KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, zwane dalej „Państwami Członkowskimi”, oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI,

zwane dalej „Wspólnotą”, z jednej strony, oraz

PAŃSTWO IZRAEL,

zwane dalej „Izraelem”, z drugiej strony,

BIORĄC POD UWAGĘ znaczenie tradycyjnych więzi istniejących między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Izraelem, oraz wspólne wartości wyznawane przez Strony;

BIORĄC POD UWAGĘ, że Wspólnota, jej Państwa Członkowskie i Izrael pragną umocnić te powiązania i tworzyć trwałe stosunki, oparte na zasadzie wzajemności i partnerstwa, oraz wspierać dalszą integrację gospodarki izraelskiej z gospodarką europejską;

BIORĄC POD UWAGĘ znaczenie, jakie Strony przywiązują do zasady wolności gospodarczej oraz do zasad Karty Narodów Zjednoczonych, w szczególności zasad przestrzegania praw człowieka i demokracji, stanowiących istotną podstawę stowarzyszenia;

ŚWIADOME potrzeby jednoczenia wysiłków mających na celu wzmocnienie stabilności politycznej i rozwoju gospodarczego poprzez stymulowanie współpracy regionalnej;

PRAGNĄC ustanowić i rozwijać stały dialog polityczny dotyczący kwestii dwustronnych i międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

PRAGNĄC utrzymać i intensyfikować dialog w sprawach gospodarczych, naukowych, technologicznych, kulturalnych, audiowizualnych i społecznych, z korzyścią dla Stron;

BIORĄC PO UWAGĘ odpowiednie zobowiązania Wspólnoty i Izraela w zakresie wolnego handlu, w szczególności w zakresie zgodności z prawami i obowiązkami wynikającymi z Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), wynikających z wielostronnych negocjacji Rundy Urugwajskiej;

PRZEKONANI, że Układ Stowarzyszeniowy stworzy nowy klimat dla ich stosunków gospodarczych, w szczególności dla rozwoju handlu, inwestycji oraz współpracy gospodarczej i technologicznej,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. Ustanawia się stowarzyszenie między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Izraelem z drugiej strony.

2. Cele niniejszego Układu są następujące:

- zapewnienie odpowiednich ram dla dialogu politycznego, pozwalającego na rozwój bliskich stosunków politycznych między Stronami,

- wspieranie harmonijnego rozwoju stosunków gospodarczych między Wspólnotą a Izraelem i w ten sposób sprzyjanie we Wspólnocie oraz w Izraelu postępowi w zakresie działalności gospodarczej, poprawie warunków życia i zatrudnienia oraz zwiększonej wydajności i stabilności finansowej poprzez rozszerzenie, między innymi, handlu towarami i usługami, wzajemną liberalizację prawa przedsiębiorczości, dalszą postępującą liberalizację zamówień publicznych, swobodny przepływ kapitału oraz intensyfikację współpracy w dziedzinie nauki i technologii,

- stymulowanie współpracy regionalnej w celu utrwalenia pokojowego współistnienia i stabilności gospodarczej i politycznej,

- wspieranie współpracy w innych dziedzinach będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania.

Artykuł 2

Stosunki między Stronami, jak również wszystkie postanowienia samego Układu, opierają się na poszanowaniu praw człowieka i na zasadach demokracji, którymi Strony kierują się w swojej polityce wewnętrznej i zagranicznej i które stanowią istotny element niniejszego Układu.

TYTUŁ I

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł 3

1. Ustanawia się stały dialog polityczny między Stronami. Wzmacnia on ich stosunki, przyczynia się do rozwoju trwałego partnerstwa oraz zwiększa wzajemne zrozumienie i solidarność.

2. W szczególności dialog polityczny i współpraca:

- rozwija lepsze wzajemne zrozumienie i zwiększoną zbieżność stanowisk w sprawach międzynarodowych, w szczególności w tych sprawach, które mogą przypuszczalnie mieć znaczący wpływ na jedną lub drugą ze Stron,

- umożliwiają każdej Stronie wzięcie pod uwagę stanowiska i interesów drugiej Strony,

- wzmacniają bezpieczeństwo i stabilność regionalną.

Artykuł 4

Dialog polityczny obejmuje wszystkie sprawy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz zmierza do otwarcia drogi dla nowych form współpracy w związku ze wspólnymi celami, w szczególności takimi jak pokój, bezpieczeństwo i demokracja.

Artykuł 5

1. Dialog polityczny ułatwia dążenie do podejmowania wspólnych inicjatyw i odbywa się w szczególności:

a) na szczeblu ministerialnym;

b) na szczeblu wyższych urzędników (dyrektorów politycznych), między przedstawicielami Izraela z jednej strony, a przedstawicielami Prezydencji Rady oraz Komisji z drugiej strony,

c) z wykorzystaniem wszystkich kanałów dyplomatycznych, w tym stałych sesji informacyjnych prowadzonych przez urzędników, konsultacji przy okazji spotkań międzynarodowych i kontaktów między przedstawicielami dyplomatycznymi w państwach trzecich;

d) przez dostarczanie Izraelowi, na zasadzie wzajemności, informacji na temat zagadnień odnoszących się do wspólnej polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa;

e) przy pomocy wszelkich innych środków, które mogłyby przyczynić się do wzmocnienia, rozwoju i przyspieszenia dialogu.

2. Parlament Europejski i izraelski Knesset prowadzą dialog polityczny.

TYTUŁ II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

ROZDZIAŁ 1

ZASADY PODSTAWOWE

Artykuł 6

1. Wzmacnia się strefę wolnego handlu między Wspólnotą i Izraelem, zgodnie z warunkami wymienionymi w niniejszym Układzie oraz zgodnie z postanowieniami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 roku, jak również innych porozumień wielostronnych w sprawie obrotu towarowego załączonych do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO), zwanego dalej „GATT”.

2. Do klasyfikacji towarów w obrocie między Stronami, stosuje się Nomenklaturę Scaloną i izraelską taryfę celną.

ROZDZIAŁ 2

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł 7

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty oraz z Izraela, poza produktami wymienionymi w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a także - jeżeli chodzi o produkty pochodzące z Izraela - poza wymienionymi w załączniku I do niniejszego Układu.

Artykuł 8

Cła przywozowe i wywozowe lub opłaty o skutku równoważnym są zakazane w obrocie między Wspólnotą i Izraelem. Zakaz ten stosuje się również do ceł o charakterze fiskalnym.

Artykuł 9

1. a) Postanowienia niniejszego rozdziału nie wykluczają utrzymania przez Wspólnotę elementu rolnego w odniesieniu do towarów pochodzących z Izraela i wymienionych w załączniku II do niniejszego Układu, z wyjątkiem towarów wymienionych w załączniku III.

b) Ten element rolny obliczany jest na podstawie różnicy między cenami na wspólnotowym rynku produktów rolnych uznanych za wykorzystane do produkcji towarów, a cenami towarów przywożonych z państw trzecich, w przypadku gdy łączny koszt przedmiotowych produktów podstawowych jest wyższy we Wspólnocie. Składnik rolny może przyjąć postać kwoty stawki zryczałtowanej lub cła ad valorem. W przypadkach, gdzie składnik rolny podlegał taryfikacji, zastępuje się go odpowiednim cłem specyficznym.

