Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.202.2023.1.ICZ

Prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży detalicznej żywności, produktów czyszczących oraz innych produktów konsumpcyjnych codziennego użytku wytwarzanych przez podmioty trzecie.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca, będąc leasingobiorcą, zawarł umowę ramową leasingu operacyjnego z dnia (…) roku (dalej: „Umowa”) z firmą (…) Sp. z o.o. (dalej również „Leasingodawca”). Na mocy Umowy Wnioskodawca regularnie składa zamówienia na samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony (dalej: „Pojazdy”). Leasingodawca nabywa i oddaje Spółce do odpłatnego używania Pojazdy wybrane przez Spółkę. Wnioskodawca zobowiązuje się do przyjęcia danego Pojazdu do używania oraz zapłaty wynagrodzenia za używanie Pojazdu na podstawie Umowy. Pojazdy użytkowane na podstawie Umowy kwalifikowane są dla celów podatkowych jako leasing operacyjny, dla celów bilansowych jako leasing finansowy. W czasie trwania leasingu pojazdy samochodowe nie są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, ani nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Pojazdy przez okres trwania leasingu są użytkowane do tzw. celów "mieszanych". Innymi słowy, samochody są wykorzystywane w celach służbowych oraz udostępniane pracownikom do korzystania w celach prywatnych. W tej sytuacji spółce przysługuje ograniczone do 50% prawo odliczenia VAT związanego z wydatkami na Pojazdy.

Dotychczas, po zakończeniu okresu leasingu, Pojazdy nie były wykupywane przez Spółkę, tj. pozostawały własnością Leasingodawcy i były mu zwracane.

Ze względów ekonomicznych, Spółka rozważa możliwość zmiany polityki w tym zakresie i wykup Pojazdów od Leasingodawcy z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży.

Jeśli Spółka zdecyduje się na zmianę polityki i wraz z zakończeniem poszczególnych Umów leasingu będzie wykupywać poszczególne Pojazdy w celu ich dalszej odsprzedaży, wówczas proces ten odbywać się będzie każdorazowo w zgodzie z zasadami przyjętymi w wewnętrznym regulaminie Spółki.

Leasingodawca wystawi Spółce fakturę na kwotę wykupu z podatkiem VAT w wysokości 23%. Wnioskodawca opłaci fakturę i wykupi pojazd. Intencją Wnioskodawcy jest, aby proces wykupu i odsprzedaży następował szybko. W pierwszej kolejności Pojazdy będą oferowane pracownikom Spółki, najczęściej dotychczasowym użytkownikom samochodów. W przypadku gdy żaden z pracowników Wnioskodawcy nie dokona zakupu Pojazdu, wówczas będzie on oferowany podmiotom trzecim.

Z pracownikiem lub podmiotem trzecim, który wyrazi chęć zakupu Pojazdu zostanie zawarta umowa sprzedaży samochodu. Spółka opodatkuje czynność sprzedaży samochodu stawką podstawową VAT 23%. Spółka wystawi nabywcy fakturę, a kupujący dokona zapłaty za samochód przelewem bankowym na rachunek Spółki i odbierze samochód.

Z chwilą podjęcia przez Spółkę decyzji o wykupie Pojazdu, pieczę nad tym pojazdem sprawować będzie odpowiedzialny za flotę samochodową departament w strukturze Wnioskodawcy. Zadaniem tego departamentu, będzie zabezpieczenie pojazdu w ten sposób, aby z chwilą wykupu nie był więcej wykorzystywany do bieżącej działalności. W tym celu, Pojazd zaparkowany zostanie na parkingu Spółki oraz sporządzony zostanie protokół przekazania samochodu do dalszej odsprzedaży, którego elementem będzie każdorazowo między innymi przebieg pojazdu aktualny na dzień wykupu/przekazania samochodu do dalszej odsprzedaży. Oznacza to, że Pojazd wykupiony z leasingu nie będzie wykorzystywany do bieżącej działalności, a departament wdroży procedury nadzoru, które wykluczą użycie tych Pojazdów. Proces sprzedaży Pojazdów będzie w Spółce silnie sformalizowany i odbywać się będzie w oparciu o treść regulaminu wewnętrznego Spółki, zgodnie z którym samochody przeznaczone do sprzedaży będą wycofane z użytkowania.

