Leasing zwrotny w księgach rachunkowych

Leasing, obok kredytu bankowego, jest najpopularniejszym źródłem finansowania działalności jednostek. Leasing zwrotny (ang. sale and lease back) stanowi szczególną odmianę transakcji leasingu. Istotą tego typu transakcji jest powiązanie umowy leasingu z poprzedzającą ją umową sprzedaży. Sale and lease back pełni wyjątkową funkcję kredytową. W przypadku trudnej sytuacji finansowej jednostki, której grozi np. utrata bieżącej płynności finansowej, może ona sprzedać własne środki trwałe, a następnie je leasingować. Wywołuje to odpowiednie skutki ewidencyjne

Leasing jest umową, w której leasingodawca przenosi na leasingobiorcę, w zamian za płatność lub serię płatności, prawo do korzystania ze składnika aktywów przez ustalony okres.

Operacje leasingu klasyfikuje się jako:

• leasing finansowy,
• leasing operacyjny

- zależnie od tego, czy leasingodawca przeniósł lub leasingobiorca przejął ryzyko i korzyści związane z posiadaniem składnika aktywów będącego przedmiotem leasingu.

 

Leasing finansowy zasadniczo przenosi całe ryzyko i korzyści związane z posiadaniem składnika aktywów będącego przedmiotem leasingu, niezależnie od tego, czy tytuł własności został przeniesiony, czy nie.

Wszelkie pozostałe operacje leasingu klasyfikuje się jako leasing operacyjny.

3.1. Leasing zwrotny

W przypadku leasingu zwrotnego leasingobiorca sprzedaje nabyte przez siebie środki inwestycyjne firmie leasingowej, z równoczesnym zastrzeżeniem dla siebie prawa ich dalszego użytkowania na warunkach ustalonych w umowie leasingu. Według tej formuły przedmiotem umowy leasingu jest zamiana prawa własności danego dobra na takie prawo, które pozwoli na korzystanie z niego po cenie, która odzwierciedla jego bieżącą wartość rynkową.