Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.857.2022.2.MGR

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych przekazanych z działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2022 r. wpłynął wniosek wspólny z 7 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów towarów handlowych przekazanych z działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 grudnia 2022 r. (wpływ 27 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani (…)

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan (…)

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT, rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności jest produkcja i sprzedaż odzieży. Zainteresowanych łączy małżeńska wspólność majątkowa nieprzerwanie od początku małżeństwa. Zainteresowany niebędący stroną postępowania rozpoczął prowadzenie działalności po wstąpieniu w związek małżeński i cały majątek firmy wchodzi do wspólnego majątku małżonków. Są Państwo polskimi rezydentami podatkowymi. Obecnie Zainteresowany niebędący stroną postępowania planuje przekazanie całego majątku firmy Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania oraz zamknięcie działalności. Przekazanie odbędzie się nieodpłatnie. Nie będzie to darowizna, a jedynie techniczne przekazanie do firmy Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania, gdyż składniki te nadal będą wchodzić do majątku wspólnego małżonków. Przekazane zostaną wszystkie składniki przedsiębiorstwa wraz z środkami trwałymi, towarami, majątkowymi i niemajątkowymi uprawnieniami wynikającymi z licencji, decyzji administracyjnych, projektów, znaków majątkowych i praw autorskich, pracownicy zostaną przejęci w myśl art. 231 ustawy Kodeks pracy. Przed przekazaniem przedsiębiorstwa, Zainteresowana niebędąca stroną postępowania założy jednoosobową działalność gospodarczą i będzie kontynuować prowadzenie firmy. Zainteresowana będzie również czynnym podatnikiem VAT i będzie rozliczać prowadzoną działalność na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zamierzają Państwo w następujący sposób rozliczyć to zdarzenie:

-    Zainteresowana będzie kontynuować amortyzację środków trwałych, czyli przyjmie taką samą wartość początkową, jaka była ujęta w firmie Zainteresowanego oraz uwzględni dotychczasowe odpisy amortyzacyjne;

-    Zainteresowana ujmie w kosztach uzyskania przychodów lub remanencie początkowym przejęte towary, zgodnie ze spisem z natury (remanentem) na dzień przekazania majątku przedsiębiorstwa z firmy Zainteresowanego;

-    Zainteresowany wprowadzi korektę kosztów w kwocie równej spisowi z natury na dzień przekazania towarów jako kosztów niezwiązanych z Jego działalnością. Nie powstanie u Zainteresowanych przychód z tytułu przekazania towarów Zainteresowanej, czyli rozliczenie firmy Zainteresowanego za bieżący rok podatkowy będzie wyglądać następująco (wartości przykładowe):

a)przychody z bieżącej działalności (+)100;

b)koszty bieżącej działalności (-) 60;

c)korekta kosztu równa spisowi z natury na dzień przekazania (+) 230;

d)początkowy spis z natury (-) 220;

e)końcowy spis z natury (+) 0;

f)wynik (=) 50.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo, że Zainteresowana będąca stroną postępowania rozpocznie prowadzenie działalności tuż przed zamknięciem działalności przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, tak by uzyskać REGON, założyć i zgłosić w CEiDG konto bankowe i zdążyć zarejestrować się do VAT, by w momencie przekazania majątku móc bez dnia przerwy prowadzić działalność. W okresie od otwarcia działalności do przekazania majątku z firmy Zainteresowanego będą podejmowane głównie czynności o charakterze administracyjnym/technicznym i dopiero po przeniesieniu składników majątku z firmy Zainteresowanego, Zainteresowana będąca stroną postępowania będzie miała odpowiednie zasoby, by realizować zamierzone cele biznesowe. Działalność będzie prowadzona w takim samym zakresie, jak działalność Zainteresowanego. Działalność będzie opodatkowana na zasadach ogólnych, tak jak działalność Zainteresowanego. Dla celów działalności Zainteresowana będzie prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zainteresowana zamierza nieodpłatnie przejąć przedsiębiorstwo niezwłocznie po uzyskaniu pozytywnej interpretacji podatkowej. Przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi ze względów rodzinnych. Dzieci są już starsze i nie wymagają opieki więc Zainteresowana może w większym stopniu realizować się zawodowo. Ponadto, Zainteresowany zamierza pomagać rodzicom w prowadzonym przez nich warsztacie samochodowym.