2. a) Postanowienia niniejszego rozdziału nie wykluczają utrzymania przez Izrael elementu rolnego w odniesieniu do towarów pochodzących ze Wspólnoty i wymienionych w załączniku IV, z wyjątkiem towarów wymienionych w załączniku V.

b) Wymieniony element rolny oblicza się mutatis mutandis na podstawie kryteriów określonych w ustępie 1 litera b). Może on przyjąć postać kwoty stawki zryczałtowanej lub cła ad valorem.

c) Izrael może poszerzyć wykaz towarów, do których ma zastosowanie element rolny, pod warunkiem, że towary są inne niż wymienione w załączniku V oraz że umieszczone są w załączniku II do niniejszego Układu. Przed jego przyjęciem, element rolny zostaje zgłoszony do zbadania przez Komitet Stowarzyszenia, który może podjąć każdą potrzebną decyzję.

3. W drodze odstępstwa od postanowień artykułu 8, Wspólnota i Izrael mogą stosować, odnośnie do towarów wymienionych odpowiednio w załączniku III i V, cła wskazane w odniesieniu do każdego z towarów.

4. W przypadku gdy, w handlu między Wspólnotą i Izraelem, obniża się wysokość obciążenia stosowanego w odniesieniu do podstawowego produktu rolnego albo następuje to w wyniku wzajemnych koncesji na przetworzone produkty rolne, można obniżyć składniki rolne, stosowane zgodnie z ustępem 1 i 2.

5. Rada Stowarzyszenia ustala obniżkę określoną w ustępie 4, wykaz danych towarów oraz w stosownych przypadkach, kontyngenty taryfowe, których dotyczy ta obniżka.

6. Wykaz towarów, które są przedmiotem koncesji w postaci obniżonego składnika rolnego w handlu między Wspólnotą i Izraelem, jak również zakres tych koncesji, są ustalone w załączniku VI.

ROZDZIAŁ 3

PRODUKTY ROLNE

Artykuł 10

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się odnośnie do produktów pochodzących ze Wspólnoty i z Izraela oraz wymienionych w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Artykuł 11

Wspólnota i Izrael wprowadzają stopniowo coraz większą liberalizację w dwustronnym handlu produktami rolnymi, będącymi przedmiotem zainteresowania obu Stron. Od dnia 1 stycznia 2000 roku Wspólnota i Izrael badają sytuację w celu ustalenia środków, które mają być stosowane przez Wspólnotę i Izrael począwszy od dnia 1 stycznia 2001 roku, zgodnie z wymienionym celem.

Artykuł 12

Produkty rolne pochodzące z Izraela wymienione w protokołach 1 i 3 w sprawie przywozu do Wspólnoty podlegają ustaleniom określonym w tych protokołach.

Artykuł 13

Produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty wymienione w protokole 2 i 3 w sprawie przywozu do Izraela podlegają ustaleniom określonym w tych protokołach.

Artykuł 14

Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 11 oraz uwzględniając wielkość handlu produktami rolnymi między nimi, jak też ich szczególną wrażliwość, Wspólnota i Izrael badają w ramach Rady Stowarzyszenia, produkt po produkcie, w sposób uporządkowany i na zasadzie wzajemności, możliwość udzielania sobie nawzajem dalszych koncesji.

Artykuł 15

Wspólnota i Izrael postanawiają zbadać, najdalej w ciągu trzech lat po wejściu w życie Układu, możliwość udzielenia sobie, na zasadzie wzajemności i obopólnej korzyści, koncesji w obrocie produktami rybołówstwa.

ROZDZIAŁ 4

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

Artykuł 16

Ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym między Wspólnotą a Izraelem są zakazane.

Artykuł 17

Ograniczenia ilościowe w wywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym między Wspólnotą i Izraelem są zakazane.

Artykuł 18

1. Produkty pochodzące z Izraela nie uzyskują w przywozie do Wspólnoty korzystniejszych warunków te, które Państwa Członkowskie stosują między sobą.

2. Stosowanie postanowień niniejszego Układu pozostaje bez uszczerbku dla rozporządzenia Rady (EWG) nr 1911/91 z dnia 26 czerwca 1991 roku w sprawie stosowania przepisów prawa wspólnotowego w odniesieniu do Wysp Kanaryjskich.

Artykuł 19

1. Strony powstrzymują się od podejmowania środków i stosowania praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, ustanawiających bezpośrednio lub pośrednio, dyskryminację produktów jednej Strony w stosunku do podobnych produktów pochodzących z terytorium drugiej Strony.

2. Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich wyższego od kwoty opodatkowania pośredniego nałożonego na nie bezpośrednio lub pośrednio.

Artykuł 20

1. W przypadku ustanowienia szczególnych przepisów, w rezultacie realizacji polityki rolnej lub w razie jakichkolwiek zmian lub rozszerzenia obowiązujących przepisów albo też w razie jakichkolwiek zmian lub rozszerzenia postanowień odnoszących się do realizacji polityki rolnej, zainteresowana Strona może uzupełnić uzgodnienia wynikające z Układu w odniesieniu do produktów, które są przedmiotem tych przepisów lub zmian.

2. W takich przypadkach zainteresowana Strona bierze pod uwagę interesy drugiej Strony. W tym celu Strony mogą wzajemnie zasięgać swoich opinii w ramach Rady Stowarzyszenia.

Artykuł 21

1. Niniejszy Układ nie wyklucza utrzymania lub tworzenia unii celnych, stref wolnego handlu lub ustaleń dotyczących handlu przygranicznego, chyba że miałyby one zmienić uzgodnienia handlowe przewidziane w niniejszym Układzie.

2. Konsultacje między Wspólnotą i Izraelem mają miejsce w ramach Rady Stowarzyszenia, dotycząc związków celnych lub stref wolnego handlu oraz w przypadku gdy jest to wymagane, w sprawie innych ważnych zagadnień odnoszących się do ich odpowiedniej polityki handlowej wobec państw trzecich. W szczególności, w przypadku państw trzecich przystępujących do Unii Europejskiej, takie konsultacje mają miejsce w celu zagwarantowania uwzględnienia wspólnych interesów Wspólnoty i Izraela.

Artykuł 22

Jeżeli jedna ze Stron stwierdza wystąpienie dumpingu w handlu z drugą Stroną, w rozumieniu artykułu VI GATT, podejmuje właściwe środki przeciwko tej praktyce zgodnie z Porozumieniem w sprawie wykonania artykułu VI GATT oraz z własnym wewnętrznym ustawodawstwem, zgodnie z warunkami i procedurami ustanowionymi w artykule 25.

Artykuł 23

W przypadku, gdy zwiększenie przywozu danego produktu odbywa się w ilościach i na warunkach takich, że powoduje ono lub może powodować:

- poważną szkodę krajowym producentom podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych produktów na terytorium jednej ze Stron, lub

- poważne zaburzenia w dowolnym sektorze gospodarki, lub

- trudności mogących przynieść poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej regionu,

Wspólnota lub Izrael mogą podjąć właściwe środki zgodnie z warunkami i procedurami ustanowionymi w artykule 25.

Artykuł 24

W przypadku gdy zgodność z postanowieniami artykułu 17 prowadzi do:

(i) powrotnego wywozu do państwa trzeciego, wobec którego Strona wywozu utrzymuje, odnośnie do danego produktu, ilościowe ograniczenia wywozowe, cło wywozowe, lub środki o skutku równoważnym, albo

(ii) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu ważnego dla Strony wywozu,

oraz w przypadku gdy opisane wyżej sytuacje doprowadzają lub prawdopodobnie mogą doprowadzić do poważnych trudności Strony wywozu, Strona ta może podjąć właściwe środki zgodnie z warunkami i z procedurami ustanowionymi w artykule 25. Środki te nie mogą mieć charakteru dyskryminacyjnego i należy je wycofać, gdy warunki nie uzasadniają ich dalszego utrzymywania.

