Interpretacja indywidualna z dnia 4 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.298.2023.1.JK

W przypadku zaniechania inwestycji Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na realizację projektu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że w przypadku zaniechania inwestycji Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na realizację projektu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.) oraz pismem z 2 sierpnia 2023 r. (wpływ 2 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji mebli tapicerowanych, łóżek oraz materaców. Działalność Spółki została zaklasyfikowana m.in. według następujących kodów PKD:

·31.09.Z – produkcja pozostałych mebli,

·31.03.Z – produkcja materaców,

·46.90.Z – sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

·49.41.Z – transport drogowy towarów,

·47.59.Z – sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

W 2019 r. Spółka rozpoczęła realizację inwestycji pn. „(…)”.

Wnioskodawca do końca 2022 r. w prowadzonej działalności gospodarczej nie dokonywał dostaw towarów ani świadczenia usług zwolnionych z opodatkowania, a inwestycja będąca przedmiotem złożonego wniosku miała służyć realizacji czynności opodatkowanych. Celem projektu była rozbudowa istniejącego już zakładu.

Dotychczas Spółka poniosła nakłady w łącznej wysokości: netto – (…) zł, VAT – (…) zł (brutto (…) zł), które zostały udokumentowane fakturami:

(…)

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę są kosztami głównie administracyjnymi, projektowymi, kosztami badań geologicznych itp. Z uwagi na pogarszającą się sytuację globalną, z końcem 2022 r. podjęto decyzję o zaniechaniu kontynuacji inwestycji. Efekt poniesionych nakładów nie będzie możliwy do wykorzystania w przyszłości.

Decyzja o odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania podyktowana była wydarzeniami całkowicie niezależnymi od Spółki, tj.: pogarszającą się sytuacją na rynku meblarskim, wojną na Ukrainie, inflacją oraz skutkami pandemii COVID-19. W efekcie Spółka aktualnie skupia się na przetrwaniu. Wydarzenia te nie były możliwe do przewidzenia w momencie rozpoczęcia realizacji projektu (w 2019 r.). Jednocześnie są to czynniki, które przekładają się na sytuację Wnioskodawcy: w 2022 r. zaobserwowany został spadek przychodów pomimo znaczącego wzrostu cen produktów oferowanych przez Spółkę.

Odzwierciedlenie niepewnej sytuacji Spółki znajduje się także w jej wynikach finansowych:

–w 2021 r. (w stosunku do 2020 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 11%,

–w 2022 r. (w stosunku do 2021 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 25%.

Z kolei porównując bezpośrednio zysk netto pomiędzy 2022 r. a 2020 r., w 2022 r. Spółka odnotowała spadek aż o ok. 33%.

Sytuacja gospodarcza – analiza rynku meblarskiego.

O tym, że sytuacja na rynku meblarskim uległa w ostatnim czasie pogorszeniu można przeczytać m.in. w cytowanym niżej wywiadzie z (…).

Od lat Polska dążyła do pozycji lidera w światowym eksporcie mebli. Według raportu PFR1 Polska na koniec 2021 r. była czwartym na świecie eksporterem mebli (zaraz za Niemcami i Wietnamem).

Wynik ten do końca 2021 r. zawdzięczali Państwo stosunkowo tanim materiałom sprowadzanym z Białorusi oraz Rosji. Od momentu inwazji rosyjskiej na Ukrainę import surowców z tych rejonów stał się niemożliwy. Sankcje Unii Europejskiej nałożone na Rosję i Białoruś zamknęły możliwość importowania tańszego drewna, jednak nie zabroniły importowania produkowanych w tych krajach mebli wytworzonych z tych tańszych surowców. W efekcie meble produkowane przez polskich producentów stały się droższe między innymi z konieczności poszukiwania innego źródła dostaw materiałów.

Dodatkowo jako branża wciąż mierzą się Państwo ze skutkami pandemii COVID-19. Zerwane łańcuchy dostaw, zamykane fabryki w Chinach, brak surowców, komponentów, a finalnie również zastój na rynku wpływają na wzrost cen gotowych produktów. Jednocześnie ogólna sytuacja gospodarcza w Polsce – rosnąca inflacja, wzrost cen energii i mediów również nie przechodzą bez echa. Zdaniem (…) w 2023 r. prognozuje się spadek wartości produkcji o ok. 8%, zaś jej wolumenu o ok. 25% w porównaniu rok do roku.

Mając na uwadze przytoczone przesłanki, 30 grudnia 2022 r. wspólnicy Spółki podjęli decyzję o zaniechaniu inwestycji i ujęciu w kosztach uzyskania przychodów (na podstawie art. 15 ust. 4f ustawy o CIT ) dotychczasowych nakładów poniesionych na jej realizację. Z uwagi na zaniechanie inwestycji efekt poniesionych nakładów nie będzie możliwy do wykorzystania w przyszłości.

