Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.158.2023.4.RST

Nieposiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, uznania Oddziału za odrębnego podatnika, opodatkowania świadczeń pomiędzy Oddziałem a Spółką oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej uznania Oddziału za odrębnego podatnika, opodatkowania świadczeń pomiędzy Oddziałem a Spółką oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego i nieprawidłowe w części dotyczącej nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, uznania Oddziału za odrębnego podatnika, opodatkowania świadczeń pomiędzy Oddziałem a Spółką oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lipca 2023 r. (wpływ 3 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest spółką prawa czeskiego z siedzibą działalności gospodarczej w Czechach (dalej: Spółka/Wnioskodawca). Spółka jest czeskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Czechach, zgodnie z przepisami czeskiego prawa podatkowego. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Czechach.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność hurtowa polegająca na zakupie i sprzedaży towarów (przede wszystkim części dla motoryzacji i AGD). Dokonuje ona transakcji handlowych zarówno z podmiotami z krajów trzecich, jak i z terytorium Unii Europejskiej (UE).

Spółka głównie importuje towary z Azji do UE (w większości przypadków towary są importowane do Czech, przechowywane w magazynie Wnioskodawcy przez jakiś czas, a następnie dostarczane do jego klientów znajdujących się w całej UE), ale również eksportuje towary z UE do Azji. Spółka posiada również oddział w Niemczech (dalej: oddział DE) z dwoma lokalnymi pracownikami (działalność oddziału jest taka sama, jaką Spółka planuje zastosować w przypadku oddziału w Polsce).

Spółka ma biuro w (...) z 15 pracownikami, a oddział DE ma biuro (...), oba biura są wynajmowane. Spółka nie jest właścicielem żadnej nieruchomości. Spółka posiada umowę z dwoma dostawcami usług magazynowych zlokalizowanymi w Czechach, cały personel pracujący w magazynach jest pracownikami dostawcy usług magazynowych, który zapewnia Spółce wszystkie inne usługi związane z magazynem.

Spółka planuje prowadzić na terytorium Polski również działalność hurtową, która polegać ma przede wszystkim na imporcie/eksporcie towarów do/z Polski, przechowywaniu towarów w magazynie znajdującym się w Polsce i być może również na transakcjach wewnątrzwspólnotowych (wewnątrzwspólnotowych dostawach i wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów rozliczanych na terytorium Polski). Spółka może również dokonywać zakupów i sprzedaży towarów na terytorium Polski. Działalność prowadzona przez Spółkę w Polsce ma mieć charakter pomocniczy, wtórny wobec działalności podstawowej prowadzonej w Czechach.

W tym celu, Spółka planuje zawrzeć z podmiotem trzecim (dalej: Wykonawca) umowę na świadczenie usług logistycznych i magazynowych. Przedmiotem tej umowy ma być przeładunek, magazynowanie i transport towarów na podstawie zamówień złożonych Wykonawcy przez Spółkę jako Zamawiającego. Czynności te mają być wykonywane w magazynie oraz na placu składowym należącym do Wykonawcy zlokalizowanym w (...), (...), (...), (...) (dalej: Magazyn). Wykonawca zgodnie z umową zobowiązany będzie do:

(i)przechowywania w Magazynie towarów powierzonych przez Wnioskodawcę,

(ii)sprawowania pieczy nad powierzonym mu towarem w czasie jego przyjęcia do Magazynu do czasu wydania go osobie upoważnionej do odbioru,

(iii)niezwłoczne powiadamianie Wnioskodawcy o istotnych zdarzeniach dotyczących statusu towarów przyjętych do Magazynu,

(iv)wysłania potwierdzenia przyjęcia towaru do magazynu, wystawiając potwierdzenie przyjęcia towaru,

(v)prowadzenia ewidencji przechowywanych towarów oraz bieżącego rejestru wszystkich operacji w Magazynie.

Zgodnie z umową Spółka jako Zamawiający zobowiązany będzie do dokonania ogłoszenia o zamierzonej dostawie, odbiorze, wydaniu lub wysyłce towaru w systemie teleinformatycznym Wykonawcy na co najmniej 1 dzień roboczy przed nadejściem, odbiorem, wydaniem lub wysyłką towaru. Jeżeli w danym momencie Wykonawca nie będzie mógł przyjąć towaru w Magazynie lub nie przyjmie towaru wskazanego w zamówieniu, poinformuje o tym Zamawiającego niezwłocznie po otrzymaniu zamówienia w systemie powiadomień, o którym mowa powyżej, jednak nie później niż w ciągu 2 dni roboczych od dnia otrzymania zamówienia.

Ponadto zgodnie z umową Spółka jako Zamawiający zobowiązany będzie do:

(i) prawidłowego ustalenia zamówienia w systemie zgłoszeniowym, niezbędnego do przyjęcia towaru do Magazynu przed jego składowaniem, wraz z przekazaniem w formie elektronicznej pełnej informacji o towarze przeznaczonym do składowania, określającej co najmniej rodzaj towaru, jego ilość, rodzaj opakowania oraz czas składowania,

(ii) odbioru towaru z Magazynu po wystawieniu kontrahentowi dokumentu odbioru lub niezwłocznie po otrzymaniu od kontrahenta wezwania do odbioru towaru,

(iii) dostarczenia Wykonawcy wyłącznie towarów wskazanych w zamówieniu wprowadzonym do systemu zgłoszeń, zgodnie z przesłaną informacją o towarze, zaakceptowaną przez Wykonawcę. Za usługi magazynowe, w szczególności za przeładunki, transport, usługi przeładunkowe i składowanie towarów Wykonawca będzie wystawiać na rzecz Spółki faktury VAT.

W umowie Wykonawca oświadcza również, że posiada ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zakresie działalności obejmującej m.in. usługę magazynowania i przechowywania.

Spółka wskazała ponadto, iż w Magazynie Wykonawcy nie będzie pracował żaden jego pracownik, ani też Spółka nie planuje zatrudnić żadnego pracownika do Magazynu w Polsce. Obsługa Magazynu i logistyki (kierowcy ciężarówek) będzie realizowana przez pracowników firmy magazynowej i logistycznej. Pracownicy Spółki będą jedynie wydawać polecenia Wykonawcy co do sposobu realizacji poszczególnych zamówień i przekazywać dokumenty związane z poszczególnymi dostawami. Jednakże Spółka nie będzie uprawniona do kontrolowania pracowników Wykonawcy, który będzie świadczyć na jej rzecz te usługi. To usługodawca będzie zobowiązany do zapewnienia odpowiednich zasobów osobowych oraz zasobów technicznych niezbędnych do realizacji usług magazynowych i logistycznych na rzecz Spółki, bez angażowania zasobów Spółki. Spółka również nie będzie kontrolować jaka część zasobów osobowych/technicznych/rzeczowych ma być wykorzystana do świadczenia na jej rzecz usług - ta decyzja będzie należeć wyłącznie do usługodawcy. Pracownicy usługodawcy nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania w imieniu i na rzecz Spółki umów handlowych.

Magazyn Wykonawcy nie będzie wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę, jego towary zajmą tylko niewielką powierzchnię Magazynu. Dostawca usług magazynowych ma również innych klientów, którzy przechowują swoje towary w Magazynie.

Spółka nie będzie miała również jakiegokolwiek tytułu prawnego do dysponowania nieruchomościami w Polsce dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka wyłącznie poprzez nabywanie usług magazynowych i logistycznych przez usługodawców z terytorium Polski, zapewni sobie możliwość przechowywania swoich wyrobów na terytorium Polski w miejscu i w warunkach umożliwiających ich dostawę na terenie i poza terytorium kraju.

Spółka nie jest obecnie zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce, jednakże z uwagi na planowane transakcje gospodarcze, które będą wymagały rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski będzie zobowiązana do dokonania tej rejestracji. Spółka nie należy również do żadnej grupy VAT na terytorium Czech i w innych krajach, w których dokonała rejestracji dla VAT - VAT rozlicza indywidualnie.

