Zastosowany termin

Definicja

Pojęcia ogólne

Emisje zorganizowane

Emisje substancji zanieczyszczających do środowiska przez wszelkiego rodzaju kanały, rury, kominy itp. Obejmuje to również emisje z otwartych biofiltrów.

Pomiar ciągły

Pomiar z wykorzystaniem „automatycznego systemu pomiarowego" zainstalowanego na stałe w zakładzie.

Poświadczenie czystości

Pisemny dokument dostarczony przez wytwórcę/posiadacza odpadów poświadczający, że puste odpady opakowaniowe (np. beczki, pojemniki) są czyste z punktu widzenia kryteriów przyjmowania.

Emisje rozproszone

Emisje nieskanalizowane (np. pył, związki organiczne, odór), które mogą pochodzić ze źródeł „obszarowych" (np. zbiorników) lub źródeł „punktowych" (np. kołnierzy rur). Obejmuje to również emisje z kompostowania pryzmy na świeżym powietrzu.

Zrzut bezpośredni

Zrzut do odbiornika wodnego bez dalszego oczyszczania ścieków.

Wskaźniki emisji

Liczby, które można pomnożyć przez znane dane, takie jak dane dotyczące zespołu urządzeń/procesu lub dane dotyczące przepustowości w celu oszacowania emisji.

Istniejący zespół urządzeń

Zespół urządzeń, który nie jest nowym zespołem urządzeń.

Spalanie gazu w pochodni

Wysokotemperaturowe utlenianie w celu spalania palnych składników gazów odlotowych z procesów przemysłowych z otwartym ogniem. Spalanie gazu w pochodni jest wykorzystywane głównie do celów spalania gazów palnych ze względów bezpieczeństwa lub w przypadku warunków eksploatacyjnych odbiegających od normalnych.

Popioły lotne

Cząstki pochodzące z komory spalania lub uformowane w strumieniu spalin, przenoszone w gazach spalinowych.

Emisje niezorganizowane

Emisje rozproszone ze źródeł punktowych.

Odpady niebezpieczne

Odpady niebezpieczne zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 2 dyrektywy 2008/98/WE.

Zrzut pośredni

Zrzut, który nie jest zrzutem bezpośrednim.

Odpady płynne ulegające biodegradacji

Odpady pochodzenia biologicznego o stosunkowo wysokiej zawartości wody (np. zawartość separatorów tłuszczu, osady organiczne, odpady gastronomiczne).

Znacząca modernizacja zespołu urządzeń

Istotna zmiana pod względem konstrukcji lub technologii zespołu urządzeń połączona z wprowadzeniem istotnych korekt w procesie lub technikach redukcji emisji i w powiązanych urządzeniach lub z ich wymianą.

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie

Przetwarzanie mieszanych odpadów stałych łączące przetwarzanie mechaniczne z przetwarzaniem biologicznym, takim jak przetwarzanie tlenowe lub przetwarzanie beztlenowe.

Nowy zespół urządzeń

Zespół urządzeń, który po raz pierwszy uzyskał pozwolenie na terenie instalacji po opublikowaniu niniejszych konkluzji dotyczących BAT, lub całkowita wymiana zespołu urządzeń po opublikowaniu niniejszych konkluzji dotyczących BAT.

Odpady z przetworzenia

Przetworzone odpady opuszczające zakład przetwarzania odpadów.

Odpady półpłynne

Osad, który nie płynie swobodnie.

Pomiar okresowy

Pomiar w określonych odstępach czasu z zastosowaniem metod ręcznych lub automatycznych.

Odzysk

Odzysk zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 15 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (¹).

Powtórna rafinacja

Przetwarzanie oleju odpadowego w celu przekształcenia go w olej bazowy.

Regeneracja

Przetwarzanie i procesy mające na celu głównie doprowadzenie przetwarzanych materiałów (np. zużytego węgla aktywnego lub zużytego rozpuszczalnika) do stanu, w którym będzie się ponownie nadawał do podobnego zastosowania.

Obiekt wrażliwy

Obszar wymagający szczególnej ochrony, taki jak:

— obszary mieszkalne,

— obszary, na których człowiek prowadzi działalność (np. obszary sąsiadujące z miejscami pracy, szkołami, przedszkolami, obszarami rekreacyjnymi, szpitalami lub placówkami opiekuńczo-pielęgnacyjnymi).

Retencja powierzchniowa

Odprowadzanie odpadów płynnych lub szlamu do dołów, stawów osadowych, lagun itp.

Przetwarzanie odpadów kalorycznych

Przetwarzanie odpadów drzewnych, oleju odpadowego, odpadowych tworzyw sztucznych, rozpuszczalników odpadowych itp. w celu uzyskania paliwa lub uzyskania lepszych właściwości kalorycznych.

VFC

Lotne (wodoro)fluorowęglowodory: LZO składające się z węglowodorów fluorowanych, w szczególności chlorofluorowęglowodorów (CFC), wodorochloro-fluorowęglowodorów (HCFC) i wodorofluorowęglowodrów (HFC).

VHC

Lotne węglowodory: LZO składające się w całości z wodoru i węgla (np. etan, propan, izobutan, cyklopentan).

LZO

Lotne związki organiczne zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 45 dyrektywy 2010/75/UE.

Posiadacz odpadów

Posiadacz odpadów zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 6 dyrektywy 2008/98/WE.

Odpady dostarczone do przetworzenia

Odpady dostarczane do przetworzenia w zakładzie przetwarzania odpadów.

Odpady płynne na bazie wody

Odpady składające się z odpadów ciekłych, kwasów/zasad lub osadów nadających się do pompowania (np. emulsje, kwasy odpadowe, wodne odpady morskie), które nie są odpadami płynnymi ulegającymi biodegradacji.

Zanieczyszczenia/parametry

AOX

Adsorbowalne związki chloroorganiczne, wyrażone jako Cl, obejmują adsorbowalne organiczne związki chloru, bromu i jodu.

Arsen

Arsen, wyrażony jako As, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki arsenu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

BZT

Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen. Ilość tlenu potrzebna do biochemicznego utlenienia materii organicznej lub nieorganicznej do dwutlenku węgla w okresie pięciu (BZT₅) lub siedmiu (BZT₇) dni.

Kadm

Kadm, wyrażony jako Cd, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki kadmu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

CFC

Chlorofluorowęglowodory: LZO składające się z węgla, chloru i fluoru.

Chrom

Chrom, wyrażony jako Cr, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki chromu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

Sześciowartościowy chrom

Sześciowartościowy chrom, wyrażony jako Cr(VI), obejmuje wszystkie związki chromu, w których chrom jest na VI stopniu utleniania.

ChZT

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen. Ilość tlenu potrzebna do całkowitego utlenienia chemicznego materii organicznej do dwutlenku węgla. ChZT jest wskaźnikiem stężenia masy związków organicznych.

Miedź

Miedź, wyrażona jako Cu, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki miedzi, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

Cyjanek

Wolny cyjanek wyrażony jako CN-.

Pył

Całkowita masa cząstek stałych (w powietrzu).

HOI

Indeks oleju węglowodorowego. Suma związków, których ekstrakcję można przeprowadzić przy pomocy rozpuszczalnika węglowodorowego (w tym węglowodory alifatyczne, alicykliczne, aromatyczne lub aromatyczne z podstawioną grupą alkilową, o długich lub rozgałęzionych łańcuchach).

HCl

Wszystkie nieorganiczne gazowe związki chloru wyrażone jako HCl.

HF

Wszystkie nieorganiczne gazowe związki fluoru wyrażone jako HF.

H₂S

Siarkowodór. Nie obejmuje siarczku karbonylu i tioalkoholi.

Ołów

Ołów, wyrażony jako Pb, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki ołowiu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

Rtęć

Rtęć, wyrażona jako Hg, obejmuje rtęć elementarną oraz wszystkie nieorganiczne i organiczne związki rtęci, w postaci gazowej, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

NH₃

Amoniak.

Nikiel

Nikiel, wyrażony jako Ni, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki niklu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

Stężenie odorów

Liczba europejskich jednostek zapachowych (OU_E) w jednym metrze sześciennym w warunkach znormalizowanych, mierzona metodą olfaktometrii dynamicznej zgodnie z normą EN 13725.

PCB

Polichlorowany bifenyl.

Dioksynopodobne PCB

Polichlorowane bifenyle wymienione w rozporządzenie Komisji (WE) nr 199/2006(²).

PCDD/F

Polichlorowana dibenzo-p-dioksyna/furan(y).

PFOA

Kwas perfluorooktanowy.

PFOS

Kwas perfluorooktanosulfonowy.

Indeks fenolowy

Suma związków fenolowych wyrażona jako stężenie fenolu i mierzona zgodnie z normą EN ISO 14402.

OWO

Ogólny węgiel organiczny, wyrażony jako C (w wodzie); obejmuje wszystkie związki organiczne.

Azot ogólny

Azot ogólny, wyrażony jako N, obejmuje amoniak wolny i azot amonowy (NH₄-N), azot azotynowy (NO₂-N) i azot azotanowy (NO₃-N) oraz azot związany organicznie.

Fosfor ogólny

Fosfor ogólny, wyrażony jako P, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki fosforu, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

TSS

Zawiesina ogólna. Masa całkowita zawiesiny ogólnej (w wodzie) mierzona metodą filtracji przez sączki z włókna szklanego i metodą grawimetryczną.

Całkowite LZO

Całkowita zawartość lotnych związków organicznych wyrażona jako C (w powietrzu).

Cynk

Cynk, wyrażony jako Zn, obejmuje wszystkie nieorganiczne i organiczne związki cynku, rozpuszczone lub połączone w cząstki.

(¹) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(²) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 199/2006 z dnia 3 lutego 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 466/2001 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych w odniesieniu do dioksyn i dioksynopodobnych PCB (Dz.U. L 32 z 4.2.2006, s. 34).

Akronim

Definicja

EMS

System zarządzania środowiskowego

EoLVs

Pojazd wycofany z eksploatacji (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 2 dyrektywy 2000/5 3/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹))

Filtr HEPA

Wysokosprawny filtr powietrza

DPPL

Duży pojemnik do przewozu luzem

LDAR

Wykrywanie nieszczelności i naprawa

LEV

System lokalnej wentylacji wyciągowej

TZO

Trwałe zanieczyszczenia organiczne (wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (²))

WEEE

Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE (³))

(¹) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/53/WE z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. L 269 z 21.10.2000, s. 34).

(²) Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7).

(³) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 38).

Rodzaj pomiaru

Okres uśrednienia

Definicja

Ciągły

Średnia dobowa

Średnia z okresu jednej doby na podstawie ważnych średnich wartości godzinnych lub półgodzinnych.

Okresowy

Średnia z okresu pobierania próbek

Średnia wartość uzyskana na podstawie trzech kolejnych pomiarów, z których każdy trwa co najmniej 30 minut (¹).

(¹) W przypadku każdego parametru, w odniesieniu do którego zastosowanie 30-minutowego pomiaru jest niewłaściwe ze względu na ograniczenia dotyczące pobierania próbek lub ograniczenia analityczne, można stosować bardziej odpowiedni okres pomiaru (np. w przypadku stężenia odoru). W przypadku PCDD/F lub dioksynopodobnych PCB stosuje się jeden okres pobierania próbek trwający od 6 do 8 godzin.

Technika

Opis

a.

Opracowanie i wdrożenie procedur charakterystyki odpadów i procedur poprzedzających ich odbiór

Procedury te mają na celu zapewnienie technicznej (i prawnej) przydatności czynności przetwarzania odpadów w przypadku poszczególnych odpadów przed ich przybyciem do zakładu. Obejmują one procedury gromadzenia informacji o odpadach dostarczonych do przetworzenia i mogą obejmować pobieranie próbek i charakterystykę odpadów w celu uzyskania wystarczającej wiedzy na temat składu odpadów. Procedury poprzedzające odbiór odpadów są oparte na ryzyku, wziąwszy pod uwagę np. niebezpieczne właściwości odpadów, ryzyko stwarzane przez odpady pod względem bezpieczeństwa procesowego, bezpieczeństwa pracy i skutków dla środowiska, a także informacje dostarczone przez poprzedniego(-ich) posiadacza(-y) odpadów.

b.