Doprecyzowanie opisu sprawy

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz był nim w całym okresie, którego dotyczy wniosek (tj. lata 2019-2022).

Jednocześnie w latach 2019-2022 Wnioskodawca prowadził wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy w przypadku zaniechania inwestycji Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na realizację projektu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT, ponieważ zaniechanie inwestycji nastąpiło z przyczyn niezależnych od podatnika.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi nabywane są w związku z czynnościami opodatkowanymi, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a i b, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz z tytułu zrealizowanych zaliczek.

Prawo do odliczenia VAT nie jest nieograniczone z uwagi na wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT. Katalog wyłączeń jest katalogiem zamkniętym i dotyczy nabyć usług noclegowych i gastronomicznych (z wyjątkami wskazanymi w ust. 1 pkt 4 lit. b i c).

Przepisy te prowadzą do konkluzji, że prawo do odliczenia VAT przysługuje, jeżeli podatnik nabywa towary i usługi związane z prowadzoną przez niego działalnością opodatkowaną, a dodatkowo nabycia te nie są wyłączone artykułem 88 ustawy o VAT.

Realizacja inwestycji została podjęta w relatywnie dobrej koniunkturze oraz sytuacji gospodarczej – branża meblarska od kilku lat odnotowywała wzrost zysków oraz wyników. W kolejnych latach nastąpił szereg zdarzeń losowych, niezależnych od Spółki i trudnych do przewidzenia: pandemia i wojna na Ukrainie. Kolejnymi czynnikami był wzrost cen spowodowany inflacją oraz podwyżką cen energii elektrycznej. W obliczu tych sytuacji, Spółka zmuszona była do zrewidowania swojej działalności i zoptymalizowania finansów – w przeciwnym wypadku byt Spółki mógłby zostać zagrożony.

Z kolei decyzja o zaniechaniu tej inwestycji nie została podjęta w związku ze zmianą koncepcji prowadzonej działalności gospodarczej, a była skutkiem zmiany warunków gospodarczych oraz następstwem nieprzewidzianych zdarzeń losowych, których prawdopodobieństwo wystąpienia w momencie podjęcia realizacji projektu było wręcz niemożliwe.

Ponieważ zamiarem Wnioskodawcy było realizowanie czynności opodatkowanych na przedmiotowej inwestycji, podatek VAT z tytułu faktur zakupu związanych z projektem był na bieżąco odliczany w deklaracjach składanych do urzędu skarbowego.

Konstrukcja podatku VAT niejako zmusza podatników do niezwłocznego odliczania podatku naliczonego – podatek należny można pomniejszyć co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy. Oznacza to, że istnienie prawa do odliczenia podatku VAT jest ustalane w momencie poniesienia wydatku. Możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku nie jest zatem uzależniona od dokonania czynności opodatkowanej w okresie, za który przysługuje prawo do odliczenia.

Taka praktyka spotykana jest często chociażby w branży budowlanej, gdzie pojedyncze projekty trwają zazwyczaj kilka lat, w trakcie których podatnicy dokonują nabyć na wysokie kwoty i odliczają podatek naliczony. Same czynności opodatkowane (które były celem inwestycji) pojawiają się dopiero po zakończeniu budowy (czyli np. w momencie sprzedaży mieszkań).

Jednocześnie nie znajdzie tutaj zastosowania przepis art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym, korekty odliczenia dokonuje się w sytuacji, gdy towary i usługi nabyte do wytworzenia środka trwałego zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Jak już wskazano, efekty poniesionych nakładów nie zostaną wykorzystane w przyszłości – nie jest to możliwe. A zatem nie ma mowy ani o zbyciu nabytych usług, ani o ich zmianie przeznaczenia. Sama inwestycja została zaniechana i nie będzie kontynuowana.

W chwili odliczania VAT z tytułu nabywanych usług, Spółka miała do tego pełne prawo. Prawo to zostaje również zachowane po zaniechaniu inwestycji, gdyż z przyczyn niezależnych od Spółki podjęto decyzję o rezygnacji z projektu. W orzecznictwie przyjęto pogląd, że jeżeli zaniechanie nastąpiło w wyniku zdarzeń:

·zależnych od podatnika – podatek naliczony należy skorygować,

·niezależnych od podatnika – podatnik zachowuje prawo do odliczenia VAT.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych:

–sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.876.2020.2.WL z 5 lutego 2021 r.;

–sygn. 0111-KDIB3-1.4012.745.2022.4.IK z 10 stycznia 2023 r.;

–sygn. 0112-KDIL1-2.4012.119.2023.1.DS z 8 maja 2023 r.,

oraz w wyrokach TSUE:

–wyrok z 17 października 2018 r., sygn. akt C-249/17;

–wyrok z 12 listopada 2020 r., sygn. akt C-734/19.