Obecnie Spółka planuje również utworzyć oddział z siedzibą na terytorium Polski (dalej jako Oddział) zgodnie z regulacją art. 14 ust. 1 ustawy dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz. U. 2022 r., poz. 470 ze zm., dalej: ustawa o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych). Spółka uzyska wpis Oddziału do Krajowego Rejestru Sądowego. W tym celu Spółka spełni wymogi (obowiązki) określone w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz wynikające z ustawy o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami (art. 19 pkt 2 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - tj. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 ze zm., dalej: u.o.r.) dla Oddziału prowadzona będzie oddzielna rachunkowość w języku polskim. Odział będzie posiadał osobę upoważnioną do reprezentowania Spółka w Polsce - będzie to dyrektor zarządzający Spółki oraz kierownik oddziału, który będzie nadzorował Oddział w Polsce.

Oddział w Polsce będzie wynajmował na swoją siedzibę biuro najprawdopodobniej w (...) i zatrudniał pracowników na podstawie umowy o pracę. Zadaniem Oddziału w Polsce miałoby być wsparcie sprzedaży Spółki w Polsce. Do obowiązków pracowników Oddziału w Polsce będzie należeć:

1.Komunikacja z obecnymi i potencjalnymi dostawcami/klientami Wnioskodawcy,

2.Rozwój nowych dostawców/klientów w Polsce (badanie rynku, itp.),

3.Tworzenie ofert cenowych,

4.Spotkania z partnerami biznesowymi,

5.Prezentowanie Spółki oraz jego produktów wśród potencjalnych klientów,

6.Negocjacje z klientami/dostawcami (lecz ostateczna decyzja co do podjęcia współpracy i określenia jej warunków będzie należeć do Spółki),

7.Wsparcie w bieżących dostawach towarów w przypadku zaistnienia jakichkolwiek roszczeń ze strony klientów/dostawców.

Obowiązki te stale miałyby być wykonywane na rzecz Spółki.

Jednocześnie wskazują Państwo, iż wszelkie decyzje zarządcze i biznesowe związane z działalnością gospodarczą Spółki w Polsce będą podejmowane wyłącznie z terytorium Czech. Dostawa towarów będzie również wyłącznie realizowana przez Spółkę. Oddział nie będzie uczestniczył w dostawach towarów, ani osiągał z tego tytułu jakichkolwiek przychodów na terytorium Polski. Oddział będzie jedynie pobierał opłatę za świadczone usługi na rzecz Spółki obliczoną w oparciu o metodę „koszt plus” (skalkulowaną w oparciu o ponoszone koszty związane z funkcjonowaniem oddziału w Polsce wraz z narzutem/marżą). Oddział PL będzie samodzielnie organizować wszystkie usługi, które są niezbędne do jego działalności w Polsce, ale wszystkie umowy będą podpisywane przez Dyrektora Zarządzającego Spółki. Tym samym, oddział w Polsce będzie stroną umowy, ale umowa będzie podpisana przez Dyrektora Zarządzającego Spółki. Usługodawca będzie wystawiał faktury za swoje usługi Oddziałowi, a oddział będzie co miesiąc występował o zwrot podatku VAT naliczonego, ponieważ nie będzie miał podatku VAT należnego. Oddział na potrzeby swojej działalności będzie ponosił m.in. wydatki na papier ksero, telefony komórkowe, łącze internetowe, bilety lotnicze, kolejowe, autobusowe na potrzeby podróży służbowych dla pracowników Oddziału. Następnie na koniec miesiąca Oddział wystawi fakturę/notę księgową dla Spółki, która będzie zawierała wszystkie koszty, które zostały poniesione przez Oddział oraz jego marżę. Przykładowo, jeżeli wszystkie koszty oddziału PL za 4/2023 r. wyniosłyby 15.000 EUR, to Oddział przy np. marży 8% za swoje usługi na rzecz Spółki naliczy 16.200 EUR (dochód do opodatkowania Oddziału w Polsce za 4/2023 r. wyniesie zatem 1.200 EUR).

Oddział w Polsce nie będzie również organizował sprzedaży towarów z Magazynu w Polsce, ani też organizował zakupów towarów do tego Magazynu. Jak wskazano powyżej, sprzedaż/zakup towarów i organizacja całej logistyki z tym związanej będzie organizowana przez pracowników Wnioskodawcy znajdujących się w Czechach. Wszystkie umowy związane z zakupem/sprzedażą towarów będą zawierane wyłącznie pomiędzy Spółką i jej partnerami handlowymi. Oznacza to, iż tylko Spółka będzie odpowiedzialna za zakup/sprzedaż towarów i ponosiła będzie wszelkie ryzyko związane z tymi transakcjami. Oddział w Polsce nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności i ryzyka w tym zakresie. Oddział, ani jego pracownicy nie będą również upoważnieni do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki.

Na tle tak przedstawionego stanu przyszłego, Spółka powzięła wątpliwości, czy:

1.korzystanie z magazynu w Polsce do obsługi działalności hurtowej z Polski oraz

2.utworzenie oddziału w Polsce w celu wsparcia sprzedaży Spółki na terytorium Polski,

gdy całość decyzji zarządczych i biznesowych będzie podejmowana przez Spółkę z terytorium Czech spowoduje powstanie zakładu na terytorium Polski, który będzie skutkował koniecznością opodatkowania w Polsce podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów osiąganych z działalności hurtowej prowadzonej na terytorium Polski.

Tak samo, Spółka powzięła wątpliwości, czy wynajmowanie magazynu od niepowiązanego ze Spółką podmiotu zewnętrznego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i personelem spowoduje powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, czy utworzony oddział w Polsce będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT a świadczone przez niego usługi na rzecz Spółki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a także czy będzie podlegać odliczeniu podatek naliczony VAT od zakupów towarów i usług w Polsce dla potrzeb funkcjonowania Oddziału w sytuacji gdy faktury VAT będą wystawione na rzecz Oddziału z polskim NIP, który będzie prawdopodobnie również NIP-em Spółki.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.w jaki sposób jest realizowana/zorganizowana działalność gospodarcza Państwa Spółki w kraju siedziby działalności gospodarczej (należało ogólnie bez wskazywania szczegółów lecz w sposób niebudzący wątpliwości wskazać jak Państwa Spółka prowadzi działalność w Czechach np. czy działalność w kraju siedziby ogranicza się tylko do posiadania biura, czy w kraju siedziby Państwa Spółka korzysta z jakichś magazynów, w sposób ogólny jakie zasoby osobowe i techniczne posiada w kraju siedziby itp.);

Główną działalnością Spółki jest sprzedaż hurtowa towarów. Innymi słowy, Wnioskodawca kupuje towary w celu ich późniejszej sprzedaży. Głównie importuje towary z Azji do UE - w większości przypadków towary są importowane do Czech, przechowywane w czeskim magazynie przez pewien okres czasu (Spółka ma umowę na usługi logistyczne i magazynowe zawartą z czeskim kontrahentem, która jest podobna do tej, którą zamierza zawrzeć z polskim kontrahentem - wszyscy pracownicy pracujący w magazynach są pracownikami kontrahenta czeskiego, który zapewnia Wnioskodawcy wszystkie usługi związane z magazynem), a następnie Wnioskodawca dostarcza towary do swoich klientów zlokalizowanych w całej UE. Wnioskodawca eksportuje również towary zakupione od dostawców zlokalizowanych w UE do Azji.

Spółka ma biuro w (...) zatrudniające 14 pracowników. Biuro jest wynajmowane, Wnioskodawca nie posiada żadnych nieruchomości. Wnioskodawca nie produkuje żadnych towarów, aktywa Wnioskodawcy składają się z komputerów, telefonów komórkowych i innego sprzętu niezbędnego do zwykłej pracy biurowej, takiego jak kopiarki, biurka/krzesła itp.