Opracowanie i wdrożenie procedur odbioru

Procedury odbioru mają na celu potwierdzenie charakterystyki odpadów określonej na etapie poprzedzającym odbiór. Procedury te umożliwiają określenie elementów, które należy zweryfikować przy przybyciu odpadów do zakładu, a także kryteria odbioru i odmowy odbioru odpadów. Mogą one obejmować pobieranie próbek, inspekcję i analizę odpadów. Procedury odbioru odpadów są oparte na ryzyku, wziąwszy pod uwagę np. niebezpieczne właściwości odpadów, ryzyko stwarzane przez odpady pod względem bezpieczeństwa procesowego, bezpieczeństwa pracy i skutków dla środowiska, a także informacje dostarczone przez poprzedniego (-ich) posiadacza(-y) odpadów.

c.

Opracowanie i wdrożenie systemu śledzenia oraz wykazu odpadów

System śledzenia oraz wykaz odpadów mają na celu śledzenie lokalizacji i ilości odpadów w zakładzie. Wykaz ten zawiera wszystkie informacje wygenerowane w wyniku zastosowania procedur poprzedzających odbiór (np. data przybycia do zakładu i niepowtarzalny numer referencyjny odpadów, informacje o poprzednim(-ich) posiadacz (-ach) odpadów, wyniki analizy poprzedzającej odbiór oraz analizy odbioru, planowana ścieżka przetwarzania, rodzaj i ilość odpadów przechowywanych w zakładzie, w tym wszystkie zidentyfikowane zagrożenia), odbioru, magazynowania, przetwarzania lub przenoszenia poza zakład. System śledzenia odpadów jest oparty na ryzyku, wziąwszy pod uwagę np. niebezpieczne właściwości odpadów, ryzyko stwarzane przez odpady pod względem bezpieczeństwa procesowego, bezpieczeństwa pracy i skutków dla środowiska, a także informacje dostarczone przez poprzedniego (-ich) posiadacza(-y) odpadów.

d.

Opracowanie i wdrożenie systemu zarządzania jakością odpadów z przetworzenia

Przedmiotowa technika obejmuje opracowanie i wdrożenie systemu zarządzania jakością produktu w celu zapewnienia zgodności odpadów z przetworzenia uzyskanych w wyniku przetwarzania odpadów z oczekiwaniami, na przykład na podstawie istniejących norm EN. System zarządzania pozwala również monitorować i optymalizować efektywność przetwarzania odpadów i w tym celu może obejmować analizę przepływu odpowiednich elementów w całym procesie przetwarzania odpadów. Wykorzystanie analizy przepływu materiałów jest oparte na ryzyku, wziąwszy pod uwagę np. niebezpieczne właściwości odpadów, ryzyko stwarzane przez odpady pod względem bezpieczeństwa procesowego, bezpieczeństwa pracy i skutków dla środowiska, a także informacje dostarczone przez poprzedniego (-ich) posiadacza(-y) odpadów.

e.

Zapewnienie segregacji odpadów

Odpady są trzymane oddzielnie w zależności od ich właściwości, aby umożliwić łatwiejsze i bezpieczniejsze dla środowiska magazynowanie i przetwarzanie. Segregacja odpadów polega na fizycznym oddzieleniu odpadów oraz na procedurach umożliwiających określenie czasu i miejsca przechowywania odpadów.

f.

Zapewnienie zgodności odpadów przed zmieszaniem lub sporządzeniem mieszanki odpadów

Zgodność jest zapewniana dzięki zbiorowi środków weryfikacyjnych i testów w celu wykrycia wszelkich niepożądanych lub potencjalnie niebezpiecznych reakcji chemicznych (np. polimeryzacji, powstawania gazu, reakcji egzotermicznej, rozkładu, krystalizacji, strącania) między odpadami podczas mieszania, łączenia lub wykonywania innych czynności związanych z przetwarzaniem. Testy zgodności są oparte na ryzyku, wziąwszy pod uwagę np. niebezpieczne właściwości odpadów, ryzyko stwarzane przez odpady pod względem bezpieczeństwa procesowego, bezpieczeństwa pracy i skutków dla środowiska, a także informacje dostarczone przez poprzedniego(-ich) posiadacza(-y) odpadów.

g.

Sortowanie dostarczanych odpadów stałych

Sortowanie dostarczanych odpadów stałych (¹) ma na celu zapobieganie przedostawaniu się niepożądanego materiału do kolejnych procesów przetwarzania odpadów. Może ono polegać na:

— ręcznym oddzielaniu na podstawie badania wzrokowego,

— oddzielaniu metali żelaznych, metali nieżelaznych lub wszystkich metali,

— oddzielaniu optycznym, np. z wykorzystaniem spektroskopii w bliskiej podczerwieni lub systemów RTG,

— separacja densymetryczna, np. za pomocą klasyfikacji powietrznej, w separatorach flotacyjno-sedymentacyjnych, na stołach wibracyjnych,

— oddzielaniu na podstawie wielkości metodą przesiewania.

(¹) Techniki sortowania opisano w sekcji 6.4.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Zoptymalizowane miejsce magazynowania

Obejmuje to następujące techniki:

— miejsce magazynowania jest usytuowane możliwie jak najdalej z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia od obiektów wrażliwych, cieków wodnych itp.,

— miejsce magazynowania jest usytuowane w taki sposób, aby wyeliminować lub zminimalizować zbędne postępowanie z odpadami na terenie zakładu (np. dwukrotne lub wielokrotne postępowanie z tymi samymi odpadami lub niepotrzebnie wydłużone odległości przemieszczania na terenie zakładu).

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

b.

Odpowiednia pojemność magazynowania

Wdrażane są środki w celu uniknięcia gromadzenia odpadów, takie jak:

— wyraźnie ustalona i nie przekraczana maksymalna pojemność magazynowania odpadów, wziąwszy pod uwagę charakterystykę odpadów (np. w odniesieniu do ryzyka pożaru) i zdolność przetwarzania,

— ilość przechowywanych odpadów jest regularnie monitorowana pod kątem maksymalnej dopuszczalnej pojemności magazynowania,

— wyraźnie ustalony maksymalny czas magazynowania odpadów.

Możliwość ogólnego stosowania.

c.

Bezpieczna obsługa miejsca magazynowania

Obejmuje to takie środki, jak:

— sprzęt używany do załadunku, rozładunku i magazynowania odpadów jest wyraźnie udokumentowany i oznakowany,

— odpady wrażliwe na ciepło, światło, powietrze, wodę itp. są zabezpieczone przed takimi warunkami otoczenia,

— pojemniki i beczki nadają się do danego zastosowania i są przechowywane w bezpieczny sposób.

d.

Wydzielony obszar do magazynowania i postępowania z opakowanymi odpadami niebezpiecznymi

W stosownych przypadkach do magazynowania i postępowania z opakowanymi odpadami niebezpiecznymi wykorzystuje się obszar specjalnie przeznaczony do tego celu.

Substancja/parametr

Normy

Proces przetwarzania odpadów

Minimalna częstotliwość monitorowania (¹) (²)

Monitorowanie powiązane z

Ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX) (³) (⁴)

ENISO 9562

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

BAT 20

Benzen, toluen, etylobenzen, ksylen (BTEX) (³) (⁴)

ENISO 15680

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz w miesiącu

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT) (⁵) (⁶)

Brak dostępnej normy EN

Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów oprócz oczyszczania odpadów płynnych na bazie wody

Raz w miesiącu

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Wolny cyjanek (CN) (³) (⁴)

Dostępne różne normy EN (tj. EN ISO 14403-1 oraz -2)

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Indeks oleju węglowodorowego (HOI) (⁴)

EN ISO 9377-2

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w miesiącu

Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Arsen (As), kadm (Cd), chrom (Cr), miedź (Cu), nikiel (Ni), ołów (Pb), cynk (Zn) (³) (⁴)

Dostępne różne normy EN (np. ENISO 11885, ENISO 17294-2, ENISO 15586)

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w miesiącu

Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych

Regeneracja zużytych rozpuszczalników

Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Mangan (Mn) (³) (⁴)

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Sześciowartościowy chrom (Cr(VI)) (³) (⁴)

Dostępne różne normy EN (tj. EN ISO 10304-3, ENISO 23913)

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Rtęć (Hg) (³) (⁴)

Dostępne różne normy EN (tj. ENISO 17852, ENISO 12846)

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w miesiącu

Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych

Regeneracja zużytych rozpuszczalników

Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

PFOA (³)

Brak dostępnej normy EN

Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów

Raz na sześć miesięcy

PFOS (³)

Indeks fenolowy (⁶)

EN ISO 14402

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Raz w miesiącu

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Azot ogólny (⁶)

EN 12260, ENISO 11905-1

Biologiczne przetwarzanie odpadów

Raz w miesiącu

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Ogólny węgiel organiczny (OWO) (⁵) (⁶)

EN 1484

Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów oprócz oczyszczania odpadów płynnych na bazie wody

Raz w miesiącu

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Fosfor ogólny (⁶)

Dostępne różne normy EN (tj. ENISO 15681-1 i-2, ENISO 6878, ENISO 11885)

Biologiczne przetwarzanie odpadów

Raz w miesiącu

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

Zawiesina ogólna (⁶)

EN872

Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów oprócz oczyszczania odpadów płynnych na bazie wody

Raz w miesiącu

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Raz dziennie

(¹) Częstotliwości monitorowania można ograniczyć, jeżeli poziomy emisji okazują się wystarczająco stabilne.

(²) W przypadku zrzutu partiami, który ma miejsce rzadziej niż minimalna częstotliwość monitorowania, monitorowanie przeprowadza się raz dla każdej partii.

(³) Monitorowanie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy dana substancja została zidentyfikowana jako istotna w wykazie ścieków, o którym mowa w BAT 3.

(⁴) W przypadku zrzutu pośredniego do zbiornika wodnego częstotliwość monitorowania można ograniczyć, jeśli w oczyszczalni ścieków następuje redukcja danych zanieczyszczeń.

(⁵) Monitoruje się OWO albo ChZT. Preferowanym wariantem jest OWO, ponieważ jego monitorowanie nie wiąże się ze stosowaniem bardzo toksycznych związków.

(⁶) Monitorowanie ma zastosowanie tylko w przypadku zrzutu bezpośredniego do zbiornika wodnego.

