego Statucie;

b) 14 mln europejskich jednostek rozliczeniowych w formie pożyczek udzielanych na warunkach specjalnych;

c) 63 mln europejskich jednostek rozliczeniowych w formie premii.

Można wprowadzić przepis dotyczący sposobu podziału ryzyka kapitałowego, pobieranego od kwot określonych w literze b).

2. Pożyczki określone w ustępie 1 litera a), generalnie obejmują subwencje oprocentowania w wysokości do 2% finansowanych ze środków, określonych w ustępie 1 litera c).

Artykuł 3

1. Ogólna kwota ustalona w artykule 2 zostanie wykorzystana na sfinansowanie lub częściowe sfinansowanie:

projektów kapitałowych w dziedzinie produkcji i infrastruktury gospodarczej, których celem jest w szczególności zróżnicowanie struktury gospodarczej Egiptu, w szczególności wspieranie jego industrializacji i modernizacji jego rolnictwa;

współpracy technicznej jako elementu nadrzędnego lub uzupełniającego projekty kapitałowe opracowane przez Egipt;

współpracy technicznej w dziedzinie szkolenia.

2. Pomoc Wspólnoty zostanie przeznaczona na pokrycie kosztów koniecznych do zrealizowania zatwierdzonych projektów lub środków. Nie można jej przeznaczać na bieżące wydatki administracyjne, konserwację lub wydatki eksploatacyjne.

Artykuł 4

Należy określić warunki finansowania lub współfinansownia projektów lub programów określonych w artykule 3, uwzględniając postanowienia artykułów 2 i 6, zgodnie z charakterem i szczególnymi właściwościami każdego projektu lub programu.

Artykuł 5

1. Kwoty przeznaczane corocznie na każdą z poszczególnych form pomocy, rozdziela się w sposób najbardziej równomierny w okresie stosowania niniejszego protokołu. W początkowym okresie stosowania protokołu można jednak przeznaczyć kwotę proporcjonalnie wyższą, w uzasadnionych granicach.

2. Wszelkie fundusze nierozdysponowane do końca okresu określonego w artykule 2 ustęp 1, wykorzystuje się do wyczerpania zgodnie z tymi samymi ustaleniami, które przewidziano w niniejszym protokole.

Artykuł 6

1. Pożyczki udzielone przez Bank z jego środków własnych podlegają warunkom dotyczącym terminów ustalonych w oparciu o ekonomiczną i finansową charakterystykę projektów, na które przeznaczono te pożyczki. Będą one oprocentowane według stopy procentowej stosowanej przez Bank w momencie podpisania każdej umowy pożyczki, z zastrzeżeniem subwencji oprocentowania określonej w artykule 2 ustęp 2.

2. Pożyczek na warunkach specjalnych udziela się na okres 40 lat z okresem amortyzacji trwającym 10 lat. Stopa procentowa wynosi 1%.

3. Pożyczek można udzielać za pośrednictwem Państwa lub właściwych organów egipskich pod warunkiem, że przekażą one te kwoty odbiorcom w formie pożyczek na warunkach ustalonych w porozumieniu ze Wspólnotą, w oparciu o ekonomiczną i finansową charakterystykę projektów.

Artykuł 7

Pomoc przyznana przez Wspólnotę na realizację niektórych projektów może, za zgodą Egiptu, przyjąć formę współfinansowania, w którym przede wszystkim uczestniczyłyby organy i instytucje kredytowe i rozwojowe Egiptu, Państw Członkowskich lub państw trzecich, albo międzynarodowych organizacji finansowych.

Artykuł 8

Podmioty wymienione poniżej są uprawnione do współpracy finansowej i technicznej:

a) ogólnie:

Egipt;

b) za zgodą Egiptu, w przypadku projektów lub środków zatwierdzonych przez Egipt:

państwowe agencje rozwojowe Egiptu,

agencje prywatne działające w Egipcie na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego,

przedsiębiorstwa prowadzące działalność zgodnie z metodami zarządzania przemysłem i spółkami, oraz ustanowione jako przedsiębiorstwa i firmy zgodnie z prawem egipskim,

grupy producentów będących obywatelami Egiptu oraz w wyjątkowych przypadkach, jeśli takie grupy nie istnieją, sami producenci,

stypendyści i stażyści wysłani przez Egipt w ramach programów szkoleniowych określonych w artykule 3.

Artykuł 9

1. Z chwilą wejścia w życie Umowy, Wspólnota i Egipt ustalą na mocy wzajemnego porozumienia specyficzne cele współpracy finansowej i technicznej, w oparciu o priorytety ustalone w planie rozwoju Egiptu.

Można dokonać przeglądu tych celów na mocy wzajemnego porozumienia, uwzględniając zmiany w sytuacji gospodarczej Egiptu lub cele i priorytety ustalone w jego planie rozwoju.

2. W ramach ustalonych zgodnie z ustępem 1, współpraca finansowa i techniczna stosuje się do projektów i środków opracowanych przez Egipt lub innych beneficjentów zatwierdzonych przez to państwo.

Artykuł 10

1. Dla każdego wniosku o przyznanie pomocy finansowej na mocy niniejszego protokołu, beneficjent określony w artykule 8 litera a), lub za zgodą Egiptu beneficjenci, określeni w artykule 8 litera b), składają dossier.

2. Wspólnota zatwierdzi wnioski o finansowanie we współpracy z Egiptem oraz beneficjentami, zgodnie z celami wymienionymi w artykule 9 ustęp 1, oraz poinformuje o decyzjach podjętych w odpowiedzi na złożone wnioski.

Artykuł 11

Realizacja, zarządzanie i utrzymanie programów będących przedmiotem finansowania na mocy niniejszego protokołu leży w gestii Egiptu, lub innych beneficjentów określonych w artykule 8 niniejszego protokołu.

Wspólnota upewni się, że pomoc finansowa jest wydatkowana zgodnie z ustalonymi przydziałami oraz z największą korzyścią ekonomiczną.

Artykuł 12

1. W zakresie projektów i środków finansowanych przez Wspólnotę, otwarte zostanie zaproszenie do wzięcia udziału w procedurach przetargowych i innych procedurach udzielania zamówień, na warunkach równorzędnych dla wszystkich osób fizycznych lub prawnych z Państw Członkowskich i Egiptu.

2. Aby wspierać uczestnictwo przedsiębiorstw egipskich w realizacji umów na wykonanie prac, na wniosek właściwego organu Wspólnoty, można zastosować skróconą procedurę wydawania zaproszeń do składania ofert przetargowych obejmującą krótsze terminy składania ofert, jeśli omawiane prace, z uwagi na ich skalę, stanowią głównie przedmiot zainteresowania przedsiębiorstw egipskich.

Tę skróconą procedurę można zastosować do zaproszeń do składania ofert przetargowych, których wartość ustala się na nie mniej niż jeden milion europejskich jednostek rozliczeniowych.

3. O przystąpieniu innych państw do umów finansowanych przez Wspólnotę decyduje się w wyjątkowych przypadkach na mocy wzajemnego porozumienia.

O uczestnictwie państw trzecich można również zdecydować, w tych samych okolicznościach, jeśli Wspólnota współuczestniczy w finansowaniu programów, które są finansowane także z innych źródeł.

Artykuł 13

Na mocy obowiązującego prawa krajowego, w odniesieniu do umów przyznanych na realizację projektów lub środków finansowanych przez Wspólnotę, Egipt stosuje ustalenia fiskalne i celne równie korzystne, jak stosowane w odniesieniu do innych organizacji międzynarodowych.

Artykuł 14

Jeżeli pożyczkę przyznano innemu beneficjentowi niż Egipt, Wspólnota może zażądać jako warunku udzielenia pożyczki, przedłożenia gwarancji lub innych odpowiednich gwarancji przez Egipt.

Artykuł 15

Przez cały okres obowiązywania pożyczek przyznanych zgodnie z niniejszym protokołem, Egipt udostępni pożyczkobiorcom, którym przyznano takie pożyczki, walutę obcą konieczną do zapłacenia odsetek i prowizji oraz spłacenia rat kapitałowych.

Artykuł 16

Wyniki współpracy finansowej i technicznej corocznie bada Rada Współpracy. Rada określa, w razie potrzeby, ogólne wytyczne takiej współpracy.

