Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.240.2023.2.PP

Uprawnienie do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne pomimo, że wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne oraz uznanie ww. odpisu w całość za koszt uzyskania przychodu w 2022 roku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

uprawnienia do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne pomimo, że wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne,

uznania ww. odpisu w całość za koszt uzyskania przychodu w 2022 roku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (zwany dalej również „Spółką”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającym w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest podmiotem, w stosunku do którego nie są spełnione przesłanki zawarte w art. 28k Ustawy CIT. Jednocześnie Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 Ustawy CIT. Wnioskodawca nie jest bowiem ani przedsiębiorstwem finansowym, ani instytucją pożyczkową, ani podatnikiem korzystającym ze zwolnienia strefowego lub w Polskiej Strefie Inwestycji, ani żadnym innym podmiotem, o którym mowa w art. 28k Ustawy CIT. Nie podlegał też procesom restrukturyzacyjnym określonym w przepisie art. 28k Ustawy CIT.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której udziały mają wyłącznie osoby fizyczne. Wnioskodawca nie ma przy tym udziałów w innych podmiotach, zatrudnia odpowiednią ilość pracowników, jak również spełnia inne przesłanki wynikające z przepisów art. 28j ust. 1 pkt 2-6 Ustawy CIT, w tym związane z limitem przychodów pasywnych w ogólnej sumie przychodów.

Dnia 02 listopada 2022 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę w sprawie utworzenia kapitału rezerwowego i wyodrębnienia w tym kapitale rezerwowym funduszu na cele inwestycyjne. Jednocześnie Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy zdecydowało o przekazaniu na ten fundusz części zysku w kwocie 6 000 000,00 zł wypracowanego w roku podatkowym 2021. Zysk wypracowany w roku podatkowym 2021, wykazany w sprawozdaniu finansowym, wyniósł bowiem 9 616 251,89 zł.

Zarząd Wnioskodawcy, uchwałą z dnia 02 listopada 2022 r. podjętą w wykonaniu wyżej opisanej uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Wnioskodawcy, wprowadził zmiany w polityce rachunkowości Spółki oraz zdecydował o dokonaniu wpłaty środków pieniężnych na specjalnie wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy Spółki, dedykowany dla prowadzenia funduszu na cele inwestycyjne.

Dnia 28 grudnia 2022 r. na rachunek bankowy dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne Spółki wpłynęły środki pieniężne w walucie EUR w łącznej kwocie 1 300 000,00 EUR, których wartość w złotych polskich przy uwzględnieniu kursu z dnia poprzedniego odpowiadała kwocie 6 052 642,28 zł.

Tym samym na rachunek ten wpłacona została równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne. Środki te nie pochodziły ani z pożyczki (kredytu), ani z dotacji, ani z subwencji, ani z dopłat, ani z innych form wsparcia finansowego.

Spółka nadmienia, że dedykowany rachunek bankowy, o którym mowa powyżej, jest rachunkiem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Dnia 30 grudnia 2022 r. Zarząd Wnioskodawcy podjął decyzję o dokonaniu odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł, a więc w kwocie nieprzekraczającej wysokości zysku wypracowanego przez Spółkę w roku podatkowym 2021 i jednocześnie w kwocie znajdującej pokrycie (nieprzekraczającej) we wpłacie na dedykowany rachunek bankowy z dnia 28 grudnia 2022 r. Jednocześnie Zarząd Spółki podjął decyzję o zaliczeniu przedmiotowego odpisu w wysokości 6 000 000,00 zł do kosztów uzyskania przychodów Spółki roku podatkowego 2022.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację Spółka nie złożyła zeznania rocznego CIT-8 za rok podatkowy 2022 r.

Tym samym Spółka skorzystała z przedłużenia terminu do złożenia zeznania rocznego oraz do zapłaty podatku należnego za rok podatkowy 2022, wprowadzonego przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 marca 2023 r. w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 530).

Zgromadzone w roku podatkowym 2022 środki funduszu na cele inwestycyjne zostaną wydatkowane przez Wnioskodawcę na cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano przedmiotowego odpisu. Gdyby jednak miało do tego nie dojść, Wnioskodawca złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na cele inwestycyjne, a wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano odpisu na fundusz na cele inwestycyjne (przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie będzie dłuższy niż 12 miesięcy).