Substancja/parametr

Normy

Proces przetwarzania odpadów

Minimalna częstotliwość monitorowania (¹)

Monitorowanie powiązane z

Bromowane związki opóźniające zapłon (²)

Brak dostępnej normy EN

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w roku

BAT 25

CFC

Brak dostępnej normy EN

Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Raz na sześć miesięcy

BAT 29

Dioksynopodobne PCB

EN 1948-1,-2 i-4 (³)

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach (²)

Raz w roku

BAT 25

Dekontaminacja sprzętu zawierającego PCB

Raz na trzy miesiące

BAT 51

Pył

EN 13284-1

Mechaniczne przetwarzanie odpadów

Raz na sześć miesięcy

BAT 25

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

BAT 34

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych

BAT 41

Termiczne przetwarzanie zużytego węgla aktywnego, katalizatorów odpadowych i wydobytej, zanieczyszczonej gleby

BAT 49

Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

BAT 50

HCl

EN 1911

Termiczne przetwarzanie zużytego węgla aktywnego, katalizatorów odpadowych i gleby wydobytej z terenó w zanieczyszczonych (²)

Raz na sześć miesięcy

BAT 49

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody (²)

BAT 53

HF

Brak dostępnej normy EN

Termiczne przetwarzanie zużytego węgla aktywnego, katalizatorów odpadowych i gleby wydobytej z terenów zanieczyszczonych (²)

Raz na sześć miesięcy

BAT 49

Hg

EN 13211

Przetwarzanie WEEE zawierającego rtęć

Raz na trzy miesiące

BAT 32

H₂S

Brak dostępnej normy EN

Biologiczne przetwarzanie odpadów (⁴)

Raz na sześć miesięcy

BAT 34

Metale i metaloidy z wyjątkiem rtęci (np. As, Cd, Co, Cr, Cu, Mn, Ni, Pb, Sb, Se, Tl, V) (²)

EN 14385

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w roku

BAT 25

NH₃

Brak dostępnej normy EN

Biologiczne przetwarzanie odpadów (⁴)

Raz na sześć miesięcy

BAT 34

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych (²)

Raz na sześć miesięcy

BAT 41

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody (²)

BAT 53

Stężenie odorów

EN 13725

Biologiczne przetwarzanie odpadów (⁵)

Raz na sześć miesięcy

BAT 34

PCDD/F (²)

EN 1948-1,-2 i-3 (³)

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz w roku

BAT 25

Całkowite LZO

EN 12619

Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Raz na sześć miesięcy

BAT 25

Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Raz na sześć miesięcy

BAT 29

Mechaniczne przetwarzanie odpadów kalorycznych (²)

Raz na sześć miesięcy

BAT 31

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

Raz na sześć miesięcy

BAT 34

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych (²)

Raz na sześć miesięcy

BAT 41

Powtórna rafinacja oleju odpadowego

BAT 44

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

BAT 45

Regeneracja zużytych rozpuszczalników

BAT 47

Termiczne przetwarzanie zużytego węgla aktywnego, katalizatorów odpadowych i wydobytej, zanieczyszczonej gleby

BAT 49

Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

BAT 50

Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody (²)

BAT 53

Dekontaminacja sprzętu zawierającego PCB (⁶)

Raz na trzy miesiące

BAT 51

(¹) Częstotliwości monitorowania można ograniczyć, jeżeli poziomy emisji okazują się wystarczająco stabilne.

(²) Monitorowanie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy dana substancja została zidentyfikowana jako istotna w strumieniu gazów odlotowych na podstawie wykazu, o którym mowa w BAT 3.

(³) Zamiast stosowania normy EN1948-1, próbki można również pobierać zgodnie z normą CEN/TS 1948-5.

(⁴) Można zamiast tego monitorować stężenie odorów.

(⁵) Zamiast monitorowania stężenia odorów można monitorować NH3 i H2S.

(⁶) Monitorowanie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy do czyszczenia zanieczyszczonego sprzętu używany jest rozpuszczalnik.

Technika

Opis

a

Pomiar

Metody detekcji LZO, optyczne obrazowanie gazów, przenikanie promieniowania słonecznego lub absorpcja różnicowa. Zob. opisy w sekcji 6.2.

b

Wskaźniki emisji

Obliczanie emisji na podstawie wskaźników emisji weryfikowane okresowo pomiarami (np. raz na dwa lata).

c

Bilans masy

Obliczanie emisji rozproszonych za pomocą bilansu masy z uwzględnieniem wkładu rozpuszczalnika, emisji zorganizowanych do powietrza, emisji do wody, rozpuszczalnika w produkcie uzyskanym w wyniku procesu i pozostałościach procesu (np. destylacji).

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Minimalizowanie czasu magazynowania

Zminimalizowanie czasu magazynowania odpadów (potencjalnie) wydzielających odór w magazynach lub systemach obsługi (np. rurach, zbiornikach, pojemnikach), w szczególności w warunkach beztlenowych. W stosownych przypadkach wprowadza się odpowiednie przepisy dotyczące przyjmowania sezonowych szczytowych ilości odpadów.

Możliwość zastosowania wyłącznie do systemów otwartych.

b.

Stosowanie przetwarzania chemicznego

Stosowanie chemikaliów w celu niszczenia związków zapachowych lub ograniczenia ich powstawania (np. utlenianie lub wytrącanie siarkowodoru).

Nie ma możliwości zastosowania, jeśli może utrudnić uzyskanie pożądanej jakości odpadów z przetworzenia.

c.

Optymalizacja przetwarzania tlenowego

W przypadku przetwarzania tlenowego odpadów płynnych na bazie wody może ona polegać na:

— stosowaniu czystego tlenu,

— usuwaniu piany w zbiornikach,

— częstej obsłudze technicznej systemu napowietrzania.

W przypadku przetwarzania tlenowego odpadów innych niż odpady płynne na bazie wody zob. BAT 36.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Minimalizowanie liczby ewentualnych źródeł emisji rozproszonych

Obejmuje to następujące techniki:

— odpowiednia konstrukcja układu rurociągów (np. zminimalizowanie długości rurociągów, zmniejszenie liczby kołnierzy i zaworów, stosowanie spawanych łączników i rur),

— preferowanie przepływu grawitacyjnego zamiast pomp,

— ograniczenie wysokości spadku materiału,

— ograniczenie prędkości ruchu kołowego, — wykorzystanie barier wiatrowych.

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Dobór i stosowanie sprzętu o wysokim poziomie integralności

Obejmuje to następujące techniki:

— zawory z podwójnym uszczelnieniem dławicowym lub równie skuteczne urządzenia,

— uszczelki o wysokim poziomie integralności (takie jak uszczelki spiralnie zwijane, połączenia pierścieniowe) do zastosowań o krytycznym znaczeniu,

— pompy/sprężarki/mieszalniki wyposażone w mechaniczne uszczelnienia zamiast uszczelnienia dławicowego,

— pompy/sprężarki/mieszalniki napędzane magnetycznie,

— odpowiednie otwory dla elastycznego przewodu serwisowego, szczypców do przebijania, głowic wiertarskich, np. podczas odgazowywania WEEE zawierającego VFC i/lub VHC.

Możliwość zastosowania może być ograniczona w przypadku istniejących zespołów urządzeń ze względu na wymagania eksploatacyjne.

c.

Zapobieganie korozji

Obejmuje to następujące techniki:

— odpowiedni wybór materiałów budowlanych,

— nakładanie okładziny lub powłoki w przypadku sprzętu i malowanie rur inhibitorami korozji.

Możliwość ogólnego stosowania.

d.

Ograniczenie rozprzestrzeniania, gromadzenie i przetwarzanie emisji rozproszonych

Obejmuje to następujące techniki:

— magazynowanie i obróbka odpadów i materiałów, które mogą generować emisje rozproszone, a także postępowanie z tymi odpadami i materiałami, w zamkniętych budynkach lub obudowanych urządzeniach (np. taśmach przenośnikowych),

— utrzymywanie odpowiedniego ciśnienia w obudowanych urządzeniach lub budynkach,

— gromadzenie i kierowanie emisji do odpowiedniego systemu redukcji emisji (zob. sekcja 6.1) za pomocą systemu wyciągów powietrznych lub systemów zasysania powietrza umieszczonych w pobliżu źródeł emisji.

Wykorzystanie obudowanych urządzeń lub budynków może być ograniczone względami bezpieczeństwa, takimi jak ryzyko wybuchu lub obniżenie stężenia tlenu.

Wykorzystanie obudowanych urządzeń lub budynków może być również ograniczone objętością odpadów.

e.

Nawilżanie

Nawilżanie potencjalnych źródeł rozproszonych emisji pyłów (np. miejsc magazynowania odpadów, obszarów ruchu kołowego i otwartych procesów obsługi) za pomocą wody lub mgły wodnej.

Możliwość ogólnego stosowania.

f.

Obsługa techniczna

Obejmuje to następujące techniki:

— zapewnienie dostępu do urządzeń, w których mogą potencjalnie występować nieszczelności,

— regularne kontrolowanie sprzętu ochronnego, takiego jak kurtyny paskowe, drzwi szybkobieżne.

Możliwość ogólnego stosowania.

g.

Czyszczenie terenów, na których przetwarzane i magazynowane są odpady.

Obejmuje to takie techniki, jak regularne czyszczenie całego terenu, na którym przetwarzane są odpady (hale, obszary ruchu kołowego, magazyny itp.), taśm przenośnikowych, sprzętu i pojemników.

Możliwość ogólnego stosowania.

h.

Program wykrywania i eliminowania nieszczelności (LDAR)

Zob. sekcja 6.2. W przypadku gdy przewiduje się emisje związków organicznych, należy opracować i wdrożyć program LDAR na zasadach podejścia opartego na ryzyku, wziąwszy pod uwagę w szczególności konstrukcję zespołu urządzeń oraz ilość i charakter danych związków organicznych.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Właściwa konstrukcja zespołu urządzeń

Obejmuje to zapewnienie systemu odzysku gazu z wystarczającą wydajnością i wykorzystywanie zaworów bezpieczeństwa o wysokim poziomie integralności.

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

W istniejących zespołach urządzeń można zmodernizować system odzysku gazu.

b.

Zarządzanie zespołem urządzeń

Obejmuje to bilansowanie systemu gazowego i stosowanie zaawansowanej kontroli procesu.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Prawidłowa konstrukcja urządzeń do spalania gazu w pochodni

Optymalizacja wysokości i ciśnienia, wspomaganie parą, powietrzem lub gazem, rodzaj końcówek pochodni itp. w celu umożliwienia bezdymnego i skutecznego działania oraz zapewnienia efektywnego spalania nadwyżek gazów.

Możliwość ogólnego stosowania w nowych pochodniach. W przypadku istniejących zespołów urządzeń możliwość zastosowania może być ograniczona, np. ze względu na czas obsługi technicznej.

b.

Monitorowanie i rejestrowanie danych w ramach zarządzania pochodniami

Obejmuje to ciągłe monitorowanie ilości gazu doprowadzanego do spalania w pochodni. Może to obejmować oszacowanie innych parametrów (np. składu strumienia gazu, ciepło zawarte w gazie, współczynnik wspomagania, prędkość, natężenie przepływu gazów odlotowych, emisje zanieczyszczeń (np. NO_X, CO, węglowodorów), hałas). Rejestrowanie przypadków spalania gazu w pochodni zwykle obejmuje czas trwania i liczbę przypadków oraz pozwala na ilościowe określenie emisji i potencjalne zapobieganie spalaniu gazu w pochodni w przyszłości.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Właściwa lokalizacja urządzeń i budynków

Poziomy hałasu można ograniczyć, zwiększając odległość między źródłem emisji a odbiornikiem, wykorzystując budynki jako ekrany chroniące przed hałasem oraz zmieniając umiejscowienie wejść i wyjść do budynków.

W przypadku istniejących zespołów urządzeń przenoszenie sprzętu i wyjść lub wejść do budynków może być ograniczone z powodu braku miejsca lub nadmiernych kosztów.

b.

Środki operacyjne

Obejmuje to następujące techniki:

(i) kontrola i konserwacja urządzeń;

(ii) w miarę możliwości, zamykanie drzwi i okien na terenach zamkniętych;

(iii) obsługa urządzeń przez doświadczony personel;

(iv) w miarę możliwości, unikanie przeprowadzania hałaśliwej działalności w nocy;

(v) zapewnienie ograniczenia emisji hałasu podczas czynności związanych z konserwacją, ruchem kołowym, postępowaniem z odpadami i przetwarzaniem ich.

Możliwość ogólnego stosowania.

c.

Mało hałaśliwy sprzęt

Może to obejmować silniki napędu bezpośredniego, sprężarki, pompy i pochodnie.

d.

Sprzęt służący do kontroli hałasu i wibracji

Obejmuje to następujące techniki:

(i) reduktory hałasu;

(ii) izolacja akustyczna i wytłumienie wibracji urządzeń;

(iii) obudowanie hałaśliwych urządzeń;

(iv) zastosowanie izolacji dźwiękoszczelnej budynków.

Zastosowanie może być ograniczone ze względu na brak miejsca (w przypadku istniejących zespołów urządzeń).

e.

Redukcja hałasu

Rozchodzenie się hałasu można ograniczyć dzięki umieszczeniu barier między źródłami emisji a odbiornikami (na przykład chroniących przed hałasem ścian, wałów i budynków).

Zastosowanie tylko w przypadku istniejących zespołów urządzeń, ponieważ konstrukcja nowych zespołów urządzeń powinna sprawić, że technika ta stanie się zbędna. W przypadku istniejących zespołów urządzeń umieszczenie barier może być ograniczone ze względu na brak miejsca.