PROTOKÓŁ 2

dotyczący definicji pojęcia „produktów pochodzących” oraz metod współpracy administracyjnej

TYTUŁ I

Definicja pojęcia „produkty pochodzące”

Artykuł 1

Do celów wykonania niniejszej Umowy oraz pod warunkiem, że zostały one przywiezione bezpośrednio w rozumieniu artykułu 5, produkty wymienione poniżej uznaje się za:

1. produkty pochodzące z Egiptu:

a) produkty całkowicie uzyskane w Egipcie,

b) produkty uzyskane w Egipcie, w wytwarzaniu których wykorzystuje się produkty inne niż te w całości uzyskane w Egipcie, pod warunkiem że wspomniane produkty poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 3. Warunek ten nie ma jednak zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszego protokołu pochodzą ze Wspólnoty;

2. produkty pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie,

b) produkty uzyskane we Wspólnocie, w wytwarzaniu których wykorzystuje się produkty uzyskane w całości we Wspólnocie, pod warunkiem że wspomniane produkty poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 3. Warunek ten nie ma jednak zastosowania do produktów, które w rozumieniu niniejszego protokołu pochodzą z Egiptu.

Produkty znajdujące się w wykazie C załącznika IV czasowo wyklucza się z zakresu niniejszego protokołu.

Artykuł 2

Produkty wymienione poniżej uznaje się za „całkowicie uzyskane” albo w Egipcie, albo we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 1 ustęp 1 litera a) oraz ustęp 2 litera a):

a) produkty mineralne wydobyte z ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne zebrane w tych państwach;

c) żywe zwierzęta urodzone i hodowane w tych państwach;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt hodowanych w tych państwach;

e) produkty uzyskane z polowań lub połowów prowadzonych w tych państwach;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza przy wykorzystaniu statków należących do tych państw;

g) produkty wytworzone na pokładzie statków przetwórni należących do tych państw, wyłącznie z produktów określonych w literze f);

h) odpady zebrane na terytorium tych państw przeznaczone wyłącznie do odzysku surowców;

i) odpady i złom powstające w wyniku działalności wytwórczej tam prowadzonej;

j) towary produkowane w tych państwach wyłącznie z produktów określonych w literach a)-i).

Artykuł 3

1. W celu wykonania postanowień artykułu 1 ustęp 1 litera b) i ustępu 2 litera b), procesy wymienione poniżej uznaje się za wystarczającą obróbkę lub przetwarzanie:

a) obróbkę i przetwarzanie, w wyniku których uzyskane towary klasyfikuje się w pozycji innej niż pozycja obejmująca każdy z obrobionych lub przetworzonych produktów, jednakże z wyjątkiem obróbki lub przetwarzania wymienionego w wykazie A w załączniku II, którego dotyczą postanowienia szczególne tego wykazu;

b) obróbkę lub przetwarzanie określone w wykazie B w załączniku III.

„Sekcje”, „działy” i „pozycje” oznaczają sekcje, działy i pozycje taryfy w brukselskiej Nomenklaturze klasyfikacji towarów w taryfach celnych.

2. Jeżeli dla danego uzyskanego produktu, norma procentowa określona w wykazie A i wykazie B ogranicza wartość materiałów i części, które mogą być stosowane, całkowita wartość tych materiałów i części, nawet, jeśli zmieniły pozycję taryfową w wyniku obróbki, przetworzenia lub montażu w granicach i na warunkach ustanowionych w każdym z tych wykazów, nie może przekroczyć w odniesieniu do wartości uzyskanego produktu, wartości odpowiadającej albo wspólnym stawkom, jeżeli stawki te są jednakowe w obu wykazach, albo wartości wyższej od obu, jeżeli są różnej wysokości.

3. Do celów wykonania artykułu 1 ustęp 1 litera b) oraz ustęp 2 litera b), procesy wymienione poniżej w każdym przypadku uznaje się za niewystarczającą obróbkę lub przetwarzanie w celu uzyskania statusu produktów pochodzących, bez względu na to, czy następuje zmiana pozycji:

a) czynności zapewniające zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, ditlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje);

b) proste czynności obejmujące usuwanie kurzu, przesiewanie, sortowanie, segregowanie, klasyfikowanie, łączenie (w tym tworzenie zestawów wyrobów), mycie, malowanie, cięcie;

c) (i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek,

(ii) proste umieszczanie w butelkach, flakonach, torbach, pojemnikach, pudełkach, mocowanie do kart lub płyt itp., oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

d) mocowanie znaków, etykiet lub innych podobnych znaków odróżniających na produktach lub na ich opakowaniach;

e) różnego rodzaju proste mieszanie produktów, tego samego rodzaju lub nie, w którym jeden lub większa liczba składników nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym protokole, umożliwiających uznanie tych produktów za produkty pochodzące;

f) proste łączenie części wyrobów prowadzące do powstania pełnego wyrobu;

g) połączenie dwóch lub więcej czynności określonych w literach a)-f);

h) ubój zwierząt.

Artykuł 4

Jeżeli wykazy A i B określone w artykule 3 przewidują, że towary uzyskane w Egipcie lub we Wspólnocie uznaje się za pochodzące z tych państw wyłącznie wtedy, gdy wartość produktów obrobionych lub przetworzonych nie przekracza danego procentu wartości towarów uzyskanych, wartości uwzględniane w celu ustalenia takiego udziału procentowego to:

z jednej strony:

w zakresie produktów, których przywóz można udowodnić: ich wartość celna w momencie przywozu,

najwcześniejsza dająca się ustalić cena zapłacona za te produkty, w przypadku gdy produkcja ma miejsce na terytorium Umawiającej się Strony;

a z drugiej strony:

cena loco zakład towarów uzyskanych, z potrąceniem podatków wewnętrznych zwróconych lub zwracanych przy wywozie.

Artykuł 5

1. W celu wykonania artykułu 1, produkty pochodzące, których transport odbywa się bez ich wwożenia na terytorium innego państwa niż Umawiające się Strony, uznaje się za przewiezione bezpośrednio z Egiptu do Wspólnoty lub ze Wspólnoty do Egiptu. Jednak towary pochodzące z Egiptu lub ze Wspólnoty i stanowiące jedną przesyłkę, która nie podlega podziałowi, mogą być przewożone przez terytoria innych państw niż terytoria Umawiających się Stron, jeśli wymagają tego okoliczności, z przeładunkiem lub czasowym składowaniem na terytoriach tych państw pod warunkiem, że przekraczanie granicy terytoriów określonych powyżej jest usprawiedliwione względami geograficznymi, oraz jeśli towary pozostają pod nadzorem organów celnych w państwach tranzytu lub składowania oraz nie zostały one wprowadzone na rynki takich państw, ani nie dopuszczono ich do użytku wewnętrznego w tych państwach i nie poddano ich czynnościom innym niż rozładunek, przeładunek lub innym czynnościom mającym na celu utrzymanie ich w dobrym stanie.

2. Właściwym organom celnym we Wspólnocie lub w Egipcie należy przedłożyć dowody potwierdzające, iż warunki określone w ustępie 1 zostały spełnione w toku produkcji, w postaci:

a) listu przewozowego wydanego w kraju wywozu, zawierającego przewóz przez kraj tranzytu; lub

b) zaświadczenie wydane przez organy celne państwa tranzytu:

podające dokładny opis towarów,

podające daty rozładunku i przeładunku towarów lub ich załadowania lub wyładowania ze statku, wskazując wykorzystane statki,

potwierdzając warunki, na których towary pozostały w państwie tranzytu;

c) lub w braku tych dokumentów, jakiekolwiek dokumenty towarzyszące.

TYTUŁ II

Postanowienia dotyczące współpracy administracyjnej

Artykuł 6

1. Dowód statusu pochodzenia produktów w rozumieniu niniejszego protokołu stanowi świadectwo przewozowe EUR.1, którego wzór przedstawiono w załączniku V do niniejszego protokołu.

Jednakże, dowód pochodzenia produktów w rozumieniu niniejszego protokołu podlegających wysyłce (w tym paczki), pod warunkiem, że składają się one wyłącznie z produktów pochodzących, oraz których wartość nie przekracza 1 000 jednostek rozliczeniowych na przesyłkę, można przedstawić w postaci formularza EUR.2, którego wzór przedstawiono w załączniku VI do niniejszego protokołu.

Jednostka rozliczeniowa ma wartość 0,88 867 088 gramów czystego złota. Jeśli zmienia się wartość jednostki rozliczeniowej, Umawiające się Strony porozumieją się ze sobą na szczeblu Rady Współpracy w sprawie ponownego ustalenia wartości jednostki rozliczeniowej w stosunku do złota.

