Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.362.2023.2.AKU

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 2 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 6 kwietnia 2015 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawczyni mieszkała i pracowała w ramach umowy o pracę w Estonii przez okres ciągły obejmujący 7 lat i niecałe 8 miesięcy. Zamieszkanie w tym kraju odnotowane jest odpowiednio w Estońskim Rejestrze Ludności. W tym okresie Wnioskodawczyni prowadziła swoje rozliczenia podatkowe w Estonii.

Na przełomie roku 2022/2023 Wnioskodawczyni przeniosła centrum swoich interesów życiowych do Polski, przeprowadzając się początkowo do domu rodziców w ..... Dnia 2 stycznia 2023 r. wynajęła mieszkanie w ..... i zarejestrowała jednoosobową działalność gospodarczą (obecna nazwa: …) w Polsce. W styczniu Wnioskodawczyni została również zgłoszona do ZUS i zgłosiła pobyt stały w Polsce. Dodatkowo, Wnioskodawczyni zgłosiła w Estońskim Urzędzie Skarbowo-Celnym zmianę sytuacji życiowej i przeniesienie się do Polski na stałe. Estoński urząd wystawił stosowny certyfikat, w którym stwierdza się, że Jej rezydencja podatkowa w Estonii rozpoczęta z w dniu 6 kwietnia 2015 r., dobiegła końca z dniem 31 grudnia 2022 r. Fakt ten jest odzwierciedlony w stosownym dokumencie, wydanym przez Estoński Urząd Skarbowo-Celny.

Od stycznia 2023 r. Wnioskodawczyni mieszka, pracuje, prowadzi firmę, płaci w podatki tylko w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wyjaśniła, że przeprowadziła się do Estonii do pracy, a także aby poznać kraj, kulturę i kontynuować tam swoje życie towarzyskie. Po przeprowadzce Wnioskodawczyni wzięła udział w programie migracyjnym prowadzonym przez estoński rząd, który uwzględniał przygotowanie do życia w Estonii. Zajęcia informacyjne dotyczyły przeróżnej tematyki, między innymi polityki mieszkaniowej, służby zdrowia, oraz kultury. Przez pierwsze trzy lata pobytu Wnioskodawczyni uczęszczała na zajęcia języka estońskiego i nabyła umiejętności językowe, które umożliwiły Jej komunikację na co dzień w sklepach, urzędach i spotkaniach towarzyskich. W Estonii również miała swojego lekarza …. oraz lekarza …, który prowadził leczenie Jej przewlekłej choroby. W Estonii Wnioskodawczyni również trenowała semi-amatorsko tenisa stołowego i jeździła na zawody sportowe w tym kraju. Ze względu na swoje osiągnięcia została uwzględniona w pierwszej setce rankingu kobiet. W Estonii nawiązała wiele znajomości i zdobyła wielu przyjaciół mieszkających tam na stałe. Wnioskodawczyni świętowała w Estonii estońskie święta, celebrowała sukcesy sauna, a dla relaksu chodziła po estońskich bagnach na drewnianych kładkach. Podsumowując, Wnioskodawczyni przeprowadziła się do Estonii nie tylko ze względu na pracę, ale również, by czerpać z życia jak najwięcej w tym kraju.

Podczas zamieszkiwania w Estonii Wnioskodawczyni posiadała auto, które zostało zakupione w Estonii i tam ubezpieczone. W estońskim banku … przez kilka lat miała wykupione ubezpieczenie podróżne, które odnawiała co roku przez okres 4 lat. W Polsce Wnioskodawczyni nie posiada żadnej nieruchomości, inwestycji ani ubezpieczenia majątkowego.

Do momentu powrotu do Polski, stałe, jednoosobowe ognisko domowe Wnioskodawczyni mieściło się w Estonii. Nie jest i nie była zamężna, oraz nie ma dzieci. Aktywność społeczna w Estonii obejmowała między innymi komunalny ogród w … (Estonia), a kulturowa – spotkania w ramach programu..... (Estonia) oraz spotkania poezji. Co roku Wnioskodawczyni uczestniczyła w estońskich festiwalach piosenek ludowych oraz innych związanych z lokalnym folklorem.

Dnia 17 grudnia 2022 r. Wnioskodawczyni była w Estonii po raz ostatni. Tego dnia przyleciała do Polski samolotem polskich linii lotniczych ...., by spędzić Święta Bożego Narodzenia w domu rodzinnym w Polsce. Jej umowa o pracę z estońską firmą zakończyła się 28 grudnia 2022 r. W okresie międzyświątecznym Wnioskodawczyni pracowała dla tejże firmy zdalnie z Polski. Ostateczną decyzję o pozostaniu w Polsce podjęła dnia 31 grudnia 2022 r. Tego dnia również zakończyła się Jej rezydencja podatkowa w Estonii, która została odnotowana przez Estoński Urząd Skarbowy i oficjalnie poświadczona stosownym dokumentem, który został załączony do tego pisma. Mieszkanie w Polsce Wnioskodawczyni wynajęła 2 stycznia 2023 r. Wniosek o wyrejestrowanie z estońskiego rejestru ludności złożyła przez internet z Polski dnia 17 stycznia 2023 r. Na pobyt stały w Polsce Wnioskodawczyni zarejestrowała się 23 stycznia 2023 r.

