Struktury hybrydowe w CIT – czy te regulacje są stosowane w praktyce?

Od 1 stycznia 2021 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) pojawiły się nowe regulacje, które dotyczą występowania tzw. struktur hybrydowych. Przedmiotowe przepisy zostały wprowadzone, żeby odpowiednio uregulować konsekwencje podatkowe związane z tworzeniem i stosowaniem struktur hybrydowych – co do zasady efektem ich zastosowania jest konieczność wyłączenia określonych pozycji z kosztów podatkowych lub też włączenia określonych kwot jako przychodów podatkowych. Koncepcja struktur hybrydowych jest zupełnie nowa w polskim prawie podatkowym, a wprowadzające i regulujące ją przepisy są dość nieprzejrzyście skonstruowane. Czy faktycznie każdy podatnik powinien się obawiać wystąpienia struktur hybrydowych i tym samym uważnie śledzić, czy każda z dokonywanych przez niego w działalności gospodarczej transakcji potencjalnie podlega restrykcjom podatkowym jako struktura hybrydowa?

Struktury hybrydowe - cel wprowadzenia regulacji

Przepisy w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z wystąpieniem struktur hybrydowych zostały wprowadzone do ustawy o CIT w oparciu o dyrektywę Rady (UE) 2017/952 z dnia 29 maja 2017 r., zmieniającą dyrektywę (UE) 2016/1164, zwaną dyrektywą ATAD 2.