Wnioskodawca nadmienia, że w niniejszym opisie stanu faktycznego przedstawił wszystkie fakty i okoliczności, które w ocenie Wnioskodawcy są istotne z punktu widzenia dopuszczalności zaliczenia w całości dokonanego przez Spółkę odpisu na fundusz na cele inwestycyjne do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022.

Wnioskodawca w szczególności wskazał wysokość zysku wypracowanego przez Spółkę za rok podatkowy 2021 oraz wysokość wpłaty dokonanej na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne.

Jeśli zdaniem Dyrektora KIS z punktu widzenia dopuszczalności zaliczenia w całości dokonanego przez Spółkę odpisu na fundusz na cele inwestycyjne do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022 istotne są jeszcze inne fakty i okoliczności, to Wnioskodawca w odpowiedzi na ewentualne wezwanie je poda.

Wnioskodawca zamierza złożyć zeznanie CIT-8 za 2022 do końca maja 2023 r., zaliczając w całości dokonany przez Spółkę odpis na fundusz na cele inwestycyjne do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022 r.

Pytania

1.Czy odpis na fundusz na cele inwestycyjne może zostać zaliczony w całości do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego, jeżeli wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne?

2.Czy dokonany przez Spółkę odpis na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł i zaliczony przez Spółkę w całości do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022, jest w całości kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy za rok podatkowy 2022, skoro wartość tego odpisu nie przekracza ani kwoty zysku wypracowanego przez Spółkę w roku podatkowym 2021 ani jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpis na fundusz na cele inwestycyjne może zostać zaliczony w całości do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego, jeżeli wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne.

2.Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokonany przez Spółkę odpis na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł i zaliczony przez Spółkę w całości do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022, jest w całości kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy za rok podatkowy 2022, ponieważ wartość tego odpisu nie przekracza ani kwoty zysku wypracowanego przez Spółkę w roku podatkowym 2021 ani jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne. Innych limitów dla możliwego do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpisu na fundusz na cele inwestycyjne ustawodawca nie wprowadził. Utożsamił bowiem koszt uzyskania przychodów z samym odpisem, limitując ten koszt limitami dla odpisu: w postaci zysku za rok ubiegły oraz równowartości wpłaty na bankowy rachunek dedykowany.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Przepisem regulującym możliwość zaliczenia odpisu na fundusz na cele inwestycyjne do kosztów uzyskania przychodów, w tym wysokość tego odpisu (a tym samym i kosztu uzyskania przychodu), jest przepis art. 15 ust. 1hb Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1hb Ustawy CIT: „Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1)fundusz ten jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy;

2)równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a.rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej albo

b.rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej;

3)środki pieniężne, o których mowa w pkt 2, nie pochodzą z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego;

4)zgromadzone w roku podatkowym środki tego funduszu zostaną wydatkowane na te cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, chyba że:

a.podatnik złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz

b.wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.”.

Przepis art. 15 ust. 1hba Ustawy CIT definiuje natomiast wydatki na cele inwestycyjne i stanowi, że „Przez wydatki na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hb, rozumie się faktycznie poniesione w roku podatkowym:

1)wydatki na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych,

2)opłaty ustalone w umowie zgodnie z art. 3 ust. 4 lub 6 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych - zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin.”.

Z art. 15 ust. 1hbb Ustawy CIT wynika z kolei, że „Przez członków rodzin, o których mowa w ust. 1hba, rozumie się małżonka, zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz osobę pozostającą w faktycznym pożyciu.” Przepisy regulują również sytuację, w której przed utworzeniem fundusz podatnika podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Przepis art. 15 ust. 1hc Ustawy CIT stanowi bowiem, że „Jeżeli przed utworzeniem funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, podatnik podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, może on zaliczyć odpisy dokonane na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w tym przepisie nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia zakończenia stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.”.

Dalej, w myśl przepisu art. 15 ust. 1hd Ustawy CIT, w kontekście utraty prawa do rozliczenia odpisu na fundusz na cele inwestycyjne jako koszty uzyskania przychodów, „Jeżeli w roku podatkowym:

1)podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, albo

2)podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, albo

3)wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4 - począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.”.

W kontekście zaś informowania organów podatkowych o dokonanym odpisie i zaliczeniu odpisu do kosztów uzyskania przychodów, z art. 15 ust. 1he Ustawy CIT wynika, że „Pomoc, o której mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743 oraz z 2022 r. poz. 807).”.