Artykuł 25

1. W przypadku poddania przez Wspólnotę lub Izrael przywozu produktów mogących powodować występowanie trudności wymienionych w artykule 23, procedurze administracyjnej, celem której jest zapewnienie szybkiej informacji na temat kierunku zmian w handlu, druga Strona zostaje o tym powiadomiona.

2. W przypadkach określonych w artykule 22, 23 i 24, przed podjęciem środków w nich przewidzianych, w możliwie szybkim czasie w przypadkach, do których ma zastosowanie ustęp 3 litera d), Strona ta przedstawia Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie istotne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony.

Przy wyborze właściwych środków, pierwszeństwo mają te środki, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Układu.

Środki ochronne zgłasza się niezwłocznie do Komitetu Stowarzyszenia i podlegają one okresowym konsultacjom w Komitecie, w szczególności pod względem ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwalają.

3. W celu wykonania ustępu 2, stosuje się następujące postanowienia:

a) w odniesieniu do artykułu 22, Komitet Stowarzyszenia jest powiadamiany o przypadku dumpingu natychmiast po rozpoczęciu dochodzenia przez Stronę przywozu. Jeżeli nie zakończono dumpingu, ani nie znaleziono zadowalającego rozwiązania w okresie 30 dni po dokonaniu zgłoszenia, Strona przywozu może podjąć właściwe środki;

b) w odniesieniu do artykułu 23, informacja o trudnościach wynikających z sytuacji, określonej w tym artykule, przekazywana jest w celu zbadania Komitetowi Stowarzyszenia, który może podjąć każdą decyzje niezbędną, aby położyć kres tym trudnościom.

Jeżeli Komitet Stowarzyszenia lub Strona wywozu nie podjęły decyzji rozwiązującej trudności lub też brak jest innego zadowalającego rozwiązania w terminie 30 dni od zgłoszenia sprawy, Strona przywozu może podjąć właściwe środki w celu rozwiązania problemu. Środki te nie mogą przekroczyć zakresu niezbędnego dla rozwiązania istniejących trudności;

c) w odniesieniu do artykułu 24, trudności wynikające z sytuacji określonych w powołanym artykule kieruje się do zbadania przez Komitet Stowarzyszenia.

Komitet Stowarzyszenia może podjąć dowolną potrzebną decyzję w celu rozwiązania takich trudności. Jeżeli Komitet nie podjął takiej decyzji w terminie 30 dni od zgłoszenia mu tej sprawy, Strona wywozu może zastosować właściwe środki w sprawie wywozu danego produktu;

d) w przypadku gdy wyjątkowe okoliczności, wymagające natychmiastowego działania powodują, że wcześniejsza informacja lub badanie, w zależności od przypadku, nie są możliwe, zainteresowane strony mogą w sytuacji wymienionej w artykule 22, 23 i 24 zastosować niezwłocznie takie środki ostrożności, jakie są absolutnie konieczne dla zaradzenia zaistniałej sytuacji oraz niezwłocznie powiadamia o tym drugą stronę.

Artykuł 26

Jeżeli jedno lub więcej Państw Członkowskich Wspólnoty albo Izrael mają poważne trudności w zakresie bilansu płatniczego lub jeżeli zaistnieje ryzyko wystąpienia takich trudności, Wspólnota lub Izrael, w zależności od przypadku, mogą zgodnie z warunkami ustanowionymi w ramach GATT oraz z artykułem VIII i XIV Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym, przyjąć środki restrykcyjne, o ograniczonym okresie stosowania i niewykraczające poza zakres niezbędny w celu zaradzenia sytuacji w zakresie bilansu płatniczego. Wspólnota lub Izrael, w zależności od przypadku, niezwłocznie powiadamiają drugą Stronę oraz przedstawiają jej, w możliwie krótkim czasie, harmonogram znoszenia omawianych środków restrykcyjnych.

Artykuł 27

Żadne postanowienie niniejszego Układu nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń dotyczących przywozu, wywozu lub tranzytu, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej; ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub wynikających z przepisów dotyczących złota i srebra. Zakazy te lub ograniczenia nie powinny jednak stanowić środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami.

Artykuł 28

Koncepcja „produktów pochodzących”, dotyczących stosowania niniejszego tytułu i metod współpracy administracyjnej odnoszące się do nich, zostały ustalone w protokole 4.

TYTUŁ III

PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I ŚWIADCZENIE USŁUG

Artykuł 29

1. Strony uzgadniają poszerzenie zakresu Układu, w celu objęcia nim prawa do zakładania firm jednej Strony na terytorium drugiej Strony i liberalizacji świadczenia usług przez firmy jednej Strony dla usługobiorców na terytorium drugiej Strony.

2. Rada Stowarzyszenia opracowuje zalecenia niezbędne dla realizacji zadania opisanego w ustępie 1.

Opracowując takie zalecenia Rada Stowarzyszenia uwzględnia dotychczasowe doświadczenia we wprowadzaniu wzajemnej klauzuli największego uprzywilejowania oraz zobowiązań każdej Strony w ramach Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, zwanego dalej „GATS”, w szczególności zobowiązaniami wynikającymi z jego artykułu V.

3. Realizacja tego celu będzie przedmiotem pierwszej oceny Rady Stowarzyszenia, najpóźniej trzy lata od wejścia niniejszego Układu w życie.

Artykuł 30

1. W pierwszym etapie każda ze Stron ponownie potwierdza swoje zobowiązania w ramach GATS, w szczególności zobowiązanie do przyznania wzajemnej klauzuli największego uprzywilejowania w sektorach usług, objętych tym zobowiązaniem.

2. Zgodnie z GATS, powyższa klauzula nie ma zastosowania do:

a) korzyści przyznanych przez którąkolwiek ze Stron na warunkach umowy typu określonego w artykule V GATS ani też do środków podjętych na podstawie takiej umowy;

b) innych korzyści przyznanych zgodnie z wykazem zwolnień wynikających ze statusu największego uprzywilejowania, załączonym przez którąkolwiek ze Stron do GATS.

TYTUŁ IV

PRZEPŁYWY KAPITAŁU, PŁATNOŚCI, ZAMÓWIENIA PUBLICZNE, KONKURENCJA I WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA

ROZDZIAŁ 1

PRZEPŁYWY KAPITAŁU I PŁATNOŚCI

Artykuł 31

W ramach postanowień niniejszego Układu oraz z zastrzeżeniem postanowień artykułu 33 i 34, nie występują żadne ograniczenia między Wspólnotą z jednej strony, a Izraelem z drugiej strony, w zakresie przepływu kapitału oraz żadna dyskryminacja ze względu na przynależność państwową, miejsce zamieszkania ich obywateli lub miejsce inwestowania takiego kapitału.

Artykuł 32

Płatności bieżące związane z przepływem towarów, osób, usług lub kapitału w ramach niniejszego Układu, są wolne od wszelkich ograniczeń.

Artykuł 33

Z zastrzeżeniem innych postanowień niniejszego Układu oraz innych zobowiązań międzynarodowych Wspólnoty i Izraela, postanowienia artykułu 31 i 32 pozostają bez uszczerbku dla stosowania jakiegokolwiek ograniczenia istniejącego między nimi w dniu wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do przepływu kapitału między nimi, obejmującego inwestycje bezpośrednie, w tym w nieruchomości, związanych z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej, świadczeniem usług finansowych lub dopuszczaniem papierów wartościowych na rynki kapitałowe.