2.czy Wykonawca będzie realizował na rzecz Państwa Spółki jedną kompleksową usługę logistyczno-magazynową czy też świadczy szereg odrębnych usług w zakresie przeładunku, magazynowania i transportu;

Spółce trudno samodzielnie jest ocenić i wskazać, czy Wykonawca będzie świadczył na jej rzecz jedną kompleksową usługę logistyczno-magazynową, z uwagi na trudność określenia kiedy mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą na gruncie polskiej ustawy VAT i przy braku jednolitego stanowiska wypracowanego w tym zakresie wśród organów podatkowych. Jednakże, zawierając jedną umowę o świadczenie usług magazynowych i logistycznych, wskazane w pkt III powyżej wszystkie usługi będą dostarczane przez Wykonawcę. Brak zawarcia umowy z Wykonawcą na świadczenie usług magazynowych i logistycznych oznacza, iż usługi wskazane w ofercie pewnie nie byłyby też świadczone ze strony Wykonawcy.

Zdaniem Spółki rozładunek paletowy, załadunek paletowy, składowanie palet, składowanie na paletach które są niezbędne do magazynowania towarów, składają się na jedną kompleksową usługę logistyczno-magazynową. Natomiast takie usługi jak np. odprawa celna, wystawienie deklaracji skróconej można w ocenie Spółki uznać za odrębne usługi, bo może je zlecić innym podmiotom logistycznym, a usługi te nie są bezpośrednio związane z magazynowaniem towarów, które najwyraźniej jest główną usługą, której Spółka potrzebuje.

3.jak długo w przybliżeniu / około planujecie Państwo współpracować z Wykonawcą w zakresie nabywania usług logistycznych i magazynowych;

Umowa z polskim kontrahentem (Wykonawcą usług logistycznych i magazynowych) została zawarta na czas nieokreślony. Spółka będzie musiała korzystać z usług kontrahenta polskiego tak długo, jak długo klienci Spółki, nabywający od niego towary, będą wymagać od Spółki przechowywania towarów w Polsce. Nie jest planowana współpraca z kontrahentem polskim na czas określony.

4.czy w ramach nabywanych od Wykonawcy usług magazynowych przestrzeń, w której towary Państwa Spółki będą przechowywane, będzie określona, znana Państwu i przydzielona wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb Państwa Spółki przez okres obowiązywania umowy;

W ramach nabywanych od Wykonawcy usług magazynowych przestrzeń, w której towary Spółki będą przechowywane nie będzie określona, ani znana Spółce i przydzielona wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb Spółki przez okres obowiązywania umowy.

5.czy w ramach nabywanej od Wykonawcy usługi magazynowej Państwa Spółka będzie decydować o rozmieszczeniu towarów w przydzielonej jej określonej przestrzeni;

Spółka w ramach nabywanej od Wykonawcy usługi magazynowej nie będzie decydować o rozmieszczeniu towarów w przydzielonej jej określonej przestrzeni. Jak wskazano w pkt 4 powyżej przestrzeń, w której towary Spółki będą przechowywane nie będzie określona.

6.czy Państwa Spółka będzie posiadać nieograniczony (swobodny) wstęp na teren magazynu/magazynów/placów składowych Wykonawcy;

Spółka nie będzie miała nieograniczonego (swobodnego) wstępu do magazynu / magazynów / placów składowych Wykonawcy.

7.czy personel lub przedstawiciele Państwa Spółki/polskiego Oddziału Państwa Spółki będą dysponowali na terenie magazynu/magazynów/placów składowych biurem/biurkiem/komputerem/wyodrębnionym miejscem w celu realizacji zadań;

Personel lub przedstawiciele Spółki / Oddziału w Polsce nie będą mieli biura / biurka / komputera / wyodrębnionego obszaru na terenie magazynu / magazynów / placów składowych do wykonywania swoich zadań.

8.czy korzystanie z „placów składowych” odbywa się na podstawie zawartych umów, jeśli tak, to co z nich wynika;

Korzystanie z „placów składowych” nie odbywa się na podstawie zawartych umów, Spółka będzie musiała każdorazowo potwierdzić ich dostępność.

9.kto nadzoruje ruch towarów wprowadzanych i wyprowadzanych z „placów składowych”, w tym należy wskazać, czy Państwa Spółka posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi/technicznymi/rzeczowymi podmiotów, które udostępniają Państwu place składowe na których są magazynowane Towary, w tym należało wskazać/opisać na czym ta kontrola polega i w jaki sposób jest realizowana;

Spółka nie będzie miała bezpośredniej kontroli nad personelem/zasobami technicznymi/majątkowymi podmiotów, które udostępniają jej place składowe, na których przechowywane są towary. Spółka będzie jedynie instruować personel Wykonawcy, jakie towary, w jakiej ilości i kiedy powinny zostać wysłane z magazynu/dostarczone do magazynu.

10.kto ma wstęp na ww. „place składowe”, tj. Państwa pracownicy, wyznaczone przez Państwa osoby / inne podmioty;

Żaden pracownik Spółki ani polskiego Oddziału nie będzie miał dostępu do placów składowych. Pracownicy ci mogą od czasu do czasu odwiedzać place magazynowe, ale tylko po uzgodnieniu wizyty przez Wykonawcę, a podczas wizyty pracownika Spółki czy pracownika Oddziału w Polsce zawsze będzie towarzyszył pracownik Wykonawcy.

11.czy Państwa Spółka posiada nieograniczony (swobodny) wstęp na teren „placów składowych”, prawo decydowania o rozmieszczeniu Państwa towarów na określonej powierzchni;

Spółka nie posiada nieograniczonego (swobodnego) wstępu na teren „placów składowych”, ani prawa decydowania o rozmieszczeniu towarów Spółki na określonej powierzchni.

12.czy „place składowe” funkcjonują jak składy celne;

Wykonawca poinformował Spółkę, że place składowe mogą funkcjonować jako skład celny, ale Spółka nie podjęła jeszcze decyzji, czy faktycznie będzie wykorzystywać place składowe jako skład celny.

13.czy Państwa Spółka w związku z działalnością hurtową prowadzoną w Polsce będzie posiadać na terytorium kraju jakiś personel, w tym przedstawicieli / handlowców (osoby pozyskujące nowych klientów) lub inne osoby działające na podstawie udzielonego przez Państwa pełnomocnictwa uprawnione do podpisywania umów w imieniu Państwa Spółki;

W związku z działalnością hurtową prowadzoną w Polsce, Spółka będzie posiadać na terytorium kraju pracownika - sprzedawcę, który będzie komunikował się z partnerami biznesowymi Spółki (w tym potencjalnymi nowymi partnerami biznesowymi), ale ten pracownik nie będzie upoważniony do podpisania umowy w imieniu Spółki ani polskiego Oddziału. Wszystkie umowy będą podpisywane przez Dyrektora Zarządzającego Spółki w Czechach.

14.czy w związku z działalnością hurtową prowadzoną w Polsce będą posiadać Państwo na terytorium Polski lub udostępniać jakiemuś podmiotowi na terytorium Polski jakiekolwiek zasoby techniczne (urządzenia/sprzęt) jeśli tak należało wskazać jakiemu podmiotowi i jakie;

W związku z działalnością hurtową prowadzoną w Polsce Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski lub udostępniać jakiemukolwiek podmiotowi na terytorium Polski jakiekolwiek zasoby techniczne (urządzenia/sprzęt).

15.czy poza usługami nabywanymi od Wykonawcy Państwa Spółka będzie nabywać na terytorium Polski jakieś usługi bądź towary, jeśli tak należało wskazać jakiego rodzaju usługi bądź towary będą nabywane, w tym w jakim celu;

Poza usługami nabywanymi od Wykonawcy, w sytuacji gdy Klienci Spółki znajdujący się w Polsce będą reklamować wadliwe towary, które im Spółka sprzeda, to prawdopodobne, Spółka będzie zobowiązana zorganizować sortowanie towarów, które przechowuje w polskim magazynie lub towarów, które klient Spółki ma już w swoim zakładzie produkcyjnym i w tym celu prawdopodobnie będzie musiał zawrzeć umowę z innym usługodawcą - tj. firmą sortującą.

Jest również bardzo prawdopodobne, że Spółka będzie nabywać towary od dostawców /producentów zlokalizowanych w Polsce, a następnie eksportować je i sprzedawać swoim klientom w Azji. Jeśli chodzi o rodzaj towarów, prawdopodobnie będą to części do samochodów (plastikowe elementy chromowane do wnętrz m.in. przyciski, części gięte, części do motorów i baterii) oraz części do urządzeń gospodarstwa domowego (termostaty, filtry, zawory).

