Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.101.2023.2.MR

Prawo do stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji przechowywania dokumentów CMR w formie elektronicznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji przechowywania dokumentów CMR w formie elektronicznej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 kwietnia 2023 r. (wpływ 27 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą na terytorium Polski oraz polskim rezydentem podatkowym. Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT oraz jako podatnik VAT UE.

Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność w zakresie produkcji oraz sprzedaży klejów higienicznych (dalej: towary) na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych. Wnioskodawca dokonuje w chwili obecnej oraz planuje w przyszłości nadal dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka dokonuje WDT na rzecz nabywców, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi.

W terminie złożenia deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym Spółka wykazuje daną WDT, w przypadku organizacji transportu przez Spółkę, posiada ona w swojej dokumentacji:

a)fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy,

b)specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note),

c)dokument przewozowy potwierdzający fakt dokonania wywozu i dostawy wraz z podpisem przewoźnika i nabywcy, tj. dokument CMR,

d)fakturę VAT za transport.

W przypadku, gdy transport organizowany jest przez nabywcę, Spółka posiada w swojej dokumentacji:

a)fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy,

a)specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note),

b)dokument przewozowy potwierdzający fakt odbioru towaru przez przewoźnika,

c)po dokonaniu dostawy – oświadczenie nabywcy, że towar został wywieziony (ze wskazaniem kraju przeznaczenia) wraz z kompletnym dokumentem CMR podpisanym przed odbiorcę.

Wśród wskazanych powyżej dokumentów, dokument CMR stanowi dowód na wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy. W związku z tym, że przechowywanie dużej ilości dokumentów w formie papierowej generuje wyższe koszty związane z wygospodarowaniem odpowiednich pomieszczeń oraz zaopatrzeniem ich w odpowiedni sprzęt archiwizacyjny, Spółka stopniowo przechodzi na elektroniczną formę gromadzenia dokumentów. Spółka docelowo zamierza zrezygnować całkowicie z gromadzenia i archiwizacji w formie papierowej wspomnianych powyżej dokumentów i poprzestać na gromadzeniu, archiwizowaniu oraz posługiwaniu się CMR wyłącznie w wersji elektronicznej.

Obecnie oryginał dokumentu CMR jest wysyłany wraz z towarem, następnie nabywca towarów potwierdza jego otrzymanie podpisem i jest on odsyłany do Spółki elektronicznie przez przewoźnika, w formie skanu dokumentu papierowego w postaci pliku formatu PDF lub innego, podobnego, na pocztę elektroniczną Spółki. Oryginał CMR w formie papierowej następnie jest również wysyłany Spółce przez przewoźnika cyklicznie, lecz nie zawsze.

Proces zbierania dokumentów na potrzeby zastosowania stawki 0% dla dokonywanych WDT uwzględnia sprawdzenie, czy skany CMR są w jakości umożliwiającej bezproblemowe odczytanie treści, czy podpisy na CMR są czytelne i kompletne. Wszystkie powyższe dokumenty są obecnie i będą w przyszłości przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego). Spółka zapewni dostęp do tych dokumentów organom podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej w formie elektronicznej.

Dokumenty, które Spółka archiwizuje w formie elektronicznej opisanej powyżej, są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie w formie zapewniającej czytelność treści oraz uprawdopodobniając ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi, przez okres od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie

Czy otrzymywanie i archiwizowanie listów przewozowych CMR potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wyłącznie elektronicznie w formie skanów, bez jednoczesnej archiwizacji ich w formie papierowej, ma moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a tym samym uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków, uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty CMR otrzymane w formie czytelnych skanów, mają moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy VAT, a tym samym uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% VAT dla zrealizowanych transakcji WDT, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Natomiast art. 42 ust. 3 ustawy VAT wyjaśnia, że dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony),

-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Z powyższego przepisu wynika, że podpisany przez nabywcę list przewozowy (CMR) może być dowodem potwierdzającym, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Jeśli zatem przepisy nie określają formy otrzymywania i archiwizowania dokumentów, należy wnioskować, że każda ich forma jest dopuszczalna, o ile autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, otrzymywanie i archiwizowanie listów przewozowych CMR potwierdzających dokonanie WDT elektronicznie, w formie czytelnych skanów, bez jednoczesnej archiwizacji ich w formie papierowej, ma moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a tym samym uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków, uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT.