Wreszcie, przepis art. 15 ust. 1hf Ustawy CIT stanowi, że „Przepisy ust. 1hb-1he stosuje się odpowiednio do spółdzielni, o których mowa w art. 3 ust. 1, spełniających w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, z wyjątkiem spółdzielni spełniających warunki określone w art. 28k.”.

Przenosząc powołane regulacje prawne na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, że z przepisów art. 15 ust. 1hb Ustawy CIT wynika w pierwszej kolejności, iż odpis na fundusz na cele inwestycyjne może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko taki podmiot, który jest polskim rezydentem podatkowym, niespełniającym przesłanek określonych w art. 28k Ustawy CIT oraz spełniającym przesłanki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 Ustawy CIT. Wobec przedstawionego wyżej opisu stanu faktycznego Wnioskodawca te warunki podmiotowe niewątpliwie spełnia.

Jeśli chodzi o warunki przedmiotowe (w tym co do wysokości kosztu podatkowego), to z przepisów zawartych w art. 15 ust. 1hb Ustawy CIT wynika, że odpis na fundusz na cele inwestycyjne może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, przy czym art. 15 ust. 1hb pkt 1 Ustawy CIT wskazuje, że fundusz jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy.

Stwierdzenie ustawodawcy, że „fundusz ten jest tworzony z zysku” oznacza więc, że odpis na fundusz na cele inwestycyjne nie może przekroczyć równowartości zysku wypracowanego w poprzednim roku podatkowym. Jednocześnie stwierdzenie ustawodawcy zawarte w art. 15 ust. 1hb pkt 2 Ustawy CIT, że „równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona (…) na wyodrębniony wyłącznie w tym celu rachunek rozliczeniowy (…)” oznacza, że odpis na fundusz na cele inwestycyjne nie może być wyższy od równowartości środków pieniężnych wpłaconych na rachunek dedykowany.

W konsekwencji z łącznie odczytywanych obu uregulowań wynika, że skoro kosztem uzyskania przychodów może być odpis na fundusz na cele inwestycyjne, ten zaś fundusz tworzony jest z zysku za rok poprzedni, a środki odpowiadające równowartości odpisu mają być wpłacone na wyodrębniony rachunek, to wysokość kosztu uzyskania przychodu nie może przekroczyć jednocześnie kwoty zysku za rok poprzedni, z którego utworzony został fundusz na cele inwestycyjne oraz równowartości wpłaty dokonanej tytułem odpisu na fundusz na cele inwestycyjne na dedykowany rachunek rozliczeniowy.

Innych limitów dla możliwego do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpisu na fundusz na cele inwestycyjne ustawodawca nie wprowadził. Utożsamił bowiem koszt z odpisem, limitując ten koszt limitami dla odpisu: w postaci zysku za rok ubiegły oraz równowartości wpłaty na rachunek dedykowany.

Zgodnie z art. 15 ust. 1hb pkt 3 Ustawy CIT, środki pieniężne przekazane na fundusz na cele inwestycyjne nie mogą pochodzić z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego. Ten warunek, wobec opisu stanu faktycznego, został przez Wnioskodawcę spełniony.

Tak samo, wobec opisu stanu faktycznego, spełniony jest warunek zamiaru wydatkowania środków na cele inwestycyjne, o którym mowa w art. 15 ust. 1hb pkt 4 Ustawy CIT. Skoro więc Wnioskodawca utworzył fundusz na cele inwestycyjne z zysku wypracowanego w roku podatkowym 2021 w kwocie 6 000 000,00 zł, a więc w kwocie nieprzekraczającej zysku wypracowanego za rok podatkowy 2021 (która wyniosła 9 616 251,89 zł) i dokonał wpłaty równowartości środków pieniężnych odpowiadających wartości tego odpisu na dedykowany rachunek rozliczeniowy, a następnie dokonał odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w granicach wartości tego zysku wypracowanego w roku podatkowym 2021 i tej wpłaty, zaliczając ów odpis do kosztów uzyskania przychodów, to odpis ten, w kwocie 6 000 000,00 zł jest kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy w roku podatkowym 2022.