Jednakże nie ma to wpływu na przenoszenie za granicę inwestycji dokonanych w Izraelu przez rezydentów Wspólnoty lub we Wspólnocie przez rezydentów izraelskich oraz wszelkich pochodzących z tego zysków.

Artykuł 34

W przypadku gdy w wyjątkowych okolicznościach, przepływy kapitału między Wspólnotą i Izraelem powodują poważne trudności, lub stwarzają zagrożenie wystąpienia takich trudności dla funkcjonowania polityki wymiany walut lub polityki pieniężnej we Wspólnocie lub w Izraelu, odpowiednio Wspólnota lub Izrael, zgodnie z warunkami ustanowionymi w ramach GATS oraz w artykule VIII i XIV Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym, mogą podejmować środki ochronne w stosunku do przepływów kapitału między Wspólnotą i Izraelem na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeżeli takie środki są absolutnie konieczne.

ROZDZIAŁ 2

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Artykuł 35

Strony podejmują środki w celu wzajemnego otwarcia ich rynków zamówień publicznych i rynków zamówień przedsiębiorstw działających w sektorach użyteczności publicznej, w dziedzinie nabywania towarów, robót i usług, wykraczającego poza zakres dwustronnych i wzajemnych uzgodnień wynikających z Porozumienia dotyczącego zamówień publicznych, zawartego w ramach WTO.

ROZDZIAŁ 3

KONKURENCJA

Artykuł 36

1. Następujące zjawiska są niezgodne ze sprawnym funkcjonowaniem Układu, w takim zakresie, w jakim mogą wpływać na handel między Wspólnotą i Izraelem:

(i) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje podejmowane przez stowarzyszenia przedsiębiorstw i uzgodnione praktyki między przedsiębiorstwami, mające na celu zapobieganie, ograniczanie lub zakłócanie konkurencji lub mogące przynosić taki skutek;

(ii) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytoriach Wspólnoty lub Izraela, jako całości lub na znacznej ich części;

(iii) wszelka pomoc publiczna zakłócająca konkurencję lub stwarzająca zagrożenie zakłócenia konkurencji, poprzez uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorstw lub produkcji niektórych towarów.

2. W terminie trzech lat po wejściu w życie Układu, Rada Stowarzyszenia przyjmie w drodze decyzji, niezbędne przepisy wykonawcze do ustępu 1.

Do czasu przyjęcia omawianych zasad, postanowienia Porozumienia w sprawie interpretacji i stosowania artykułu VI, XVI i XXIII GATT stosuje się jako przepisy wykonawcze do ustępu 1 (iii).

3. Każda Strona zapewnia przejrzystość w zakresie pomocy publicznej, między innymi, przez coroczne sprawozdania przeznaczone dla drugiej Strony w sprawie łącznej kwoty i rozdziału udzielonej pomocy oraz przez dostarczanie, na życzenie, informacji w sprawie programów pomocy. Na wniosek jednej Strony, druga Strona dostarcza informację w sprawie indywidualnych przypadków pomocy publicznej.

4. W odniesieniu do produktów rolnych określonych w tytule II rozdział 3, nie stosuje się ustępu 1 (iii).

5. Jeżeli Wspólnota lub Izrael uznaje konkretną praktykę za niezgodną z warunkami ustępu 1 oraz:

- nie jest poprawnie ujęta w przepisach wykonawczych, określonych w ustępie 2, lub

- jeżeli takich przepisów nie ma i jeżeli taka praktyka powoduje lub może spowodować poważny uszczerbek dla interesów drugiej Strony, lub szkodę majątkową w przemyśle krajowym, łącznie z sektorem usług,

Strona ta może podjąć właściwe środki po konsultacjach w ramach Komitetu Stowarzyszenia lub po upływie 30 dni roboczych od dnia skierowania sprawy do rozważenia w trybie takich konsultacji.

W odniesieniu do praktyki niezgodnej z ustępem 1 (iii), takie właściwe środki, o ile mają zastosowanie postanowienia GATT, mogą być jedynie podjęte zgodnie z procedurami i na warunkach ustanowionych w GATT lub w ramach dowolnego innego dokumentu negocjowanego pod jego auspicjami i mającego zastosowanie w odniesieniu do Stron.

6. Nie naruszając żadnych odmiennych przepisów przyjętych zgodnie z ustępem 2, Strony wymieniają informacje, biorąc pod uwagę narzucone ograniczenia wynikające z wymagania zachowania tajemnicy zawodowej i handlowej.

Artykuł 37

1. Państwa Członkowskie i Izrael stopniowo dostosowują wszelkie monopole państwowe o charakterze handlowym, w celu zagwarantowania, że do końca piątego roku następującego po wejściu w życie niniejszego Układu, nie będzie występowała żadna dyskryminacja między obywatelami Państw Członkowskich i Izraela w stosunku do warunków, na jakich towary są nabywane i sprzedawane.

2. Komitet Stowarzyszenia jest informowany na temat środków podejmowanych dla osiągnięcia wymienionego celu.

Artykuł 38

W odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw, którym przyznano prawa specjalne lub wyłączne, Rada Stowarzyszenia zapewnia, że począwszy od piątego roku następującego po dacie wejścia w życie niniejszego Układu nie będą wprowadzane ani też utrzymywane żadne środki zakłócające handel między Wspólnotą i Izraelem, pozostające w sprzeczności z interesami Stron. Niniejsze postanowienie nie powinno stanowić prawnej lub faktycznej przeszkody w wykonywaniu poszczególnych zadań powierzonych tym przedsiębiorstwom.

ROZDZIAŁ 4

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA, PRZEMYSŁOWA I HANDLOWA

Artykuł 39

1. Na mocy postanowień niniejszego artykułu i załącznika VII, Strony udzielają należytej i skutecznej ochrony prawom własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej oraz ją gwarantują, zgodnie z najwyższymi normami międzynarodowymi, łącznie z zapewnieniem skutecznych środków egzekwowania takich praw.

2. Strony dokonują systematycznej weryfikacji sytuacji w zakresie stosowania niniejszego artykułu i załącznika VII. Jeżeli powstaje problem w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, mający wpływ na warunki przyszłych transakcji, podejmuje się pilne konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia, na wniosek jednej ze Stron w celu osiągnięcia wzajemnie zadowalających rozwiązań.

TYTUŁ V

WSPÓŁPRACA NAUKOWA I TECHNOLOGICZNA

Artykuł 40

Strony zobowiązują się do intensyfikacji współpracy naukowej i technologicznej. Szczegółowe regulacje w celu realizacji tego zadania wymieniane są w odrębnych umowach zawieranych w tym celu.

TYTUŁ VI

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł 41

Cele

Wspólnota i Izrael zobowiązują się do wspierania współpracy gospodarczej dla wzajemnych korzyści i na zasadzie wzajemności, zgodnie z ogólnymi celami niniejszego Układu.

Artykuł 42

Zakres

1. Współpraca koncentruje się zasadniczo na sektorach mających znaczenie dla zbliżenia gospodarek Wspólnoty oraz Izraela lub powodujących wzrost gospodarczy albo stwarzających miejsca pracy. Główne sektory objęte współpracą są określone w artykułach 44-57, bez uszczerbku dla możliwości włączenia współpracy w innych obszarach, interesujących dla Stron.

2. Prowadząc współpracę gospodarczą w różnych obszarach, w których aspekt ten ma znaczenie, uwzględnia się sprawy ochrony środowiska naturalnego i równowagi ekologicznej.