W przypadku mechanicznej obróbki odpadów metalowych w strzępiarkach ma to zastosowanie w ramach ograniczeń związanych z ryzykiem deflagracji w strzępiarkach.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Gospodarka wodna

Zużycie wody optymalizuje się, stosując środki, które mogą obejmować:

— plany oszczędzania wody (np. ustalanie celów pod względem oszczędności wody, schematów przepływu i bilansów masy wody),

— optymalizację wykorzystania wody do czyszczenia (np. czyszczenie na sucho zamiast polewania wodą z węża, sterowanie uruchamianiem wszystkich urządzeń myjących),

— ograniczanie zużycia wody do wytwarzania próżni (np. stosowanie pomp z pierścieniem cieczowym w przypadku cieczy o wysokiej temperaturze wrzenia).

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Recyrkulacja wody

Ścieki zawraca się do obiegu w obrębie zespołu urządzeń, w razie potrzeby po oczyszczeniu. Stopień recyrkulacji jest uwarunkowany bilansem wodnym zespołu urządzeń, zawartością zanieczyszczeń (np. związków zapachowych) lub charakterystyka ścieków (np. zawartość substancji biogennych).

Możliwość ogólnego stosowania.

c.

Powierzchnia nieprzepuszczalna

W zależności od ryzyka, jakie stwarzają odpady pod względem zanieczyszczenia gleby lub wody, zapewniona jest nieprzepuszczalność dla cieczy na całej powierzchni obszaru przetwarzania odpadów (np. miejsca odbioru odpadów, postępowania z nimi, ich magazynowania, przetwarzania i wysyłki).

Możliwość ogólnego stosowania.

d.

Techniki ograniczania prawdopodobieństwa przelewów i awarii zbiorników i pojemników oraz ich wpływu

W zależności od rodzajów ryzyka stwarzanego przez ciecze zawarte w zbiornikach i pojemnikach pod względem zanieczyszczenia gleby lub wody, obejmuje to takie techniki, jak:

— czujniki przelewów,

— rury przelewowe kierowane do uszczelnionego systemu odwadniania (tj. odpowiedniego wtórnego uszczelnionego systemu lub innego pojemnika),

— zbiorniki na ciecze znajdujące się w odpowiednim wtórnym uszczelnionym systemie; objętość zwykle ustala się tak, aby pomieścić we wtórnym systemie uszczelniającym wycieki spowodowane utratą szczelności największego zbiornika,

— odcinanie dopływu do zbiorników, pojemników i wtórnego odizolowanego systemu (np. zamykanie zaworów).

Możliwość ogólnego stosowania.

e.

Zadaszenie obszarów magazynowania i przetwarzania odpadów

W zależności od zagrożeń stwarzanych przez odpady w zakresie zanieczyszczenia gleby lub wody, odpady magazynuje się i przetwarza na obszarach zadaszonych, aby zapobiec kontaktowi z wodą deszczową, a tym samym zminimalizować objętość zanieczyszczonych wód opadowych.

Zastosowanie może być ograniczone w przypadku magazynowania lub przetwarzania dużych ilości odpadów (np. mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach).

f.

Segregacja ścieków

Każdy rodzaj ścieków (np. spływ powierzchniowy wód opadowych, woda procesowa) zbiera się i traktuje osobno, w oparciu o zawartość zanieczyszczeń i kombinację technik oczyszczania. W szczególności niezanieczyszczone ścieki oddziela się od ścieków, które wymagają oczyszczania.

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

Możliwość ogólnego stosowania w istniejących zespołach urządzeń w ramach ograniczeń związanych z układem systemu zbierania wody.

g.

Odpowiednia infrastruktura odwadniająca

Obszar przetwarzania odpadów jest podłączony do infrastruktury odwadniającej.

Wody deszczowe z obszarów przetwarzania i magazynowania gromadzi się w infrastrukturze odwadniającej wraz z wodą do czyszczenia, sporadycznymi wyciekami itp. i w zależności od zawartości zanieczyszczeń zawraca się ją do obiegu lub odprowadza do dalszego oczyszczania.

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

Możliwość ogólnego stosowania w istniejących zespołach urządzeń w ramach ograniczeń związanych z układem systemu odwadniania.

h.

Przepisy dotyczące projektowania i konserwacji umożliwiające wykrycie i naprawę wycieków

Regularne monitorowanie pod kątem potencjalnych wycieków opiera się na ocenie ryzyka, a w razie potrzeby naprawia się urządzenia.

Minimalizuje się wykorzystanie elementów podziemnych. W przypadku gdy wykorzystuje się elementy podziemne oraz w zależności od rodzaju ryzyka stwarzanego przez odpady zawarte w tych elementach pod względem zanieczyszczenia gleby lub wody wprowadzony zostaje wtórny system uszczelniający elementów podziemnych.

Stosowanie elementów naziemnych ma ogólne zastosowanie w nowych zespołach urządzeń. Może być jednak ograniczone przez ryzyko zamarznięcia.

Instalacja wtórnego systemu uszczelniającego może mieć ograniczony zakres w przypadku istniejących zespołów urządzeń.

i.

Odpowiednia pojemność zbiornika buforowego

Na podstawie podejścia opartego na ryzyku (np. uwzględniając rodzaj zanieczyszczeń, skutki dalszego oczyszczania ścieków i środowisko przyjmujące) zapewnia się odpowiednią pojemność zbiornika buforowego ścieków powstałych w warunkach innych niż normalne warunki eksploatacji.

Zrzut ścieków z tego zbiornika buforowego jest możliwy tylko po wdrożeniu odpowiednich środków (np. monitorowania, przetwarzania, ponownego użycia).

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

W przypadku istniejących zespołów urządzeń możliwość zastosowania może być ograniczona ze względu na dostępną przestrzeń oraz układ systemu odprowadzania wody.

Technika (¹)

Typowe docelowe substancje zanieczyszczające

Zastosowanie

Oczyszczanie wstępne i pierwotne, np.

a.

Wyrównywanie

Wszystkie substancje zanieczyszczające

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Neutralizacja

Kwasy, zasady

c.

Oddzielanie fizyczne, np. kraty, sita, piaskowniki, separatory tłuszczów, rozdzielanie faz oleju i wody lub osadniki wstępne

Ogólnie ciała stałe, zawiesiny ciał stałych, olej/tłuszcz

Fizyczno-chemiczne przetwarzanie, np.

d.

Adsorpcja

Ulegające adsorpcji, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji lub inhibitory zanieczyszczeń, np. węglowodory, rtęć, AOX

Możliwość ogólnego stosowania.

e.

Destylacja/rektyfikacja

Rozpuszczone, nieulegające biodegradacji lub inhibitory zanieczyszczeń, które można destylować, np. niektóre rozpuszczalniki

f.

Strącanie

Ulegające strącaniu, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. metale, fosfor

g.

Utlenianie chemiczne

Ulegające utlenianiu, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. azotyny, cyjanki

h.

Redukcja chemiczna

Ulegające redukcji, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. sześciowartościowy chrom (Cr(VI))

i.

Odparowanie

Rozpuszczalne zanieczyszczenia

j.

Wymiana jonowa

Rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń w postaci jonów, np. metale

k.

Odpędzanie

Dające się wyeliminować zanieczyszczenia, np. siarkowodór (H₂S), amoniak (NH₃), niektóre ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX), węglowodory

Przetwarzanie biologiczne, np.

l.

Proces osadu czynnego

Związki organiczne ulegające biodegradacji

Możliwość ogólnego stosowania.

m.

Bioreaktor membranowy

Usuwanie azotu

n.

Nitryfikacja/denitryfikacja, gdy przetwarzanie obejmuje przetwarzanie biologiczne.

Azot ogólny, amoniak

Nitryfikacji nie można stosować w przypadku wysokiego stężenia chlorków (np. ponad 10 g/l) i w przypadku gdy obniżenie stężenia chlorków przed nitryfikacją nie byłoby uzasadnione korzyściami dla środowiska. Nitryfikacją nie ma zastosowania, gdy temperatura ścieków jest niska (np. poniżej 12 °C).

Usuwanie substancji stałych, np.

o.

Koagulacja i flokulacja

Zawiesiny ciał stałych oraz metale zawarte w pyle

Możliwość ogólnego stosowania.

p.

Sedymentacja

q.

Filtracja (np. filtrowanie przez piasek, mikrofiltracja, ultrafiltracja)

r.

Flotacja

(¹) Opis przedmiotowych technik przedstawiono w sekcji 6.3.

Substancja/parametr

BAT-AEL (¹)

Proces przetwarzania odpadów, do którego BAT-AEL ma zastosowanie

Ogólny węgiel organiczny (OWO) (²)

10-60 mg/l

— Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów oprócz oczyszczania odpadów płynnych na bazie wody

10-100 mg/l (³)(⁴)

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT) (²)

30-180 mg/l

— Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów oprócz oczyszczania odpadów płynnych na bazie wody

30-300 mg/l (³) (⁴)

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Zawiesina ogólna

5-60 mg/l

— Wszystkie sposoby przetwarzania odpadów

Indeks oleju węglowodorowego (HOI)

0,5-10 mg/l

— Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

— Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

— Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Azot ogólny (N ogólny)

1-25 mg/l (⁵) (⁶)

— Biologiczne przetwarzanie odpadów

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

10-60 mg/l (⁵) (⁶) (⁷)

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Fosfor ogólny (P ogólny)

0,3-2 mg/l

— Biologiczne przetwarzanie odpadów

1-3 mg/l (⁴)

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Indeks fenolowy

0,05-0,2 mg/l

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

0,05-0,3 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Wolny cyjanek (CN) (⁸)

0,02-0,1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX) (⁸)

0,2-1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Substancja/parametr

BAT-AEL (¹)

Proces przetwarzania odpadów, do którego BAT-AEL ma zastosowanie

Metale i metaloidy(⁸)

Arsen (wyrażony jako As)

0,01–0,05 mg/l

Kadm (wyrażony jako Cd)

0,01-0,05 mg/l

— Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Chrom (wyrażony jako Cr)

0,01-0,15 mg/l

— Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

Miedź (wyrażona jako Cu)

0,05-0,5 mg/l

— Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Ołów (wyrażony jako Pb)

0,05-0,1 mg/l H

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

Nikiel (wyrażony jako Ni)

0,05-0,5 mg/l

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych

Rtęć (wyrażona jako Hg)

0,5-5 μg/1

— Regeneracja zużytych rozpuszczalników

Cynk (wyrażony jako Zn)

0,1-1 mg/l (10)

— Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

Arsen (wyrażony jako As)

0,01-0,1 mg/l

Kadm (wyrażony jako Cd)

0,01-0,1 mg/l

Chrom (wyrażony jako Cr)

0,01-0,3 mg/l

Sześciowartościowy chrom (wyrażany jako CR(VI))

0,01-0,1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Miedź (wyrażona jako Cu)

0,05-0,5 mg/l

Ołów (wyrażony jako Pb)

0,05-0,3 mg/l

Nikiel (wyrażony jako Ni)

0,05-1 mg/l

Rtęć (wyrażona jako Hg)

1-10 μg/1

Cynk (wyrażony jako Zn)

0,1-2 mg/l

(¹) Okresy uśrednienia są określone w części Uwagi ogólne.

(²) Zastosowanie ma poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami w odniesieniu do ChZT lub poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami w odniesieniu do OWO. Monitorowanie OWO stanowi preferowane rozwiązanie, ponieważ nie wiąże się z wykorzystaniem bardzo toksycznych związków.

(³) Górna granica zakresu może nie mieć zastosowania:

— gdy skuteczność redukcji emisji wynosi ≥ 95 % jako roczna średnia krocząca, a odpady dostarczone do przetworzenia wykazują następujące cechy charakterystyczne: OWO > 2 g/l (lub ChZT > 6 g/l) jako średnia dobowa oraz wysoki odsetek trudno rozkładalnych związków organicznych (tj. trudno biodegradowalnych) lub

— w przypadku wysokich stężeń chlorków (np. powyżej 5 g/l w odpadach dostarczonych do przetworzenia).