Jednocześnie nadmienić należy, że wpłata środków pieniężnych odpowiadających wartości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne na wyodrębniony rachunek bankowy miała miejsce w dniu 28 grudnia 2022 r. Do dokonania odpisu doszło natomiast w dniu 30 grudnia 2022 r. W konsekwencji warunek zaliczenia odpisu do kosztów uzyskania przychodów w kontekście sekwencji czasowej zdarzeń, określony w art. 15 ust. 1hb pkt 2 Ustawy CIT, również został spełniony.

Przedstawione wyżej stanowisko dotyczące dopuszczalności zaliczenia przez Spółkę w całości do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2022 odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 złotych (o wartości nieprzekraczającej kwoty zysku wypracowanego za rok 2021 i odpowiadającej kwocie wpłaconej na dedykowany rachunek rozliczeniowy), znajduje dodatkowo potwierdzenia w Objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2021 r.

W Objaśnieniach tych Minister Finansów omówił kryteria podmiotowe, które Wnioskodawca spełnia. Od strony zaś kryteriów przedmiotowych w Objaśnieniach Minister w szczególności stwierdził, że „Na wysokość możliwych do dokonania odpisów inwestycyjnych nałożono limit odpowiadający zyskowi osiągniętemu za rok poprzedzający dany rok podatkowy.” (str. 13 Objaśnień podatkowych).

Stwierdzenie to zatem potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, że innych limitów dla kosztu uzyskania przychodów niż limity dla samego odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w postaci zysku za rok poprzedni oraz wpłaty środków na specjalny rachunek bankowy rozliczeniowy, ustawodawca nie przewidział.

Uwzględniając więc całokształt podniesionej argumentacji za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego odpis na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł, o którym mowa w przedstawionym wyżej opisie, może być kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy za rok podatkowy 2022.

Uwzględniając, że Spółka korzystając z przedłużenia terminu do złożenia zeznania CIT-8 za rok podatkowy 2022 na dzień składania niniejszego wniosku jeszcze tego zeznania nie złożyła, Spółka wnosi o rychłe rozpoznanie niniejszego wniosku i wydanie interpretacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej:

uprawnienia do zaliczenia do kosztów uzyskania całości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne pomimo, że wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne – jest prawidłowe,

uznania ww. odpisu w całość za koszt uzyskania przychodu w 2022 roku – jest prawidłowe,

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 15 ust. 1hb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: ustawa CIT), wprowadzonego w życie 1 stycznia 2021 roku:

podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) fundusz ten jest tworzony z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy;

2) równowartość środków pieniężnych odpowiadająca wartości odpisu na ten fundusz zostanie wpłacona, nie później niż w dniu dokonania tego odpisu, na wyodrębniony wyłącznie w tym celu:

a) rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej albo

b) rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej;

3) środki pieniężne, o których mowa w pkt 2, nie pochodzą z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego;

4) zgromadzone w roku podatkowym środki tego funduszu zostaną wydatkowane na te cele inwestycyjne nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, chyba że:

a) podatnik złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach wskazującą rok wydatkowania środków funduszu na te cele inwestycyjne oraz

b) wydatkowanie tych środków nastąpi nie później niż w trzecim roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, przy czym każdy rok podatkowy z tych 3 lat nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.

W myśl art. 15 ust. 1hba i 1hbb:

przez wydatki na cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hb, rozumie się faktycznie poniesione w roku podatkowym:

1) wydatki na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych,

2) opłaty ustalone w umowie zgodnie z art. 3 ust. 4 lub 6 ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych

- zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej "Klasyfikacją", z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym wspólników spółki lub członków ich rodzin.

Przez członków rodzin, o których mowa w ust. 1hba, rozumie się małżonka, zstępnych, wstępnych, rodzeństwo, małżonków zstępnych, osobę pozostającą w stosunku przysposobienia oraz osobę pozostającą w faktycznym pożyciu.

W myśl art. 15 ust. 1hc oraz ust. 1hd ustawy CIT:

jeżeli przed utworzeniem funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, podatnik podlegał opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, może on zaliczyć odpisy dokonane na ten fundusz do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w tym przepisie nie wcześniej niż po upływie 24 miesięcy od dnia zakończenia stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Jeżeli w roku podatkowym:

1) podatnik wydatkował środki pochodzące z funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, na cele inne niż cele inwestycyjne, o których mowa w ust. 1hba, albo

2) podatnik nie spełnił warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2-6, albo

3) wydatki funduszu, o którym mowa w ust. 1hb, nie zostały wydatkowane zgodnie z ust. 1hb pkt 4

- począwszy od roku następnego podatnik traci prawo do dokonywania odpisów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1hb przez okres 3 lat podatkowych, nie krócej jednak niż przez okres 36 miesięcy.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 15 ust. 1he ww. ustawy:

pomoc, o której mowa w ust. 1hb, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Unii Europejskiej dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Podatnik informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z pomocy w terminie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 743 oraz z 2022 r. poz. 807).