16.czy pracownicy Oddziału będą zajmować się wsparciem sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę w Polsce także w stosunku do towarów znajdujących się w Magazynach zlokalizowanych w Polsce, tj. czy towary Spółki które będą w ww. magazynach składowane i z nich sprzedawane będą pozyskiwane/sprzedawane dzięki negocjacjom prowadzonymi przez ww. pracowników Oddziału;

Klienci Spółki będą zamawiać towary na podstawie ofert cenowych sporządzonych przez pracowników polskiego Oddziału. Te oferty cenowe i wszystkie warunki handlowe muszą być ostatecznie zatwierdzone przez Dyrektora Zarządzającego Spółki. Jednakże negocjacje z klientami / dostawcami Spółki zlokalizowanymi w Polsce dotyczące ceny jednostkowej (i innych warunków biznesowych) będą prowadzone głównie przez pracowników polskiego Oddziału.

17.czy Państwa Spółka będzie wykonywać poprzez Oddział w Polsce (rozpoznawać w zakresie podatku od towarów i usług) czynności opodatkowane na terytorium Polski o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania jeśli tak to jakie i na rzecz jakich podmiotów będą dokonywane te świadczenia, należało konkretnie wskazać;

W ocenie Spółki, poprzez Oddział w Polsce nie będzie rozpoznawać w zakresie podatku od towarów i usług czynności opodatkowanych na terytorium Polski, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Spółka uważa również, że usługi, które polski Oddział będzie świadczył na jej rzecz nie będą podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (Spółka przedstawiła swoje stanowisko w tym zakresie odnoszące się do pytania nr 5 przedstawionego we wniosku interpretacyjnego). Natomiast w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku interpretacyjnym, Spółka wskazała, iż z uwagi na planowane transakcje gospodarcze, które będą wymagały rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny w Polsce. Wówczas Spółka będzie wykonywała czynności opodatkowane na terytorium Polski, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

18.czy podatek związany z nabyciem towarów i usług (zakupów realizowanych przez Oddział w Polsce) mógłby zostać odliczony gdyby miejscem świadczenia i opodatkowania usług byłaby Polska, tj. czy świadczenie usług na rzecz Państwa Spółki gdyby miejscem opodatkowania byłaby Polska stanowiłoby czynności opodatkowane uprawniające do odliczenia podatku naliczonego;

Usługi i towary nabywane przez polski Oddział będą nabywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej samego polskiego Oddziału - świadczenia usług przedstawicielstwa handlowego dla Spółki w Polsce. Co miesiąc polski Oddział będzie wystawiał notę księgową/fakturę (w zależności od rozstrzygnięcia w interpretacji, czy usługi świadczone przez Oddział w Polsce świadczone na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu VAT - vide. pytanie nr 5 we wniosku interpretacyjnym) na czeski numer VAT Spółki za swoje usługi świadczone w danym miesiącu. Tym samym, zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym do pytania nr 6 we wniosku interpretacyjnym (gdzie Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości tego stanowiska) wskazano, iż w związku z faktem, iż Oddział nie będzie stanowił odrębnego podatnika podatku VAT od Spółki, a na fakturach VAT od usługodawców/dostawców towarów będzie jak zakładamy wskazana nazwa Spółki (jako przedsiębiorcy zagranicznego) wraz z dodaniem dopisku „oddział w Polsce”, to tym samym Spółka uważa, iż w ramach składanej jednej deklaracji VAT wraz ze Spółką od zakupionych przez Oddział usług i towarów będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od tych zakupów. Z przedstawionego stanu przyszłego wynika, iż z uwagi na planowane transakcje gospodarcze realizowane z i na terytorium Polski przez Spółkę, zobligowana będzie on zarejestrować się jako podatnik VAT czynny w Polsce. Tym samym, skoro Spółka będzie świadczyć czynności opodatkowane podatkiem VAT na terytorium Polski, to tym samym od nabywanych przez Oddział towarów i usług podatek naliczony VAT będzie podlegał odliczeniu przez Spółkę w ramach składanej jednej deklaracji VAT. Nabywane przez Oddział usługi i towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Spółkę. Jednakże odpowiedź na to zapytanie organu interpretacyjnego jest uzależnione od przedstawienia jego stanowiska, czy ww. stanowisko Spółki jest prawidłowe. Dodatkowo Spółka wskazuje, iż na terytorium Czech wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

19.czy będą posiadać Państwo dokumenty z których będzie wynikać związek odliczonego podatku VAT z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju;

Spółka wyjaśnia, iż polski oddział nie będzie kupował żadnych towarów ani usług bezpośrednio związanych z towarami importowanymi / eksportowanymi / kupowanymi / sprzedawanymi przez Spółkę. Te usługi / towary będą nabywane przez Spółkę. Odpowiedź na to pytanie uzależnione jest też w ocenie Spółki od przedstawienia stanowiska organu interpretacyjnego w zakresie pytania nr 6 we wniosku interpretacyjnym. Spółka nie wie dokładnie o jakich dokumentach wspomina organ interpretacyjny w tym zapytaniu. Poza terytorium kraju Spółka wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT.

20.czy Państwa Spółka/Polski Oddział Państwa Spółki będzie prowadził/-a za pośrednictwem magazynu jakiekolwiek inne dodatkowe usługi dla Wnioskodawcy związane z magazynowaniem i wysyłką towarów Wnioskodawcy do klienta np. obsługi sprzedaży, serwisu posprzedażowego, przyjmowanie i rozpatrywanie reklamacji, wykonywanie ewentualnych napraw w magazynie, itp.

Oddział w Polsce może dodatkowo świadczyć na rzecz Spółki usługi wsparcia sprzedaży, serwisu posprzedażowego, przyjmowania i rozpatrywania reklamacji. Usługi te jednak będą świadczone niezależnie, poza magazynem Wykonawcy. Inne podmioty zewnętrzne niepowiązane ze Spółką mogą ewentualnie świadczyć na rzecz Spółki usługi sortowania (usługi kontroli jakości towarów), o którym mowa w pkt 15 powyżej. Sortowanie może być fizycznie wykonywane w magazynie, ale usługa sortowania będzie najprawdopodobniej świadczona przez podmiot inny niż Wykonawca.

Na pytanie dotyczące doprecyzowania pytania nr 3 poprzez wskazanie jakich konkretnie usług dotyczy wskazali Państwo, że dotyczy usług magazynowych i logistycznych zgodnie z posiadanym przez Spółkę projektem umowy o świadczenie usług logistycznych i magazynowych. Przedmiotem tej umowy ma być przeładunek, magazynowanie i transport towarów na podstawie zamówień złożonych Wykonawcy przez Spółkę jako Zamawiającego. Czynności te mają być wykonywane w magazynie oraz na placu składowym należącym do Wykonawcy zlokalizowanym w (...), (...), (...), (...) (dalej: Magazyn). Wykonawca zgodnie z umową zobowiązany będzie do

• (i) przechowywania w Magazynie towarów powierzonych przez Wnioskodawcę,

• (ii) sprawowania pieczy nad powierzonym mu towarem w czasie jego przyjęcia do Magazynu do czasu wydania go osobie upoważnionej do odbioru,
• (iii) niezwłoczne powiadamianie Wnioskodawcy o istotnych zdarzeniach dotyczących statusu towarów przyjętych do Magazynu,
• (iv) wysłania potwierdzenia przyjęcia towaru do magazynu, wystawiając potwierdzenie przyjęcia towaru,
• (v) prowadzenia ewidencji przechowywanych towarów oraz bieżącego rejestru wszystkich operacji w Magazynie.

W projekcie umowy o świadczenie usług logistycznych i magazynowych, usługi są opisane jedynie ww. sposób. Jednak oferta, którą Spółka oddzielnie otrzymała od Wykonawcy usług magazynowych zgodnie z § 6 umowy, obejmuje następujące usługi:

Natomiast na pytanie dotyczące wskazania czy okoliczność utworzenia Oddziału PL mamy traktować jako element zdarzenia przyszłego.

