KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (¹), w szczególności jego art. 23 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanowiono środki zwalczania, które należy zastosować w następstwie stwierdzenia obecności przenośnej gąbczastej encefalopatii (TSE) u owiec i kóz.

(2) W ramach komunikatu Komisji zatytułowanego „Mapa drogowa dla TSE” (²) z dnia 15 lipca 2005 r. oraz zgodnie z programem prac SANCO dotyczącym TSE na lata 2006-2007 (³) z dnia 21 listopada 2006 r. Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 727/2007 z dnia 26 czerwca 2007 r. zmieniające załączniki I, III, VII i X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii. W zmienionym w powyższy sposób rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 przewidziano pewne środki, które należy zastosować w następstwie stwierdzenia obecności TSE u owiec i kóz w gospodarstwie oraz w przypadku gdy wykluczono obecność gąbczastej encefalopatii bydła.

(3) Zważywszy, że struktura sektora owiec i kóz jest wyraźnie zróżnicowana we Wspólnocie, rozporządzenie (WE) nr 999/2001, zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, wprowadziło możliwość stosowania alternatywnych rodzajów polityki, pod warunkiem ustanowienia zharmonizowanych przepisów na poziomie wspólnotowym.

(4) W załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, zanim rozporządzeniem (WE) nr 727/2007 wprowadzone zostały do niego zmiany, przewidziano odstępstwo dotyczące zniszczenia zwierząt z grupy owiec i kóz w następstwie stwierdzenia obecności TSE u takich zwierząt w gospodarstwie. Zgodnie z powyższym państwa członkowskie mogą opóźnić zniszczenie zwierząt, pod pewnymi warunkami, przez maksymalny okres pięciu lat hodowlanych. Jednakże wskazane odstępstwo nie zostało objęte zmienionym w powyższy sposób załącznikiem VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, ponieważ nie było już konieczne.

(5) Dnia 17 lipca 2007 r. w sprawie T-257/07 przed Sądem Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich Francja wniosła skargę przeciwko Komisji Europejskiej o stwierdzenie nieważności niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 727/2007, w szczególności dotyczących środków mających zastosowanie do stad dotkniętych TSE, lub alternatywnie o całkowite stwierdzenie nieważności tego rozporządzenia. W swoim postanowieniu z dnia 28 września 2007 r. Trybunał zawiesił, jako tymczasowy środek, stosowanie tych przepisów do czasu wydania ostatecznego wyroku.

(6) W następstwie tego postanowienia państwa członkowskie nie mają już możliwości stosowania zawieszonych środków. W związku z powyższym niektóre państwa członkowskie mogą napotkać trudności w przeprowadzeniu natychmiastowego zniszczenia zwierząt, o których mowa.

(7) Dlatego też konieczne jest ponowne wprowadzenie odstępstwa, które miało zastosowanie przed zmianami odpowiednich przepisów załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanowionymi rozporządzeniem (WE) nr 727/2007, aby w przypadku gdy częstotliwość występowania allela ARR w obrębie jednej rasy lub gospodarstwa jest niska lub gdy uznaje się to za konieczne celem uniknięcia chowu wsobnego, umożliwić państwom członkowskim opóźnienie zniszczenia wymienionych zwierząt przez maksymalny okres pięciu lat hodowlanych od daty wydania wymienionego postanowienia.

(8) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 999/2001.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, w rozdziale A pkt 2.3 dodaje się literę f) w brzmieniu:

_„f) W przypadku gdy częstotliwość występowania allela ARR w obrębie jednej rasy lub gospodarstwa jest niska lub gdy uznaje się to za konieczne celem uniknięcia chowu wsobnego, państwo członkowskie może podjąć decyzję o opóźnieniu zniszczenia zwierząt wskazanych w pkt 2.3 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) przez maksymalny okres pięciu lat hodowlanych.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 28 września 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 2007 r.