Uregulowania zawarte w powyższych przepisach wprowadzają zatem możliwość wyodrębnienia w kapitale rezerwowym funduszu utworzonego na cele inwestycyjne, który w sensie ekonomicznym umożliwi szybsze rozliczenie amortyzacji środków trwałych w kosztach podatkowych z uwzględnieniem dotychczasowych („klasycznych”) zasad opodatkowania, obowiązujących w ustawie o CIT.

Przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika fundusz, utworzony na cele inwestycyjne, o których mowa w art. 15 ust. 1hba określa powołany wyżej art. 15 ust. 1hb ustawy CIT. Odpisy te, aby mogły zostać rozliczone w kosztach podatkowych, powinny odpowiadać wartości zysku spółki (lub jego części), osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz równowartości środków pieniężnych faktycznie wpłaconych (nie później niż w dniu dokonania odpisu) na dedykowany rachunek rozliczeniowy. Odpisy muszą dla podatnika stanowić koszt ekonomicznie/faktycznie poniesiony (środki nie mogą pochodzić z pożyczki, kredytu, dotacji, subwencji, dopłat i innych form wsparcia finansowego), a celem wydatkowania środków muszą być cele (nakłady) inwestycyjne określone odpowiednio w art. 15 ust. 1hba. Ponadto podatnik musi w roku podatkowym, w którym dokonuje odpisu na fundusz, spełniać warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6. Uprawnienie do szczególnego rozliczenia odpisów na funduszu na cele inwestycyjne nie przysługuje podmiotom wymienionym w art. 28k.

Omawiana preferencja podatkowa jest kierowana do tej samej grupy docelowej co opodatkowanie ryczałtem, tj. podmiotów z najbardziej ograniczonym dostępem do finansowania dłużnego. Na wysokość możliwych do dokonania odpisów inwestycyjnych nałożono limit w wysokości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy, w ten sposób uzależniając ich wysokość od rentowności podatnika. Zakłada się, że podatnik może dokonać wydatkowania środków z funduszu na cele inwestycyjne w ciągu trzech lat następujących od daty dokonania odpisu, pod warunkiem złożenia, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, oświadczenia o planowanych działaniach inwestycyjnych wraz z oświadczeniem co do roku wydatkowania środków funduszu na cele inwestycyjne.

Przepis w ust. 1hc reguluje również sytuację, w której podatnik zakończył opodatkowanie ryczałtem i planuje w ramach tzw. klasycznego CIT rozliczać wydatki na cele inwestycyjne poprzez fundusz, natomiast w przepisie ust. 1hd zostały dodatkowo określone skutki dokonania wydatków w sposób niezgodny z założeniami istnienia funduszu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że: 

2 listopada 2022 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę o utworzeniu kapitału rezerwowego i wyodrębnienia w tym kapitale rezerwowym funduszu na cele inwestycyjne oraz o przekazaniu na ten fundusz części zysku wypracowanego w 2021 roku w kwocie 6 000 000,00 zł,

zysk wypracowany przez Spółkę w 2021 roku wyniósł 9 616 251,89 zł,

28 grudnia 2022 r. na rachunek bankowy dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne wpłynęły środki pieniężne w walucie EUR w łącznej kwocie 1 300 000,00 EUR, których wartość w złotych polskich przy uwzględnieniu kursu z dnia poprzedniego odpowiadała kwocie 6 052 642,28 zł,

środki pieniężne nie pochodziły ani z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat, ani z innych form wsparcia finansowego,

dedykowany rachunek bankowy, o którym mowa powyżej, jest rachunkiem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej,

30 grudnia 2022 r. Spółki podjęła decyzję o dokonaniu odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł oraz zaliczeniu przedmiotowego odpisu w wysokości 6 000 000,00 zł do kosztów uzyskania przychodów Spółki w 2022 r,

spełniają Państwo warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 Ustawy CIT,

nie są spełnione przesłanki zawarte w art. 28k Ustawy CIT.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne w kwocie 6 000 000,00 zł, pomimo, że wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne, a także uznania ww. odpisu w całość za koszt uzyskania przychodu w 2022 roku.