2. Bez uszczerbku dla artykułu 3 ustęp 3, jeżeli na wniosek osoby deklarującej towary do odprawy celnej, niezmontowany lub rozmontowany wyrób objęty działem 84 lub 85 nomenklatury brukselskiej przywozi się partiami, zgodnie z warunkami określonymi przez właściwe organy, uznaje się je za pojedynczy wyrób i świadectwo przewozowe można przedłożyć w odniesieniu do całego wyrobu z chwilą przywozu pierwszej partii.

3. Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub, które nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł 7

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne kraju wywozu z chwila wywozu towarów, których świadectwo dotyczy. Udostępnia się je eksporterowi z chwilą faktycznego zrealizowania lub zapewnienia wywozu.

2. W wyjątkowych przypadkach świadectwo przewozowe EUR.1 może zostać wydane również po wywozie towarów, których świadectwo dotyczy, jeśli nie wydano go z chwilą wywozu z powodu błędów, niezamierzonego zaniedbania lub okoliczności szczególnych. W takim przypadku świadectwo powinno zawierać specjalne odniesienie do warunków, w jakich zostało wydane.

3. Świadectwo przewozowe EUR.1 wydaje się wyłącznie na podstawie złożenia przez eksportera pisemnego wniosku. Wniosek taki składa się w postaci formularza, którego wzór przedstawiono w załączniku V do niniejszego protokołu, wypełnionego zgodnie z niniejszym protokołem.

4. Świadectwo przewozowe EUR.1 może zostać wydane jedynie wtedy, jeśli służy jako dokumentacja dowodowa wymagana do celów wykonania Umowy.

5. Wnioski o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1 muszą być przechowywane przez organy celne kraju wywozu przez co najmniej dwa lata.

Artykuł 8

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne kraju wywozu, jeśli towary można uznać za „produkty pochodzące” w rozumieniu niniejszego protokołu.

2. W celu sprawdzenia, czy warunki, określone w ustępie 1 zostały spełnione, organy celne mają prawo żądania dokumentacji dowodowej lub przeprowadzenia dowolnej kontroli, jaką uznają za właściwą.

3. Zapewnienie, że formularze określone w artykule 9 są należycie wypełnione, leży w gestii organów celnych kraju wywozu. W szczególności władze te sprawdzają, czy pole zarezerwowane dla opisu towarów zostało wypełnione w sposób wykluczający wszelkie możliwości wprowadzania fałszywych informacji. W związku z tym, opis towarów podaje się nie pozostawiając pustych wierszy. Jeśli pole nie zostanie w pełni wypełnione, poniżej ostatniego wiersza opisu należy nakreślić linię poziomą, przekreślającą puste pole.

4. Datę wydania świadectwa przewozowego podaje się w części świadectwa zarezerwowanej dla organów celnych.

Artykuł 9

Świadectwo przewozowe EUR.1 sporządza się w postaci formularza, którego wzór przedstawiono w załączniku V do niniejszego protokołu. Formularz należy wydrukować w jednym lub w większej ilości języków, w których sporządzono Umowę. Świadectwa sporządza się w jednym z tych języków i zgodnie z postanowieniami prawa krajowego kraju wywozu; jeśli są one sporządzone odręcznie, należy je wypełniać atramentem i drukowanymi literami.

Każde świadectwo ma wymiary 210 × 297 mm. Dopuszcza się tolerancję plus 8 mm lub minus 5 mm długości. Używany papier musi być biały, o odpowiednich wymiarach, nie może zawierać ścieru mechanicznego i posiadać wagę nie mniej niż 25 g/m². Musi mieć wdrukowany, zielony, giloszowany wzór, tak, aby widoczne były wszelkiego rodzaju fałszerstwa dokonywane przy użyciu metod chemicznych lub mechanicznych.

Kraje wywozu mogą zachować prawo do samodzielnego drukowania świadectw lub mogą je drukować za pośrednictwem zatwierdzonych drukarni. W drugim przypadku, każde świadectwo musi zawierać odniesienie do takiego zatwierdzenia. Każde świadectwo musi zawierać nazwę i adres drukarni lub znak identyfikujący drukarnię. Powinno również zawierać numer seryjny, wydrukowany lub nie, za pomocą, którego można je zidentyfikować.

Artykuł 10

1. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel składają wniosek o wydanie świadectwa przewozowego EUR.1.

2. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel przedkładają wraz z wnioskiem właściwe dokumenty towarzyszące wykazujące, iż towary przeznaczone do wywozu kwalifikują się do wydania świadectwa przewozowego EUR.1

Artykuł 11

Organy celne kraju wywozu przedstawiają świadectwo przewozowe EUR.1 organom celnym kraju przywozu, na terytorium którego wprowadza się towary, w terminie pięciu miesięcy od daty jego wydania.

Artykuł 12

Świadectwa przewozowe EUR.1 przedstawia się organom celnym w kraju przywozu zgodnie z procedurami ustalonymi przez ten kraj. Wspomniane organy mogą zażądać tłumaczenia świadectwa. Mogą one także żądać, aby do przywozowej deklaracji celnej była załączona deklaracja przywożącego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania Umowy.

Artykuł 13

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 składane organom celnym kraju przywozu po ostatecznym terminie przedstawiania świadectw określonym w artykule 11, mogą zostać przyjęte w celu zastosowania preferencyjnego traktowania, jeśli niedotrzymanie ostatecznego terminu przedłożenia świadectwa spowodowane jest działaniem siły wyższej lub wyjątkowymi okolicznościami.

2. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia organy celne kraju przywozu mogą przyjąć świadectwa wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed upływem wspomnianej daty końcowej.

Artykuł 14

Ujawnienie niewielkich różnic między deklaracjami zawartymi w świadectwach przewozowych EUR.1, oraz zawartymi w dokumentach przedstawionych urzędowi celnemu w celu wypełnienia formalności związanych z przywozem towarów, samo przez się nie oznacza, iż świadectwa te będą uznane za nieważne, jeśli zostanie należycie stwierdzone, że świadectwa te faktycznie dotyczą przedłożonych towarów.

Artykuł 15

Zawsze istnieje możliwość zastąpienia jednego lub większej liczby świadectw EUR.1 jednym lub większą liczbą świadectw przewozowych EUR.1, pod warunkiem że dokonuje się tego w urzędach celnych w których znajdują się towary.

Artykuł 16

Formularz EUR.2, którego wzór przedstawiono w załączniku VI, wypełnia eksporter lub na jego odpowiedzialność jego upoważniony przedstawiciel. Należy go sporządzić w jednym z języków, w których sporządzono Umowę oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeśli sporządzono go odręcznie, należy go wypełniać atramentem i drukowanymi literami. Jeśli towary objęte przesyłką sprawdzono już w kraju wywozu poprzez odniesienie do definicji pojęcia „produkty pochodzące”, eksporter może wskazać fakt przeprowadzenia tej kontroli w polu „uwagi” formularza EUR.2.

Formularz EUR.2 powinien mieć wymiary 210 × 148 mm. Dopuszcza się tolerancję plus 8 mm lub minus 5 mm długości. Używany papier powinien być biały, o odpowiednich wymiarach, niezawierający ścieru mechanicznego i o wadze nie mniejszej niż 64 g/m².

Państwa eksportujące mogą zachować prawo do samodzielnego drukowania formularzy lub mogą je drukować w zatwierdzonej drukarni. W drugim przypadku, każdy formularz musi zawierać odniesienie do takiego zatwierdzenia. Ponadto, formularz musi zawierać znak odróżniający przypisany do zatwierdzonej drukarni oraz numer seryjny, wydrukowany lub nie, według którego można ją zidentyfikować.

Formularz EUR.2 wypełnia się dla każdej przesyłki pocztowej oddzielnie.

Postanowienia te nie zwalniają eksporterów z obowiązku wypełnienia wszelkich pozostałych formalności wymaganych przez przepisy celne lub pocztowe.

Artykuł 17

1. Towary wysłane w formie niewielkich paczek do osób prywatnych lub stanowiące część osobistego bagażu podróżnego, dopuszcza się jako produkty pochodzące bez żądania sporządzania świadectwa przewozowego EUR.1 lub wypełniania formularza EUR.2, pod warunkiem że towary takie nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające warunki konieczne do zastosowania tych postanowień, oraz jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji.