Wskazali Państwo, że na etapie wniosku o interpretację utworzenie oddziału w Polsce było elementem stanu przyszłego, natomiast obecnie oddział Spółki w Polsce został zarejestrowany w KRS w dniu 10 maja 2023 r.

Pytania (oznaczone we wniosku numerami 3-6)

1.Czy korzystanie z usług magazynowych i logistycznych zewnętrznego podmiotu, niepowiązanego ze Spółką do obsługi działalności hurtowej Spółki w Polsce, gdy Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z Magazynu usługodawcy spowoduje powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie art. 28b ust. 2 uVAT oraz w świetle art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1), a w konsekwencji, czy miejsce świadczenia usług nabywanych od usługodawców będzie znajdowało się na terytorium Polski?

2. Czy utworzony Oddział w Polsce będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT od Spółki, który również będzie dokonywał rejestracji dla VAT w Polsce?

3.Czy świadczone przez Oddział usługi na rzecz Spółki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

4.Czy będzie podlegać odliczeniu podatek naliczony VAT od zakupów towarów i usług w Polsce dla potrzeb funkcjonowania Oddziału w jednej deklaracji VAT składanej ze Spółką, w sytuacji gdy faktury VAT będą wystawione na rzecz Oddziału z polskim NIP, który będzie prawdopodobnie również NIP-em Spółki, przy założeniu gdy Oddział nie będzie odrębnym podatnikiem VAT od Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Państwa zdaniem korzystanie z usług magazynowych i logistycznych zewnętrznego podmiotu, niepowiązanego ze Spółką do obsługi działalności hurtowej Spółki w Polsce, gdy Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z magazynu/magazynów usługodawcy/ów nie będzie skutkować powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie art. 28b ust. 2 uVAT oraz w świetle art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1), a w konsekwencji, miejsce świadczenia usług nabywanych od usługodawców nie będzie znajdowało się na terytorium Polski.

2.Państwa zdaniem utworzony Oddział w Polsce nie będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT od Spółki, który również będzie dokonywał rejestracji dla VAT w Polsce.

3.Państwa zdaniem świadczone przez Oddział usługi na jego rzecz nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

4.Państwa zdaniem będzie podlegać odliczeniu podatek naliczony VAT od zakupów towarów i usług w Polsce dla potrzeb funkcjonowania Oddziału, w jednej deklaracji VAT składanej ze Spółką, w sytuacji gdy faktury VAT będą wystawione na rzecz Oddziału z polskim NIP, który będzie prawdopodobnie również NIP-em Spółki, przy założeniu gdy Oddział nie będzie odrębnym podatnikiem VAT od Spółki.

Ad 1

Zgodnie z ogólna zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 uVAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast jak wynika z art. 28b ust. 2 uVAT w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1), zwanego dalej „Rozporządzeniem”.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Rozporządzenia na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast jak wynika z art. 11 ust. 2 Rozporządzenia na użytek stosowania następujących artykułów „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a.art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b.począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c.do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d.art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Z kolei jak wynika z art. 11 ust. 3 Rozporządzenia fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 53 ust. 1 Rozporządzenia na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika uwzględnia się wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg -Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C- 260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi przez TSUE w pkt 18 orzeczenia w sprawie 168/84 (Gunter Berkholz), aby miejsce, w którym podatnik wykonuje działalność gospodarczą można było uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, muszą być łącznie spełnione następujące warunki: (i) miejsce to musi się charakteryzować pewną minimalną skalą działalności, oraz (ii) muszą być w nim stale obecne zasoby ludzkie oraz techniczne konieczne do wykonywania działalności.

Z kolei w wyroku w sprawie C-190/95 (ARO Lease BV) Trybunał stwierdził, że stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość prowadzenia działalności w sposób niezależny. Oznacza to, zdaniem TSUE, że takie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi mieć możliwość (i) sporządzania umów bądź (ii) podejmowania decyzji o charakterze zarządczym (por. pkt 16 wyroku). Analogiczne stanowisko Trybunał zajął w wyroku w sprawie C-390/96 (Lease Plan Luxembourg SA), w którym stwierdził, że: Jeżeli spółka leasingowa nie posiada w danym państwie członkowskim ani swojego personelu, ani struktury organizacyjnej charakteryzującej się wystarczającym poziomem trwałości, która umożliwiałaby zawieranie umów oraz podejmowanie decyzji na poziomie zarządu, w związku z czym usługi, o których mowa, mogłyby być świadczone w sposób niezależny, nie można mówić o stałej siedzibie spółki w tym państwie”.

Podobne wnioski wypływają z wyroku w sprawie C-73/06 (Planzer Luxembourg Sari), w którym Trybunał podkreślił, że „Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa w dziedzinie podatku VAT pojęcie stałego przedsiębiorstwa wymaga minimalnej trwałości, poprzez zgromadzenie stałych zasobów ludzkich i technicznych koniecznych dla świadczenia określonych usług. Owa minimalna trwałość oznacza zatem wystarczający stopień trwałości oraz strukturę, która z punktu widzenia zasobów ludzkich i technicznych jest w stanie umożliwić świadczenie danych usług w sposób niezależny”.

Jednocześnie, jak wskazuje Trybunał, dla zaistnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie Unii Europejskiej nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, o ile dostępność innego zaplecza jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego (tak np. TSUE wyroku w sprawie C-605/12 Welmory sp. z o.o.).

Ponadto z wyroku w sprawie C- 333/20 (Berlin Chemie A. Menarini SRL) z dnia 7 kwietnia 2022 r. wynika również, iż istnienie rozpoznawalnej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, które charakteryzuje się wystarczającą stałością, należy zatem oceniać w kontekście rzeczywistości gospodarczej i handlowej. O ile posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego nie jest konieczne, aby móc uznać, że podatnik ma odpowiednią strukturę, która charakteryzuje się wystarczającą stałością w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, w innym państwie członkowskim, o tyle konieczne jest jednak, aby podatnik ten był uprawniony do dysponowania tym zapleczem personalnym i technicznym w taki sam sposób, jak gdyby było ono jego własnym zapleczem, na przykład, na podstawie umów o świadczenie usług lub najmu, na mocy których owo zaplecze pozostawałoby do dyspozycji podatnika i które to umowy nie podlegałyby rozwiązaniu w krótkim czasie.

Uzależnienie istnienia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej od warunku, aby zaangażowany personel był związany umową o pracę z samym podatnikiem i aby dysponował on zapleczem technicznym, które jest jego własnością, oznaczałoby, po pierwsze, zastosowanie w sposób bardzo restrykcyjny kryterium przewidzianego w art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011. Po drugie, gdyby dla przeniesienia opodatkowania usług z jednego państwa członkowskiego do drugiego wystarczyło, by podatnik pokrywał zapotrzebowanie na personel poprzez różnych usługodawców, takie kryterium nie przyczyniłoby się do znacznej pewności prawa przy określaniu miejsca opodatkowania świadczenia usług.

Jak wynika z powyższego, powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w każdym przypadku będzie stanowiło rezultat działalności gospodarczej podatnika. Jednakże nie oznacza to, że każdy rodzaj działalności gospodarczej automatycznie będzie skutkował powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT. Samo prowadzenie takiej działalności na terenie danego kraju nie powoduje bowiem powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji, gdy łącznie kilka kluczowych cech wyodrębnionych przez TSUE nie będzie charakteryzowało obecności danego podmiotu w tym państwie.

Kierując się definicją stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawartą w Rozporządzeniu oraz biorąc pod uwagę przywołane powyżej orzecznictwo TSUE należy wskazać, że przesłanki, których łączne zaistnienie powoduje, iż można mówić o powstaniu „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” w odniesieniu do danego podatnika obejmują:

1.obecność odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego koniecznej do prowadzenia działalności gospodarczej (infrastruktury własnej lub zapewnionej przez podmiot zewnętrzny),

2.prowadzenie działalności w sposób niezależny w stosunku do działalności głównej (niezależność decyzyjna),

3.określony poziom stałości prowadzenia działalności gospodarczej, wyrażony jako zamiar podatnika co do prowadzenia działalności z tego miejsca w sposób permanentny.