Zakup towarów handlowych był kosztem uzyskania przychodów w działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (Zainteresowany sporządzi spis z natury na dzień przekazania firmy i kwota ta pomniejszy koszty w Jego firmie). Opisane we wniosku przedsiębiorstwo, które ma być przedmiotem transakcji nieodpłatnego przekazania, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy Kodeks cywilny. Zainteresowana będąca stroną postępowania będzie kontynuowała działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przy pomocy zespołu składników będących przedmiotem przekazania.

Pytania (pytanie Nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy u Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania powstanie przychód z tytułu przekazania majątku firmy Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania?

2.Czy przekazane towary handlowe należy ująć w remanencie początkowym, czy w kosztach w dniu przekazania towarów handlowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Zainteresowanych, w działalności Zainteresowanego nie powstanie przychód. Przekazanie składników majątku firmy za wynagrodzeniem nie ma sensu ekonomicznego, bowiem te pieniądze i tak wrócą do majątku obojga małżonków, jednak jest ono konieczne ze względu na regulacje VAT, w zakresie odliczania podatku naliczonego i w kontekście szeregu interpretacji, wydanych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, np.:

-z 26 czerwca 2012 r., Nr IPP3/443-349/12-2/KB,

-z 21 czerwca 2017 r., Nr 0114-KDIP4.4012.255.2017.1.MPE,

-z 31 sierpnia 2017 r., Nr 0114-KDIP3.4011.255.2017.1.KS.

Przeniesienie przedsiębiorstwa między małżonkami nie powoduje żadnego przysporzenia majątkowego. Zgodnie zaś w utrwaloną praktyką powstanie przysporzenia majątkowego jest niezbędnym elementem powstania przychodu (wyrok NSA z 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt. II FSK 1157/13).

W art. 10 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również nie ma żadnego przepisu, który wskazywałby powstanie przychodu w omawianej sytuacji. Koszty w działalności Zainteresowanego zostaną zmniejszone, a ta sama kwota znajdzie się w kosztach działalności Zainteresowanej (przez bezpośrednie zaliczenie do kosztów lub przez remanent początkowy), nie dojdzie więc do podwójnego zaliczenia do kosztów tych samych wydatków. Nic ma więc podstaw do rozpoznania przychodów w firmie Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

Ad. 2. (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Zainteresowanych, przekazane towary należy ująć w kosztach w dniu przekazania majątku firmy na podstawie protokołu przekazania.

Zgodnie z § 24 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do opłacania podatku na podstawie ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U z 2019 r. poz. 43 1495. 1649 i 2200) zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Rozporządzenie nie wymienia w tym miejscu przekazania towarów przez współmałżonka, tak więc pozostaje ujęcie tych towarów na bieżąco w kosztach.

Zgodnie z definicją, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w katalogu włączeń. W efekcie, aby móc potrącić koszt uzyskania należy wykazać jego celowość, czyli związek z uzyskiwaniem przychodu albo przynajmniej związek z wykonywaną działalnością (do tego sprowadza się zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu). Żaden przepis podatkowy nie mówi przy tym, że w przypadku działalności gospodarczej można potrącać tylko te koszty, które zostały poniesione od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. Trzeba również zaznaczyć, że kwota, którą Zainteresowana zaliczy do kosztów będzie równocześnie „wyjęta” z kosztów działalności Zainteresowanego, tak więc nie dojdzie do podwójnego zaliczenia tych samych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ działalność Zainteresowanego jest prowadzona w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej koszty zakupu towarów zostały poniesione przez oboje małżonków. A zatem, koszty towarów handlowych zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i nie ma żadnych powodów dla których nie mogą być uznane za koszty podatkowe.

Stanowisko to zostało podzielone w interpretacji z 23 marca 2016 r., Nr ITPB1/4511-1245/15/AK, gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że: „Wobec powyższego, małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Mając na uwadze treść ww. przepisów należy przyjąć, że dają one możliwość przekazania towarów handlowych stanowiących współwłasność łączną małżonków, wykorzystywanych w działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni”.