Samochody wykupione od Leasingodawcy będą przez Spółkę kwalifikowane jako towar handlowy (do dalszej odsprzedaży), i nie będą ujmowane w ewidencji środków trwałych Spółki. Spółka nie będzie składać informacji VAT-26 w związku z takim zakupem, ani prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a Ustawy o VAT.

Na mocy art. 86a ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się między innymi wydatki dotyczące nabycia tych pojazdów.

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi co do zasady przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych przeznaczonych do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i ust. 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, między innymi jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 list. a Ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy, a zatem podatnikowi w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności nabędzie pojazd samochodowy wyłącznie w celu odsprzedaży i pojazd ten nie jest wykorzystywany do innych celów, to zgodnie z przepisami ustawy podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i podatnikowi temu przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego.

Spółka stoi na stanowisku, że nie będzie miała obowiązku złożenia informacji VAT-26 w związku z zakupem ww. samochodów, albowiem czynność ta nie spełnia przesłanek wymienionych w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT. Spółka kupując Pojazdy wyłącznie w celu odsprzedaży nie wykorzystuje ich do bieżącej działalności, prowadzenie więc ewidencji przebiegu pojazdu byłoby w takiej sytuacji bezprzedmiotowe, a skoro jest to przesłanka do powstania obowiązku złożenia informacji VAT-26 do urzędu skarbowego, to jej brak powoduje, że w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania.

Powyższe stanowisko potwierdzone zostało przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, m.in.:

1.Pismo z dnia 19 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3- 1.4012.849.2019.2.ICz, w którym organ stanął na stanowisku iż Spółce która wykupuje samochody z leasingu w celu ich dalszej odsprzedaży (w pierwszej kolejności pracownikom Spółki) przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego: „W świetle dokonanej analizy przedstawionego stanu prawnego oraz przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca, którego przedmiotem działalności gospodarczej jest m.in. odprzedaż samochodów, które przeznaczone są wyłącznie faktycznie do odprzedaży, nie są w żaden sposób użytkowane (nawet przejściowo) w celach jej prowadzenia działalności gospodarczej, a ponadto Wnioskodawca wdrożył w swojej firmie procedury nadzoru nad wykorzystaniem tych pojazdów, które wykluczają użycie tych pojazdów do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, to Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.”

2.Pismo z dnia 11 stycznia 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112- KDIL4.4012.595.2018.2.JK w którym organ stanął na stanowisku iż Spółka, która prowadzi działalność gospodarczą w branży utrzymania czystości, dystrybuując i sprzedając hurtowo profesjonalne środki czystości, czyściwa, środki higieny osobistej oraz maszyny i urządzenia sprzątające oraz posiada flotę pojazdów samochodowych użytkowanych przez okres trwania leasingu do celów "mieszanych" ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT przy nabyciu tych pojazdów w celu ich dalszej odsprzedaży: „Podsumowując, w przedstawionych okolicznościach sprawy należy stwierdzić, że skoro nabyte po zakończeniu okresu leasingu pojazdy przeznaczane są do dalszej odsprzedaży, Spółka prawidłowo postępuje odliczając 100% bezpośrednio z faktur wykupu samochodów z leasingu.”.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro dokona On wykupu z leasingu Pojazdów, z wyłącznym zamiarem przeznaczenia ich do dalszej odsprzedaży i pojazdy te nie będą użytkowane w celach prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wdrożone zostaną procedury nadzoru nad wykorzystaniem Pojazdów, które wykluczą użycie tych Pojazdów to w takim wypadku Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy,

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy,

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania,

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy,

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych,

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy,

ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy,

ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd – dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji (art. 86a ust. 7).

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że

podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. (art. 86a ust. 12 ustawy).

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Z opisu sprawy wynika, że ze względów ekonomicznych, Spółka rozważa możliwość zmiany polityki w tym zakresie i wykup Pojazdów od Leasingodawcy z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży.