Na wymienione powyżej cechy stałego miejsca działalności gospodarczej wskazują również polskie sądy administracyjne. W tym kontekście można powołać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 lipca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1979/16, wpisujący się w aktualną linię orzeczniczą organów podatkowych oraz sądów, w który WSA słusznie podsumował:

„(...) Z orzecznictwa TSUE oraz sądów krajowych (C-190/95 Aro Lease, C-168/84 Berkholz, C- 260/05 DFDS A/S, C-73/06 Planzer Luxembourg Sari, C-452/03 RAL, I FSK 2004/14, III SA/Wa 3334/12, III SA/Wa 3332/14), wynika kilka uwag, jakie wydają się istotne w sprawach dotyczących wykładni dość nieprecyzyjnego i przez to trudnego w zrozumieniu pojęcia »stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej«, użytego w art. 11 Rozporządzenia Rady nr 282/2011. Otóż uznać należy, że:

1.wypracowane kryteria oceny istnienia takiego miejsca dotyczą stałości działalności, niezależności decyzyjnej oraz istnienia wystarczających środków technicznych i osobowych do wykonywania działalności, przy czym elementy te muszą wystąpić łącznie, aby stwierdzić istnienie stałego miejsca,

2.pomimo wypracowania tych ogólnych kryteriów konkretna ocena co do występowania w danym przypadku stałego miejsca działalności gospodarczej wymaga uwzględnienia szeregu czynników specyficznych dla danej dziedziny - określone cechy zaaranżowanej działalności gospodarczej mogą w danych okolicznościach kreować takie stałe miejsce, ale te same cechy mogą w innych okolicznościach istnienie takiego miejsca wykluczyć,

3.orzecznictwo ETS (TSUE) wykazuje pewne różnice w podejściu do omawianego zagadnienia na przestrzeni okresu od roku 1985, kiedy wydano jeden z pierwszych wyroków, sygn. C-168/84 Berkholz, zaś zaobserwowana ewolucja dotyczy zwłaszcza zakresu i rodzaju władztwa, jakie powinien przejawiać dany podmiot nad pracownikami wykonującymi usługę,

4.okoliczność, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie dla zaistnienia stałego miejsca działalności, powinna być oceniana każdorazowo w kontekście konkretnych usług lub dostaw, na co wskazuje już ten fakt, że art. 11 Rozporządzenie odrębnie definiuje stałe miejsce dla celów nabycia (ust. 1) i odrębnie dla celów sprzedaży (ust. 2). Nie jest więc właściwe dokonywanie oceny, czy podmiot w ogóle (w kontekście całej swojej działalności w kraju innym, niż kraj siedziby) posiada miejsce stałej działalności, nie należy ujmować łącznie zasobów związanych wyłącznie z nabyciem oraz wyłącznie ze sprzedażą”.

Jak z powyższego zatem wynika, gdy nie jest spełnione chociażby jedno z wyżej wymienionych kryteriów, nie można uznać, że aktywność danego podmiotu na terytorium danego państwa członkowskiego powinna być rozpoznana jako posiadanie przez niego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Biorąc pod uwagę definicję stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zawartą w Rozporządzeniu, jak również kryteria sformułowane w orzecznictwie TSUE, Spółka uważa, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie posiadała w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT. Sam fakt, iż Spółka będzie nabywała usługi magazynowe i logistyczne w Polsce nie oznacza, iż w miejscach położenia magazynów usługodawcy powstaje stałe miejsce prowadzenia działalności dla VAT. Aby obecność danego podatnika w kraju innym niż kraj jego siedziby można było uznać za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jego zaangażowanie powinno przybrać konkretny wymiar osobowo - rzeczowy, tj. powinno się przejawiać w istnieniu w tym państwie odpowiedniej struktury osobowo - rzeczowej występującej w sposób stały (tzn. powtarzalny i nieprzemijający). Tymczasem analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego, wskazuje, że taka sytuacja nie będzie miała miejsca w odniesieniu do Spółki. Spółka nie będzie właścicielem ani też nie będzie wynajmować lub posiadać w Polsce nieruchomości dla potrzeb prowadzonej działalności hurtowej w Polsce. Jak wskazywano w stanie przyszłym wszelkie decyzje w zakresie działalności hurtowej w Polsce będą podejmowane z terytorium Czech i wszelkie transakcje gospodarcze przeprowadzane na/z terytorium Polski będą obsługiwane przez pracowników Spółki (z biur położonych w Czechach). Spółka nie będzie sprawowała żadnej kontroli i wydawała poleceń służbowych pracownikom usługodawcy świadczącego na jej rzecz usługi magazynowej i logistycznej. Pracownicy Spółki będą jedynie wydawać polecenia usługodawcy co do sposobu realizacji poszczególnych zamówień i przekazywać dokumenty związane z poszczególnymi dostawami. Nie będzie mieć zatem nad nimi żadnego władztwa. To usługodawca będzie zobowiązany do zapewnienia odpowiednich zasobów osobowych oraz zasobów technicznych niezbędnych do realizacji usług magazynowych i logistycznych na rzecz Spółki, bez angażowania zasobów Spółki. Spółka również nie będzie kontrolować jaka część zasobów osobowych/technicznych/rzeczowych ma być wykorzystana do świadczenia na jej rzecz usług - ta decyzja będzie należeć wyłącznie do usługodawcy. Spółka nie będzie również sprawować władztwa - kontroli - nad zapleczem technicznym usługodawcy. Ponadto usługodawca, ani też jego pracownicy nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania w imieniu i na rzecz Spółki umów handlowych. Spółka nie będzie również zatrudniała własnego personelu w magazynach usługodawcy.

Podkreślenia zatem wymaga, iż fakt korzystania z usług, infrastruktury, personelu innego podmiotu nie uprawnia do stwierdzenia, że usługobiorca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, ale warunki współpracy na jakich to korzystanie się odbywa. Niezbędne jest bowiem sprawowanie kontroli nad usługodawcą poprzez korzystanie z jego zasobów na warunkach wyłączności, w sytuacji poddania jego personelu i infrastruktury kontroli, poleceniom usługobiorcy. Z taką sytuacją nie będziemy mieć miejsca w przedstawionym stanie przyszłym. W przypadku Spółki będzie to wyłącznie zwykła relacja usługobiorca-usługodawca, w ramach której korzystanie z zasobów usługodawcy nie może być uznane za równoważne z korzystaniem z zasobów własnych, a zatem za stworzeniem w danym państwie odpowiedniej struktury osobowo- rzeczowej, której obecność jest jednym z czynników warunkujących powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto wskazać należy, iż wszelkie decyzje o charakterze zarządczym mające wpływ na działalność hurtową Spółki w Polsce będą podejmowane przez odpowiedni personel w kraju siedziby Spółki na terytorium Czech. Co więcej, czynności które będą wykonywane na terytorium Polski przez podmiot świadczący usługi magazynowe i logistyczne na rzecz Spółki będą miały charakter pomocniczy w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę w kraju swojej siedziby.

Tym samym, uznać należy, iż korzystanie z usług magazynowych i logistycznych zewnętrznego podmiotu, niepowiązanego ze Spółką do obsługi działalności hurtowej Spółki w Polsce, gdy Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z magazynu/magazynów usługodawcy nie będzie skutkować powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie art. 28b ust. 2 uVAT oraz w świetle art. 11 Rozporządzenia. W konsekwencji, miejsce świadczenia usług nabywanych od usługodawców nie będzie znajdowało się na terytorium Polski, a zatem miejsce ich świadczenia powinno być określone zgodnie z art. 28b ust. 1 uVAT.

Spółka uważa również, iż sam fakt planowania utworzenia Oddziału w Polsce nie ma wpływu na ww. stanowisko i prawidłowość wniosków wyciągniętych na tle powołanego orzecznictwa TSUE w zakresie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uVAT Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 uVAT Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady i formy prowadzenia w Polsce działalności gospodarczej przez firmy zagraniczne są uregulowane w przepisach ustawy z 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj.: Dz.U. 2022 poz. 470, dalej: ustawa o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych).