2. Przywozu okolicznościowego i obejmującego wyłącznie towary przeznaczone do użytku osobistego odbiorców lub podróżnych lub ich rodzin, nie uznaje się za przywóz realizowany w ramach obrotu handlowego, jeśli z charakteru i ilości towarów wynika, iż nie są one przeznaczone do celów handlowych. Ponadto, ogólna wartość tych towarów nie może przekraczać 60 jednostek rozliczeniowych w przypadku małych paczek, lub 200 jednostek rozliczeniowych w przypadku zawartości osobistego bagażu podróżnego.

Artykuł 18

1. Towary wysłane ze Wspólnoty lub z Egiptu w celu wystawienia ich na wystawie w innym państwie i sprzedane po wystawieniu, przy przywozie do Egiptu lub do Wspólnoty korzystają w momencie przywozu z postanowień zawartych w Umowie pod warunkiem, że towary te spełniają wymagania niniejszego protokołu upoważniające do uznania ich za pochodzące ze Wspólnoty lub Egiptu, oraz pod warunkiem że w zakresie zadowalającym organy celne wykazano, iż:

a) eksporter wysyła te towary ze Wspólnoty lub z Egiptu do kraju, w którym odbywa się wystawa i wystawia je w tym państwie;

b) towary zostały sprzedane lub w inny sposób rozdysponowane przez tego eksportera na rzecz osoby lub podmiotu w Egipcie lub we Wspólnocie;

c) towary zostały wysłane podczas wystawy lub niezwłocznie po jej zakończeniu do Egiptu lub do Wspólnoty w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

d) produkty nie były, od momentu ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Świadectwo przewozowe EUR.1 należy przedłożyć organom celnym w sposób standardowy. Na świadectwie należy umieścić nazwę i adres wystawy. Jeśli jest to konieczne, może być wymagana dodatkowa dokumentacja dowodowa dotycząca charakteru towarów oraz warunków, na jakich zostały one wystawione.

3. Ustęp l stosuje się do każdej handlowej, przemysłowej, rolniczej lub rzemieślniczej, wystawy, targów lub podobnego pokazu publicznego, jaki nie jest organizowany do celów prywatnych w sklepach lub pomieszczeniach firm w celu sprzedania obcych towarów, oraz podczas których towary pozostają pod kontrolą celną.

Artykuł 19

1. Jeśli świadectwo zostaje wydane w rozumieniu artykułu 7 ustęp 2 niniejszego protokołu, po faktycznym wywiezieniu towarów, których dotyczy, eksporter musi we wniosku określonym w artykule 7 ustęp 3 niniejszego protokołu:

wskazać miejsce i datę wywiezienia towarów, których dotyczy świadectwo,

potwierdzić, że z chwilą wywiezienia omawianych towarów nie wydano świadectwa przewozowego EUR.1 oraz podać powody.

2. Organy celne mogą wydać świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, iż informacje przedstawione we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w jego aktach.

Świadectwa wystawione z mocą wsteczną muszą zawierać jedną z następujących adnotacji: „NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT, „DÉLIVRÉ A POSTERIORI”, „RILASCIATO A POSTERIORI”, „AFGEGEVEN A POSTERIORI”, „ISSUED RETROSPECTIVELY”, „UDSTEDT EFTERFØLGENDE”,

Artykuł 20

W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może złożyć do organów celnych, które wydały świadectwo, wniosek o sporządzenie duplikatu świadectwa w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w posiadaniu organów celnych. Duplikat wydany w ten sposób musi zawierać jedno z następujących wyrazów: „DUPLIKAT”, „DUPLICATA”, „DUPLICATO”, „DUPLICAAT”, „DUPLICATE”,

Artykuł 21

Egipt i Wspólnota podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że towary dopuszczone do obrotu na podstawie świadectwa przewozowego EUR.1, które podczas transportu wprowadzane są do strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie podlegały innym czynnościom, innym niż zwykłe czynności zapobiegające ich zepsuciu.

Artykuł 22

W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego tytułu, Egipt i Wspólnota udzielą sobie wzajemnie pomocy za pośrednictwem swoich organów celnych, w sprawdzaniu autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, a także informacji na temat rzeczywistego pochodzenia danych produktów i deklaracji złożonych przez eksportera w formularzach EUR.2.

Artykuł 23

Każda osoba, która w celu zakwalifikowania towarów do traktowania preferencyjnego, sporządza lub powoduje sporządzenie dokumentu zawierającego nieprawdziwe dane, w celu uzyskania świadectwa przewozowego EUR.1 lub formularza EUR.2 zawierającego nieprawdziwe dane, podlega karze.

Artykuł 24

1. Późniejszą weryfikację świadectw przewozowych EUR.1 oraz formularzy EUR.2 przeprowadza się wyrywkowo lub zawsze wtedy, gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnioną wątpliwość, co do autentyczności dokumentu lub informacji na temat faktycznego pochodzenia danych towarów.

W celu wykonania ustępu 1, organy celne kraju przywozu zwrócą świadectwo przewozowe EUR.1 lub formularz EUR.2 lub ich fotokopię organom celnym kraju wywozu podając, w razie potrzeby, powody odesłania formularza lub podstawę kontroli. Jeśli przedłożono fakturę lub jej kopię, należy ją dołączyć do formularza EUR.2, a organy celne przekażą wszelkie uzyskane informacje sugerujące, że dane przedstawione we wspomnianym świadectwie lub wspomnianym formularzu są nieprawdziwe.

Jeśli organy celne kraju przywozu podejmują decyzję o zawieszeniu wykonania tytułu I Umowy w oczekiwaniu na wyniki kontroli, władze te zaproponują wydanie towarów importerowi z zastrzeżeniem środków ochronnych, jakie uznają za niezbędne.

3. Organy celne kraju przywozu zostaną poinformowane o wynikach kontroli jak najszybciej. Wyniki muszą umożliwiać stwierdzenie, czy zakwestionowane świadectwo przewozowe EUR.1 lub formularz EUR.2 dotyczy towarów faktycznie wywiezionych, oraz czy towary te rzeczywiście kwalifikują się do stosowania ustaleń preferencyjnych.

Jeśli rozstrzygnięcie takich sporów między organami celnymi kraju przywozu a organami celnymi kraju wywozu nie jest możliwe, lub jeśli organy te kwestionują interpretację niniejszego protokołu, sprawę należy przekazać Komitetowi Współpracy Celnej.

We wszystkich przypadkach rozstrzygnięcie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu kraju przywozu.

Artykuł 25

Rada Współpracy może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do postanowień niniejszego protokołu.

Artykuł 26

1. Wspólnota i Egipt podejmą wszelkie środki niezbędne do umożliwienia przedłożenia świadectwa przewozowego EUR.1 oraz formularza EUR.2, zgodnie z artykułami 11 i 12 niniejszego protokołu, od dnia jego wejścia w życie.

2. Świadectwa typu A.ET.1 oraz formularze A.ET.2 można używać do wyczerpania zapasów, najpóźniej do dnia 30 czerwca 1977 roku włącznie, na warunkach przewidzianych w niniejszym protokole.

3. Świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 wydrukowanych w Państwach Członkowskich przed datą wejścia w życie niniejszego protokołu, które nie są zgodne ze wzorami podanymi w załącznikach V i VI do niniejszego protokołu, można nadal używać do wyczerpania zapasów, na warunkach przewidzianych w niniejszym protokole.

Artykuł 27

Wspólnota i Egipt, każde w swoim zakresie, podejmą kroki niezbędne do wykonania niniejszego protokołu.

Artykuł 28

Załączniki do niniejszego protokołu stanowią jego integralną część.

Artykuł 29

Postanowienia Umowy można stosować do towarów spełniających postanowienia tytułu I oraz towarów, które w dniu wejścia w życie Umowy znajdują się w tranzycie lub są czasowo składowane we Wspólnocie lub w Egipcie w magazynach celnych lub w strefach wolnocłowych, z zastrzeżeniem przedłożenia organom celnym kraju przywozu w terminie czterech miesięcy od tej daty, świadectwa A.ET.1 wydanego zgodnie z warunkami artykułu 26 ustęp 2, lub świadectwa EUR.1 potwierdzonego z mocą wsteczną przez właściwe władze kraju wywozu wraz z dokumentami wskazującymi, że towary przewieziono bezpośrednio.

Artykuł 30

Adnotacje określone w artykułach 19 i 20, należy wstawić w polu „uwagi” na świadectwie.

