Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.194.2023.2.BM

Sprzedaż zestawów (przyrządów) żniwnych wyłącza prawo do rozliczania podatku na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, gdyż stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze sprzedaży zestawów (przyrządów) żniwnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze sprzedaży zestawów (przyrządów) żniwnych.

Uzupełniła go Pani pismami z 17 kwietnia, 6 i 25 czerwca 2023 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, rezydentem Polski i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Rozważa Pani rozpoczęcie działalności gospodarczej i planuje sprzedaż detaliczną zestawów żniwnych. Planuje Pani wybrać opodatkowanie na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie ustawy o ryczałcie. Pani zdaniem, planowane wykonywane usługi mieszczą się pod PKWiU 46.61.11.0 „Sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń dla rolnictwa i leśnictwa oraz dodatkowego wyposażenia, włączając ciągniki”. W Pani przypadku żadne z wyłączeń unormowanych w art. 8 ustawy o ryczałcie nie będzie miało zastosowania. Pani wątpliwości budzi jedynie wyłączenie zawarte w art. 8 ust. 3 pkt 3 lit. f ustawy o ryczałcie.

Zestaw żniwny jest to urządzenie, które podczepia się do maszyn rolniczych. Można wybrać różne modele (...) wielkości (4,20; 6,60; 7,50; 9,00; 9,30; 10,50; 12,00; 12,30; 13,00 itp.), rodzaje (do zboża, do słonecznika, do kukurydzy, do rzepaku itp.) zestawów żniwnych do jednego kombajnu. Istnieją przyrządy żniwne producentów - (...), i wielu innych (firmy te produkują tylko zestawy żniwne, nie produkują innych maszyn rolniczych, tj. kombajnów czy ciągników), które można doczepić do różnych rodzajów kombajnów. Zestaw żniwny kupowany jest jako osobna maszyna, a nie część do kombajnu. Ponadto nadaje się do różnych kombajnów oraz do różnych innych maszyn rolniczych, tj. kombajnów, sieczkarni, pokosówek, maszyn buraczanych. Urządzenie to nagarnia, tnie (kosi) oraz transportuje plony do odpowiedniej części kombajnu. Posiada własną tabliczkę znamionową oraz własny znak CE. Maszyna ta transportowana jest na wózku, który również posiada tabliczkę z własnym numerem.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Przyrząd żniwny jest podstawową, dodatkową i de facto niezbędną maszyną współpracującą z pojazdami wolnobieżnymi, tj. kombajnami zbożowymi. Jest to urządzenie, które podczepia się do maszyn rolniczych. Wyodrębniamy również przyrządy żniwny w zależności od rodzaju zbieranej rośliny (rzepak, pszenica, kukurydza, soja, słonecznik, trawa itp.), które nie są przeznaczone do wyłącznie jednej marki kombajnu. Są one przystosowane do zbioru konkretnych zbóż i nie tylko. Do jednego kombajnu możemy podczepić różne przyrządy żniwne. Istnieją również firmy produkujące wyłącznie przyrządy żniwne tj.: (...), które pasują do wszystkich marek kombajnów (...).

Przyrządy żniwne są pojedynczym elementem majątku trwałego. Jest to odrębna maszyna posiadająca własną tabliczkę znamionową oraz własny znak CE. Maszyna ta transportowana jest na wózku, który również posiada tabliczkę z własnym numerem. Przyrząd żniwny nie jest w stanie wykonać pracy związanej z kombajnowaniem bez podłączenia go do kombajnu. Natomiast przyrząd żniwny niezbędny jest dla kombajnu w pierwszej fazie jego pracy a więc cięcia, nagarniania i przetransportowania do wnętrza kombajnu. Nie jest natomiast niezbędny do dalszej obróbki roślin ( młócenie, oddzielanie, czyszczenie).

Przyrząd żniwny niezbędny jest dla kombajnu w pierwszej fazie jego pracy a więc cięcia, nagarniania i przetransportowania do wnętrza kombajnu, w którym zachodzi dalsza obróbka roślin (młócenie, oddzielanie, czyszczenie np. kukurydzy czy pszenicy). W związku z tym łączy się dwie maszyny w jedną całość, aby wykonać zbiory żniwne. W związku z powyższym przyrządy żniwne nie tyle zwiększają funkcjonalność kombajnów, czy ich uniwersalność tylko pozwalają na wykonywanie kombajnowi opisanej powyżej pierwszej części procesu kombajnowania.

Wózki na których transportowane są maszyny są wykorzystywane tylko i wyłącznie do ich transportu.

Pytanie

Czy wobec Pani będzie miało zastosowanie wyłączenie opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych unormowane w art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz.1993 ze zm. - dalej ustawa o ryczałcie) oraz czy w konsekwencji tego może wybrać opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o ryczałcie”), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przy czym – w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a. Według art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy: uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro, rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów. Jednocześnie wskazać należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ustawy o ryczałcie.