W niniejszej sprawie zastosowanie znajduje art. 15 ust. 1hb ustawy o CIT. Jak wynika z treści przepisu podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, z wyjątkiem podatników wymienionych w art. 28k, spełniający w roku podatkowym warunki określone w art. 28j ust. 1 pkt 2-6 mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, o którym mowa w ust. 1hba, jeżeli są spełnione łącznie określone w tym przepisie warunki.

W tym miejscu należy zauważyć, że jednym z warunków utworzenia funduszu na cele inwestycyjne, na którego rzecz wydatki mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jest utworzenie funduszu z zysku osiągniętego za rok poprzedzający rok podatkowy, w którym taki fundusz został utworzony (art. 15 ust. 1hb pkt 1 ustawy o CIT). Z powyższego wynika, że nie chodzi o jakikolwiek zysk lecz zysk osiągnięty w określonym przedziale czasowym, tj. w roku bezpośrednio poprzedzającym rok podatkowy, w którym fundusz został utworzony.

Jak już wspomniano, odpisy na wyodrębniony w kapitale rezerwowym fundusz utworzony na cele inwestycyjne, aby mogły zostać rozliczone w kosztach podatkowych, powinny odpowiadać wartości zysku spółki (lub jego części), osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz równowartości środków pieniężnych faktycznie wpłaconych (nie później niż w dniu dokonania odpisu) na dedykowany rachunek rozliczeniowy.

Zatem fakt, iż wartość dokonanego przez Państwa odpisu nie przekracza łącznejwartości zysku osiągniętego za 2021 rok, nie stanowi przeszkody do zaliczenia przedmiotowego odpisu do kosztów uzyskania przychodu.

Innym warunkiem, który budzi Państwa wątpliwości jest warunek zawarty w art. 15 ust. 1hb pkt 2 ustawy o CIT dotyczący wpłaty równowartość środków pieniężnych odpowiadających wartości odpisu (nie później niż w dniu dokonania tego odpisu) na wyodrębniony wyłącznie w tym celu rachunek rozliczeniowy, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej lub rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będącego podmiotem kwalifikowanym w rozumieniu art. 119zg pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze powyższy warunek, Spółka dokonała 28 grudnia 2022 r. wpłaty w kwocie 1 300 000 euro na rachunek bankowym dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne, co po przeliczeniu na polskie złote wyniosło 6 052 642,28 zł. Odpisu na fundusz na cele inwestycyjne dokonała natomiast 30 grudnia 2022 r. w kwocie 6 000 000,00 zł. Mimo, iż na rachunku bankowym dedykowanym dla funduszu na cele inwestycyjne znajdowała się kwota wyższa niż wartość odpisu na ten fundusz, to zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w 2022 roku podlega faktyczna wartość odpisu na fundusz na cele inwestycyjne dokonanego 30 grudnia 2022 r., czyli kwota 6 000 000,00 zł.

Jeżeli przedmiotowy odpis na fundusz na cele inwestycyjne został faktycznie dokonany 30 grudnia 2022 r. to będą Państwo uprawnieni zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów za rok podatkowy 2022 całą kwotę dokonanego w 2022 r. odpisu.

Podsumowując, Państwa stanowisko dotyczące uprawnienia do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości odpisu na fundusz na cele inwestycyjne pomimo, że wartość tego odpisu nie przekracza wartości zysku osiągniętego za rok poprzedzający dany rok podatkowy oraz jednocześnie nie przekracza równowartości środków pieniężnych wpłaconych na wyodrębniony rachunek bankowy rozliczeniowy, dedykowany dla funduszu na cele inwestycyjne oraz uznania ww. odpisu w całość za koszt uzyskania przychodu w 2022 roku należy uznać za prawidłowe.

Zatem Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

W związku z uiszczeniem opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w kwocie wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w kwocie 40 zł podlega zwrotowi zgodnie z art. 14f § 2b pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa oraz z § 18 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. z 2019 r. poz.1718). Opłata zostanie zwrócona na wskazany numer rachunku bankowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyOrdynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00