(⁴) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami może nie mieć zastosowania do zespołów urządzeń przetwarzających płuczki wiertnicze/zwierciny.

(⁵) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami może nie mieć zastosowania w przypadku niskiej temperatury ścieków (np. poniżej 12 °C).

(⁶) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami może nie mieć zastosowania w przypadku wysokich stężeń chlorków (np. powyżej 10 g/l w odpadach dostarczonych do przetworzenia).

(⁷) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami ma zastosowanie wyłącznie w przypadku stosowania biologicznego oczyszczania ścieków.

(⁸) Wskazane poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami mają zastosowanie tylko wtedy, gdy dana substancja została zidentyfikowana jako istotna w wykazie ścieków, o którym mowa w BAT 3.

(⁹) Górna granica zakresu wynosi 0,3 mg/l w przypadku mechanicznej obróbki odpadów metalowych w strzępiarkach.

(¹⁰) Górna granica zakresu wynosi 2 mg/l w przypadku mechanicznej obróbki odpadów metalowych w strzępiarkach.

Substancja/parametr

BAT-AEL (¹)

Proces przetwarzania odpadów, do którego BAT-AEL ma zastosowanie

Indeks oleju węglowodorowego (HOI)

0,5-10 mg/l

— Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

— Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

— Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Wolny cyjanek (CN-) (³)

0,02-0,1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX) (³)

0,2-1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Metale i metaloidy (³)

Arsen (wyrażony jako As)

0,01-0,05 mg/l

Kadm (wyrażony jako Cd)

0,01-0,05 mg/l

— Mechaniczna obróbka odpadów metalowych w strzępiarkach

Chrom (wyrażony jako Cr)

0,01-0,15 mg/l

— Przetwarzanie WEEE zawierającego VFC i/lub VHC

— Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

— Powtórna rafinacja oleju odpadowego

Miedź (wyrażona jako Cu)

0,05-0,5 mg/l

Ołów (wyrażony jako Pb)

0,05-0,1 mg/l (⁴)

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów kalorycznych

— Fizyczno-chemiczne przetwarzanie odpadów stałych lub półpłynnych

— Regeneracja zużytych rozpuszczalników

— Płukanie wodą wydobytej, zanieczyszczonej gleby

Nikiel (wyrażony jako Ni)

0,05-0,5 mg/l

Rtęć (wyrażona jako Hg)

0,5-5 μg/1

Cynk (wyrażony jako Zn)

0,1-1 mg/l (⁵)

Arsen (wyrażony jako As)

0,01-0,1 mg/l

— Oczyszczanie odpadów płynnych na bazie wody

Kadm (wyrażony jako Cd)

0,01-0,1 mg/l

Chrom (wyrażony jako Cr)

0,01-0,3 mg/l

Substancja/parametr

BAT-AEL (¹)

Proces przetwarzania odpadów, do którego BAT-AEL ma zastosowanie

Sześciowartościowy chrom (wyrażany jako cm)

0,01-0,1 mg/l

Miedź (wyrażona jako Cu)

0,05-0,5 mg/l

Ołów (wyrażony jako Pb)

0,05-0,3 mg/l

Nikiel (wyrażony jako Ni)

0,05-1 mg/l

Rtęć (wyrażona jako Hg)

1-10 μg/1

Cynk (wyrażony jako Zn)

0,1-2 mg/l

(¹) Okresy uśrednienia są określone w części Uwagi ogólne.

(²) Wskazane poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami mogą nie mieć zastosowania, gdy w oczyszczalni ścieków usuwa się dane zanieczyszczenia, o ile nie prowadzi to do wyższego poziomu zanieczyszczenia środowiska.

(³) Wskazane poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami mają zastosowanie tylko wtedy, gdy dana substancja została zidentyfikowana jako istotna w wykazie ścieków, o którym mowa w BAT 3.

(⁴) Górna granica zakresu wynosi 0,3 mg/l w przypadku mechanicznej obróbki odpadów metalowych w strzępiarkach.

(⁵) Górna granica zakresu wynosi 2 mg/l w przypadku mechanicznej obróbki odpadów metalowych w strzępiarkach.

Technika

Opis

a.

Środki ochrony

Obejmują one takie środki, jak:

— ochrona zespołu urządzeń przed czynami dokonanymi w złym zamiarze,

— system ochrony przeciwpożarowej i przeciwwybuchowej, obejmujący sprzęt do zapobiegania, wykrywania i gaszenia,

— dostępność i sprawność odpowiedniego sprzętu sterującego w sytuacjach nadzwyczajnych.

b.

Zarządzanie emisjami powstającymi w wyniku incydentów/awarii

Ustanawia się procedury i wprowadza techniczne przepisy dotyczące zarządzania (pod względem możliwego ograniczenia) emisjami powstającymi w wyniku awarii i incydentów, takimi jak emisje z wycieków, wody gaśniczej lub zaworów bezpieczeństwa.

c.

System rejestracji i oceny incydentów/awarii

Obejmuje to następujące techniki:

— rejestr/dziennik służący do prowadzenia ewidencji wszystkich awarii, incydentów, zmian procedur i wyników inspekcji,

— procedury identyfikacji, reagowania i uczenia się na podstawie takich incydentów i awarii.

Technika

Opis

a.

Plan racjonalizacji zużycia energii

Plan racjonalizacji zużycia energii obejmuje definiowanie i obliczanie określonego zużycia energii w ramach działania (lub działań), ustalanie kluczowych wskaźników skuteczności działania w skali rocznej (na przykład konkretne zużycie energii wyrażone w kWh/tonę przetwarzanych odpadów) oraz planowanie okresowych celów usprawniania i powiązanych działań. Plan dostosowuje się do specyfiki przetwarzania odpadów pod względem przeprowadzonych procesów, przetwarzanych strumieni odpadów itp.

b.

Rejestr bilansu energetycznego

Rejestr bilansu energetycznego zapewnia podział zużycia i wytwarzania energii (w tym wywozu) według rodzaju źródła (tj. energii elektrycznej, gazu, konwencjonalnych paliw ciekłych, konwencjonalnych paliw stałych i odpadów). Obejmuje on:

(i) informacje o zużyciu energii pod względem dostarczanej energii;

(ii) informacje o energii oddawanej z instalacji na zewnątrz;

(iii) informacje o przepływie energii (np. wykresy Sankeya lub bilanse energetyczne) pokazujące, w jaki sposób energia jest wykorzystywana w całym procesie technologicznym.

Rejestr bilansu energetycznego dostosowuje się do specyfiki przetwarzania odpadów pod względem przeprowadzonych procesów, przetwarzanych strumieni odpadów itp.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Cyklon

Zob. sekcja 6.1.

Cyklony są stosowane głównie jako separatory wstępne pyłu gruboziarnistego.

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Filtr tkaninowy

Zob. sekcja 6.1.

Może nie mieć zastosowania do kanałów wywiewnych bezpośrednio podłączonych do strzępiarki, gdy nie można złagodzić wpływu deflagracji na filtr tkaninowy (np. za pomocą zaworów bezpieczeństwa).

c.

Oczyszczanie na mokro

Zob. sekcja 6.1.

Możliwość ogólnego stosowania.

d.

Wtrysk wody do strzępiarki

Odpady przeznaczone do rozdrobnienia są zwilżane w następstwie wtryskiwania wody do strzępiarki. Ilość wtryskiwanej wody reguluje się w zależności od ilości rozdrabnianych odpadów (którą można monitorować poprzez ilość energii zużytej przez silnik strzępiarki).

Gazy odlotowe, które zawierają pozostałości pyłu, kieruje się do cyklonu (cyklonów) lub płuczki gazowej mokrej.

Ma zastosowanie wyłącznie w przypadku ograniczeń wynikających z lokalnych warunków (np. niską temperaturą, suszą).

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Pył

mg/Nm³

2-5 (¹)

(¹) Jeżeli nie ma możliwości zastosowania filtra tkaninowego, górna granica zakresu wynosi 10 mg/Nm³.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Plan zarządzania deflagracją

Obejmuje on:

— program redukcji deflagracji opracowany w celu rozpoznawania źródeł i wdrażania środków zapobiegających deflagracji, np. kontroli odpadów dostarczonych do przetworzenia opisanej w BAT 26a, usuwania niebezpiecznych przedmiotów opisanego w BAT 26b,

— przegląd historycznych przypadków deflagracji i środków zaradczych oraz upowszechnianie wiedzy na temat deflagracji,

— protokół reagowania na przypadki wystąpienia deflagracji.

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Klapy bezpieczeństwa

Klapy bezpieczeństwa instaluje się w celu zmniejszenia fal ciśnienia pochodzących z deflagracji, które w przeciwnym razie spowodowałyby poważne uszkodzenia i późniejsze emisje.

c.

Rozdrabnianie wstępne

Zastosowanie strzępiarki wolnobieżnej zainstalowanej przed główną strzępiarką

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń, w zależności od dostarczanego materiału.

Zastosowanie w przypadku znaczących modernizacji zespołu urządzeń, w którym stwierdzono znaczną liczbę deflagracji.

Technika

Opis

a.

Zoptymalizowane usuwanie i wychwytywanie czynników chłodniczych i olejów

Wszystkie czynniki chłodnicze i oleje są usuwane z WEEE zawierającego VFC i/lub VHC i usuwane przez system próżniowego odsysania (np. uzyskując eliminację czynnika chłodniczego na poziomie co najmniej 90 %). Czynniki chłodnicze oddziela się od olejów, a oleje odgazowuje.

Ilość oleju pozostającego w sprężarce redukuje się do minimum (aby olej nie kapał ze sprężarki).

b.

Kondensacja kriogeniczna

Gazy odlotowe zawierające związki organiczne, takie jak VFC/VHC, odprowadza się do instalacji kondensacji kriogenicznej, gdzie zostają skroplone (zob. opis w sekcji 6.1). Skroplony gaz jest przechowywany w naczyniach ciśnieniowych do celów dalszego przetwarzania.

c.

Adsorpcja

Gazy odlotowe zawierające związki organiczne, takie jak VFC/VHC, wprowadza się do systemów adsorpcyjnych (zob. opis w sekcji 6.1). Zużyty węgiel aktywny regeneruje się za pomocą podgrzanego powietrza pompowanego do filtra w celu desorpcji związków organicznych. Następnie gazy odlotowe z regeneracji są sprężane i chłodzone w celu skroplenia związków organicznych (w niektórych przypadkach za pomocą kondensacji kriogenicznej). Skroplony gaz przechowuje się następnie w naczyniach ciśnieniowych. Pozostałe gazy odlotowe z etapu sprężania są zwykle odprowadzane z powrotem do systemu adsorpcyjnego w celu zminimalizowania emisji VFC/VHC.

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Całkowite LZO

mg/Nm³

3-15

CFC

mg/Nm³

0,5-10

Technika

Opis

a.

Obojętna atmosfera

Wstrzykując gaz obojętny (np. azot), obniża się stężenie tlenu (na przykład do 4 % obj.) w zamkniętym urządzeniu (np. w zamkniętych strzępiarkach, kruszarkach, kolektorach pyłu i piany).

b.

Wymuszona wentylacja

Stosując wymuszoną wentylację, obniża się stężenie węglowodoru w zamkniętym sprzęcie (np. w zamkniętych strzępiarkach, kruszarkach, kolektorach pyłu i piany) do poziomu < 25 % dolnej granicy wybuchowości.

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Filtr biologiczny

c.

Utlenianie termiczne

d.

Oczyszczanie na mokro

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Całkowite LZO

mg/Nm³

10-30 (¹)

(¹) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami ma zastosowanie wyłącznie w przypadku gdy związki organiczne zostały zidentyfikowane jako istotne w strumieniu gazów odlotowych na podstawie wykazu, o którym mowa w BAT 3.

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Rtęć (Hg)

μg/Nm³

2-7

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Filtr biologiczny

Zob. sekcja 6.1.