Ustawa ta reguluje podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czasowe oferowanie lub świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami oraz określa zasady tworzenia przez osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami oddziałów i przedstawicielstw w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych Osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami mogą tworzyć w Rzeczypospolitej Polskiej oddziały, przedstawicielstwa lub czasowo oferować lub świadczyć usługę, na zasadach określonych w ustawie.

W świetle art. 3 pkt 4 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych oddział oznacza wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorców zagranicznych przedsiębiorca zagraniczny oznacza osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą.

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorstw zagranicznych dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 15 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorstw zagranicznych przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą.

Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (art. 17 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorstw zagranicznych).

Jednocześnie z art. 19 ustawy o uczestnictwie przedsiębiorstw zagranicznych wynika, iż przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany:

1.używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”;

2.prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości;

3.zgłaszać ministrowi wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie okoliczności, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia.

Podkreślenia wymaga, iż wyżej wskazane przepisy traktują podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, jako jeden podmiot -przedsiębiorcę zagranicznego. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest zatem odrębnym podmiotem gospodarczym - ma jedynie samodzielność organizacyjną, bo jest organizacyjnie wydzielony ze struktur przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział nie ma możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek. Działalność gospodarcza oddziału jest częścią działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Zatem przedsiębiorca zagraniczny (np. spółka, która ma osobowość prawną, jak w przypadku Wnioskodawcy), który prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w formie oddziału, powinien być zarejestrowany (jako przedsiębiorca zagraniczny a nie jako oddział) jako podatnik VAT oraz podatnik CIT. I taki przedsiębiorca zagraniczny powinien mieć swój własny numer identyfikacji podatkowej (NIP). Podatnikiem polskich podatków CIT i VAT jest zatem ów przedsiębiorca zagraniczny a nie jego oddział w Polsce.

Przykładowo należy wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 listopada 2021 r., nr 0111-KDIB3-2.4018.15.2021.4.MN, z której wynika, iż: „W związku z powyższym, w wyniku utworzenia Oddziału w Polsce nie dochodzi do powstania nowego, odrębnego od Spółki macierzystej podatnika podatku CIT / podatnika podatku VAT. Tym samym w celu rozliczania CIT i VAT z organami podatkowymi działająca za pośrednictwem Oddziału Spółka macierzysta, posługuje się nadanym jej numerem NIP jako podatnikowi podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojego numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.”

W świetle powyższego, uważają Państwo, iż w wyniku utworzenia Oddziału w Polsce nie dojdzie do powstania odrębnego od Spółki podatnika podatku VAT.

Ad 3

W związku z faktem, iż Oddział w Polsce nie będzie odrębnym od Spółki podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w Polsce, to tym samym świadczone przez Oddział usługi na rzecz Spółki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przedstawionego stanu przyszłego wynika, iż Oddział nie będzie uczestniczył w dostawach towarów, ani osiągał z tego tytułu jakichkolwiek przychodów na terytorium Polski. Oddział będzie jedynie pobierał opłatę za świadczone usługi na rzecz Spółki obliczoną w oparciu o metodę „koszt plus” (skalkulowaną w oparciu o ponoszone koszty związane z funkcjonowaniem oddziału w Polsce wraz z narzutem/marżą). Państwa zdaniem, usługi między Oddziałem, a Spółką (jednostką macierzystą) świadczone będą w ramach tej samej osoby prawnej, a więc nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W uzasadnieniu do pytania 2 niniejszego wniosku interpretacyjnego odnośnie statusu prawno-podatkowego oddziału podmiotu zagranicznego, wskazano, iż przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział w Polsce to jeden podatnik VAT. Brak możliwości dla uznania Oddziału, jako odrębnego podatnika podatku od towarów i usług, wynika z brzmienia art. 15 ust. 1 uVAT, który za podatników tego podatku uznaje osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Dla poparcia swojego stanowiska Spółka wskazuje również na wyrok TSUE z dnia 23 marca 2006 r., sprawa C-210/04, w którym stwierdzono, iż (...) oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności oraz że w konsekwencji nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy tymi dwoma podmiotami. Należy je uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy.

W uzasadnieniu powyższego wyroku czytamy wyraźnie, iż za możliwością zakwalifikowania oddziału jako odrębnego podatnika przemawia szereg argumentów natury funkcjonalnej i prawnej. Przede wszystkim, w ocenie TSUE, oddział sam nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z działalnością operacyjną (o ile ma ona miejsce). Ryzyko to ponosi jednostka macierzysta oddziału i z tego powodu podlega kontroli stabilności finansowej i wypłacalności w państwie członkowskim swego pochodzenia. Dodatkowo, jak zwrócił uwagę TSUE, oddział w żadnym przypadku nie zostaje wyposażony w wyodrębniony kapitał. Dlatego też ryzyko związane z działalnością gospodarczą spoczywa w całości na jego jednostce macierzystej, która w konsekwencji jest niezależna od swego oddziału stanowiąc z nim jednego podatnika podatku VAT.

Powyższe prowadzi do konkluzji, że oddział spółki jest pozbawiony niezależności oraz że w konsekwencji nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy tymi dwoma podmiotami. Należy je uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu dyrektywy o VAT, a wszelkie przepływy dokonywane między nimi mają charakter niestanowiących przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT przepływów wewnętrznych.

Powyższe potwierdza również wyrok TSUE z dnia 11 marca 2021 r. w sprawie C-812/19, w którym stwierdzono, iż: „Co się tyczy świadczenia usług pomiędzy zakładem głównym spółki znajdującym się w danym państwie członkowskim, a jej oddziałem znajdującym się w innym państwie członkowskim, Trybunał orzekł, że takie świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. W braku stosunku prawnego między oddziałem a zakładem głównym, które łącznie stanowią jednego podatnika, wzajemne świadczenia wymieniane między tymi podmiotami stanowią nieopodatkowane przepływy wewnętrzne, w odróżnieniu od transakcji opodatkowanych dokonywanych z osobami trzecimi (wyrok z dnia 24 stycznia 2019 r., Morgan Stanley and Co International, C-165/17, EU:C:2019:58, pkt 37, 38 i przytoczone tam orzecznictwo). W celu ustalenia, czy tego rodzaju stosunek prawny istnieje, należy zbadać, czy oddział prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą. W tym względzie należy sprawdzić, czy oddział można uznać za niezależny, w szczególności w zakresie ponoszenia ryzyka gospodarczego wynikającego z jego działalności (zob. podobnie wyroki: z dnia 23 marca 2006 r., FCE Bank, C-210/04, EU:C:2006:196, pkt 35; a także z dnia 24 stycznia 2019 r., Morgan Stanley and Co International, C-165/17, EU:C:2019:58, pkt 35 i przytoczone tam orzecznictwo).”

TSUE powołując się na swe własne orzeczenia w odrębnych sprawach w sposób jasny przyjął, że w przypadku, gdy wszystkie przepływy dokonywane między oddziałem a jego jednostką macierzystą mają charakter wewnętrzny, to nie może być mowy o działaniu oddziału i jednostki macierzystej jako dwóch osobnych podatników. Takie wydzielenie, zdaniem TSUE, miałoby charakter sztuczny i mogło prowadzić do zniekształcenia rozliczeń podatkowych następujących w istocie w ramach jednego podmiotu, funkcjonującego jednak w kraju Wspólnoty w formie oddziału nieświadczącego usług innych niż wewnętrzne.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w licznych orzeczeniach polskich sądów administracyjnych, prezentujących w tym zakresie zasadniczo jednolitą linię orzeczniczą. Przykładowo, w wyroku WSA w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. III SA/Wa 2213/15 wskazano, iż: „Oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług (por. wyrok NSA z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1773/09 oraz wyrok NSA z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 568/13). Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. W konsekwencji przedsiębiorstwo zagraniczne (posiadające siedzibę na terenie Unii Europejskiej), dokonujące poprzez oddział rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce, posiada status podatnika podatku od wartości dodanej (posiadanego z racji samodzielnego prowadzenia poza Polską działalności gospodarczej) oraz podatnika podatku od towarów i usług (z racji prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium RP)(wyrok NSA z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. akt I FSK 568/13).”