Stanowisko to zostało potwierdzone przez liczne interpretacje indywidualne. Wyrażone zostało ono m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 listopada 2022 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.537.2022.2.WR: „(…) przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu w formie papierowej, zeskanowanemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika czy udostępniony za pośrednictwem określonych aplikacji, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Stąd należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Podobnie Dyrektor KIS argumentował w piśmie z 14 lutego 2018 r., sygn. 0112-KDIL1 -3.4012.668.2017.1.IT: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania – dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – stawki podatku w wysokości 0% od sposobu otrzymywania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona. (…) Zatem, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, kiedy podpisany przez odbiorcę dokument przewozowy świadczący o tym, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jest/będzie otrzymywany tylko drogą elektroniczną na pocztę firmową Wnioskodawcy, w postaci skanu”.

Analiza przepisów ustawy VAT oraz interpretacji organów podatkowych prowadzi Wnioskodawcę do konkluzji, że dokumenty CMR otrzymane w formie skanów, mają moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy VAT, a tym samym uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% VAT dla zrealizowanych transakcji WDT, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z siedzibą na terytorium Polski oraz polskim rezydentem podatkowym. Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT oraz jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność w zakresie produkcji oraz sprzedaży klejów higienicznych (towary) na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych. Wnioskodawca dokonuje w chwili obecnej oraz planuje w przyszłości nadal dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka dokonuje WDT na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi. W terminie złożenia deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym Spółka wykazuje daną WDT, w przypadku organizacji transportu przez Spółkę, posiada ona w swojej dokumentacji:

a)fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy,

b)specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note),

c)dokument przewozowy potwierdzający fakt dokonania wywozu i dostawy wraz z podpisem przewoźnika i nabywcy, tj. dokument CMR,

d)fakturę VAT za transport.

W przypadku gdy transport organizowany jest przez nabywcę, Spółka posiada w swojej dokumentacji:

a)fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy,

b)specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note),

c)dokument przewozowy potwierdzający fakt odbioru towaru przez przewoźnika,

d)po dokonaniu dostawy – oświadczenie nabywcy, że towar został wywieziony (ze wskazaniem kraju przeznaczenia) wraz z kompletnym dokumentem CMR podpisanym przed odbiorcę.