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji kluczowe znaczenie dla zachowania prawa do odliczenia VAT jest istnienie zdarzeń od niego niezależnych. W opinii Spółki, zarówno pandemia, jak i rosyjska inwazja na Ukrainę (a w konsekwencji sankcje nałożone na import surowców z Rosji i Białorusi) są zdarzeniami, na które Spółka całkowicie nie miała wpływu, a jednocześnie są to zdarzenia na tyle losowe, że przewidzenie ich jest trudne. Jednocześnie pogorszenie sytuacji gospodarczej, inflacja oraz zła koniunktura sprawiają, że w obecnej sytuacji kontynuacja inwestycji jest zbyt ryzykowna. Spółka aktualnie skupia się na przetrwaniu, dlatego też podjęto decyzję o zaniechaniu inwestycji i całkowitym odstąpieniu od realizacji projektu.

Mając na uwadze przytoczoną argumentację oraz orzecznictwo, zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia VAT z tytułu poniesionych nakładów zostaje zachowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy:

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy mówi, że:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje nabycia towarów i usług, które zmierzają do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy podkreślić również, że Trybunał Sprawiedliwości UE wielokrotnie stwierdzał, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega podatkowi VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest m.in. wyrok TSUE w sprawie C-268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen, z którego to wynika, że regulacja dotycząca odliczenia ma za cel całkowicie odciążyć podmiot podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT od podatku od wartości dodanej, który jest winien zapłacić w związku ze swoją działalnością gospodarczą. Wspólny system wartości dodanej zapewnia, że obciążenie podatkiem VAT jest całkowicie neutralne wobec każdego przedsiębiorstwa, niezależnie od celów i wyników przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że takie przedsiębiorstwo samo w sobie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy.

Przepisy zawarte w art. 91 ustawy – co do zasady – dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

W świetle art. 91 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 91 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy:

Według art. 91 ust. 4 ustawy:

Na mocy art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy:

Z przywołanych wyżej przepisów art. 86 i art. 91 ustawy wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji mebli tapicerowanych, łóżek oraz materaców. W 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął realizację inwestycji pn. „(…)”.

Wnioskodawca do końca 2022 r. w prowadzonej działalności gospodarczej nie dokonywał dostaw towarów ani świadczenia usług zwolnionych z opodatkowania, a ww. inwestycja miała służyć realizacji czynności opodatkowanych. Celem projektu była rozbudowa istniejącego już zakładu. Dotychczas Wnioskodawca na ww. projekt poniósł nakłady w łącznej wysokości: netto (…) zł, VAT (…) zł (brutto (…) zł), które zostały udokumentowane fakturami.

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę są kosztami głównie administracyjnymi, projektowymi, kosztami badań geologicznych itp. Z uwagi na pogarszającą się sytuację globalną, 30 grudnia 2022 r. wspólnicy Spółki podjęli decyzję o zaniechaniu inwestycji i ujęciu w kosztach uzyskania przychodów dotychczasowych nakładów poniesionych na jej realizację. Z uwagi na zaniechanie inwestycji efekt poniesionych nakładów nie będzie możliwy do wykorzystania w przyszłości.

Decyzja o odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania podyktowana była wydarzeniami całkowicie niezależnymi od Wnioskodawcy, tj.: pogarszającą się sytuacją na rynku meblarskim, wojną na Ukrainie, skutkami pandemii COVID-19, rosnącą inflacją oraz wzrostem cen energii i mediów. W efekcie Wnioskodawca aktualnie skupia się na przetrwaniu. Wydarzenia te nie były możliwe do przewidzenia w momencie rozpoczęcia realizacji projektu (w 2019 r.). Jednocześnie są to czynniki, które przekładają się na sytuację Wnioskodawcy: w 2022 r. zaobserwowany został spadek przychodów pomimo znaczącego wzrostu cen produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Odzwierciedlenie niepewnej sytuacji Wnioskodawcy znajduje się także w jego wynikach finansowych: w 2021 r. (w stosunku do 2020 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 11%, w 2022 r. (w stosunku do 2021 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 25%.

Z kolei porównując bezpośrednio zysk netto pomiędzy 2022 r. a 2020 r., w 2022 r. Wnioskodawca odnotował spadek aż o ok. 33%.