Artykuł 43

Metody i procedury

W szczególności współpraca gospodarcza jest wykonywana poprzez:

a) stały dialog gospodarczy między Stronami, obejmujący wszystkie obszary polityki gospodarczej, w szczególności polityki fiskalnej, bilansu płatniczego i polityki pieniężnej, oraz rozwijający bliskie współdziałanie między organami zajmującymi się polityką gospodarczą, zgodnie z zakresem ich kompetencji, w ramach Rady Stowarzyszenia lub na innym forum wyznaczonym przez Radę Stowarzyszenia;

b) stałą wymianę informacji i poglądów we wszystkich obszarach współpracy, w tym poprzez spotkania urzędników i biegłych;

c) przepływ doradztwa, wiedzy fachowej i szkolenia;

d) realizację wspólnych działań, takich jak seminaria i warsztaty;

e) pomoc techniczną, administracyjną i regulacyjną;

f) upowszechnianie informacji na temat współpracy.

Artykuł 44

Współpraca regionalna

Strony zachęcają do działań mających na celu wspieranie współpracy regionalnej.

Artykuł 45

Współpraca przemysłowa

Strony działają na rzecz współpracy przemysłowej, w szczególności w następujących dziedzinach:

- współpraca przemysłowa między przedsiębiorcami we Wspólnocie i w Izraelu, w tym umożliwienie Izraelowi dostępu do sieci wspólnotowych w celu zbliżenia przedsiębiorstw i zdecentralizowanej współpracy,

- dywersyfikacja produkcji przemysłowej w Izraelu,

- współpraca między małymi i średnimi przedsiębiorstwami we Wspólnocie i w Izraelu,

- łatwiejszy dostęp do finansowania inwestycji,

- informacja na temat usług i ich wspieranie,

- stymulowanie innowacji.

Artykuł 46

Rolnictwo

Strony koncentrują współpracę w szczególności na:

- wspieraniu realizowanej przez siebie polityki zmierzającej do dywersyfikacji produkcji,

- propagowaniu rolnictwa przyjaznego dla środowiska naturalnego,

- bliższych stosunkach, na zasadzie dobrowolności, między przedsiębiorstwami, grupami i organizacjami reprezentującymi branże i grupy zawodowe w Izraelu i we Wspólnocie,

- pomocy technicznej i szkoleniu,

- harmonizacji norm fitosanitarnych i weterynaryjnych,

- zintegrowanym rozwoju obszarów wiejskich, w tym na poprawie usług podstawowych i na rozwoju pokrewnej działalności gospodarczej,

- współpracy między regionami wiejskimi, wymianie doświadczeń i know-how dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

Artykuł 47

Normy

Strony zmierzają do zredukowania różnic w zakresie normalizacji i oceny zgodności. W tym celu Strony zawierają, w miarę potrzeb, Umowy o wzajemnym uznawaniu w dziedzinie oceny zgodności.

Artykuł 48

Usługi finansowe

Strony współpracują, gdzie sytuacja tego wymaga, poprzez zawieranie umów w sprawie przyjęcia wspólnych reguł i norm, między innymi w rachunkowości oraz w systemach nadzoru i regulacji w bankowości, w ubezpieczeniach i w innych sektorach finansowych.

Artykuł 49

Cła

1. Strony podejmują zobowiązanie do rozwijania współpracy w sprawach celnych w celu zagwarantowania przestrzegania postanowień dotyczących handlu. W tym celu Strony podejmują dialog w sprawach celnych.

2. Współpraca koncentruje się na uproszczeniu i komputeryzacji procedur celnych, co w szczególności przybiera formę wymiany informacji między biegłymi oraz szkolenia zawodowego.

3. Bez uszczerbku dla pozostałych form współpracy przewidzianych w Układzie, w szczególności jeżeli chodzi o walkę z narkotykami i praniem pieniędzy, administracje Stron zapewniają wzajemną pomoc zgodnie z postanowieniami protokołu 5.

Artykuł 50

Środowisko naturalne

1. Strony wspierają współpracę w zakresie realizacji zadań mających na celu zapobieganie degradacji środowiska naturalnego, kontrolowanie poziomu zanieczyszczania środowiska i zagwarantowanie racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych, mając na uwadze zapewnienie trwałego rozwoju i promowanie regionalnych projektów związanych z ochroną środowiska.

2. Współpraca koncentruje się w szczególności na zagadnieniach:

- pustynnienia,

- jakości wody śródziemnomorskiej oraz kontroli zanieczyszczania środowiska morskiego i zapobiegania temu zanieczyszczeniu,

- gospodarki odpadami,

- zasolenia,

- zarządzania środowiskiem wrażliwych obszarów nadbrzeżnych,

- edukacji w zakresie ochrony środowiska naturalnego i świadomości ekologicznej,

- wykorzystywania zaawansowanych narzędzi zarządzania środowiskiem, metod monitorowania i nadzoru, łącznie z wykorzystywaniem systemu informacji dotyczących środowiska (EIS) oraz z oceną wpływu na środowisko,

- oddziaływania rozwoju przemysłowego na środowisko naturalne w sensie ogólnym oraz bezpieczeństwa instalacji przemysłowych w szczególności,

- oddziaływania rolnictwa na jakość gleby i wody.

Artykuł 51

Energia

1. Strony uważają, że globalne ocieplenie i wyczerpywanie się zasobów paliw kopalnych stanowią poważne zagrożenie dla ludzkości. W związku z tym Strony współpracują mając na celu rozwijanie źródeł energii odnawialnej, aby zapewnić wykorzystywanie paliw służące ograniczonemu zanieczyszczeniu środowiska naturalnego oraz wspieraniu oszczędzania energii.

2. Strony podejmują wysiłki w celu stymulowania działań sprzyjających współpracy regionalnej w sprawach takich, jak przesył gazu, ropy i energii elektrycznej.

Artykuł 52

Infrastruktury informacyjne i telekomunikacja

Strony wspierają współpracę w rozwijaniu infrastruktur informacyjnych oraz telekomunikacji mając na uwadze wzajemne korzyści. Współpraca koncentruje się przede wszystkim na prowadzeniu działań odnoszących się do badań i rozwoju technologii, harmonizacji norm oraz unowocześnianiu technologii.

Artykuł 53

Transport

1. Strony wspierają współpracę w dziedzinie transportu i związanej z tym infrastruktury, w celu uzyskania poprawy efektywności przemieszczania się podróżnych i towarów, zarówno w relacjach dwustronnych jak i na szczeblu regionalnym.

2. Współpraca koncentruje się w szczególności na:

- osiąganiu wysokich norm bezpieczeństwa i zabezpieczeń w transporcie morskim i lotniczym; w związku z tym Strony ustanawiają konsultacje na szczeblu ekspertów w celu wymiany informacji;

- standaryzacji wyposażenia technicznego, w szczególności w łączonym, multimodalnym transporcie i przeładunku,

- działaniu na rzecz wspólnych programów technologicznych i badawczych.

Artykuł 54

Turystyka

Strony wymieniają informacje na temat planowanego rozwoju turystyki i projektów marketingowych w dziedzinie turystyki, targów turystycznych, wystaw, konwencji i publikacji.

Artykuł 55

Zbliżanie ustawodawstw

Strony podejmują znaczne wysiłki zmierzających do zbliżania ich odpowiednich ustawodawstw w celu ułatwienia wykonywania niniejszego Układu.

Artykuł 56

Narkotyki i pranie pieniędzy

1. W szczególności Strony współpracują w celu:

- poprawy skuteczności polityki i środków mających przeciwdziałać dostarczaniu i nielegalnemu handlowi środkami odurzającymi oraz substancjami psychotropowymi, jak również powodujących ograniczenie nadużywania tych produktów,

- zachęcania do wspólnego podejścia do ograniczania popytu,

- zapobiegania wykorzystywaniu systemów finansowych Stron do prania kapitału pochodzącego z działalności przestępczej w sensie ogólnym oraz z handlu narkotykami w szczególności.