Wstępne przetwarzanie gazów odlotowych przed filtrem biologicznym (np. przy pomocy wody lub płuczki kwasowej) może być potrzebne w przypadku wysokiej zawartości NH₃ (np. 5-40 mg/Nm³) w celu kontrolowania pH środowiska i ograniczenia tworzenia N₂O w filtrze biologicznym.

Niektóre inne związki zapachowe (np. merkaptany, H₂S) mogą powodować zakwaszanie mediów filtra biologicznego i wymagają użycia płuczki wodnej lub zasadowej do wstępnego przetwarzania gazów odlotowych przed filtrem biologicznym.

c.

Filtr tkaninowy

Zob. sekcja 6.1. Filtr tkaninowy wykorzystuje się w przypadku mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

d.

Utlenianie termiczne

Zob. sekcja 6.1.

e.

Oczyszczanie na mokro

Zob. sekcja 6.1. Płuczki wodne, kwasowe lub alkaliczne stosuje się w połączeniu z filtrem biologicznym, utlenianiem termicznym lub adsorpcją na węglu aktywnym.

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Proces przetwarzania odpadów

NH₃ (¹) (²)

mg/Nm³

0,3-20

Wszystkie rodzaje biologicznego przetwarzania odpadów

Stężenie odorów (¹) (²)

ou_E/Nm³

200-1 000

Pył

mg/Nm³

2-5

Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie odpadów

Całkowite LZO

mg/Nm³

5-40 (³)

(¹) Zastosowanie ma poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami dla NH₃ albo poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami dla stężenia odorów.

(²) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami nie ma zastosowania do przetwarzania odpadów składających się głównie z obornika.

(³) Dolną granicę zakresu można osiągnąć, stosując utlenianie termiczne.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Segregacja ścieków

Odcieki spływające z pryzm kompostu oddziela się od spływów powierzchniowych wód opadowych (zob. BAT 19f).

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

Możliwość ogólnego stosowania w istniejących zespołach urządzeń w ramach ograniczeń związanych z układami obiegu wody.

b.

Recyrkulacja wody

Recyrkulacja ścieków procesowych (np. z odwadniania płynnego produktu pofermentacyjnego w procesach beztlenowych) lub wykorzystanie jak największej ilości innych ścieków (np. skroplin wody, wody płuczącej, spływu powierzchniowego wód opadowych). Stopień recyrkulacji jest uwarunkowany bilansem wodnym zespołu urządzeń, zawartością zanieczyszczeń (np. metali ciężkich, soli, patogenów, związków zapachowych) lub charakterystyką ścieków (np. zawartość substancji biogennych).

Możliwość ogólnego stosowania.

c.

Ograniczenie powstawania odcieków do minimum

Optymalizacja zawartości wilgoci w odpadach w celu ograniczenia powstawania odcieków do minimum.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Zastosowanie przykryć z półprzepuszczalnych membran

Aktywne pryzmy kompostu pokrywa się półprzepuszczalnymi membranami.

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Przystosowanie działań do warunków meteorologicznych

Obejmuje to takie techniki, jak:

— Uwzględnianie warunków pogodowych oraz prognoz podczas podejmowania znaczących procesów technologicznych na otwartej przestrzeni. Dla przykładu unikanie tworzenia lub przerzucania pryzm, przesiewania lub rozdrabniania w przypadku niekorzystnych warunków meteorologicznych pod względem dyspersji emisji (np. gdy prędkość wiatru jest zbyt niska lub zbyt wysoka lub wiatr wieje w kierunku obiektów wrażliwych).

— Układanie pryzm w taki sposób, aby jak najmniejsza powierzchnia masy kompostowej była wystawiona na podmuchy wiatru z kierunków przeważających w celu ograniczenia rozpraszanie zanieczyszczeń z powierzchni pryzmy. Pryzmy najlepiej jest umieszczać w najniżej położonych miejscach w obrębie ogólnego układu terenu obiektu.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Segregacja strumieni gazów odlotowych

Rozdzielenie całkowitego strumienia gazów odlotowych na strumienie gazów odlotowych o wysokiej zawartości substancji zanieczyszczających i strumienie gazów odlotowych o niskiej zawartości substancji zanieczyszczających, jak określono w wykazie, o którym mowa w BAT 3.

Możliwość ogólnego stosowania w nowych zespołach urządzeń.

Możliwość ogólnego stosowania w istniejących zespołach urządzeń w ramach ograniczeń związanych z układem obiegów powietrza.

b.

Recyrkulacja gazów odlotowych

Recyrkulacja gazów odlotowych o niskiej zawartości substancji zanieczyszczających w procesie biologicznym, po którym następuje oczyszczanie gazów odlotowych dostosowane do stężenia substancji zanieczyszczających (zob. BAT 34).

Wykorzystanie gazów odlotowych w procesie biologicznym może być ograniczone przez temperaturę gazów odlotowych lub zawartość substancji zanieczyszczających.

Konieczne może być skroplenie pary wodnej zawartej w gazach odlotowych przed ich ponownym użyciem. W tym przypadku konieczne jest chłodzenie, a skroplona woda jest w miarę możliwości poddawana recyrkulacji (zob. BAT 35) lub oczyszczana przed zrzutem.

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Filtr biologiczny

c.

Utlenianie termiczne

d.

Oczyszczanie na mokro

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (Średnia z okresu pobierania próbek)

Pył

mg/Nm³

2-5

Technika

Opis

a.

Odzysk materiałów

Wykorzystanie pozostałości organicznych z destylacji próżniowej, ekstrakcji rozpuszczalnikiem, wyparek cienkowarstwowych itp. w produktach asfaltowych itp.

b.

Odzysk energii

Wykorzystanie pozostałości organicznych z destylacji próżniowej, ekstrakcji rozpuszczalnikiem, wyparek cienkowarstwowych itp. w celu odzyskiwania energii.

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Utlenianie termiczne

Zob. sekcja 6.1. Obejmuje to przypadki, w których gazy odlotowe są odprowadzane do pieca procesowego lub kotła.

c.

Oczyszczanie na mokro

Zob. sekcja 6.1.

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Kondensacja kriogeniczna

c.

Utlenianie termiczne

d.

Oczyszczanie na mokro

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Odzysk materiałów

Rozpuszczalniki odzyskuje się z pozostałości po destylacji przez odparowanie.

Możliwość zastosowania może być ograniczona w przypadku nadmiernego zapotrzebowania na energię w odniesieniu do odzyskanej ilości rozpuszczalnika.

b.

Odzysk energii

Pozostałości z destylacji wykorzystuje się do odzyskiwania energii.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Recyrkulacja gazów odlotowych z procesu technologicznego w kotle parowym

Gazy odlotowe z procesu technologicznego z chłodnic są odprowadzane do kotła parowego zasilającego zespół urządzeń.

Może nie mieć zastosowania do przetwarzania odpadowych rozpuszczalników chlorowcoorganicznych w celu uniknięcia wytwarzania i emisji PCB lub PCDD/F.

b.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

Mogą występować ograniczenia w możliwości zastosowania tej techniki ze względów bezpieczeństwa (np. złoża węgla aktywowanego mają tendencję do samozapłonu po nasyceniu ketonami).

c.

Utlenianie termiczne

Zob. sekcja 6.1.

Może nie mieć zastosowania do przetwarzania odpadowych rozpuszczalników chlorowcoorganicznych w celu uniknięcia wytwarzania i emisji PCB lub PCDD/F.

d.

Kondensacja lub kondensacja kriogeniczna

Zob. sekcja 6.1.

Możliwość ogólnego stosowania.

e.

Oczyszczanie na mokro

Zob. sekcja 6.1.

Możliwość ogólnego stosowania.

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (¹) (Średnia z okresu pobierania próbek)

Całkowite LZO

mg/Nm³

5-30

(¹) Wskazany poziom emisji powiązany z najlepszymi dostępnymi technikami nie ma zastosowania, gdy ładunek emisji jest mniejszy niż 2 kg/h w punkcie emisji, pod warunkiem że nie zidentyfikowano żadnych substancji CMR jako istotnych w strumieniu gazów odlotowych na podstawie wykazu, o którym mowa w BAT 3.

Technika

Opis

Zastosowanie

a.

Odzysk ciepła z gazu wylotowego z pieca

Odzyskane ciepło można wykorzystać na przykład do wstępnego ogrzewania powietrza do spalania lub do wytwarzania pary, którą wykorzystuje się również do reaktywacji zużytego węgla aktywowanego.

Możliwość ogólnego stosowania.

b.

Piec ogrzewany pośrednio

Piec ogrzewany pośrednio stosuje się w celu uniknięcia kontaktu między zawartością pieca a gazami spalinowymi z palnika (palników).

Piece ogrzewany pośrednio są zwykle wykonane z metalowej rury, w związku z czym możliwość zastosowania może być ograniczona z powodu problemów związanych z korozją.

Mogą również istnieć ograniczenia ekonomiczne dla modernizacji istniejących zespołów urządzeń.

c.

Techniki zintegrowane z procesem mające na celu redukcję emisji do powietrza

Obejmuje to następujące techniki:

— kontrola temperatury pieca i prędkości obrotowej pieca obrotowego,

— dobór paliwa,

— wykorzystanie szczelnego pieca lub praca pieca pod zmniejszonym ciśnieniem w celu uniknięcia emisji rozproszonych do powietrza.

Możliwość ogólnego stosowania.

Technika

Opis

a.

Cyklon

Zob. sekcja 6.1. Technikę tę stosuje się w kombinacji z innymi technikami redukcji emisji.

b.

Elektrofiltr (ESP)

c.

Filtr tkaninowy

d.

Oczyszczanie na mokro

Zob. sekcja 6.1.

e.

Adsorpcja

f.

Kondensacja

g.

Utlenianie termiczne (¹)

(¹) Utlenianie termiczne przeprowadza się w temperaturze minimalnej 1 100 °C z czasem przebywania dwie sekundy w przypadku regeneracji węgla aktywnego wykorzystywanego w zastosowaniach przemysłowych, w których mogą występować odporne substancje fluorowcowane lub inne substancje odporne na wysoką temperaturę. W przypadku węgla aktywnego wykorzystywanego do zastosowań w wodzie pitnej i zastosowań spożywczych wystarczy utleniacz termiczny stosowany w minimalnej temperaturze ogrzewania 850 °C i czasie przebywania dwie sekundy (zob. sekcja 6.1).

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Filtr tkaninowy

c.

Oczyszczanie na mokro

Technika

Opis

a.

Pokrywanie powłokami obszarów magazynowania i przetwarzania

Obejmuje to następujące techniki:

— powłoka żywiczna nałożona na betonową podłogę całego obszaru magazynowania i przetwarzania.

b.

Wdrożenie zasad dostępu personelu, aby zapobiec rozproszeniu zanieczyszczeń

Obejmuje to następujące techniki:

— punkty dostępu do obszarów magazynowania i przetwarzania są zamknięte,

— wymagane są specjalne kwalifikacje, aby uzyskać dostęp do obszaru, na którym składuje się lub obsługuje zanieczyszczony sprzęt,

— oddzielne „czyste" i „brudne" szatnie do zakładania i zdejmowania indywidualnego stroju ochronnego.

c.

Zoptymalizowane czyszczenie i odwadnianie urządzeń

Obejmuje to następujące techniki:

— zewnętrzne powierzchnie zanieczyszczonych urządzeń czyści się anionowym detergentem,

— urządzenia opróżnia się za pomocą pompy lub pod obniżonym ciśnieniem, a nie grawitacyjnie,

— określa się i stosuje procedury napełniania, opróżniania i podłączania (odłączania) naczynia wytwarzającego podciśnienie,

— zapewnia się długi czas odwadniania (co najmniej 12 godzin), aby uniknąć ociekania zanieczyszczonej cieczy w trakcie dalszego przetwarzania po oddzieleniu rdzenia od obudowy transformatora elektrycznego.

d.