W myśl art. 8 ustawy o ryczałcie, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników: opłacających podatek w formie karty podatkowej; korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego; osiągających w całości lub w części przychody z tytułu: prowadzenia aptek, działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych; wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii; podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej: samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem, w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków, samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W Pani przypadku żadne z wyłączeni unormowanych w art. 8 ustawy o ryczałcie nie będzie miało zastosowania. Pani wątpliwości budzi jedynie wyłączenie zawarte w art. 8 ust. 3 pkt 3 lit. f ustawy o ryczałcie.

Pani zdaniem, sprzedaż zespołów żniwnych opisanych w stanie faktycznym nie będzie wykluczała możliwości wyboru opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z art. 8 ust. 3 pkt 3 lit. f ustawy o ryczałcie opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

W związku z powyższym należy poddać analizie, czy zespół żniwny jest częścią lub akcesorium do pojazdu mechanicznego. Wobec braku definicji legalnej pojazdu mechanicznego w ustawie o ryczałcie należy przeanalizować definicje legalne występujące w innych aktach normatywnych, aby móc ją zastosować do sytuacji będącej przedmiotem wniosku.

W art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 621) pojazd mechaniczny jest to: - pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, motorower i przyczepa określone w przepisach ustawy - Prawo o ruchu drogowym, - pojazd wolnobieżny w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym, z wyłączeniem pojazdów wolnobieżnych będących w posiadaniu rolników posiadających gospodarstwo rolne i użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 33 i 34 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 450 ze zm.) - pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego; - pojazd wolnobieżny pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego. Nie ulega wątpliwości, że kombajn nie jest pojazdem samochodowym w rozumieniu powyższych ustaw. Kombajn jest natomiast pojazdem wolnobieżnym w rozumieniu ustawy prawo o ruchu drogowym. Natomiast ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wyłącza z definicji pojazdu mechanicznego pojazdy wolnobieżne będące w posiadaniu rolników posiadające gospodarstwo rolne i użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa. Kombajn ewidentnie jest przeznaczony dla rolników posiadających gospodarstwo rolne i użytkowany w związku z posiadaniem tego gospodarstwa. W związku z powyższym kombajn nie wypełnia znamion pojazdu mechanicznego w myśl powyższych ustaw, co skutkuje niemożnością zastosowania wobec podatnika wyłączenia możliwości opodatkowania sprzedaży zespołów żniwnych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych unormowanego w art. 8 ust. 3 pkt 3 lit. f ustawy o ryczałcie z tego powodu. Ponadto trzeba przeanalizować, czy zespół żniwny jest częścią lub akcesorium. Pani zdaniem, zespół żniwny nie jest częścią, czy też akcesorium do kombajnu. Jest odrębnym urządzeniem (maszyną), z odrębnymi mechanizmami oraz odrębnymi zasadami dopuszczającymi do obrotu (np. konieczność odrębnych oznaczeń CE). Wobec braku definicji akcesorium należy odnieść się do definicji zawartej w słowniku PWN, zgodnie z którym akcesorium jest narzędzie lub inny drobny przedmiot potrzebny do wykonywania jakiejś czynności, jakiegoś rzemiosła. Z kolei według Wielkiego Słownika Języka Polskiego akcesorium jest to niewielki przedmiot będący uzupełnieniem, dodatkiem do czegoś, albo przydatny do wykonywania określonych czynności. Pani zdaniem, nie sposób powyższych definicji przyporządkować do funkcji jaką pełni zespół żniwny wobec kombajnu. Jak wspomniano jest to odrębna maszyna z własnymi mechanizmami maszynowymi. Podsumowując powyższe, Pani zdaniem, zespół żniwny nie wypełnia znamion części, czy też akcesorium do kombajnu, a ponadto sam kombajn nie jest pojazdem mechanicznym w myśl ustawy o ryczałcie, co skutkuje brakiem wyłączenia sprzedaży zespołów żniwnych opisanych w stanie faktycznym z możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

pozarolnicza działalność gospodarcza - pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Podkreślić należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od spełnienia warunków wymienionych w art. 6 ww. ustawy oraz od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 tej ustawy.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 tej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym przewiduje przy tym ograniczenia w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a)prowadzenia aptek,

b)(uchylona)

c)działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d)(uchylona)

e)(uchylona)

f)działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

‒jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Jak wynika z treści przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f tej ustawy wyłączone z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych są przychody osiągane z działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytych w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f pojęć „części” , „akcesoria do pojazdów mechanicznych” i „pojazd mechaniczny”. Jednakże brak podatkowej definicji tych pojęć nie oznacza dowolności co do ich zakresu znaczeniowego. Dlatego zasadne jest powołanie się na znaczenie słownikowe tych pojęć.

Zgodnie z internetową wersją encyklopedii PWN:

• pojazd mechaniczny – jest to pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych (np. po torach kol., drogach publicznych); rozróżnia się pojazdy mechaniczne szynowe oraz bezszynowe pojazdy drogowe; do pojazdów mechanicznych bezszynowych należą: samochody (w tym autobusy), trolejbusy, ciągniki, motocykle i pojazdy specjalne (np. czołgi, działa samobieżne, ratraki);

•naczepa – pojazd bez silnika, o przedniej części pozbawionej kół, spoczywającej na ciągniku;

•przyczepa – pojazd bez własnego napędu przystosowany do ciągnięcia go przez inny pojazd.