Zatem Zainteresowana będąca stroną postępowania, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może zaliczyć do kosztów przekazane przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania towary w swojej działalności w dniu przekazania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności jest produkcja i sprzedaż odzieży. Łączy Państwa małżeńska wspólność majątkowa nieprzerwanie od początku małżeństwa. Zainteresowany niebędący stroną postępowania rozpoczął prowadzenie działalności po wstąpieniu w związek małżeński i cały majątek firmy wchodzi do wspólnego majątku małżonków. Obecnie Zainteresowany niebędący stroną postępowania planuje przekazanie całego majątku firmy Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania oraz zamknięcie działalności. Przekazanie odbędzie się nieodpłatnie. Nie będzie to darowizna, a jedynie techniczne przekazanie do firmy Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania, gdyż składniki te nadal będą wchodzić do majątku wspólnego małżonków. Przekazane zostaną wszystkie składniki przedsiębiorstwa. Przed przekazaniem przedsiębiorstwa, Zainteresowana niebędąca stroną postępowania założy jednoosobową działalność gospodarczą i będzie kontynuować prowadzenie firmy. Zainteresowana będzie również czynnym podatnikiem VAT i będzie rozliczać prowadzoną działalność na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zakup towarów handlowych był kosztem uzyskania przychodów w działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (Zainteresowany sporządzi spis z natury na dzień przekazania firmy i kwota ta pomniejszy koszty w Jego firmie).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Istotną cechą ustawowej wspólności majątkowej jest jej bezudziałowy charakter i dlatego jest ona nazywana współwłasnością łączną małżonków. Oznacza to, że każdy małżonek ma prawo do wszystkich przedmiotów łącznie, jak i do każdego z osobna, a nie tylko do określonego ułamkowo udziału.

Natomiast w myśl art. 33 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Wyżej wymieniony przepis określa, co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków. Do majątku odrębnego małżonków nie zalicza się zatem przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do dyspozycji art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Z kolei art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy ustanawia zakaz żądania podziału majątku wspólnego, a także rozporządzania w jakiejkolwiek formie udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Małżonek prowadzący działalność gospodarczą ma przy tym prawo do samodzielnego zarządzania przedmiotami majątkowymi służącymi do prowadzenia przez niego indywidualnej działalności gospodarczej (art. 36 § 3 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy).

W myśl art. 206 i 207 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Wobec powyższego małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Zatem niezależnie od tego, który z małżonków wykorzystuje składniki majątku objęte majątkową wspólnością ustawową w swojej działalności gospodarczej, oboje małżonkowie pozostają ich właścicielami.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że z tytułu przekazania przez Zainteresowanego (męża) majątku firmy Zainteresowanej (żonie) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie nastąpi bowiem zmiana właściciela składników majątku wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa, a jedynie sposób ich faktycznego wykorzystywania.

Zatem przedstawiona we wniosku czynność prawna dokonana pomiędzy małżonkami, nie rodzi skutków prawnych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczy składników majątku objętych majątkową wspólnością ustawową.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wskazać należy, że w wyniku przekazania towarów z działalności Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania do działalności Zainteresowanej będącą stroną postępowania, w sytuacji gdy, jak to wynika z opisu sprawy, w Państwa małżeństwie obowiązuje wspólność majątkowa, a Zainteresowany niebędący stroną postępowania w momencie nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa Zainteresowanej będącej stroną postępowania dokona korekty kosztów uzyskania przychodu o wartość wydatków poniesionych na zakup niesprzedanych towarów handlowych, to spełniona została w przypadku Zainteresowanej przesłanka wymieniona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. miało miejsce poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu. W konsekwencji, wydatki poniesione ze wspólnych środków finansowych na zakup towarów handlowych, które Zainteresowana otrzyma od Zainteresowanego (męża) będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

Wydatki poniesione na zakup towarów handlowych, które zostały przekazane Zainteresowanej (żonie) z działalności Zainteresowanego (męża) należy ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie kosztów jako zakup towarów handlowych w momencie ich przekazania.

Stosownie natomiast do § 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544):

Podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do opłacania podatku na podstawie ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, 1495, 16492200), zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie natomiast z § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Jak wynika z treści Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, Kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Zatem towary handlowe przekazane przez Zainteresowanego (męża) do majątku firmy Zainteresowanej (żony), Zainteresowana powinna ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu” w momencie ich przekazania.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie należy jednak mieć na uwadze art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że:

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1) wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości lub

2) wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

W myśl natomiast pkt 22 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi: 1) ustalić wysokość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9);

2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący:

a) do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu

towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego,

b) kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 14 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach księgi przychodów i rozchodów (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10);

3) wysokość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi wysokość dochodu osiągniętego w roku podatkowym

W świetle powyższego pamiętać należy, że towary handlowe objęte remanentem sporządzonym na koniec okresu sprawozdawczego, wyłączone zostają z kosztów uzyskania przychodów danego okresu sprawozdawczego, w którym nie uzyskano przychodu z ich sprzedaży.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w wydania interpretacji indywidualnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony opis sprawy będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W odniesieniu do powołanych interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są dla nas wiążące w zakresie sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii sformułowanych w postawionych pytaniach, nie dotyczy innych elementów zawartych w opisie i stanowisku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00