Kontrola i monitorowanie emisji do powietrza

Obejmuje to następujące techniki:

— powietrze z obszaru dekontaminacji jest odbierane i oczyszczane na filtrach z węglem aktywnym,

— wydech pompy próżniowej wymieniony w technice c. powyżej jest połączony z systemem redukcji emisji typu „końca rury" (np. spalarnią wysokotemperaturową, systemem utleniania termicznego lub adsorpcji na węglu aktywnym),

— emisje zorganizowane są monitorowane (zob. BAT 8),

— monitoruje się potencjalną depozycję atmosferyczną PCB (np. za pomocą pomiarów fizykochemicznych lub biomonitoringu).

e.

Unieszkodliwianie pozostałości po przetwarzaniu odpadów

Obejmuje to następujące techniki:

— porowate, zanieczyszczone części transformatora elektrycznego (drewno i papier) wysyła się do spalenia w wysokiej temperaturze,

— PCB w olejach są niszczone (np. w procesach odchlorowania, uwodorniania, solwatowanego elektronu, spalania w wysokiej temperaturze).

f.

Odzysk rozpuszczalnika, gdy stosuje się czyszczenie rozpuszczalnikiem

Rozpuszczalnik organiczny zostaje zebrany i poddany destylacji w celu ponownego użycia w procesie.

Technika

Opis

a.

Adsorpcja

Zob. sekcja 6.1.

b.

Filtr biologiczny

c.

Utlenianie termiczne

d.

Oczyszczanie na mokro

Parametr

Jednostka

BAT-AEL (¹) (Średnia z okresu pobierania próbek)

Chlorowodór (HCl)

mg/Nm³

1-5

Całkowite LZO

3-20 (²)

(¹) Wskazane poziomy emisji powiązane z najlepszymi dostępnymi technikami mają zastosowanie tylko wtedy, gdy dana substancja została zidentyfikowana jako istotna w strumieniu gazów odlotowych na podstawie wykazu, o którym mowa w BAT 3.

(²) Górna granica zakresu wynosi 45 mg/Nm3, gdy emisja wynosi poniżej 0,5 kg/h w punkcie emisji.

Technika

Typowe substancje zanieczyszczające poddawane redukcji

Opis

Adsorpcja

Rtęć, lotne związki organiczne, siarkowodór, związki zapachowe

Adsorpcja jest heterogeniczną reakcją, w której cząsteczki gazu są zatrzymywane na powierzchni stałej lub ciekłej, na której określone związki osiadają chętniej niż inne i w ten sposób usuwa je ze ścieków oczyszczonych. Gdy możliwości adsorpcyjne danej powierzchni zostaną przekroczone, adsorbent zostaje zastąpiony lub adsorbo-wana zawartość zostaje poddana desorpcji w ramach regeneracji adsorbentu. W przypadku desorpcji zanieczyszczenia zazwyczaj mają wyższe stężenie i można je odzyskać lub unieszkodliwić. Najbardziej rozpowszechnionym adsorbentem jest ziarnisty węgiel aktywny.

Filtr biologiczny

Amoniak, siarkowodór, lotne związki organiczne, związki zapachowe

Strumień gazów odlotowych przepuszcza się przez złoże materiału organicznego (takiego jak torf, wrzos, kompost, korzenie, kora drzew, drewno iglaste i różne kombinacje) lub materiału obojętnego (takiego jak ił, węgiel aktywny i poliuretan), w którym jest on biologicznie utleniany przez naturalnie występujące tam mikroorganizmy do dwutlenku węgla, wody, soli nieorganicznych i biomasy.

Filtr biologiczny projektuje się z uwzględnieniem rodzaju lub rodzajów odpadów dostarczanych do przetworzenia. Dokonuje się wyboru odpowiedniego materiału wypełnienia, np. pod względem pojemności wodnej gleby, gęstości objętościowej, porowatości, integralności strukturalnej. Ważna jest również odpowiednia wysokość i powierzchnia złoża filtra. Filtr biologiczny podłącza się do odpowiedniego systemu wentylacji i cyrkulacji powietrza w celu zapewnienia równomiernego rozkładu powietrza w wypełnieniu i wystarczającego czasu przebywania gazu odlotowego w złożu.

Kondensacja i kondensacja kriogeniczna

Lotne związki organiczne

Kondensacja jest techniką, która eliminuje opary rozpuszczalników ze strumienia gazów odlotowych poprzez obniżanie temperatury poniżej ich punktu rosy. W przypadku kondensacji kriogenicznej temperaturę roboczą można obniżyć do - 120 °C, ale w praktyce często wynosi ona od - 40 °C do - 80 °C w urządzeniu kondensacyjnym. Kondensacja kriogeniczna może poradzić sobie ze wszystkimi LZO i lotnymi nieorganicznymi substancjami zanieczyszczającymi, niezależnie od ich indywidualnej prężności pary. Niskie temperatury umożliwiają bardzo wysoką efektywność kondensacji, co czyni ją odpowiednią techniką ostatecznej eliminacji emisji LZO.

Cyklon

Pył

Filtry cyklonowe są używane do usuwania cięższych cząstek stałych, które „wypadają", ponieważ gazy odlotowe zmusza się do ruchu obrotowego przed opuszczeniem separatora.

Cyklony są używane do eliminowania materiału w postaci cząstek stałych, głównie PM₁₀.

Elektrofiltr (ESP)

Pył

Działanie elektrofiltrów polega na tym, że cząsteczkom nadawany jest ładunek elektryczny, co pozwala oddzielić je pod wpływem pola elektrycznego. Elektrofiltry mogą działać w bardzo różnych warunkach. W elektrofiltrze suchym zebrany materiał jest mechanicznie usuwany (np. przez wytrząsanie, wibracje, powietrze sprężone), natomiast w elektrofiltrze mokrym jest wypłukiwany odpowiednim płynem, zwykle wodą.

Filtr tkaninowy

Pył

Filtry tkaninowe, nazywane często filtrami workowymi, są wykonane z porowatej tkaniny lub filcu, przez które przepuszcza się gazy w celu usunięcia cząsteczek pyłu. Zastosowanie filtra tkaninowego wiąże się z koniecznością doboru tkaniny, która będzie odpowiadała cechom charakterystycznym gazów odlotowych i maksymalnej temperaturze pracy.

Filtr HEPA

Pył

Filtry HEPA (wysokosprawne filtry powietrza) są filtrami absolutnymi. Materiał filtracyjny składa się z papieru lub matowionego włókna szklanego o dużej gęstości upakowania. Strumień gazów odlotowych przepuszcza się przez materia] filtracyjny, na którym zatrzymywane są cząstki stałe.

Utlenianie termiczne

Lotne związki organiczne

Utlenianie gazów palnych i substancji zapachowych w strumieniu gazów odlotowych poprzez podgrzewanie mieszanki zanieczyszczeń z powietrzem lub tlenem do temperatury wyższej niż temperatura samozapłonu w komorze spalania oraz poprzez utrzymywanie wysokiej temperatury spalania wystarczająco długo, aby zakończyć proces spalania, uzyskując dwutlenek węgla i wodę.

Oczyszczanie na mokro

Pył, lotne związki organiczne, gazowe związki kwasowe (płuczka zasadowa), gazowe związki zasadowe (płuczka kwasowa)

Usunięcie zanieczyszczeń w formie gazu lub cząstek stałych ze strumienia gazu przez przeniesienie masy do płynnego rozpuszczalnika, którym często jest woda lub roztwór wodny Technika ta może obejmować reakcję chemiczną (np. w płuczce gazowej lub zasadowej). W niektórych przypadkach istnieje możliwość odzyskania związków z rozpuszczalnika.

Program wykrywania i eliminowania nieszczelności (LDAR)

Lotne związki organiczne

Uporządkowane podejście mające na celu ograniczenie emisji niezorganizowanych związków organicznych przez wykrywanie, a następnie naprawę lub wymianę nieszczelnych elementów.

Obecnie do celów wykrywania nieszczelności dostępna jest metoda detekcji LZO (opisana w normie EN 15446) oraz metoda optycznego obrazowania gazów.

Metoda detekcji LZO: Pierwszym krokiem jest wykrywanie związków organicznych za pomocą ręcznego analizatora, służącego do pomiarów stężenia w pobliżu sprzętu (np. poprzez zastosowanie jonizacji płomieniowej lub fotojonizacji).

Drugi krok obejmuje umieszczenie elementu w nieprzepuszczalnym worku w celu wykonania bezpośredniego pomiaru u źródła emisji. Drugi krok zastępuje się czasami zastosowaniem matematycznych krzywych korelacji, wyprowadzanych z danych statystycznych przedstawiających wyniki otrzymane ze znacznej liczby wcześniejszych pomiarów przeprowadzonych na podobnych elementach.

Metody optycznego obrazowania gazów:

W przypadku obrazowania optycznego wykorzystuje się małe ręczne kamery o lekkiej konstrukcji umożliwiające wizualizację przecieków

gazu w czasie rzeczywistym, które wraz z normalnym obrazem danego elementu są widoczne na urządzeniu do zapisu wideo w postaci „dymu", pozwalając na łatwą i szybką lokalizację znacznych wycieków związków organicznych.

Aktywne systemy wytwarzają obraz z rozproszonym wstecznie światłem promieni lasera, które odbija się na elemencie i jego otoczeniu. Systemy pasywne opierają się na naturalnym promieniowaniu podczerwonym sprzętu i otoczenia.

Pomiar emisji rozproszonych LZO

Lotne związki organiczne

Metoda detekcji LZO i metoda optycznego obrazowania gazów zostały opisane w punkcie dotyczącym programu wykrywania i naprawy nieszczelności.

Pełną kontrolę i kwantyfikację emisji z instalacji można przeprowadzać przy zastosowaniu odpowiedniej kombinacji metod uzupełniających, np. badań przepuszczalności promieniowania słonecznego (SOF) lub lidaru absorpcji różnicowej (DIAL). Wyniki te mogą być wykorzystywane do oceny tendencji w czasie, przeprowadzania kontroli krzyżowej oraz aktualizowania/walidacji trwającego programu LDAR.

Przenikanie promieniowania słonecznego (SOF): Technika oparta na zasadzie zapisu i analizy spektrometrycznej z transformacją Fouriera szerokopasmowego spektrum podczerwonego, ultrafioletowego/widocznego promieniowania słonecznego na określonej trasie na powierzchni ziemi, przy czym promieniowanie jest poprzeczne do kierunku wiatru i przecina chmurę zanieczyszczeń.

Lidar absorpcji różnicowej (DIAL): DIAL jest laserową techniką wykorzystującą lidar absorpcji różnicowej (wykrywanie i wyznaczanie zasięgów światła), który jest optycznym odpowiednikiem techniki RADAR opartej na falach radiowych. Technika ta opiera się na rozpraszaniu wstecznym impulsów wiązki lasera przez aerozole atmosferyczne oraz analizie właściwości spektralnych powracającego światła wychwyconego za pomocą teleskopu.

Technika

Typowe docelowe substancje zanieczyszczające

Opis

Proces osadu czynnego

Związki organiczne ulegające biodegradacji

Biologiczne utlenianie rozpuszczonych zanieczyszczeń organicznych w tlenie z wykorzystaniem metabolizmu mikroorganizmów. W obecności rozpuszczonego tlenu (wprowadzanego w postaci powietrza lub czystego tlenu) składniki organiczne ulegają przekształceniu na dwutlenek węgla, wodę lub inne metabolity i biomasę (tj. osad czynny). Mikroorganizmy są utrzymywane w stanie zawieszonym w ściekach i cała mieszanina jest mechanicznie napowietrzana. Mieszanina osadu czynnego zostaje odprowadzona do separatora, z którego osad zostaje zawrócony do komory napowietrzania.

Adsorpcja

Ulegające adsorpcji, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji lub inhibitory zanieczyszczeń, np. węglowodory, rtęć, AOX

Metoda oddzielania polegająca na zatrzymywaniu związków (tj. zanieczyszczeń) obecnych w cieczy (tj. ściekach) na powierzchni substancji stałej (zwykle węgla aktywnego).