Na podstawie znaczeń przypisywanych w „Słowniku Języka Polskiego PWN” pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, wydanie I, Warszawa 1996 r., poniżej podane słowa oznaczają:

•„pojazd” – urządzenie do transportu lądowego, przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach, płozach, po szynach, po drodze, bezpośrednio po gruncie;

•„mechaniczny” – będący mechanizmem, związany z mechanizmem, powstały na zasadzie prawa mechaniki;

•„mechanizm” – zespół współpracujących ze sobą części składowych maszyny lub przyrządu spełniających określone zadania, np. przenoszenie ruchu.

•Zgodnie z treścią Współczesnego słownika języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007:

•część - to element jakiejś całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, jakaś ilość spośród takich samych elementów tworzących całość, odcinek, kawałek czegoś, ułamek, cząstka, samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości;

•akcesoria - to dodatkowe, uzupełniające, mniej ważne części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś;

Słownik Języka Polskiego PWN pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka tłumaczy, iż pojęcie „część”, oznacza przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości; część zapasowa, zamienna, element, którym można w maszynie zastąpić element zepsuty, zużyty.

Natomiast Uniwersalny Słownik Wyrazów Obcych i Trudnych pod redakcją prof. dr hab. Andrzeja Markowskiego Wydawnictwo WILGA, Warszawa 2003 r. definiuje, iż pojęcie „akcesoria” oznacza dodatkowe składniki wyposażenia czegoś; rzeczy albo szczegóły czegoś niepodstawowe, choć ważne; dodatki do czegoś.

Zatem, zgodnie z przytoczonymi powyżej definicjami słownikowymi, pojazd mechaniczny to pojazd wyposażony w silnik, zdolny do samodzielnego poruszania się po trasach lądowych, zatem kombajn zbożowy spełnia definicję pojazdu mechanicznego.

W przedmiotowej sprawie istotnym jest stwierdzenie, czy zestawy (przyrządy) żniwne mieszczą się w kategorii wyrobów określonych przez ustawodawcę jako „części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”.

Zgodnie z przytoczonymi definicjami słownikowymi, wymienione we wniosku zestawy (przyrządy) żniwne nie są częściami do pojazdów mechanicznych, bowiem nie są to elementy pojazdu mechanicznego, które są w nim niezbędne, nie są to części zamienne, czy też zapasowe, nie są to elementy, którymi można zastąpić niezbędny w pojeździe element zepsuty albo zużyty. Zatem należy się z Panią zgodzić, że nie stanowią one części do pojazdów mechanicznych.

Nie ulega jednak wątpliwości, że przedmiotowe zestawy (przyrządy) żniwne przeznaczone są do montażu lub wykorzystania – zgodnie ze swym przeznaczeniem – w pojazdach mechanicznych (kombajnach zbożowych).

Z treści wniosku wynika, że przyrząd żniwny:

‒jest to urządzenie, które podczepia się do kombajnów zbożowych,

‒nie jest w stanie wykonać pracy związanej z kombajnowaniem bez podłączenia go do kombajnu,

‒połączony zestaw kombajn-przyrząd żniwny pozwalają na wykonywanie kombajnowi części procesu kombajnowania.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że zestawy (przyrządy) żniwne stanowią rodzaj dodatkowego wyposażenia pojazdu mechanicznego (kombajnu zbożowego), niewątpliwie pozwalającego na wykonywanie kombajnowi części procesu kombajnowania. Kombajn zbożowy wraz z zestawem (przyrządem) żniwnym posiada dodatkowe funkcje. Zatem zestaw (przyrząd) żniwny to przydatne dodatkowe wyposażenie kombajnu zbożowego.

W ocenie organu, zestaw (przyrząd) żniwny, mieści się w zakresie użytego w ustawie pojęcia „akcesoria do pojazdów mechanicznych”, bowiem jak wskazano, akcesoria są to jedynie dodatkowe, uzupełniające, części czegoś, dodatkowe składniki, wyposażenie potrzebne do wykorzystania czegoś, dodatkowe składniki wyposażenia czegoś, ważne dodatki do czegoś. Akcesoriami do pojazdów mechanicznych będą zatem takie rzeczy, urządzenia, które przeznaczone są do wykorzystania w takich pojazdach. Takimi właśnie elementami dodatkowymi, przeznaczonymi do wykorzystania w pojazdach mechanicznych zdaniem organu są zestawy (przyrządy) żniwne.

Zatem, planowany przez Panią handel urządzeniami wymienionymi we wniosku, będącymi akcesoriami kombajnów zbożowych, zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podlega wyłączeniu z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Oznacza to, że sprzedaż zestawów (przyrządów) żniwnych wyłącza prawo do rozliczania podatku na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, gdyż stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując, nie będzie Pani mogła prowadzić sprzedaży opisanych wyżej zestawów (przyrządów) żniwnych biorąc pod uwagę ich wykorzystywanie do kombajnów zbożowych – z jednoczesną możliwością rozliczania podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

•Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

•Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).