Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.225.2023.4.MR

Skutki podatkowe nabycia w spadku wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji oraz otrzymania zapłaty wynikającej z tej wierzytelności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 4 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych realizacji wierzytelności. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 maja 2023 r. (wpływ 19 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni wskazuje, że jest obywatelką Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów.

W 2020 roku na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”) nastąpiło przymusowe umorzenie udziałów spółki należących do wspólnika. W uchwale tej określono, że z tytułu umorzenia udziałów wspólnikowi przysługuje wynagrodzenie.

W 2021 r. Wnioskodawczyni otrzymała od ww. wspólnika darowiznę, której przedmiotem była wierzytelność wobec Spółki z tytułu wynagrodzenia za umorzone udziały (dalej: „Darowizna wierzytelności”).

Umowa darowizny została zawarta, a sama darowizna była zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r. (t. j. Dz. U z 2021 r. poz. 1043 ze zm., dalej „Ustawa o podatku od spadków i darowizn” lub „Ustawa”).

W związku z zawartą umową darowizny zostały przeniesione na Wnioskodawczynię wszelkie prawa i roszczenia związane z Darowizną wierzytelności.

Pytanie

Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawczynię kwoty środków pieniężnych wynikających z realizacji wierzytelności z tytułu otrzymanej Darowizny wierzytelności nie powstanie po jej stronie przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie Ustawy PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, dalej: „Ustawa PIT”):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W doktrynie wskazuje się, że ww. art. 9 Ustawy PIT konstytuuje zasadę powszechności i kompletności opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym jest to reguła podstawowa, a zatem wszelkie odstępstwa stanowią wyjątek od niej (R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, LEX/el. 2020, art. 9.)

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 Ustawy PIT i tak źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 1 Ustawy PIT:

Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także przychody z umorzenia udziałów (akcji).

Przepisy art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1467) zawierają dwa rodzaje umorzenia udziałów wspólnika w spółce z o.o., tj. umorzenie dobrowolne oraz umorzenie przymusowe. Co do zasady wspólnikowi, którego udziały są umarzane przysługuje wynagrodzenie, ale za jego zgodą umorzenie może nastąpić również bez wypłaty wynagrodzenia. W przypadku umorzenia przymusowego w § 2 ww. art. 199 wskazano, że wynagrodzenie nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników.

W związku z powyższym przychody uzyskane z tytułu wynagrodzenia za umorzenie przymusowe udziałów w spółce kapitałowej będą stanowiły przychód z udziału w zysku osób prawnych zgodnie ze wskazanym wyżej art. 24 ust. 5 pkt 1 Ustawy PIT.

Niemniej jednak w przypadku dokonania darowizny wierzytelności wynikającej z umorzenia przymusowego udziałów konieczne jest przenalizowanie czy w takim przypadku przychód z realizacji tej wierzytelności (otrzymanie spłaty) będzie podlegał przepisom Ustawy PIT.

Wyjątek od ogólnej zasady opodatkowania dochodu osoby fizycznej opisanej w art. 9 Ustawy PIT został zawarty m.in. w art. 2 ust. 1 pkt 3, zgodnie z którym przepisów Ustawy PIT nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Wskazany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód) na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 Ustawy:

Podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Przepisy Ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawierają definicji pojęcia „darowizna”, dlatego konieczne jest odwołanie się do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360), zgodnie z którym:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na gruncie Ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (art. 4a ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku od spadków i darowizn).

W orzecznictwie wskazuje się, że:

Wykładni powołanych przepisów (tj. art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT i art. 1 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku od spadków i darowizn), jak również pozostałych norm prawa podatkowego należy dokonywać łącznie, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy i zasadą zupełności unormowania, bacząc, aby zastosowana wykładnia nie pozbawiała sensu części wprowadzonych uregulowań. Celem wyłączenia spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn jest uniknięcie podwójnego opodatkowania tych samych kwot (wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 października 2017 r. sygn. akt I SA/Rz 510/17).

Skoro zatem czynność darowizny podlega pod przepisy Ustawy o podatku od spadków i darowizn (nawet jeżeli podlegała zwolnieniu na podstawie przepisów szczególnych), to sama techniczna spłata wierzytelności nie powinna rodzić żadnych obowiązków podatkowych na gruncie ustawy PIT.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w następujących wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach, które zostały wydane w zbliżonych stanach faktycznych i zdarzeniach przyszłych do opisanego we wniosku, a interpretacja przepisów organów w nich zawarta ma istotne znaczenie dla niniejszej sprawy:

•wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 250/20 (po rozpatrzeniu przez NSA wyrokiem z dnia 10 stycznia 2020 r. sygn. akt II FSK 378/18), zgodnie z którym:

„W ocenie Sądu prawidłowe jest stanowisko polegające na przyjęciu, że skoro przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stosuje się do nabycia praw majątkowych w drodze dziedziczenia, zaś nabyte przez spadkobierców roszczenie o otrzymanie spłaty równowartości wierzytelności zmarłej wchodzi do spadku po zmarłej, to przychody z tytułu nabycia tego prawa majątkowego podlegają opodatkowaniu na podstawie powyższej ustawy. Tym samym należało uznać, że w sytuacji otrzymania przez spadkobierców spłaty, jako pieniężnego surogatu wierzytelności zmarłego, należy stosować przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn” oraz: „Sąd zwraca uwagę, że przyjęcie poglądu zaprezentowanego przez Organ prowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, drugi raz podatkiem dochodowym. W opinii Sądu, takie opodatkowanie godzi w przepisy Konstytucji RP, tj. w art 84 Konstytucji RP, który stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych ustawą, ale tylko wówczas, gdy ustawa taki podatek od określonego przychodu (dochodu) przewiduje”.

•wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 54/20 (po rozpatrzeniu przez NSA wyrokiem z dnia 7 listopada 2019 r. sygn. akt II FSK 3869/17), zgodnie z którym:

„Realizacja roszczenia, czyli wykonanie prawa majątkowego, jest tylko technicznym etapem jego istnienia. Nie jest to odrębny akt obrotu, ani odrębna czynność prawna. W świetle tego, co wyżej wskazano, nieprawidłowe jest stanowisko Organu, polegające na rozdzieleniu nabycia wierzytelności o spłatę jako składnika majątkowego wchodzącego w skład spadku od momentu jego realizacji i w rezultacie uznanie, że otrzymane środki finansowe z tytułu realizacji przedmiotowej wierzytelności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W ocenie Sądu prawidłowe jest stanowisko polegające na przyjęciu, że skoro przepisy u.p.s.d. ustawy o podatku od spadków i darowizn stosuje się do nabycia praw majątkowych w drodze dziedziczenia, zaś nabyte przez spadkobierców roszczenie o otrzymanie spłaty równowartości wierzytelności zmarłej wchodzi do spadku po zmarłej, to przychody z tytułu nabycia tego prawa majątkowego podlegają opodatkowaniu na podstawie powyższej ustawy. Tym samym należało uznać, że w sytuacji otrzymania przez spadkobierców spłaty, jako pieniężnego surogatu wierzytelności zmarłego, należy stosować przepisy u.p.s.d. Sąd zwraca uwagę, że przyjęcie poglądu zaprezentowanego przez Organ prowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, drugi raz podatkiem dochodowym. W opinii Sądu, takie opodatkowanie godzi w przepisy Konstytucji RP, tj. w art . 84 Konstytucji RP, który stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych ustawą, ale tylko wówczas, gdy ustawa taki podatek od określonego przychodu (dochodu) przewiduje”.

•wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2149/16, w którym sąd stwierdził, że:

„(...) otrzymanie przez spadkobierców wspólnika środków pieniężnych z tytułu posiadanej wierzytelności nie stanowią przychodu z prawa majątkowego w rozumieniu art. 18 PDoFizU, przychód nie jest bowiem wynikiem prawa, które przysługuje spadkobiercy, lecz jego ekwiwalentem. Po otrzymaniu spłaty od spółki spadkobiercy nie przysługuje już żadne prawo, z którego mógłby osiągać przychód w wyniku korzystania z niego lub zbycia. Spłata jest zatem odpowiednikiem nabytego tytułem dziedziczenia prawa majątkowego, zaś z chwilą spłaty przysługujące spadkobiercy prawo majątkowe przestaje istnieć. Nabyte przez spadkobiercę prawo do spłaty równowartości umorzonych udziałów po zmarłym wspólniku jest przysporzeniem uzyskanym na podstawie dziedziczenia, niezależnie od terminu faktycznego otrzymania spłaty. Spłata nie jest zatem przychodem z praw majątkowych, lecz je zastępuje, będąc jego konsekwencją”. I dalej: „Przyjęcie odmiennego poglądu (...) prowadziłoby do niedających się zaakceptować w prawie podatkowym konsekwencji. Przedstawiony przez Dyrektora IS pogląd oznaczałby niepożądane z punktu widzenia spójności systemu podatkowego opodatkowanie tego samego przysporzenia na podstawie zarówno przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo istnienia art. 2 ust. 1 pkt 3 PDoFizU nakazującego wyłączenie z opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wysokość przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłaby przy tym tożsama wartości prawa opodatkowanego na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji ta sama wartość podlegałaby opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wbrew wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 PDoFizU”.

•wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 października 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 510/17, w którym sąd stwierdził m.in., że:

„W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 p.d.o.f., wyłączający z zakresu zastosowania tej ustawy przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn - czyli zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 p.s.d. - nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny. Wykładni powołanych przepisów, jak również pozostałych norm prawa podatkowego należy dokonywać łącznie, zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy i zasadą zupełności unormowania, bacząc aby zastosowana wykładnia nie pozbawiała sensu części wprowadzonych uregulowań. Celem wyłączenia spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn jest uniknięcie podwójnego opodatkowania tych samych kwot. Uwzględnić należy zatem argument Skarżącej, że potraktowanie przez organ poczynionej na jej rzecz darowizny jako dwóch czynności prawnych, do których zastosowanie mają inne reżimy prawne, a w konsekwencji odrębne opodatkowanie czynności przekazania darowizny oraz czynności zaspokojenia darowanej wierzytelności - w przypadku wierzytelności z tytułu sprzedaży nieruchomości - zaprzecza celowi wprowadzenia wyżej opisanych rozwiązań derogacyjnych”.

Niemniej jednak wskazać należy, że w tym konkretnym wyroku stan faktyczny dotyczył wierzytelności, która była darowana, a która to związana była ze sprzedażą nieruchomości, z tytułu wykonania której obowiązek podatkowy powstał w chwili zawarcia umowy sprzedaży.

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 stycznia 2023 r. znak: 0111-KDIB2-3.4015.184.2022.2.AD, w której Dyrektor stwierdził, że:

„Ustalenie, że nabycie przez Pana tytułem dziedziczenia (spadku) wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji Spółki oraz otrzymanie przez Pana świadczeń (zapłaty) wynikających z tych wierzytelności będzie podlegało przepisom o podatku od spadków i darowizn oznacza jednocześnie, iż przedmiotowe nabycie oraz otrzymanie świadczeń (zapłaty) nie będzie podlegało podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Nabycie tytułem dziedziczenia (spadku) wierzytelności i uzyskanie na jej podstawie określonego świadczenia nie mieści się bowiem w ogóle w zakresie przedmiotowym podatku dochodowego od osób fizycznych”.

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 stycznia 2023 r. znak: 0112-KDIL2-1.4011.857.2022.2.KF, w której Dyrektor stwierdził, że:

„Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wierzytelność i jej realizacja na rzecz spadkobiercy jest w istocie jednym i tym samym przychodem, który nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jako wchodzące do spadku prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Realizacja roszczenia, czyli wykonanie prawa majątkowego, jest tylko technicznym etapem jego istnienia. Nie jest to odrębny akt obrotu, ani odrębna czynność prawna. Zatem, jeżeli roszczenie wchodzi do spadku i jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to również realizacja roszczenia podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę powyższe, zarówno nabycie przez Panią tytułem dziedziczenia (spadku) przysługujących Panu X (spadkodawcy) wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji SKA, jak i otrzymanie świadczeń (zapłaty) wynikających z tych wierzytelności, nie będzie podlegało opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2022 r. znak: 0113-KDIPT2-3.4011.1.2022.3.RR, zgodnie z którą:

„realizacja prawa (splata roszczenia pożyczkowego nabytego w drodze darowizny) jest obojętna podatkowo, bowiem przychód taki (zarówno w momencie nabycia prawa do spłaty, jak i samej spłaty tego roszczenia), zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji należy uznać, że spłata części kapitałowej wierzytelności pożyczkowej przez pożyczkobiorcę (spółkę lub osobę fizyczną) na rzecz Wnioskodawczyni nie spowoduje powstania po Jej stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

•interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 września 2021 r. znak: 0113-KDIPT2-2.4011.616.2021.3.AKR, w której Dyrektor uznał, że:

„Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Zatem do realizacji roszczenia (wierzytelności pieniężnej) nabytego na podstawie umowy darowizny ma zastosowanie wyłączenie uregulowane w przytoczonym wcześniej art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych roszczenie i jego realizacja jest w istocie jednym i tym samym przychodem - wykonanie roszczenia jest tylko technicznym etapem jego istnienia, nie jest odrębnym aktem obrotu ani odrębną czynnością prawną. W konsekwencji otrzymanie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych odpowiadających kwocie wierzytelności pieniężnej otrzymanej w wyniku wcześniejszej darowizny (realizacja roszczenia) nie będzie stanowiło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Podsumowując, Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od wspólnika Spółki wierzytelność o zapłatę wynagrodzenia z tytułu przymusowego umorzenia udziałów w spółce z o.o. Darowizna wierzytelności podlegała regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn i na podstawie art. 4a ust. 1 Ustawy zastosowano zwolnienie z podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe - w ocenie Wnioskodawczyni - otrzymanie przez nią środków pieniężnych w związku z realizacją tej wierzytelności jest jedynie czynnością techniczną i jako takie nie będzie stanowiło odrębnej czynności prawnej podlegającej opodatkowaniu na gruncie Ustawy PIT. Tym samym w związku z jej realizacją nie powstanie po jej stronie przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie Ustawy PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że tą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.