ZAŁĄCZNIK I

UWAGI WYJAŚNIAJĄCE

Uwaga 1: artykuły 1 i 2

Określenia „Wspólnota” i „Egipt” obejmują odpowiednio wody terytorialne Państw Członkowskich Wspólnoty oraz Egiptu.

Statki poławiające na pełnym morzu, w tym statki przetwórnie, na których złowione ryby poddawane są obróbce lub przetworzeniu, uznaje się za część terytorium państwa do którego statki te należą, o ile spełniają warunki wymienione w Uwadze Wyjaśniającej 5.

Uwaga 2: artykuł 1

W celu stwierdzenia, czy towary pochodzą ze Wspólnoty lub z Egiptu nie jest konieczne ustalanie, czy energia i paliwo, instalacje i wyposażenie, a także maszyny i narzędzia użyte do uzyskania takich towarów pochodzą z państw trzecich, czy też nie.

Uwaga 3: artykuł 3 ustępy 1 i 2 oraz artykuł 4

Norma procentowa ustala, w przypadku gdy uzyskany produkt pojawia się w wykazie A, kryterium uzupełniające do kryteriów zmiany pozycji w odniesieniu do wszelkich produktów „niepochodzących”.

Uwaga 4: artykuł 1

Opakowania uznaje się za stanowiące całość z towarami w nich zawartymi. Przepisu tego nie stosuje się jednak do opakowań, które nie są opakowaniami standardowymi dla pakowanych produktów oraz opakowań o rzeczywistej wartości użytkowej, które są trwałe, poza ich funkcją jako opakowanie.

Uwaga 5: artykuł 2 litera f)

Określenie „ich statki” stosuje się wyłącznie do statków:

wpisanych do rejestru lub zarejestrowanych w Państwie Członkowskim lub w Egipcie,

pływających pod banderą Państwa Członkowskiego lub Egiptu,

które przynajmniej w 50% stanowią własność obywateli Państw Członkowskich i Egiptu lub przedsiębiorstwa z siedzibą zarządu w Państwie Członkowskim lub w Egipcie, której kierownik, kadra zarządzająca, prezes zarządu oraz większość członków zarządu to obywatele Państw Członkowskich lub Egiptu, oraz w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, w których przynajmniej połowa kapitału należy do Państw Członkowskich lub Egiptu, lub do instytucji publicznych lub obywateli Państw Członkowskich lub Egiptu,

których kapitan oraz oficerowie są obywatelami Państw Członkowskich lub Egiptu,

którego przynajmniej 75% załogi to obywatele Państw Członkowskich lub Egiptu.

Uwaga 6: artykuł 4

„Cena loco zakład” oznacza cenę płaconą producentowi, w którego przedsiębiorstwie przeprowadza się ostateczną obróbkę lub przetwarzanie, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich produktów użytych do produkcji.

„Wartość celną” należy rozumieć jako wartość celną ustaloną w Konwencji dotyczącej ustalania wartości towarów do celów celnych, podpisaną w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 roku.

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ A

Wykaz czynności związanych z obróbką lub przetwarzaniem, powodujących zmianę pozycji taryfowej bez nadania statusu „produktów pochodzących” w stosunku do produktów poddawanych takim czynnościom, lub nadających ten status jedynie pod niektórymi warunkami

ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ B

Wykaz procesów obróbek lub przetwarzania na produktach poddanych tym operacjom, które nie prowadzą do zmiany pozycji taryfowej, ale nadają status produktów pochodzących

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ C

Wykaz produktów wyłączonych z zakresu niniejszego Protokołu

ZAŁĄCZNIK V

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

1. Eksporter (nazwa, pełny adres, kraj)		EUR.1 Nr A 000.000
		Przed wypełnieniem tego formularza należy zapoznać się z uwagami zamieszczonymi na odwrocie
		2. Świadectwo używane w handlu preferencyjnym między ……………………………………...................... a …………………………………......................... (należy wpisać odpowiednie państwa, grupy państw lub terytoria)
3. Odbiorca (nazwa, pełny adres, kraj) (Fakultatywne)
		4. Państwo, grupa państw lub terytorium, na którym produkty uznaje się za pochodzące						5. Państwo, grupa państw lub terytorium przeznaczenia)
6. Szczegóły dotyczące transportu (Fakultatywne)		7. Uwagi
8. Numer pozycji; Znaki i numery; Ilość i rodzaj opakowań1; Wyszczególnienie						9. Waga brutto (kg) lub inna jednostka miary (litry, m3, itp.)			10. Faktury (Fakultatywne)
11. POTWIERDZENIE URZĘDU CELNEGO Poświadczona deklaracja Dokument wywozowy2 Formularz ...................... Nr ................ Urząd celny .......................................... Państwo lub terytorium wystawiające .............................................................. .............................................................. Data ...................................................... .............................................................. (Podpis)				Pieczęć			12. DEKLARACJA EKSPORTERA
							Ja niżej podpisany oświadczam, że towary opisane powyżej spełniają warunki wymagane do wydania dołączonego świadectwa.
							Miejsce i data: ..................................... .............................................................. (Podpis)
13. WNIOSEK O PRZEPROWADZENIE WERYFIKACJI, do			14. WYNIK WERYFIKACJI
			Przeprowadzona weryfikacja wykazuje, iż niniejsze świadectwo1
						wydał wskazany urząd celny, a zawarte w nim informacje są zgodne z prawdą.
						nie spełnia wymagań w zakresie autentyczności i rzetelności (patrz załączone uwagi).
Wnioskuje się o przeprowadzenie weryfikacji autentyczności i dokładności niniejszego świadectwa.
………………………………………			………….......…………………………………..
(Miejsce i data)			(Miejsce i data)
.............................................. (Podpis)	Pieczęć		.............................................................. (Podpis)							Pieczęć
			1 Wstawić X w odpowiednim polu.

UWAGI

1. Świadectwo nie może zawierać skreśleń lub słów wpisanych nad innymi wyrazami. Wszelkich zmian dokonuje się poprzez skreślenie nieprawidłowych danych i dodanie wszelkich niezbędnych poprawek. Zmiany takie parafuje osoba wypełniająca świadectwo, oraz wymagają one poświadczenia przez organy celne państwa lub terytorium wydające świadectwo.

2. Między danymi wpisanymi w świadectwie nie należy pozostawiać odstępów. Każdy element należy poprzedzić numerem pozycji. Linii poziomej nie należy nakreślać bezpośrednio poniżej ostatniego elementu. Każde niewykorzystane miejsce musi być zakreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia.

3. Towary opisuje się zgodnie z praktyką handlową i podaniem wystarczającej ilości szczegółów, aby umożliwić ich zidentyfikowanie.

WNIOSEK O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

1. Eksporter (nazwa, pełny adres, państwo)	EUR.1 Nr A 000.000
	Przed wypełnieniem tego formularza należy zapoznać się z uwagami zamieszczonymi na odwrocie
	2. Wniosek o wydanie świadectwa do użycia w handlu preferencyjnym między
3. Odbiorca (nazwa, pełny adres, państwo) (Fakultatywnie)	.......................................................................... a .......................................................................... (należy wpisać odpowiednie państwa, grupy państw lub terytoria)
	4. Państwo, grupa państw lub terytorium, w którym produkty uznaje się za pochodzące		5. Państwo, grupa państw lub terytorium przeznaczenia
6. Szczegóły dotyczące transportu (Fakultatywne)	7. Uwagi
8. Numer pozycji; Znaki i numery; Ilość i rodzaj opakowań11; Wyszczególnienie		9. Waga brutto (kg) lub inne jednostki miary (litry, m3, itp.)		10. Faktury (Fakultatywne)

DEKLARACJA EKSPORTERA

Ja, niżej podpisany, eksporter towarów określonych na odwrocie,

OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wydania załączonego świadectwa;

PODAJĘ następujące okoliczności, które umożliwiły tym towarom spełnienie powyższych warunków:

…………………………………………………………………………………………….

…………………………………………………………………………………….............

…………………………………………………………………………………….............

…………………………………………………………………………………….............

PRZEDSTAWIAM następujące dokumenty towarzyszące(²⁰):

…………………………………………………………………………………….............

…………………………………………………………………………………….............

…………………………………………………………………………………….............

…………………………………………………………………………………….............

