Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.129.2023.3.PRM

Prawo do odliczenia przez Wnioskodawcę - jako podatnika VAT rozliczającego się metodą kasową - podatku VAT naliczonego od zakupu samochodu ciężarowego w proporcji przypadającej na zapłatę 80% wartości brutto faktury dokonanej przez pożyczkodawcę.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia przez Państwa - jako podatnika VAT rozliczającego się metodą kasową - podatku VAT naliczonego od zakupu samochodu ciężarowego w proporcji przypadającej na zapłatę 80% wartości brutto faktury dokonanej przez pożyczkodawcę. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 11 kwietnia 2023 r. (wpływ 17 kwietnia 2023 r.) oraz pismem z 25 kwietnia 2023 r. (wpływ 4 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka posiada status małego podatnika VAT zgodnie w ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz rozlicza VAT metodą kasową.

20 lutego 2023 r. zakupili Państwo samochód ciężarowy wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z Państwa działalnością gospodarczą. Samochód ciężarowy został zakupiony od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która widnieje jako czynny podatnik VAT na dzień wydania samochodu ciężarowego oraz na dzień wystawienia faktury VAT (jest to ten sam dzień tj. 20 lutego 2023 r.).

Zapłata za fakturę zakupu samochodu ciężarowego została zrealizowana kilkoma przelewami:

z własnych środków obrotowych w miesiącu wystawienia faktury zrealizowali Państwo przelewy na 20% kwoty brutto wynikającej z faktury;

pozostała nieuregulowana część faktury na 80% wartości brutto została opłacona przez firmę leasingową, która udzieliła Państwu pożyczki samochodowej dla przedsiębiorcy na wspomniane 80% wartości brutto faktury zakupu samochodu ciężarowego.

Sprzedający samochód ciężarowy otrzymał w całości 80% wartości brutto wystawionej faktury w miesiącu jej wystawienia. Będą spłacali Państwo wartość zaciągniętej pożyczki do firmy leasingowej w kolejnych 24 miesięcznych ratach, na które składać się będzie część kapitałowa oraz część odsetkowa zaciągniętej pożyczki.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Wspomniany samochód ciężarowy będzie służył Państwu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Samochód ciężarowy posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju jako wielozadaniowy, van.

Wspomniany samochód ciężarowy posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Samochód ten posiada dodatkowe badanie techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz wpis w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu powyższych wymagań.

Pytanie

Czy jako mały podatnik VAT rozliczający się metodą kasową mogą Państwo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury zakupu samochodu ciężarowego w wartości 80% VAT (odliczenie proporcjonalnej wartości VAT przypadającej na 80% wartości brutto zapłaty), w momencie zapłaty tej wartości przez firmę leasingową bezpośrednio na rachunek bankowy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, będącą czynnym podatnikiem VAT, sprzedającej samochód ciężarowy?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, mają Państwo prawo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości przydającej na 80% wartości VAT wynikającego z wystawionej faktury sprzedaży samochodu ciężarowego w momencie dokonania tej zapłaty przez firmę leasingową na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, będącą czynnym podatnikiem VAT.

Roszczenia sprzedającego samochód ciężarowy zostały w pełni zaspokojone, tj. 20% kwoty wynikającej z faktury sprzedający otrzymał bezpośrednio od Państwa, natomiast 80% kwoty otrzymał od firmy leasingowej. Fakt spłacania pożyczki przez Państwa do firmy leasingowej w 24 kolejnych następujących po sobie ratach będzie traktowany jako spłata środków do pośrednika, a nie bezpośrednio do faktycznego sprzedającego, który jest czynnym podatnikiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze. zm.), zwaną dalej ustawą:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do definicji zawartej w art. 2 pkt 25 lit. a) ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o małym podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro, przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Przy czym dla podmiotów rozliczających się metodą kasową, obowiązek podatkowy został określony w art. 21 ustawy.

I tak, w myśl art. 21 ust. 1 ustawy:

Mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do dokonywanych przez niego dostaw towarów i świadczenia usług powstaje:

1) z dniem otrzymania całości lub części zapłaty - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny,

2) z dniem otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 180. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1

- po uprzednim zawiadomieniu na piśmie naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej „metodą kasową”; otrzymanie zapłaty w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się do czynności wykonanych w okresie, w którym podatnik stosuje metodę kasową.