2. Współpraca przybiera formę wymiany informacji oraz, gdzie sytuacja tego wymaga, wspólnych działań w sprawie:

- opracowywania i wykonywania ustawodawstwa krajowego,

- monitorowania handlu prekursorami,

- tworzenia instytucji społecznych i zdrowotnych oraz systemów informacyjnych i realizacji projektów idących w tym kierunku, łącznie z projektami edukacyjnymi i badawczymi,

- wprowadzania w życie możliwie najwyższych światowych norm odnoszących się do walki z praniem pieniędzy i z niewłaściwym wykorzystywaniem prekursorów chemicznych, w szczególności norm przyjętych przez Grupę Roboczą do spraw Finansowych (FATF) oraz Grupę Roboczą do spraw Prac Chemicznych (CATF).

3. Strony razem ustalają, zgodnie z własnym odpowiednim ustawodawstwem, strategię i metody współpracy właściwe dla osiągnięcia tych celów. Ich działania, inne niż działania wspólne, stanowią przedmiot konsultacji i ścisłej koordynacji.

Odpowiednie organy sektora publicznego i prywatnego mogą przejąć część tych działań, zgodnie z ich własnymi kompetencjami, pracując z właściwymi organami Izraela, Wspólnoty i jej Państw Członkowskich.

Artykuł 57

Migracja

W szczególności Strony, w ramach współpracy, uwzględniają:

- określenie obszarów wspólnego zainteresowania dotyczących polityki imigracyjnej,

- zwiększenie skuteczności środków mających na celu zapobieganie napływowi nielegalnej imigracji lub jego powstrzymywanie.

TYTUŁ VII

WSPÓŁPRACA W SPRAWACH AUDIOWIZUALNYCH I KULTURALNYCH, INFORMACJI I ŁĄCZNOŚCI

Artykuł 58

1. Strony zobowiązują się do wspierania współpracy w sektorze audiowizualnym dla wzajemnych korzyści.

2. Strony poszukują sposobów włączenia Izraela do inicjatyw wspólnotowych w tym sektorze, tym samym umożliwiając współpracę w takich dziedzinach, jak wspólna produkcja, kształcenie, rozwój i dystrybucja.

Artykuł 59

Strony wspierają współpracę w dziedzinie edukacji, kształcenia i wymiany młodzieży. Obszary współpracy mogą obejmować w szczególności wymianę młodzieży, współpracę między uniwersytetami i innymi instytucjami edukacyjnymi / kształcącymi, naukę języków, tłumaczenia oraz inne sposoby wspierające lepsze wzajemne zrozumienie ich kultur.

Artykuł 60

Strony wspierają współpracę kulturalną. Obszary współpracy mogą obejmować w szczególności tłumaczenie, wymianę dzieł sztuki i artystów, konserwację i odnawianie pomników oraz obiektów historycznych i kulturalnych, kształcenie osób pracujących w dziedzinie kultury, organizację wydarzeń kulturalnych zorientowanych na Europę, podnoszenia wzajemnej świadomości oraz przyczynianie się do rozpowszechniania informacji na temat wybitnych wydarzeń kulturalnych.

Artykuł 61

Strony wspierają działalność będącą przedmiotem obopólnego zainteresowania w dziedzinie informacji i łączności.

Artykuł 62

Współpraca realizowana jest w szczególności w drodze:

a) stałego dialogu między Stronami;

b) stałej wymiany informacji i poglądów we wszystkich obszarach współpracy, w tym poprzez spotkania urzędników i biegłych;

c) przepływu doradztwa, wiedzy fachowej i szkoleń;

d) realizacji wspólnych działań takich, jak seminaria i warsztaty;

e) pomocy technicznej, administracyjnej i regulacyjnej;

f) rozpowszechniania informacji na temat inicjatyw w zakresie współpracy.

TYTUŁ VIII

ZAGADNIENIA SPOŁECZNE

Artykuł 63

1. Strony prowadzą dialog obejmujący wszystkie aspekty będące przedmiotem wzajemnego zainteresowania. Dialog obejmuje w szczególności zagadnienia odnoszące się do problemów społecznych w społeczeństwach postindustrialnych, takich jak bezrobocie, rehabilitacja osób niepełnosprawnych, równe traktowanie mężczyzn i kobiet, stosunki pracy, kształcenie zawodowe, bezpieczeństwo i higiena pracy itd.

2. Współpraca będzie realizowana poprzez spotkania, sympozja i warsztaty biegłych.

Artykuł 64

1. W celu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego izraelskich pracowników zatrudnionych legalnie na terytorium Państw Członkowskich jak również członków ich rodzin przebywających tam legalnie, należy stosować następujące postanowienia, z zastrzeżeniem sytuacji i uwarunkowań istniejących w każdym z Państw Członkowskich:

- wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub stałego pobytu zaliczone przez takich pracowników w różnych Państwach Członkowskich sumuje się do celów ustalenia uprawnień do emerytur / rent i zasiłków z powodu podeszłego wieku, kalectwa, inwalidztwa oraz dla spadkobierców, jak również do celów opieki medycznej dla nich i dla ich rodzin,

- wszystkie emerytury i inne świadczenia z powodu podeszłego wieku, dla spadkobierców, z tytułu wypadku przy pracy, choroby zawodowej lub inwalidztwa, z wyjątkiem płatności niemających charakteru składkowego, korzystają z prawa do swobodnego transferu do Izraela po kursie stosowanym zgodnie z przepisami zobowiązanego Państwa Członkowskiego (Państw Członkowskich),

- zainteresowani pracownicy otrzymują zasiłki rodzinne na członków swojej rodziny, jak określono powyżej.

2. Izrael zapewnia pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego legalnie zatrudnionymi na jego terytorium oraz członkom ich rodzin legalnie tam przebywającym, analogiczne traktowanie jak określone w ustępie 1 tiret drugie i trzecie, z zastrzeżeniem sytuacji i uwarunkowań obowiązujących w Izraelu.

Artykuł 65

1. Rada Stowarzyszenia podejmuje decyzje w sprawie zasad wykonywania celów zawartych w artykule 64.

2. Rada Stowarzyszenia podejmuje decyzje w sprawie procedur i warunków współpracy administracyjnej w celu zagwarantowania zarządzania i kontroli koniecznej do wprowadzenia w życie postanowień zawartych w ustępie 1.

Artykuł 66

Ustalenia dokonane przez Radę Stowarzyszenia, zgodnie z artykułem 65, nie mogą w żaden sposób wpływać na prawa i obowiązki wynikające z dwustronnych umów między Izraelem i Państwami Członkowskimi w przypadku gdy umowy takie przewidują bardziej preferencyjne traktowanie obywateli Izraela lub obywateli Państw Członkowskich.

TYTUŁ IX

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 67

Ustanawia się Radę Stowarzyszenia, która zbiera się na szczeblu ministerialnym raz w roku, lub w zależności od okoliczności, z inicjatywy jej przewodniczącego oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w jej regulaminie wewnętrznym. Rada bada wszystkie ważne kwestie wynikające z niniejszego Układu, jak również dowolne zagadnienia dwustronne lub międzynarodowe będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł 68

1. W skład Rady Stowarzyszenie wchodzą członkowie Rady Unii Europejskiej i członkowie Komisji Wspólnot Europejskich z jednej strony, oraz członkowie Rządu Państwa Izrael z drugiej strony.