PODEJMUJĘ SIĘ PRZEDSTAWIĆ, na wniosek właściwych władz, wszelkie dodatkowe dowody, jakich władze te mogą zażądać w celu wydania załączonego świadectwa oraz zobowiązuję się, jeśli jest to konieczne, wyrazić zgodę na wszelkie kontrole moich rachunków oraz kontrole procesu wytwarzania powyższych towarów, przeprowadzane przez wspomniane władze;

PROSZĘ o wydanie dla tych towarów załączonego świadectwa.

……………………...………………………………..

(Miejsce i data)

…………………...…………………………………..

(Podpis)

ZAŁĄCZNIK VI

* Następcze weryfikacje formularza EUR. 2 przeprowadza się wyrywkowo lub zawsze wtedy, gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości, co do dokładności informacji oraz prawdziwości formularzy oraz prawdziwego pochodzenia danych towarów.

Instrukcja wypełniania formularza EUR. 2

1. Formularz EUR. 2 można sporządzić wyłącznie dla towarów, które w kraju wywozu spełniają warunki określone w postanowieniach regulujących handel określony w polu 1. Postanowienia te należy uważnie przestudiować przed wypełnieniem formularza.

2. W przypadku przesyłki wysyłanej w postaci paczki, do kwitu wysyłkowego eksporter dołącza formularz. W przypadku przesyłki wysyłanej w formie listu, eksporter dołącza formularz umieszczony w paczce. Odpowiednio w deklaracji celnej C1 oznaczonej zieloną etykietą lub deklaracji celnej C2/C3 należy podać odnośnik „EUR.2”, oraz numer seryjny formularza.

3. Niniejsze instrukcje nie zwalniają eksportera z obowiązku wypełnienia innych formalności wymaganych postanowieniami celnymi lub pocztowymi.

4. Eksporter używający niniejszego formularza jest zobowiązany do przedstawienia właściwym władzom wszelkich dodatkowych dowodów, jakich mogą zażądać władze, oraz wyrażenia zgody na kontrolowanie przez te władze jego rachunków i procesów produkcji towarów opisanych w polu 11 niniejszego formularza.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy

Jego Królewskiej Mości Króla Belgów,

Jej Królewskiej Mości Królowej Danii,

Prezydenta Republiki Federalnej Niemiec,

Prezydenta Republiki Francuskiej,

Prezydenta Irlandii,

Prezydenta Republiki Włoskiej,

Jego Królewskiej Wysokości Wielkiego Księcia Luksemburga,

Jej Królewskiej Mości Królowej Niderlandów,

Jej Królewskiej Mości Królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

i Rady Wspólnot Europejskich,

z jednej strony, oraz

Prezydenta Arabskiej Republiki Egiptu,

z drugiej strony,

spotykając się w Brukseli dnia osiemnastego stycznia tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego siódmego roku w celu podpisania Umowy o Współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Arabską Republiką Egiptu, oraz Umowy między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali a Arabską Republiką Egiptu,

z chwilą podpisania niniejszego Umowy:

przyjęły poniższe wspólne deklaracje Umawiających się Stron:

1. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie artykułu 14 ustęp 1 Umowy,

2. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie artykułu 17 Umowy,

3. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie produktów rolnych,

4. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie artykułu 12 Umowy,

5. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie przedstawienia Umowy przez Wspólnotę w ramach GATT,

6. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie artykułu 24 Umowy,

7. wspólną deklarację Umawiających się Stron w sprawie współpracy dwustronnej,

8. deklarację Umawiających się Stron w sprawie interpretacji wyrażenia „Umawiające się Strony” użytego w Umowie;

wzięły pod uwagę następujące deklaracje;

1. deklarację Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie regionalnego stosowania niektórych postanowień Umowy,

2. deklarację Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie Europejskiej jednostki rozliczeniowej określonej w artykule 2 protokołu 1,

3. deklarację przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie definicji obywatelstwa niemieckiego,

4. deklarację przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie stosowania Umowy w odniesieniu do Berlina,

5. deklarację Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie artykułów 46 i 17 Umowy;

oraz uwzględniły następującą wymianę listów:

1. wymianę listów w sprawie współpracy naukowej i technicznej oraz ochrony środowiska naturalnego,

2. wymianę listów w sprawie wykonania Umowy w zakresie współpracy gospodarczej, technicznej i finansowej przed jej wejściem w życie,

3. wymianę listów w sprawie artykułu 32 i 45 Umowy,

4. wymianę listów w sprawie artykułu 19 Umowy,

5. wymianę listów w sprawie artykułu 20 Umowy.

Deklaracje i wymiany listów wymienione powyżej są załączone do Aktu Końcowego.

Pełnomocnicy ustalili, że deklaracje i wymiany listów podlegają, podobnie jak Umowa o Współpracy, wszelkim procedurom jakie mogą się okazać niezbędne w celu zapewnienia ich ważności.

Udfæerdiget i Bruxelles, den attende Januar nitten hundrede og syvoghalvfjerds.

Geschehen zu Brüssel am achtzehnten Januar neunzehnhundertsiebenundsiebzig.

Done at Brussels on the eighteenth day of January in the year one thousand nine hundred and seventy-seven.

Fait è Bruxelles, le dix-huit janvier mil neuf cent soixante-dix-sept.

Fatto a Bruxelles, addi diciotto gennaio millenovecentosettantasette.

Gedaan te Brussel, de achttiende januari negentienhonderd zevenenzeventig.

Pour Sa Majesté le roi des Belges

Voor Zijne Majesteit de Koning der Belgen

For Hendes Majestèt dronningen af Danmark

Für den Präsidenten der Bundesrepublik Deutschland

Pour le président de la République française

For the President of Ireland

Per il presidente délia Repubblica italiana

Pour Son Altesse Royale le grand-duc de Luxembourg

Voor Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden

For Her Majesty the Queen of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

For Rådet for De europæiske Fællesskaber,

Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften,

For the Council of the European Communities,

Pour le Conseil des Communautés européennes,

Per il Consiglio délie Comunitè europee,

Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen,

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułu 14 ustęp 1 Umowy

Umawiające się Strony postanawiają, że jeśli data wejścia w życie Umowy nie zbiegnie się z początkiem roku kalendarzowego, pułapy określone w artykule 14 ustęp 1 Umowy będą stosowane pro rata.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułu 17 Umowy

Umawiające się Strony postanawiają, że bez uszczerbku dla wykonania artykułu 22 ustęp 2 akapit pierwszy rozporządzenia (EWG) nr 1035/72, produkty wymienione w artykule 17 Umowy i określone w załączniku III do tego rozporządzenia wysyła się na teren Wspólnoty w okresie, za który obniżki cła stosuje się bez względu na ograniczenia ilościowe oraz środki o skutku równoważnym.

Ponadto, Umawiające się Strony uzgadniają, że kiedy w Umowie powoływane są postanowienia artykułów 23-28 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72, Wspólnota odwołuje się do ustaleń stosowanych do państw trzecich w momencie przywozu danych produktów.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie produktów rolnych

1. Umawiające się Strony zgłaszają swoją gotowość do ustanowienia, na tyle na ile zezwalają na to ich polityki rolne, zharmonizowanego rozwoju handlu produktami rolnymi, których Umowa nie dotyczy.

W odniesieniu do zagadnień weterynaryjnych, zdrowotnych oraz problematyki zdrowia roślin, Umawiające się Strony stosują zasady obowiązujące w tych państwach w sposób niedyskryminujący i powstrzymają się od wprowadzania wszelkich nowych środków powodujących nieuzasadnione utrudnianie handlu.

2. Umawiające się Strony zbadają, w ramach Rady Współpracy, wszelkie trudności jakie mogą zaistnieć w handlu produktami rolnymi, oraz dążą do znalezienia właściwych rozwiązań.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułu 12 Umowy

Umawiające się Strony oświadczają, że w odniesieniu do ograniczeń ilościowych w zakresie wyrobów włókienniczych określonych w załączniku B, stosuje się postanowienia Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Arabską Republiką Egiptu w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi, podpisanej w Brukseli dnia 18 stycznia 1977 roku.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie przedstawienia Umowy w ramach GATT

Umawiające się Strony Umowy skonsultują się ze sobą w momencie, gdy postanowienia Umowy dotyczące handlu zostaną przedstawione i zbadane w ramach GATT.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułu 24 Umowy

Wyrażenie „regionalna integracja gospodarcza” użyte w artykule 24 Umowy obejmuje wszystkich członków Ligi Arabskiej.

Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie współpracy dwustronnej

Umawiające się Strony uznają, że Umowa zawarta między Wspólnotą a Egiptem dotyczy niektórych obszarów współpracy, ale nie uniemożliwia Państwom Członkowskim zawierania umów dwustronnych z Egiptem w sprawie przystąpienia do projektów w zakresie współpracy w tych samych dziedzinach.

Deklaracja Umawiających się Stron w sprawie interpretacji pojęcia „Umawiające się Strony” użytego w Umowie

Umawiające się Strony postanawiają interpretować Umowę w taki sposób, że zawsze wtedy gdy w Umowie pojawia się określenie „Umawiające się Strony” oznacza ono, z jednej strony Wspólnotę oraz Państwa Członkowskie albo wyłącznie Państwa Członkowskie lub wyłącznie Wspólnotę, a z drugiej strony Egipt. O znaczeniu przypisanemu temu wyrażeniu należy w każdym przypadku wnioskować z właściwych postanowień Umowy oraz właściwych postanowień Traktatu ustanawiającego Wspólnotę.

Deklaracja Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie regionalnego stosowania niektórych postanowień Umowy

Europejska Wspólnota Gospodarcza oświadcza, że stosowanie wszelkich środków, jakie Wspólnota może podjąć na podstawie artykułów 33 i 34 Umowy, zgodnie z procedurą i na mocy ustaleń wymienionych w artykule 35 lub na mocy artykułu 36, z uwagi na reguły wspólnotowe może ograniczać się do jednego z jej obszarów.

Deklaracja Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie europejskiej jednostki rozliczeniowej określonej w artykule 2 protokołu 1

Europejska jednostka rozliczeniowa użyta w celu określenia kwot wymienionych w artykule 2 protokołu 1, jest ustalona jako następujące kwoty w walucie Państw Członkowskich Wspólnoty:

Marka niemiecka 0,828

Funt szterling 0,0885

Frank francuski 1,15

Lir włoski 109

Gulden niderlandzki 0,286

Frank belgijski 3,66

Frank luksemburski 0,14

Korona duńska 0,217

Funt irlandzki 0,00759

Wartość europejskiej jednostki rozliczeniowej w jakiejkolwiek danej walucie jest równa sumie odpowiednich kwot określonych w akapicie pierwszym, wyrażonej w tej walucie. Oblicza ją Komisją stosując codzienne, rynkowe kursy walutowe.

Codzienne wartości europejskiej jednostki rozliczeniowej w poszczególnych walutach krajowych są podawane codziennie, oraz okresowo publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie definicji obywatelstwa niemieckiego

Każdą osobę narodowości niemieckiej, w rozumieniu postanowień prawa konstytucyjnego obowiązującego w Republice Federalnej Niemiec, uznaje się za obywatela Republiki Federalnej Niemiec.

Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie stosowania Umowy do Berlina

Umowa stosuje się również do Landu Berlin pod warunkiem, że Rząd Republiki Federalnej Niemiec nie zgłosi przeciwnego oświadczenia pozostałym Umawiającym się Stronom w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie Umowy.

Deklaracja Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w sprawie artykułów 46 i 17 Umowy

Wspólnota jest gotowa rozważyć, w świetle skutków Umowy i uwzględniając kierunek zmian w handlu między Wspólnotą a Państwami Basenu Morza Śródziemnego, możliwość wprowadzenia usprawnień w zakresie koncesji przyznanych w artykule 17 ustęp 1 Umowy w odniesieniu do pomarańczy, mandarynek (w tym tangerynek i satsuma), klementynek, wilkingów i innych, podobnych mieszańców cytrusowych począwszy od roku gospodarczego 1977/78.

Wymiana listów w sprawie współpracy naukowej i technicznej oraz ochrony środowiska naturalnego

Szanowny Panie,

W odniesieniu do życzeń wyrażonych przez delegację egipską podczas negocjacji zakończonych w dniu dzisiejszym zawarciem Umowy między Wspólnotą a Egiptem, mam zaszczyt poinformować Pana, w imieniu Państw Członkowskich Wspólnoty, iż Państwa Członkowskie są gotowe zbadać, każdy z poszczególnych przypadków z osobna, czy oraz na jakich warunkach, Egipt może uzyskać dostęp do wyników programów realizowanych wspólnie przez Państwa Członkowskie Wspólnoty lub przez Państwa Członkowskie we współpracy z innymi państwami, w dziedzinie nauki, techniki i ochrony środowiska naturalnego.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Szanowny Panie,

Pański list z dnia dzisiejszego zawiera następującą informację:

„W odniesieniu do życzeń wyrażonych przez delegację egipską podczas negocjacji zakończonych w dniu dzisiejszym zawarciem Umowy między Wspólnotą a Egiptem, mam zaszczyt poinformować Pana, w imieniu Państw Członkowskich Wspólnoty, iż Państwa Członkowskie są gotowe zbadać, każdy z poszczególnych przypadków z osobna, czy oraz na jakich warunkach, Egipt może uzyskać dostęp do wyników programów realizowanych wspólnie przez Państwa Członkowskie Wspólnoty lub przez Państwa Członkowskie we współpracy z innymi państwami, w dziedzinie nauki, techniki i ochrony środowiska naturalnego.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu.”

Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pańskiego listu.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Arabskiej Republiki Egiptu

Wymiana listów w sprawie wykonania Umowy w zakresie współpracy gospodarczej, technicznej i finansowej przed jej wejściem w życie

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt poinformować Pana, iż z chwilą podpisania Umowy oraz wewnętrznych dokumentów Wspólnoty dotyczących powyższego zagadnienia, Wspólnota wyraża gotowość przystąpienia wraz z Pańskim Rządem, do:

prac przygotowawczych w sprawie ustanowienia współpracy szkoleniowej tak, aby można było podjąć konkretne środki z chwilą wejścia w życie Umowy,

na mocy postanowień dotyczących współpracy technicznej i finansowej, rozpoczęcia projektów przedłożonych przez Egipt, lub za zgodą Egiptu, przez innych odbiorców pomocy, rozumiejąc iż ostateczne zatwierdzenie takich projektów nie będzie możliwe do momentu wejścia w życie Umowy.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu.”

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Szanowny Panie,

Pański list z dnia dzisiejszego zawiera następującą informację:

„Mam zaszczyt poinformować Pana, iż z chwilą podpisania Umowy oraz wewnętrznych dokumentów Wspólnoty dotyczących powyższego zagadnienia, Wspólnota wyraża gotowość przystąpienia wraz z Pańskim Rządem, do:

prac przygotowawczych w sprawie ustanowienia współpracy w zakresie szkolenia tak, aby można było podjąć konkretne środki z chwilą wejścia w życie Umowy,

rozpoczęcia, na mocy postanowień dotyczących współpracy technicznej i finansowej, projektów przedłożonych przez Egipt, lub za zgodą Egiptu, przez innych odbiorców pomocy, rozumiejąc iż ostateczne zatwierdzenie takich projektów nie będzie możliwe do momentu wejścia w życie Umowy.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu.”

Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pańskiego listu.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Arabskiej Republiki Egiptu

Wymiana listów w sprawie artykułów 32 i 45 Umowy

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt poinformować Pana o następującej deklaracji złożonej przez mój rząd w sprawie artykułów 32 i 45 Umowy:

„Arabska Republika Egiptu oświadcza, że stosowanie artykułów 32 i 45 Umowy przez jej przedsiębiorstwa nie wymaga uchylenia postanowień ustawowych i wykonawczych obowiązujących w tym zakresie, w jakim jest to niezbędne do celów ochrony ich podstawowych interesów bezpieczeństwa. Egipt zagwarantuje, iż takie postanowienia ustawowe i wykonawcze są stosowane w sposób zapewniający zgodność z artykułem 43 ustęp 1 Umowy.”

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Arabskiej Republiki Egiptu

Szanowny Panie,

W Pańskim liście z dnia dzisiejszego, przekazał mi Pan deklarację Pańskiego Rządu w sprawie artykułów 32 i 45 Umowy.

Mam zaszczyt poinformować Pana o następującej deklaracji złożonej przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą w sprawie artykułów 32 i 45 Umowy:

„1. Europejska Wspólnota Gospodarcza przyjmuje deklarację Arabskiej Republiki Egiptu.

2. Europejska Wspólnota Gospodarcza oczekuje pełnego stosowania zasad wymienionych w Umowie, w tym także zawartych w artykule 32 i 45 Umowy.