Dodatkowo jako branża Wnioskodawca wciąż mierzy się ze skutkami pandemii COVID-19. Zerwane łańcuchy dostaw, zamykane fabryki w Chinach, brak surowców, komponentów, a finalnie również zastój na rynku wpływają na wzrost cen gotowych produktów.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz był nim w całym okresie, którego dotyczy wniosek (tj. lata 2019-2022). Jednocześnie w latach 2019-2022 Wnioskodawca prowadził wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku zaniechania inwestycji zachowuje On prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na realizację projektu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Stwierdzenie, czy konieczność korekty rzeczywiście zachodzi wymaga zbadania okoliczności, na skutek których podatnik zaniechał inwestycji lub wykonywania czynności opodatkowanych. Taki wniosek można wyciągnąć z orzeczeń ETS wydanych na kanwie przepisu art. 20(1)(b) VI Dyrektywy, a mianowicie w sprawie C-37/95 Państwo Belgijskie a Ghent Coal Terminal NV oraz C-110/94 między Intercommunale voor zeewaterontziliting (INZO) a Państwem Belgijskim. W obu przypadkach chodziło o sytuacje, w których podatnik zaniechał inwestycji z przyczyn „pozostających poza jego kontrolą”, na skutek decyzji innego organu nakazującego zmianę miejsca prowadzenia działalności i zamiany działki, na której rozpoczęto inwestycję (C-37/95) i sytuacji, w której „decyzja o zaniechaniu inwestycji wynikała z przeprowadzonego studium jej opłacalności, które nie potwierdziło możliwości generowania zysku z danej działalności” (C-110/94).

Zatem podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego na towary i usługi nabyte w związku z realizowaną inwestycją, która miała służyć działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, a nabyte prawo do odliczenia pozostaje w mocy, nawet jeśli w wyniku niezależnych od niego okoliczności podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów lub usług do transakcji podlegających opodatkowaniu. Zawsze jednak należy brać pod uwagę okoliczności towarzyszące temu zachowaniu, a w szczególności, czy były one konsekwencją zdarzeń od podatnika niezależnych, czy też – podejmowanych świadomie decyzji gospodarczych.

Tym samym w sytuacji, kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że ponosząc wydatki w związku z realizowaną inwestycją mającą służyć – jak wynika z opisu sprawy – wyłącznie czynnościom opodatkowanym, Wnioskodawca miał prawo (o ile nie wystąpiły przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy) do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z poniesieniem tych wydatków.

Jednocześnie przedstawiony we wniosku opis sprawy wskazuje, że przyczyny podjęcia decyzji o zaniechaniu inwestycji wynikają z okoliczności niezależnych od Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał bowiem, że decyzja o odstąpieniu od dalszego prowadzenia inwestycji podyktowana była wydarzeniami całkowicie niezależnymi od Wnioskodawcy, tj.: pogarszającą się sytuacją na rynku meblarskim, wojną na Ukrainie, skutkami pandemii COVID-19, rosnącą inflacją oraz wzrostem cen energii i mediów. Jednocześnie są to czynniki, które przekładają się na sytuację Wnioskodawcy: w 2022 r. Wnioskodawca zaobserwował spadek przychodów pomimo znaczącego wzrostu cen oferowanych produktów. Odzwierciedlenie niepewnej sytuacji Wnioskodawcy znajduje się także w jego wynikach finansowych: w 2021 r. (w stosunku do 2020 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 11%, w 2022 r. (w stosunku do 2021 r.) spadek zysku netto wyniósł ok. 25%.

Należy mieć na uwadze, że gdy okoliczności danej sprawy sprowadzają się do zmiany zewnętrznej sytuacji czyniącej inwestycję niewykonalną, nie oznacza to, że wydatki poniesione na inwestycję nie zostały poniesione w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Wprawdzie w przedstawionej sytuacji to wspólnicy Spółki podjęli decyzję o zaniechaniu przedmiotowej inwestycji, jednak spowodowane zostało to warunkami niezależnymi od Wnioskodawcy.

Dla oceny związku wydatku ze sprzedażą opodatkowaną należy brać pod uwagę przede wszystkim cel wydatku w dacie jego poniesienia. W przedmiotowej sprawie cel ten był taki sam w dacie poniesienia przedmiotowych wydatków oraz w dacie zaniechania inwestycji. Rezygnacja przez Wnioskodawcę z inwestycji nie spowodowała, że uległ zmianie cel wydatków poniesionych w związku z realizowaną inwestycją, w okresie, w którym Wnioskodawca rozpoczął jej realizację (w 2019 r.). Jak wynika z wniosku, podjęta przez wspólników decyzja o zaniechaniu inwestycji jest wynikiem pogarszającej się sytuacji globalnej, pogarszającej się sytuacji na rynku meblarskim, wojną na Ukrainie, inflacją oraz skutków pandemii COVID-19, w efekcie których, z uwagi na spadek przychodów, wyników finansowych oraz bezpośredniego zysku netto, Wnioskodawca aktualnie skupia się na przetrwaniu.

Powyższe powinno być traktowane jako okoliczność, która ma charakter zewnętrzny niezależny od woli Wnioskodawcy, a tym samym rezygnacja z realizacji inwestycji pn. „(…)” spowodowana jest okolicznościami, za które Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności. W świetle powyższego, w tak przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.

Podsumowując, w przypadku zaniechania inwestycji Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).