2. Rada Stowarzyszenia uchwala swój regulamin wewnętrzny.

3. Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą wyznaczać swoich przedstawicieli zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w jej regulaminie wewnętrznym.

4. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy kolejno członek Rady Unii Europejskiej i członek Rządu Państwa Izrael, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w jej regulaminie wewnętrznym.

Artykuł 69

1. Do celów realizacji zadań Układu, Rada Stowarzyszenia ma prawo podejmowania decyzji w sprawach w nim przewidzianych.

Decyzje te są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do wykonania podjętych decyzji. Rada Stowarzyszenia może również formułować odpowiednie zalecenia.

2. Rada Stowarzyszenia przygotowuje decyzje i zalecenia w trybie porozumienia między Stronami.

Artykuł 70

1. Z zastrzeżeniem uprawnień Rady Stowarzyszenia, tworzy się Komitet Stowarzyszenia, który jest odpowiedzialny za wykonywanie niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może delegować Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie lub część swoich uprawnień.

Artykuł 71

1. Komitet Stowarzyszenia, zbierający się na szczeblu urzędniczym, składa się z przedstawicieli Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich z jednej strony i przedstawicieli Rządu Państwa Izrael z drugiej strony.

2. Komitet Stowarzyszenia uchwala swój regulamin wewnętrzny.

3. Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy po kolei przedstawiciel Prezydencji Rady Unii Europejskiej oraz przedstawiciel Rządu Państwa Izrael.

Artykuł 72

1. Komitet Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w zakresie zarządzania sprawami Układu, jak również w takich obszarach, w których Rada Stowarzyszenia przeniosła swoje uprawnienia na niego.

Decyzje te są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do wykonania podjętych decyzji.

2. Komitet Stowarzyszenia przygotowuje swoje decyzje w drodze porozumienia między Stronami.

Artykuł 73

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję w sprawie utworzenia dowolnej grupy roboczej lub organu niezbędnych do wykonywania Układu.

Artykuł 74

Rada Stowarzyszenia podejmuje wszelkie właściwe środki w celu ułatwienia współpracy i kontaktów między Parlamentem Europejskim a Knessetem Państwa Izrael, oraz między Komitetem Ekonomiczno - Społecznym Wspólnoty a Radą Ekonomiczno - Społeczną Izraela.

Artykuł 75

1. Każda Strona może skierować do Rady Stowarzyszenia dowolny spór wynikający ze stosowania lub interpretacji niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w trybie decyzji.

3. Każda ze Stron zobowiązana jest do podjęcia środków dotyczących wykonania decyzji, określonej w ustępie 2.

4. W przypadku, gdy rozstrzygnięcie sporu nie jest możliwe zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie uważa się za jedną Stronę sporu.

Rada Stowarzyszenia wyznacza trzeciego arbitra.

Decyzje arbitrów podejmowane są większością głosów.

Każda Strona sporu musi podjąć czynności wymagane w celu wykonania decyzji arbitrów.

Artykuł 76

Żadne postanowienie niniejszego Układu nie stanowi przeszkody dla podejmowania przez Stronę środków, które:

a) które uważa za niezbędne do zapobiegnięcia ujawniania informacji, naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa;

b) dotyczą produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych do celów obronnych, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) które uzna za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, w przypadku wojny albo poważnego napięcia międzynarodowego grożącego wybuchem wojny albo w przypadku wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł 77

W zakresie objętym niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla wszelkich postanowień szczególnych w nim zawartych:

- uzgodnienia stosowane przez Izrael w odniesieniu do Wspólnoty nie dają podstaw dla jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub ich przedsiębiorstwami,

- uzgodnienia stosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Izraela nie dają podstaw dla jakiejkolwiek dyskryminacji między jego obywatelami lub jego przedsiębiorstwami.

Artykuł 78

W odniesieniu do podatków bezpośrednich, żadne postanowienie Układu nie powoduje:

- rozszerzenia korzyści fiskalnych przyznanych przez którąkolwiek Stronę w każdej Umowie międzynarodowej lub w uzgodnieniach dla niej wiążących,

- zapobiegania przyjęciu lub zastosowaniu przez każdą Stronę dowolnych środków zmierzających do zapobiegania unikania podatków lub uchylania się od nich,

- negowania prawa dla każdej ze Stron do stosowania istotnych przepisów jej ustawodawstwa podatkowego w stosunku do podatników, których sytuacja, odnośnie do miejsca zamieszkania, nie jest jednakowa.

Artykuł 79

1. Strony podejmują wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszego Układu. Zapewnią one osiągnięcie celów określonych w niniejszym Układzie.

2. Jeśli jedna ze Stron uznaje, iż druga Strona nie wywiązuje się z zobowiązań zgodnie z niniejszym Układem, może ona podjąć odpowiednie środki. Przedtem przedstawia ona, z wyjątkiem szczególnie pilnych przypadków, Radzie Stowarzyszenia wszystkie istotne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji celem znalezienia rozwiązania, które mogą zaakceptować Strony.

Przy wyborze środków, pierwszeństwo mają te, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu.

Rada Stowarzyszenia jest niezwłocznie powiadamiana o podjęciu tych środków, jeżeli zażąda tego druga Strona.

Artykuł 80

Protokoły 1-5, załączniki I-VII stanowią integralną część niniejszego Układu. Deklaracje i porozumienia w formie wymiany listów znajdują się w Akcie Końcowym, który stanowi integralną część niniejszego Układu.

Artykuł 81

Do celów niniejszego Układu termin „Strony” oznacza Wspólnotę, lub Państwa Członkowskie, albo Wspólnotę i Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami z jednej strony, a Izrael z drugiej strony.

Artykuł 82

Niniejszy Układ zostaje zawarty na czas nieokreślony.

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ powiadamiając o tym drugą Stronę. Układ przestaje obowiązywać sześć miesięcy po terminie takiego powiadomienia.

Artykuł 83

Niniejszy Układ stosuje się z jednej strony do terytoriów, do których mają zastosowanie Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską oraz Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, na warunkach ustanowionych w tych Traktatach oraz z drugiej strony, do terytorium Państwa Izrael.

Artykuł 84

Niniejszy Układ jest sporządzony w dwóch egzemplarzach w językach: duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i hebrajskim; każdy z tych tekstów, będący jednakowo autentyczny, zostaje złożony w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł 85

Niniejszy Układ podlega przyjęciu przez Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami.

Niniejszy Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Unii Europejskiej zakończenie procedur określonych w akapicie pierwszym.

Po wejściu w życie, niniejszy Układ zastępuje Układ między Wspólnotą Europejską a Państwem Izrael oraz Układ między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali z jednej strony, a Państwem Izrael z drugiej strony, podpisane w Brukseli dnia 11 maja 1975 roku.

Hecho en Bruselas, el veinte de noviembre de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles, den tyvende November nitten hundrede og femoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am dreißigsten November zweitausend.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τριάντα Οκτωβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα επτά.

Done at Brussels on the twentieth day of November in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le vingt novembre mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addi venti novembre millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de twintigste november negentienhonderdvijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em vinte de Novembre de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä kolmantenakymmenentenä päivänä lokakuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkym - mentäseitsemän.

Som skedde i Bryssel den tjugonde november nittonhundranittiofem.