Europejska Wspólnota Gospodarcza uznaje w szczególności, że stosowanie zasady niedyskryminowania zapewni właściwe i niezakłócone stosowanie Umowy.”

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Wymiana listów w sprawie artykułu 19 Umowy

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt przekazać Panu następujące informacje:

W odniesieniu do stosowania artykułu 19 Umowy, ustalono przyjęcie poniższych postanowień:

1. Kwotę, o którą obniża się opłatę, ustala się nie później niż 10-ego dnia miesiąca poprzedzającego kwartał, w którym będzie ona stosowana. Okres referencyjny określony w artykule 19 ustęp 3, to kwartał poprzedzający miesiąc, w którym ustalono wymienioną kwotę.

2. Wydając właściwy dokument lub dodając specjalną notę do świadectwa przewozowego towarzyszącego każdej wysyłce ryżu do Wspólnoty, Egipt poświadczy, iż od przesyłki pobrano opłatę specjalną podaną w artykule 19 ustęp 2 Umowy. Egipt podejmie wszelkie niezbędne środki mające na celu zwolnienie od takiego poświadczania z chwilą, gdy osiągnięta zostanie ilość 32 000 ton.

Dokument lub notę specjalną potwierdzającą płatność opłaty wywozowej sporządza się za wspólnym porozumieniem.

3. Po dniu 1 września każdego roku oraz do dnia 31 sierpnia roku następnego, ilość ryżu przywiezionego z Egiptu oblicza się względem ilości rocznej 32 000 ton. W odniesieniu do roku gospodarczego 1976/77, ilość tę ustala się pro rata temporis na okres między wejściem w życie Umowy a dniem 31 sierpnia 1977 roku.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu oraz poświadczenie zgody Pańskiego rządu dotyczące jego treści.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Szanowny Panie,

Pański list z dnia dzisiejszego zawiera następującą informację:

„Mam zaszczyt przekazać Panu następujące informacje:

W odniesieniu do stosowania artykułu 19 Umowy, ustalono przyjęcie poniższych postanowień:

1. Kwotę, o którą obniża się opłatę ustala się nie później niż 10-ego dnia miesiąca poprzedzającego kwartał, w którym będzie ona stosowana. Okres referencyjny określony w artykule 19 ustęp 3, to kwartał poprzedzający miesiąc, w którym ustalono wymienioną kwotę.

2. Wydając właściwy dokument lub dodając specjalną notę do świadectwa przewozowego towarzyszącego każdej wysyłce ryżu do Wspólnoty, Egipt poświadczy, iż od przesyłki pobrano opłatę specjalną podaną w artykule 19 ustęp 2 Umowy. Egipt podejmie wszelkie niezbędne środki mające na celu zwolnienie od takiego poświadczenia z chwilą, gdy osiągnięta zostanie ilość 32 000 ton.

Dokument lub notę specjalną potwierdzającą płatność opłaty wywozowej sporządza się za wspólnym porozumieniem.

3. Po dniu 1 września każdego roku oraz do dnia 31 sierpnia roku następnego, ilość ryżu przywiezionego z Egiptu oblicza się względem ilości rocznej 32 000 ton. W odniesieniu do roku gospodarczego 1976/77, ilość tę ustala się pro rata temporis na okres między wejściem w życie Umowy a dniem 31 sierpnia 1977 roku.

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu oraz poświadczenie zgody Pańskiego rządu dotyczące jego treści.”

Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pańskiego listu oraz poświadczyć zgodę mojego Rządu dotyczącą jego treści.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Arabskiej Republiki Egiptu

Wymiana listów w sprawie artykułu 20 Umowy

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt przekazać Panu następujące informacje:

W odniesieniu do wykonania artykułu 20 Umowy, ustalono przyjęcie następujących postanowień:

1. Poszczególne zmienne składniki opłaty na przywóz do Wspólnoty otrębów, okruchów ostroziarnistych i innych pozostałości uzyskanych z przesiewania, mielenia lub obróbki zbóż, objętych podpozycją 23.02 A. Wspólnej Taryfy Celnej oraz pochodzących z Egiptu, oblicza się zgodnie z artykułem 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2744/75 z dnia 29 października 1975 roku w sprawie systemu stosowanego w przywozie i wywozie produktów przetworzonych ze zboża i ryżu, obniżoną o kwoty określone w punkcie 3 poniżej.

2. Punkt 1 stosuje się pod warunkiem, że Egipt nakłada na wywóz i przywóz omawianych produktów opłatę specjalną równą kwocie, o którą obniżono zmienny element opłaty, oraz odzwierciedlenia jej w cenie przywozu Wspólnoty.

3. Kwota, o którą obniża się zmienny składnik opłaty, jest równa 60% średniej zmiennych składników opłat obowiązujących w terminie trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym ustala się daną kwotę.

Kwotę ustala Komisja nie później niż 10-ego dnia miesiąca poprzedzającego kwartał, w którym stosuje się kwotę.

„Kwartał” oznacza okres trzech miesięcy, rozpoczynający się dnia 1 lutego, 1 maja, 1 sierpnia lub 1 listopada.

Jednakże, jeśli wejście w życie Umowy nie zbiega się z początkiem jednego z tych kwartałów, pierwszą obniżkę opłaty stosuje się w miesiącu lub miesiącach bieżącego kwartału.

4. Dowód pobrania opłat wywozowych przedstawia się przez wpisanie przez organy celne w polu „Uwagi” świadectwa przewozowego jednej z poniższych adnotacji:

Taxe spéciale è export appliquée

Særlig udforselsafgift opkrævet

Sonderausfuhrabgabe erhoben

Special export charge collected

Applicata tassa speciale al’esportazione

Bijzondere uitvoerheffing voldaan

(Podpis i pieczęć urzędowa)

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu oraz poświadczenie zgody Pańskiego rządu dotyczące jego treści.

Szanowny Panie, proszę przyjąć wyrazy mojego najwyższego szacunku.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej

Szanowny Panie,

Pański list z dnia dzisiejszego zawiera następującą informację:

„Mam zaszczyt przekazać Panu następujące informacje:

W odniesieniu do wykonania artykułu 20 Umowy, ustalono przyjęcie następujących postanowień:

1. Poszczególne zmienne składniki opłaty na przywóz do Wspólnoty otrębów, okruchów ostroziarnistych i innych pozostałości uzyskanych z przesiewania, mielenia lub obróbki zbóż, objętych podpozycją 23.02 A. Wspólnej Taryfy Celnej oraz pochodzących z Egiptu, oblicza się zgodnie z artykułem 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2744/75 z dnia 29 października 1975 roku w sprawie systemu stosowanego w przywozie i wywozie produktów przetworzonych ze zboża i ryżu, obniżoną o kwoty określone w punkcie 3 poniżej.

2. Punkt 1 stosuje się pod warunkiem, że Egipt nakłada na wywóz i przywóz omawianych produktów opłatę specjalną równą kwocie, o którą obniżono zmienny element opłaty, oraz odzwierciedlenia jej w cenie importowej Wspólnoty.

3. Kwota, o którą obniża się zmienny składnik opłaty, jest równa 60% średniej zmiennych składników opłat obowiązujących w terminie trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym ustala się daną kwotę.

Kwotę ustala Komisja nie później niż 10-ego dnia miesiąca poprzedzającego kwartał, w którym stosuje się kwotę.

„Kwartał” oznacza okres trzech miesięcy, rozpoczynający się dnia 1 lutego, 1 maja, 1 sierpnia lub 1 listopada.

Jednakże, jeśli wejście w życie Umowy nie zbiega się z początkiem jednego z tych kwartałów, pierwszą obniżkę opłaty stosuje się w miesiącu lub miesiącach bieżącego kwartału.

4. Dowód pobrania opłat wywozowych przedstawia się przez wpisanie przez organy celne w polu „Uwagi” świadectwa przewozowego jednej z poniższych adnotacji:

Taxe spéciale è export appliquée

Særlig udforselsafgift opkrævet

Sonderausfuhrabgabe erhoben

Special export charge collected

Applicata tassa speciale al’esportazione

Bijzondere uitvoerheffing voldaan

(Podpis i pieczęć urzędowa)

Będę zobowiązany za potwierdzenie otrzymania niniejszego listu oraz poświadczenie zgody Pańskiego rządu dotyczące jego treści.

(p.)...........

Przewodniczący delegacji

Arabskiej Republiki Egiptu