Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.253.2023.1.AND

Spółka ma prawo w roku podatkowym 2023 stosować stawkę CIT 9%, przewidzianą dla małych podatników, w sytuacji, kiedy przychody inne niż z zysków kapitałowych osiągnięte przez spółkę w roku podatkowym nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 28 kwietnia 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy spółka ma prawo w roku podatkowym 2023 stosować stawkę CIT 9%, przewidzianą dla małych podatników, w sytuacji, kiedy przychody inne niż z zysków kapitałowych osiągnięte przez spółkę w roku podatkowym nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką komandytową, będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej; „ustawa o CIT”), której dochody są w całości opodatkowane na terytorium kraju.

W roku podatkowym 2022 spółka spełniała kryteria wymienione w art. 19 ust. 1 do stosowania obniżonej stawki CIT 9%. Wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku podatkowym 2022 wyniosła 9 626 448,34 zł, zatem nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, tym samym spółka utrzymała status małego podatnika, co zgodnie z art. 19 ust. 1d pozwala na stosowanie obniżonej stawki CIT również w roku następnym (pod warunkiem nie przekroczenia kwoty przychodów osiągniętych w roku podatkowym, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2).

Obrót brutto wykazany w deklaracjach VAT w miesiącach od stycznia do grudnia 2022 r. wyniósł 9 692 337,18 zł, co spowodowane było błędnym wystawieniem faktury sprzedaży w grudniu, z zastosowaniem błędnej stawki VAT 23% zamiast 8%.

W styczniu 2023 r. została wystawiona faktura korygująca do sprzedaży grudniowej, która obniżyła wartość podatku VAT o kwotę 65 888,84 zł. Po korekcie stawki wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) wyniosła 9 626 448,34 zł.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 i 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U z 2022 r., poz. 931 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”) obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą. Faktura korygująca została zatem ujęta w deklaracji VAT za m-c 01/2023, a tym samym nie pomniejszyła obrotu za rok 2022, wykazanego w deklaracjach VAT w tym okresie.

Pytanie

Czy spółka ma prawo w roku podatkowym 2023 stosować stawkę CIT 9%, przewidzianą dla małych podatników, w sytuacji kiedy przychody inne niż z zysków kapitałowych osiągnięte przez spółkę w roku podatkowym nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1)19% podstawy opodatkowania;

2)9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Art. 19 ust. 1d ustawy o CIT uszczegóławia, że podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Definicja małego podatnika została określona w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą przez małego podatnika rozumie się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera własną definicję małego podatnika, nie ma zatem potrzeby odwoływania się do innych ustaw, w tym do ustawy o VAT. Nie ma też znaczenia, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku VAT zmniejszająca obrót brutto za rok 2022 została ujęta w innym okresie niż w miesiącu, którego dotyczyła.

Zgodnie z definicją małego podatnika, wartość przychodu netto ze sprzedaży powiększona o należny podatek VAT nie może przekroczyć w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Można domniemywać, że podatek należny, o którym mowa w tym przepisie jest podatkiem rzeczywiście należnym, a więc obliczonym wg właściwej stawki VAT, obowiązującej dla danej dostawy/usługi, w momencie jej wykonania (powstania obowiązku podatkowego).

Podatnik w grudniu 2022 r. wykonał m.in. usługę remontu budynku, za którą wystawił fakturę w dniu 21 grudnia 2022 r. W wyniku błędu fakturę wystawiono ze stawką VAT 23%, zamiast z prawidłową stawką 8%. Zarówno w ofercie, jak i w umowie z kontrahentem, stawka VAT dla tej usługi została określona w wysokości 8%, co było zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. W momencie ustalenia, że doszło do pomyłki, podatnik skorygował w dniu 19 stycznia 2023 r. tę fakturę. Kwota netto nie uległa zmianie. Korekcie podlegała tylko stawka VAT i kwota podatku należnego, z czym obiorca faktury (korekty) się zgodził.