Wśród wskazanych powyżej dokumentów, dokument CMR stanowi dowód na wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich do nabywcy. W związku z tym, że przechowywanie dużej ilości dokumentów w formie papierowej generuje wyższe koszty związane z wygospodarowaniem odpowiednich pomieszczeń oraz zaopatrzeniem ich w odpowiedni sprzęt archiwizacyjny, Spółka stopniowo przechodzi na elektroniczną formę gromadzenia dokumentów. Spółka docelowo zamierza zrezygnować całkowicie z gromadzenia i archiwizacji w formie papierowej wspomnianych powyżej dokumentów i poprzestać na gromadzeniu, archiwizowaniu oraz posługiwaniu się CMR wyłącznie w wersji elektronicznej. Obecnie oryginał dokumentu CMR jest wysyłany wraz z towarem, następnie nabywca towarów potwierdza jego otrzymanie podpisem i jest on odsyłany do Spółki elektronicznie przez przewoźnika, w formie skanu dokumentu papierowego w postaci pliku formatu PDF lub innego, podobnego, na pocztę elektroniczną Spółki. Oryginał CMR w formie papierowej następnie jest również wysyłany Spółce przez przewoźnika cyklicznie, lecz nie zawsze. Proces zbierania dokumentów na potrzeby zastosowania stawki 0% dla dokonywanych WDT uwzględnia sprawdzenie, czy skany CMR są w jakości umożliwiającej bezproblemowe odczytanie treści, czy podpisy na CMR są czytelne i kompletne. Wszystkie powyższe dokumenty są obecnie i będą w przyszłości przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego). Spółka zapewni dostęp do tych dokumentów organom podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej w formie elektronicznej. Dokumenty, które Spółka archiwizuje w formie elektronicznej opisanej powyżej, są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie w formie zapewniającej czytelność treści oraz uprawdopodobniając ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi, przez okres od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy otrzymywanie i archiwizowanie listów przewozowych CMR, potwierdzających dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wyłącznie elektronicznie w formie skanów, bez jednoczesnej archiwizacji ich w formie papierowej, uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków, uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca wskazał, że w terminie złożenia deklaracji VAT za okres rozliczeniowy, w którym Spółka wykazuje daną WDT, w przypadku organizacji transportu przez Spółkę, posiada ona w swojej dokumentacji: fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note), dokument przewozowy potwierdzający fakt dokonania wywozu i dostawy wraz z podpisem przewoźnika i nabywcy, tj. dokument CMR, fakturę VAT za transport.

W przypadku, gdy transport organizowany jest przez nabywcę, Spółka posiada w swojej dokumentacji:fakturę VAT wraz z numer VAT EU sprzedawcy oraz VAT UE nabywcy, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (delivery note), dokument przewozowy potwierdzający fakt odbioru towaru przez przewoźnika oraz – po dokonaniu dostawy – oświadczenie nabywcy, że towar został wywieziony (ze wskazaniem kraju przeznaczenia) wraz z kompletnym dokumentem CMR podpisanym przed odbiorcę.

Zatem posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, pod warunkiem, że łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że obecnie oryginał dokumentu CMR jest wysyłany wraz z towarem, następnie nabywca towarów potwierdza jego otrzymanie podpisem i jest on odsyłany do Spółki elektronicznie przez przewoźnika, w formie skanu dokumentu papierowego w postaci pliku formatu PDF lub innego, podobnego, na pocztę elektroniczną Spółki. Oryginał CMR w formie papierowej następnie jest również wysyłany Spółce przez przewoźnika cyklicznie, lecz nie zawsze. Wnioskodawca docelowo zamierza zrezygnować całkowicie z gromadzenia i archiwizacji w formie papierowej ww. dokumentów CMR i poprzestać na gromadzeniu, archiwizowaniu oraz posługiwaniu się CMR wyłącznie w wersji elektronicznej. Wszystkie powyższe dokumenty są obecnie i będą w przyszłości przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego). Spółka zapewni dostęp do tych dokumentów organom podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej w formie elektronicznej. Dokumenty, które Spółka archiwizuje w formie elektronicznej, są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie w formie zapewniającej czytelność treści oraz uprawdopodobniając ich autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi, przez okres od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zatem, biorąc pod uwagę to, że Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy, które uprawniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące w tym zakresie nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów, należy przyjąć, że elektroniczna forma przechowywania przez Wnioskodawcę dokumentów określonych w ww. przepisach jest dopuszczalna. Wobec powyższego, dokumenty CMR przechowywane w formie elektronicznej, np. w postaci skanu dokumentu oryginalnego, załączonego do wiadomości e-mail, w sposób niebudzący wątpliwości co do ich autentyczności, mogą stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy, uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z art. 42 ust. 1 i ust. 1a ustawy).

Podsumowując,listy przewozowe CMR, potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, otrzymywane i archiwizowane wyłącznie elektronicznie w formie skanów, bez jednoczesnej archiwizacji ich w formie papierowej, mają moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 42 ust. 3 ustawy, a tym samym uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT,przy spełnieniu pozostałych warunków (wynikających z art. 42 ust. 1 i ust. 1a ustawy), zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).