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franstalige Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift verbindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

På Kongeriget Danmarks vegne

Für die Bundesrepublik Deutschland

Για την Ελληνική Δημοκρατία

Por el Reino de España

Pour la République française

Thar cheann na hÉireann

For Ireland

Per la Repubblica italiana

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

Für die Republik Österreich

Pela República Portuguesa

Suomen tasavallan puolesta

För Konungariket Sverige

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

Załącznik I Wykaz produktów określonych w artykule 7

Załącznik II Wykaz produktów określonych w artykule 9

Załącznik III Wykaz produktów określonych w artykule 9

Załącznik IV Wykaz produktów określonych w artykule 9 ustęp 2

Załącznik V Wykaz produktów określonych w artykule 9

Załącznik VI Wykaz produktów podlegających koncesjom określonym w artykule 9 ustęp 6

Załącznik VII Prawa własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej określone w artykule 39

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ARTYKULE 7

Kod CN		Wyszczególnienie
ex	3502	Albuminy, albuminiany i inne pochodne albumin:
ex	3502 10	- Albumina jaja:
		- - Pozostałe:
	3502 10 91	- - - Suszona (na przykład w arkuszach, łuskach, płatkach lub proszku)
	3502 10 99	- - - Pozostałe
ex	3502 90	- Pozostałe:
		- - Albuminy inne niż albumina jaja:
		- - - Albumina mleka (laktalbumina):
	3502 90 51	- - - - Suszona (na przykład, w arkuszach, łuskach, płatkach lub proszku)
	3502 90 59	- - - - Pozostałe

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ARTYKULE 9

ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ARTYKULE 9

Kod CN	Wyszczególnienie	Stosowane cło1
3501	Kazeina, kazeiniany i inne pochodne kazeiny; kleje kazeinowe
3501 10	- Kazeina:
3501 10 10	- - Do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych2	0%
3501 10 50	- - Do zastosowania w przemyśle innym niż produkującym środki spożywcze lub pasze2	3%
3501 10 90	- - Pozostałe	12%
3501 90	- Pozostałe:
3501 90 90	- - Pozostałe	8%
1 W przypadku, gdy cło wymienione w tej kolumnie przewyższa cła zgłoszone do GATT, stosuje się cła według GATT. 2 Umieszczenie w tej podpozycji podlega warunkom ustanowionym w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ARTYKULE 9 USTĘP 2

ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ PRODUKTÓW OKREŚLONYCH W ARTYKULE 9

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ PRODUKTÓW PODLEGAJĄCYCH KONCESJONOWANIU, OKREŚLONYCH W ARTYKULE 9 USTĘP 6

Tabela 1: Przywóz do Wspólnoty następujących towarów pochodzących z Izraela podlega obowiązkowi uzyskiwania koncesji określonych poniżej

Tabela 2: Przywóz do Izraela następujących towarów podlega obowiązkowi uzyskiwania koncesji określonych poniżej

ZAŁĄCZNIK VII

PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ OKREŚLONE W ARTYKULE 39

1. Do końca trzeciego roku po wejściu w życie niniejszego Układu, Izrael przystępuje do wielostronnych konwencji w sprawie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, których stroną są Państwa Członkowskie lub które są de facto stosowane przez Państwa Członkowskie:

- Konwencji berneńskiej w sprawie ochrony dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971 rok),

- Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków Towarowych (Akt sztokholmski, 1967, ze zmianami w 1979 roku),

- Protokołu odnoszący się do Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Madryt, 1989 rok),

- Traktatu budapeszteńskiego w sprawie międzynarodowego uznawania depozytów mikroorganizmów do celów postępowania patentowego (1977 rok, zmodyfikowanego w 1980 roku),

- Traktatu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970 rok, zmienionego w 1979 roku oraz zmodyfikowanego w 1984 roku).

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję, że niniejszy ustęp stosuje się do innych wielostronnych konwencji w tej dziedzinie..

2. Do końca drugiego roku po wejściu Układu w życie, Izrael ratyfikuje Międzynarodową konwencję w sprawie ochrony wykonawców, producentów nagrań oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok).

3. Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

- Konwencja paryska o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

- Porozumienie nicejskie w sprawie międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków towarowych (Genewa, 1977, zmienione w 1979 roku),

- Międzynarodowa konwencja w sprawie ochrony nowych odmian roślin (UPOV) (Akt genewski, 1991 rok).

WYKAZ PROTOKOŁÓW

Protokół 1 dotyczący ustaleń mających zastosowanie w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Izraela

Protokół 2 dotyczący ustaleń mających zastosowanie w odniesieniu do przywozu do Izraela produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty

Protokół 3 dotyczący spraw ochrony roślin

Protokół 4 dotyczący określenia pojęcia „produktów pochodzących” oraz metod współpracy administracyjnej

Protokół 5 w sprawie wzajemnej pomocy pomiędzy organami administracyjnymi w zakresie spraw celnych

PROTOKÓŁ 1

dotyczący ustaleń mających zastosowanie w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Izraela

1. Produkty wymienione w Załączniku, pochodzące z Izraela, dopuszcza się do przywozu do Wspólnoty, zgodnie z warunkami zawartymi poniżej oraz w Załączniku.

2. a) Znosi się lub obniża należności celne wykazane w kolumnie „A”.

b) Na niektóre produkty, dla których Wspólna Taryfa Celna przewiduje stosowanie cła ad valorem oraz cła specyficznego, stawki obniżki, wykazane w kolumnie „A” i „C”, stosuje się jedynie w odniesieniu do ceł ad valorem. Jednakże dla produktów odpowiadających pozycjom kodu 0207 22, 0207 42 i 2204 21, obniżki cła stosuje się jak wykazano w kolumnie „E”.

3. Na niektóre produkty, znosi się należności celne w ramach limitu kontyngentów taryfowych wymienionych w kolumnie „B” dla każdego z nich.

W odniesieniu do przywożonych ilości przekraczających kontyngenty, standardowe cła, w zależności od danego produktu, są stosowane w pełni lub w wysokości obniżonej jak wykazano w kolumnie „C”.

4. Dla niektórych produktów, zwolnionych z należności celnych, ilości odniesienia ustala się jak wykazano w kolumnie „D”.

Jeżeli wielkość przywozu jednego z produktów przekracza ilość referencyjną, Wspólnota może, uwzględniając wnioski wynikające z przeprowadzanego przez siebie rocznego przeglądu obrotów handlowych, podporządkować przedmiotowy produkt kontyngentowi taryfowemu Wspólnoty, przy czym wielkość kontyngentu równa jest ilości referencyjnej. W tym przypadku, w odniesieniu do przywożonych ilości przekraczających kontyngent, standardowa należność celna, w zależności od danego produktu, jest stosowana w pełni lub w wysokości obniżonej jak wykazano w kolumnie „C”.

5. Dla niektórych produktów wskazanych w ustępie 3 oraz w kolumnie „E”, podwyższa się kontyngenty taryfowe począwszy od dnia 1 stycznia 1997 roku do dnia 1 stycznia 2000 roku w czterech równych ratach, z których każda odpowiada równowartości 3% tych kwot.

6. Jak wskazano w kolumnie „E”, dla niektórych produktów innych niż wskazane w ustępie 3 i 4, Wspólnota może ustalić ilość referencyjną określoną w ustępie 4, jeżeli w świetle przeprowadzanego przez siebie rocznego przeglądu obrotów handlowych, stwierdzi, że wielkość przywozu produktu lub produktów grozi spowodowaniem trudności na rynku wspólnotowym. Jeżeli następnie produkt podlega kontyngentowi taryfowemu, zgodnie z warunkami określonymi w ustępie 4, dla przywożonych ilości przekraczających kontyngent, cło, w zależności od danego produktu, jest stosowane w pełni lub w wysokości obniżonej jak wykazano w kolumnie „C”.