Uzyskanie statusu małego podatnika wiąże się z prawem do stosowania metody kasowej. Jest to jednak dobrowolne, stąd też ustawa przewiduje, że jej stosowanie następuje w razie złożenia stosownego zawiadomienia w tej sprawie – przez co podatnik wyraża wolę stosowania tej metody.

Metoda kasowa stanowi szczególny sposób ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego, w którym powstanie obowiązku podatkowego zostało powiązane z uregulowaniem należności.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego - w całości lub w części – z otrzymanej faktury, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać w tym miejscu również należy, że w myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 10e ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych przez małego podatnika towarów i usług, w okresie stosowania przez niego metody kasowej, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonał zapłaty za te towary i usługi.

Przytoczone przepisy wskazują, że podatnikowi rozliczającemu się metodą kasową przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano zapłaty za zakupione towary i usługi.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, art. 86 ust. 13 ustawy wskazuje, że:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem zgodnie z ww. przepisem mały podatnik rozliczający się metodą kasową może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych towarów i usług w rozliczeniu za okres, w którym dokonał zapłaty za te towary i usługi lub w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych lub w ciągu 5 lat poprzez dokonanie stosownej korekty deklaracji.

Art. 2 pkt 34 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Należy tu zaznaczyć, że zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1) pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2) pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Ponadto, zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, pojazdy te muszą posiadać  zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT i rozliczacie się według metody kasowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonaliście zakupu samochodu ciężarowego od podmiotu zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Z tytułu nabycia ww. samochodu otrzymaliście Państwo fakturę. Z własnych środków obrotowych zapłaciliście Państwo 20% wartości brutto faktury. Pozostałe 80% wartości brutto faktury zostało opłacone przez firmę, która udzieliła Państwu w tej wartości pożyczkę na zakup przedmiotowego samochodu. Sprzedawca samochodu otrzymał od pożyczkodawcy należność w wysokości 80% wartości brutto faktury w miesiącu jego sprzedaży. Zakupiony samochód ciężarowy będzie wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Państwa wątpliwości - jako podatnika VAT rozliczającego się metodą kasową – dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu ciężarowego w wysokości przypadającej na zapłatę 80% wartości brutto faktury dokonanej przez pożyczkodawcę.

Na wstępie stwierdzić należy, że nabyty przez Państwa samochód ciężarowy spełnia warunki dające możliwość odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego wykazanego na otrzymanej przez Państwa fakturze, na podstawie art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Dla prawa do odliczenia nie ma znaczenia źródło finansowania wydatków na nabycie towarów i usług. Tym samym, pokrycie tych wydatków (w tym i podatku naliczonego) nie ze środków własnych podatnika, a w ramach spłaty przez podmiot trzeci  nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku.

Dokonując analizy stanu faktycznego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów spełniają Państwo warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT od zakupu samochodu ciężarowego w wysokości przypadającej na zapłatę 80% wartości brutto faktury dokonanej przez pożyczkodawcę. Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, z tytułu zakupu samochodu ciężarowego otrzymaliście Państwo fakturę z wykazanym podatkiem VAT oraz nabyty samochód ciężarowy służy wyłącznie do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych. Odliczenia podatku VAT przypadającego na wartość opłaconą przez pożyczkodawcę mogą Państwo dokonać, zgodnie z art. 86 ust. 10e ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym została uregulowana wynikająca z tego tytułu należność tj. w rozliczeniu za kwartał, w którym pożyczkodawca, w Państwa imieniu, przelał środki pieniężne na rzecz sprzedawcy. Tym samym bez znaczenia w sprawie jest, że część środków pieniężnych na zakupiony przez Państwa samochód ciężarowy pochodzi z pożyczki udzielonej Państwu przez inny podmiot.

W konsekwencji Państwa stanowisko, zgodnie z którym mają Państwo - jako podatnik VAT rozliczający się metodą kasową - prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu samochodu ciężarowego w wysokości przypadającej na zapłatę 80% wartości brutto faktury dokonanej przez pożyczkodawcę, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00