Decyzję o pozostaniu w Polsce z zamiarem pobytu na stałe Wnioskodawczyni podjęła 31 grudnia 2022 r. Następnego dnia otworzyła własną jednoosobowa działalność gospodarczą, firmę pod tytułem …. Od początku bieżącego roku prowadzi tu firmę i płaci podatki. 2 stycznia 2023 r. Wnioskodawczyni wynajęła w Polsce mieszkanie, 17 stycznia 2023 r. wyrejestrowała się z rejestru ludności w Estonii, 23 stycznia 2023 zameldowała się w Polsce na pobyt stały.

Rezydencja podatkowa w Estonii trwała do 31 grudnia 2022 r. Rezydencja podatkowa w Polsce rozpoczęła się 2 stycznia 2023 r. w momencie założenia firmy oraz zgłoszenia się do ZUS. W związku z tym, że 1 stycznia jest dniem wolnym od pracy, Wnioskodawczyni nie mogła liczyć na wsparcie biura księgowo-rachunkowego w tym dniu, aby pomogło Jej otworzyć firmę i zgłosić się do ZUS.

Wnioskodawczyni planuje być w Polsce i kontynuować swoje życie zawodowe, towarzyskie a także założyć rodzinę w Polsce. Od momentu powrotu zarejestrowała auto zakupione w Estonii w Polsce, a także ma je w Polsce ubezpieczone. Od powrotu do Polski Wnioskodawczyni widuje się z najbliższą rodziną (rodzice) oraz dalszą rodziną (na przykład, na komunii kuzyna). Spotyka się tutaj również ze znajomymi. Wnioskodawczyni na razie nie podjęła decyzji dotyczących innych ubezpieczeń, korzysta natomiast z usług doradców podatkowych oraz finansowych specjalizujących się w polskim prawie. Znalazła tutaj lekarza rodzinnego, obecnie czeka na przyjęcie do poradni …. oraz jest już pacjentką …., do którego zgłosiła się w celu planowania rodziny. Wnioskodawczyni od momentu powrotu do Polski dnia 17 grudnia 2022 r. nie wróciła do Estonii. Nie ma tam rodziny. Ze znajomymi utrzymuje kontakt tylko przez internet. Nie ma tam żadnych inwestycji. Wyrejestrowała się z estońskiego rejestru ludności, wypisała się z listy pacjentów lekarza w Estonii, zgłosiła wyrejestrowanie auta z rejestru samochodu, zgłosiła oficjalnie swój powrót na stałe do Polski.

W żadnym z lat podatkowych od 2015 r. do końca 2022 r. Wnioskodawczyni nie przebywała w Polsce, ani żadnym innym kraju poza Estonią przez okres dłuższy niż 183 dni. Estoński rząd potwierdza Jej rezydencję podatkową w oficjalnie wydanym dokumencie.

Wnioskodawczyni uzyskuje dochody w Polsce w ramach własnej jednoosobowej działalności gospodarczej. Firma nazywa się …. Dostarcza usługi doradcze dotyczące oprogramowań komputerowych. Rozlicza się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego.

Wnioskodawczyni posiada polskie obywatelstwo.

Chciałaby skorzystać z ulgi dla powracających przez cztery lata, począwszy od bieżącego roku, to jest za rok podatkowy 2023, 2024, 2025 oraz 2026.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni przysługuje tzw. ulga na powrót, czyli preferencja zawarta w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej tzw. ulga na powrót, czyli preferencja zawarta w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy PIT ze względu na:

·powrót do Polski na stałe po 31 grudnia 2021 r. związany ze zmianą rezydencji podatkowej z estońskiej na polską,

·zamieszkanie i pracę poza granicami Polski przez ponad 7,5 roku przed powrotem do Polski (co odpowiednio odnotowane jest w estońskim rejestrze ludności) przewyższające wymagane minimum 3 lat poza granicami kraju,

·posiadany przez Wnioskodawczynię certyfikat, potwierdzający rezydencję podatkową w Estonii, obejmujący okres pobytu w tym kraju, dodany jako załącznik: Certyfikat Potwierdzający Estońską Rezydencję Podatkową w Latach 2015 – 2022 ,

·fakt, iż Wnioskodawczyni obecnie zgłoszona jest na pobyt stały w Polsce, płaci tu podatki od momentu powrotu do Polski i nigdy wcześniej nie korzystała z ulgi na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 powołanej ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Art. 4a ww. ustawy określa, że:

Zatem, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowej, nazwanej umownie „ulgą na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, ust. 43 i ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że wróciła Pani na stałe do Polski 2 stycznia 2023 r. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski stała się Pani polskim rezydentem podatkowym. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następne warunki określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym wróciła Pani na stałe do Polski, miała Pani na terytorium RP ograniczony obowiązek podatkowy, bowiem od kwietnia 2015 r. do powrotu do Polski w grudniu 2022 r. mieszkała i pracowała Pani w Estonii. Zatem, spełniła Pani wymagania wskazane w ww. przepisie.

Spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, ponieważ posiada Pani polskie obywatelstwo.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest – stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że udokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na potwierdzenie miejsca zamieszkania w Estonii posiada Pani dokument, wydany przez Estoński Urząd Skarbowo-Celny, w którym stwierdza się, że Jej rezydencja podatkowa w Estonii rozpoczęta z w dniu 6 kwietnia 2015 r., dobiegła końca z dniem 31 grudnia 2022 r.

W oparciu o przedstawione przez Panią wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, spełniła Pani zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w latach 2023-2026, będzie przysługiwać Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) powołanej ustawy.

W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pani w latach 2023-2026 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2024-2027.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazać również należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).