Utlenianie chemiczne

Ulegające utlenianiu, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. azotyny, cyjanki

Związki organiczne utlenia się do związków o mniejszej szkodliwości i w większym stopniu ulegających biodegradacji. Do technik należą mokre utlenianie lub utlenianie z zastosowaniem ozonu lub nadtlenku wodoru z możliwością zastosowania katalizatorów lub promieniowania UV. Utlenianie chemiczne stosuje się również do rozkładu związków organicznych powodujących odór, smak i kolor oraz do celów dezynfekcji.

Redukcja chemiczna

Ulegające redukcji, rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. sześciowartościowy chrom (Cr(VI))

Redukcja chemiczna polega na przekształceniu zanieczyszczeń za pomocą chemicznych środków redukujących w podobne, ale mniej szkodliwe lub mniej niebezpieczne związki.

Koagulacja i flokulacja

Zawiesiny ciał stałych oraz metale zawarte w pyle

Koagulacja i flokulacja stosowane są do oddzielenia zawiesin ze ścieków i często prowadzone jako kolejne etapy oczyszczania. Koagulacja polega na dodaniu koagulantów o ładunkach przeciwnych od zawiesin ciał stałych. Flokulacja polega na dodaniu polimerów, aby kolizje mikrokłaczków powodowały ich łączenie się w większe kłaczki. Powstałe kłaczki są następnie rozdzielane metodami sedymentacji, flotacji lub filtracji.

Destylacja/rektyfikacja

Rozpuszczone, nieulegające biodegradacji lub inhibitory zanieczyszczeń, które można destylować, np. niektóre rozpuszczalniki

Destylacja to technika stosowana w celu wyizolowania w drodze parowania i kondensacji par związków posiadających różne temperatury wrzenia.

Destylacja ścieków polega na usuwaniu zanieczyszczeń o niskiej temperaturze wrzenia ze ścieków przez przekształcenie ich w fazę gazową. Destylacja jest przeprowadzana w kolumnach wyposażonych w półki lub wypełnienie oraz chłodnicy.

Wyrównywanie

Wszystkie substancje zanieczyszczające

Równoważenie przepływów i ładunków zanieczyszczeń przy użyciu zbiorników lub innych technik zarządzania.

Odparowanie

Rozpuszczalne substancje zanieczyszczające

Stosowanie destylacji (zob. powyżej) w celu uzyskania skoncentrowanych roztworów wodnych substancji o wysokiej temperaturze wrzenia do dalszego wykorzystania, przetworzenia lub unieszkodliwienia (np. spalanie ścieków) dzięki przekształceniu wody w fazę gazową. Zazwyczaj odparowanie zachodzi w wielostopniowych jednostkach przy jednoczesnym zwiększaniu podciśnienia w celu ograniczenia zapotrzebowania na energię. Następuje kondensacja pary wodnej, którą można ponownie wykorzystać lub odprowadzić w postaci ścieków.

Filtracja

Zawiesiny ciał stałych oraz metale zawarte w pyle

Oddzielenie substancji stałych od ścieków przez przepuszczenie ich przez porowaty materiał filtracyjny, np. filtrowanie przez piasek, mikrofiltracja lub ultrafiltracja.

Flotacja

Oddzielenie cząstek stałych lub ciekłych od ścieków przez przyłączanie ich do drobnych pęcherzyków gazu, zwykle powietrza. Pływające cząstki gromadzą się na powierzchni wody i są zbierane przez zgarniacze.

Wymiana jonowa

Rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń w postaci jonów, np. metale

Retencja niepożądanych lub niebezpiecznych jonowych składników ścieków i zastąpienie ich bezpieczniejszymi jonami, wykorzystując w tym celu żywicę jonowymienną. Zanieczyszczenia są czasowo zatrzymywane, a następnie spłukiwane w płynie regeneracyjnym lub płynie do płuczącym.

Bioreaktor membranowy

Związki organiczne ulegające biodegradacji

Połączenie oczyszczania osadem czynnym z filtracją membranową. Stosuje się dwa warianty: a) recyrkulacja zewnętrzna między zbiornikiem osady czynnego i modułem membranowym; oraz b) zanurzenie modułu membranowego w zbiorniku napowietrzanego osadu czynnego, przy czym odpływające ścieki są filtrowane na włóknach membranowych, a biomasa pozostaje w zbiorniku.

Filtracja membranowa

Zawiesiny ciał stałych oraz metale zawarte w pyle

Mikrofiltracja (MF) i ultrafiltracja (UF) są procesami filtracji membranowej, które pozwalają zatrzymać i zatężyć po jednej stronie membrany substancje zanieczyszczające takie jak cząstki zawiesiny i cząstki koloidalne zawarte w ściekach.

Neutralizacja

Kwasy, zasady

Doprowadzenie pH ścieków do neutralnego poziomu (około 7) w wyniku dodania substancji chemicznych. W celu zwiększenia pH można stosować wodorotlenek sodu (NaOH) lub wodorotlenek wapnia (Ca(OH)₂), natomiast w celu obniżenia pH stosuje się kwas siarkowy (H₂SO₄), kwas chlorowodorowy (HCl) lub dwutlenek węgla (CO₂). Podczas neutralizacji może nastąpić wytrącanie niektórych zanieczyszczeń.

Nitryfikacja/denitryfikacja

Azot ogólny, amoniak

Dwustopniowy proces, który zwykle wchodzi w skład procesów stosowanych w biologicznych oczyszczalniach ścieków. Pierwszym krokiem jest nitryfikacja tlenowa, w której mikroorganizmy utleniają amon (NH₄⁺) do azotynu w formie pośredniej (NO₂-), który jest następnie utleniany do azotanu (NO₃-). Na kolejnym etapie beztlenowej denitryfikacji mikroorganizmy chemicznie redukują azotan do azotu.

Oddzielenie wody i oleju

Olej/tłuszcz

Oddzielanie oleju i wody, a następnie usuwanie oleju metodą separacji grawitacyjnej wolnego oleju, przy użyciu sprzętu do oddzielania lub rozbijania emulsji (przy pomocy substancji chemicznych rozbijających emulsje, takich jak: sole metali, kwasy mineralne, adsorbenty i polimery organiczne).

Sedymentacja

Zawiesiny ciał stałych oraz metale zawarte w pyle

Oddzielenie cząstek zawieszonych przez osadzanie grawitacyjne.

Strącanie

Ulegające strącaniu rozpuszczone, nieulegające biodegradacji substancje zanieczyszczające lub inhibitory zanieczyszczeń, np. metale, fosfor

Przekształcenie rozpuszczonych substancji zanieczyszczających w nierozpuszczalne związki przez dodawanie środków strącających. Powstałe trudno rozpuszczalne związki stałe są następnie oddzielane metodami sedymentacji, flotacji lub filtracji.

Odpędzanie

Dające się wyeliminować zanieczyszczenia, np. siarkowodór (H₂S), amoniak (NH₃), niektóre ulegające adsorpcji związki chloroorganiczne (AOX), węglowodory

Usuwanie dających się wyeliminować zanieczyszczeń z fazy wodnej przez fazę gazową (np. parę wodną, azot lub powietrze) przepuszczaną przez ciecz. Następnie są one odzyskiwane (np. metodą kondensacji) do dalszego wykorzystania lub unieszkodliwiania. Skuteczność usuwania można poprawić, podwyższając temperaturę lub obniżając ciśnienie.

Technika

Opis

Klasyfikacja powietrzna

Klasyfikacja powietrzna (lub separacja powietrzna) jest procesem przybliżonego sortowania suchych mieszanek o różnych wielkościach cząstek w grupach lub klasach o wartościach granicznych w zakresie od oczka 10 do rozmiarów poniżej oczka. Klasyfikatory powietrzne (zwane również wialniami) uzupełniają wykorzystanie krat w zastosowaniach wymagających punktów cięcia poniżej komercyjnych wymiarów kraty, a także uzupełniają wykorzystanie sit i krat w przypadku wyższych wartości granicznych, gdy uzasadniają to szczególne zalety klasyfikacji powietrznej.

Separator metali

Metale (żelazne i nieżelazne) sortuje się za pomocą cewki detekcyjnej, w której na pole magnetyczne zakłócają cząstki metalu, połączonej z procesorem, który reguluje strumień powietrza służący do wyrzucania wykrytych materiałów.

Separacja elektromagnetyczna metali nieżelaznych

Metale nieżelazne sortuje się za pomocą separatorów wiroprądowych. Prąd wirowy jest wytwarzany przez szereg wirników magnetycznych lub ceramicznych z metali ziem rzadkich w czołowej części przenośnika, która obraca się z dużą prędkością niezależnie od przenośnika. Proces ten indukuje chwilowe siły magnetyczne w metalach niemagnetycznych o tej samej biegunowości co wirnik, powodując odpychanie metali, a następnie oddzielenie ich od innych surowców.

Oddzielanie ręczne

Materiał jest oddzielany ręcznie na podstawie badania wzrokowego przez personel na taśmie lub na podłodze, albo w celu selektywnego usunięcia docelowego materiału z ogólnego strumienia odpadów, albo w celu usunięcia zanieczyszczeń ze strumienia wyjściowego dla zwiększenia czystości. Technika ta zasadniczo dotyczy materiałów nadających się do recyklingu (szkła, tworzyw sztucznych itp.) i wszelkich zanieczyszczeń, materiałów niebezpiecznych i zbyt dużych materiałów, takich jak WEEE.

Oddzielanie magnetyczne

Metale żelazne sortuje się za pomocą magnesu, który przyciąga materiały z metali żelaznych. Proces można prowadzić na przykład za pomocą umieszczonego nad taśmą podajnika separatora magnetycznego lub za pomocą bębna magnetycznego.

Spektroskopia w bliskiej podczerwieni

Materiały sortuje się za pomocą czujnika bliskiej podczerwieni, który skanuje całą szerokość przenośnika taśmowego i transmituje charakterystyczne widma różnych materiałów do procesora danych, który steruje strumieniem powietrza służącym do wyrzucania wykrytych materiałów. Zasadniczo spektroskopia w bliskiej podczerwieni nie nadaje się do sortowania czarnych materiałów.

Zbiorniki flotacyjne

Materiały stałe rozdziela się na dwa przepływy, wykorzystując różne gęstości materiałów.

Oddzielaniu gabarytowe

Materiały sortuje się według wielkości cząstek. Proces ten można prowadzić za pomocą sit bębnowych, liniowych i kołowych sit obrotowych, sit typu flip-flop, płaskich sit, sit zataczających i kratownic ruchomych.

Stół wibracyjny

Materiały rozdziela się według ich gęstości i wymiarów, przesuwając je (w zawiesinie w przypadku mokrych stołów lub mokrych separatorów gęstości) po nachylonym stole, który wykonuje ruchy oscylacyjne do przodu i do tyłu.

Systemy RTG

Kompozyty sortuje się według różnych gęstości materiałów, składników halogenowych lub składników organicznych za pomocą promieni Roentgena. Cechy charakterystyczne różnych materiałów są przekazywane do procesora danych, który steruje strumieniem powietrza służącym do wyrzucania wykrytych materiałów.

Plan zarządzania w przypadku awarii

Plan zarządzania w przypadku awarii stanowi część systemu zarządzania środowiskowego (zob. BAT 1) i określa zagrożenia stwarzane przez zespół urządzeń i związane z nim ryzyko oraz określa środki mające zaradzić tym zagrożeniom. Uwzględnia on wykaz substancji zanieczyszczających obecnych lub prawdopodobnych, które mogą mieć konsekwencje środowiskowe w przypadku wydostania się.

Plan zarządzania pozostałościami

Plan zarządzania pozostałościami stanowi część systemu zarządzania środowiskowego (zob. BAT 1) i zawiera zbiór środków mających na celu 1) zminimalizowanie powstawania pozostałości w wyniku przetwarzania odpadów, 2) optymalizację ponownego użycia, regeneracji, recyklingu lub odzyskiwania energii z pozostałości oraz 3) zapewnienie właściwego unieszkodliwiania pozostałości.