Limit przychodów brutto za poprzedni rok podatkowy, określony dla małego podatnika w roku podatkowym 2023 wynosi 9 654 000 zł, co stanowi wyrażona w złotych kwota odpowiadająca równowartości 2.000.000 euro, przeliczona według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2022 roku, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Przychody podatnika ze sprzedaży za rok 2022, powiększone o należny podatek VAT (po korekcie stawki) wyniosły 9 626 448,34 zł. Kwota ta mieści się zatem w limicie przychodów, o którym mowa w art. 4a pkt 10, co uprawnia podatnika do skorzystania w roku podatkowym 2023 z preferencyjnej stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, z uwzględnieniem art. 19 ust. 1d, pod warunkiem, że przychody osiągnięte w roku podatkowym 2023 nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, co daje kwotę 9 357 000 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

Powyższy przepis odwołuje się do pojęcia „małego podatnika”.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu fatycznego wynika, że w roku podatkowym 2022 spółka spełniała kryteria wymienione w art. 19 ust. 1 do stosowania obniżonej stawki CIT 9%. Wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w roku podatkowym 2022 wyniosła 9 626 448,34 zł, zatem nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro, tym samym spółka utrzymała status małego podatnika, co zgodnie z art. 19 ust 1d pozwala na stosowanie obniżonej stawki CIT również w roku następnym (pod warunkiem nie przekroczenia kwoty przychodów osiągniętych w roku podatkowym, zgodnie z art. 19 ust 1 pkt 2). Obrót brutto wykazany w deklaracjach VAT w miesiącach od stycznia do grudnia 2022 r. wyniósł 9 692 337,18 zł, co spowodowane było błędnym wystawieniem faktury sprzedaży w grudniu, z zastosowaniem błędnej stawki VAT 23% zamiast 8%. W styczniu 2023 r. została wystawiona faktura korygująca do sprzedaży grudniowej, która obniżyła wartość podatku VAT o kwotę 65 888,84 zł. Po korekcie stawki wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) wyniosła 9 626 448,34 zł. Faktura korygująca została ujęta w deklaracji VAT za m-c 01/2023, a tym samym nie pomniejszyła obrotu za rok 2022, wykazanego w deklaracjach VAT w tym okresie.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia czy w świetle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca ma prawo w roku podatkowym 2023 stosować stawkę CIT 9% przewidzianą dla małych podatników.

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Jedną z kategorii stanowiących przychód są, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT:

Zatem, co do zasady, przychodem podatkowym jest przychód netto, a więc przychód bez należnego podatku VAT. Jednakże na potrzeby określenia czy Wnioskodawca jest małym podatnikiem zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, bierze się pod uwagę wartość przychodów ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że w 2023 roku limit przychodów za rok podatkowy 2022, który uprawnia do przyznania podatnikowi statusu małego podatnika, obliczony na podstawie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, czyli 2.000.000 euro pomnożone przez średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na 3 października 2022 r., w zaokrągleniu do 1000 zł wyniósł 9.654.000 zł (2.000.000 x 4,8272 = 9.654.400).

Wnioskodawca wskazał, że w grudniu 2022 r. zastosował błędną stawkę VAT (23% zamiast 8%), co spowodowało, że obrót brutto wykazany w deklaracjach VAT od stycznia do grudnia 2022 r. wyniósł 9.692 337,18 zł. Zarówno w ofercie, jak i w umowie z kontrahentem, stawka VAT dla wskazanej we wniosku usługi została określona w wysokości 8%, co było zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. W momencie ustalenia, że doszło do pomyłki, podatnik skorygował w dniu 19 stycznia 2023 r. tę fakturę. Kwota netto nie uległa zmianie. Korekcie podlegała tylko stawka VAT i kwota podatku należnego, z czym obiorca faktury (korekty) się zgodził. Zatem w styczniu 2023 r. Wnioskodawca do sprzedaży z grudnia 2022 r. wystawił fakturę korygującą , która obniżyła wartość podatku VAT o kwotę 65.888,84 zł. Po korekcie stawki VAT, wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług wyniosła 9.626.448,34 zł.

W związku z powyższym, skoro błędnie została zastosowana stawka podatku VAT i dokonali Państwo korekty tego podatku to oznacza, że właściwa wartość przychodu ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT, jak winna była być wykazana za rok 2022, po korekcie mieści się w limicie przychodów ustalonym na podstawie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.  

Mając na uwadze powyższe, zgodzić należy się z Państwem, że będziecie Państwo mieli prawo do zastosowania 9% stawki w 2023 r. jako mały podatnik, jeżeli przychody osiągnięte w 2023 r. nie przekroczą kwoty 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Jednocześnie wskazać należy, że do przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT należy zaliczyć wszystkie przychody uzyskane z działalności gospodarczej, w tym również z zysków kapitałowych.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).