Jeśli Spółka zdecyduje się na zmianę polityki i wraz z zakończeniem poszczególnych Umów leasingu będzie wykupywać poszczególne Pojazdy w celu ich dalszej odsprzedaży, wówczas proces ten odbywać się będzie każdorazowo w zgodzie z zasadami przyjętymi w wewnętrznym regulaminie Spółki. Leasingodawca wystawi Spółce fakturę na kwotę wykupu z podatkiem VAT w wysokości 23%. Wnioskodawca opłaci fakturę i wykupi pojazd. Intencją Wnioskodawcy jest, aby proces wykupu i odsprzedaży następował szybko. W pierwszej kolejności Pojazdy będą oferowane pracownikom Spółki, najczęściej dotychczasowym użytkownikom samochodów. W przypadku gdy żaden z pracowników Wnioskodawcy nie dokona zakupu Pojazdu, wówczas będzie on oferowany podmiotom trzecim.

Z pracownikiem lub podmiotem trzecim, który wyrazi chęć zakupu Pojazdu zostanie zawarta umowa sprzedaży samochodu. Spółka opodatkuje czynność sprzedaży samochodu stawką podstawową VAT 23%. Spółka wystawi nabywcy fakturę, a kupujący dokona zapłaty za samochód przelewem bankowym na rachunek Spółki i odbierze samochód.

Z chwilą podjęcia przez Spółkę decyzji o wykupie Pojazdu, pieczę nad tym pojazdem sprawować będzie odpowiedzialny za flotę samochodową departament w strukturze Wnioskodawcy. Zadaniem tego departamentu, będzie zabezpieczenie pojazdu w ten sposób, aby z chwilą wykupu nie był więcej wykorzystywany do bieżącej działalności. W tym celu, Pojazd zaparkowany zostanie na parkingu Spółki oraz sporządzony zostanie protokół przekazania samochodu do dalszej odsprzedaży, którego elementem będzie każdorazowo między innymi przebieg pojazdu aktualny na dzień wykupu/przekazania samochodu do dalszej odsprzedaży. Oznacza to, że Pojazd wykupiony z leasingu nie będzie wykorzystywany do bieżącej działalności, a departament wdroży procedury nadzoru, które wykluczą użycie tych Pojazdów. Proces sprzedaży Pojazdów będzie w Spółce silnie sformalizowany i odbywać się będzie w oparciu o treść regulaminu wewnętrznego Spółki, zgodnie z którym samochody przeznaczone do sprzedaży będą wycofane z użytkowania. Samochody wykupione od Leasingodawcy będą przez Spółkę kwalifikowane jako towar handlowy (do dalszej odsprzedaży), i nie będą ujmowane w ewidencji środków trwałych Spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie istotne są przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. a tej regulacji. Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli odprzedaż tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup samochodów osobowych wykupionych z leasingu a przeznaczonych do dalszej odprzedaży, w sytuacji, gdy odsprzedaż tych Pojazdów stanowić będzie przedmiot Państwa działalności.

Jak Państwo wyjaśnili rozważają Państwo, możliwość zmiany polityki w zakresie użytkowania pojazdów samochodowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i zamierzają Państwo dokonywać wykupu Pojazdów od Leasingodawcy z przeznaczeniem ich do dalszej odsprzedaży oraz nie użytkować je w żaden inny sposób (chociażby przejściowo) jak tylko do odprzedaży. Pojazdy wykupione z leasingu nie będą wykorzystywane do bieżącej działalności. W tym celu Pojazd zaparkowany zostanie na parkingu Spółki oraz zostanie sporządzony protokół przekazania Pojazdu do dalszej odsprzedaży, którego elementem będzie każdorazowo między innymi przebieg pojazdu aktualny na dzień wykupu/przekazania do dalszej odsprzedaży.

Biorąc pod uwagę powołany stan prawny oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że będzie Państwu, przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodów osobowych wykupionych z leasingu, wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, na podstawie art. 86a ust. 2 pkt 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w powiązaniu z art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w rozumieniu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Ponadto, tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00