Powyższe potwierdza również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lipca 2014 r., sygn. I FSK 301/13 gdzie NSA stwierdza „Oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. W związku z powyższym mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.”

W stanie przyszłym wskazano, iż tylko Spółka będzie odpowiedzialna za zakup/sprzedaż towarów z działalności hurtowej w Polsce i ponosiła będzie wszelkie ryzyko związane z tymi transakcjami. Oddział w Polsce nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności i ryzyka w tym zakresie. Oddział, ani jego pracownicy nie będą również upoważnieni do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki. A zatem, nie można uznać, iż działalność Oddziału w Polsce będzie niezależna od Spółki (jednostki macierzystej).

Tym samym, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan przyszły stwierdzić należy, iż usługi świadczone przez Oddział na rzecz Spółki (jednostki macierzystej), nie będą czynnościami wykonywanymi na rzecz innego podmiotu, lecz będą mieć charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych w ramach jednego podmiotu).

W konsekwencji powyższego, usługi świadczone przez Oddział na rzecz Spółki nie będą stanowić czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem Oddział nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT na rzecz Spółki. Wszelkie ponoszone przez Oddział wydatki związane z jego funkcjonowaniem (wynajem biura, materiały biurowe, podróże pracowników, usługi księgowe, etc.) wraz z ustalonym narzutem/marżą powinny być dokumentowane wyłącznie notą księgową i na tej podstawie Spółka jako jednostka macierzysta powinna zwracać te koszty Oddziałowi w ramach wewnątrzzakładowych rozliczeń.

Ad 4

Zgodnie ze stanem przyszłym przedstawionym w niniejszym wniosku interpretacyjnym Oddział będzie samodzielnie organizować wszystkie usługi, które są niezbędne do jego działalności w Polsce, ale wszystkie umowy będą podpisywane przez Dyrektora Zarządzającego Spółki. Tym samym, oddział w Polsce będzie stroną umowy, ale umowa będzie podpisana przez Dyrektora Zarządzającego Spółki.

W związku z faktem, iż Oddział nie będzie stanowił odrębnego podatnika podatku VAT od Spółki, a na fakturach VAT od usługodawców/dostawców towarów będzie jak zakładamy wskazana nazwa Spółki (jako przedsiębiorcy zagranicznego) wraz z dodaniem dopisku „oddział w Polsce”, to tym samym uważają Państwo, iż w ramach składanej jednej deklaracji VAT wraz ze Spółką, od zakupionych przez Oddział usług i towarów będzie możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od tych zakupów.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 uVAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast jak wynika, z art. 86 ust. 2 pkt 1) lit. a) uVAT Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przedstawionego stanu przyszłego wynika, iż z uwagi na planowane transakcje gospodarcze realizowane z i na terytorium Polski przez Spółkę, zobligowana będzie ona zarejestrować się jako podatnik VAT czynny w Polsce. Tym samym, skoro Spółka będzie świadczyć czynności opodatkowane podatkiem VAT na terytorium Polski, to tym samym od nabywanych przez Oddział towarów i usług podatek naliczony VAT będzie podlegał odliczeniu przez Spółkę w ramach składanej jednej deklaracji VAT. Nabywane przez Oddział usługi i towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Spółkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Natomiast jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z treści wniosku wynika, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż hurtowa towarów. Spółka kupuje towary w celu ich późniejszej sprzedaży tj. Spółka głównie importuje towary z Azji do UE - w większości przypadków towary są importowane do Czech, przechowywane w czeskim magazynie przez pewien okres czasu a następnie dostarczane do klientów zlokalizowanych w całej UE. Spółka eksportuje również towary zakupione od dostawców zlokalizowanych w UE do Azji. Na terytorium Polski Spółka również planuje prowadzić działalność hurtową, która polegać ma przede wszystkim na imporcie/eksporcie towarów do/z Polski, przechowywaniu towarów w magazynie znajdującym się w Polsce i być może również na transakcjach wewnątrzwspólnotowych. W tym celu, Spółka planuje zawrzeć z Wykonawcą umowę na świadczenie usług logistycznych i magazynowych. Przedmiotem tej umowy ma być przeładunek, magazynowanie i transport towarów na podstawie zamówień złożonych Wykonawcy przez Spółkę jako Zamawiającego. Czynności te mają być wykonywane w magazynie oraz na placu składowym należącym do Wykonawcy zlokalizowanym w (...), (...), (...), (...) (dalej: Magazyn). W związku z działalnością na terytorium Polski Spółka utworzyła również Oddział. Zadaniem Oddziału w Polsce będzie wsparcie sprzedaży Spółki w Polsce.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy korzystanie z usług magazynowych i logistycznych zewnętrznego podmiotu, niepowiązanego ze Spółką do obsługi działalności hurtowej Spółki w Polsce, gdy Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z Magazynu usługodawcy spowoduje powstanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a w konsekwencji, czy miejsce świadczenia usług nabywanych od usługodawców będzie znajdowało się na terytorium Polski (pytanie nr 1).

Państwa zdaniem korzystanie z usług magazynowych i logistycznych zewnętrznego podmiotu, niepowiązanego ze Spółką do obsługi działalności hurtowej Spółki w Polsce, gdy Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z magazynu /magazynów usługodawcy/ów nie będzie skutkować powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie art. 28b ust. 2 uVAT oraz w świetle art. 11 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2011.77.1), a w konsekwencji, miejsce świadczenia usług nabywanych od usługodawców nie będzie znajdowało się na terytorium Polski. Ponadto Spółka uważa, że utworzenie Oddziału w Polsce nie ma wpływu na ww. stanowisko.

Odnosząc się do przedmiotowej kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w rozporządzeniu 282/2011.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że:

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Jak stanowi art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Orzeczenie NSA z 3 października 2019 r. (I FSK 980/17) porusza kwestię „samowystarczalności” stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej: „To, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie, powinno być oceniane każdorazowo w kontekście konkretnych usług. Pamiętać bowiem należy, że owe siły i środki mają być odpowiednie do tego, aby umożliwić albo odbiór i wykorzystanie nabywanych usług, albo świadczenie usług. Innymi słowy, powinno być tak, że to ta właśnie struktura faktycznie konsumuje, zużywa usługi. Jeśli nie jest możliwe, aby dana struktura (z uwagi na swoje zaplecze personalne i techniczne) była w stanie skonsumować nabywane usługi, to należy ją uznać za niebędącą w tym przypadku stałym miejscem prowadzenia działalności. Odpowiednio - stałe miejsce prowadzenia działalności powinno mieć w dyspozycji takie siły i środki, aby było w stanie wyświadczyć usługi, które sprzedaje. Tylko wówczas w odniesieniu do sprzedawanych usług może być ono uznane za stałe miejsce prowadzenia działalności”.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE, NSA, powyższe przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że działalność Spółki realizowana w Polsce będzie spełniać przesłanki do uznania jej za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bowiem cechuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego. W przedmiotowej sprawie prowadzenie części działalności w Polsce wynika z posiadania przez Spółkę w Polsce wystarczających zasobów osobowych oraz technicznych niezbędnych do prowadzenia części działalności gospodarczej oraz istnienia pewnej minimalnej skali działalność gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność Spółki w Polsce nie jest prowadzona w sposób okresowy.

Z wniosku wynika, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność hurtowa polegająca na zakupie i sprzedaży. Spółka nie jest obecnie zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce, jednakże z uwagi na planowane transakcje gospodarcze, które będą wymagały rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski będzie zobowiązana do dokonania tej rejestracji. Spółka głównie importuje towary z Azji do UE, ale również eksportuje towary z UE do Azji. Spółka wynajmuje biuro w kraju siedziby, natomiast nie jest właścicielem żadnej nieruchomości. Spółka posiada umowę z dwoma dostawcami usług magazynowych zlokalizowanymi w Czechach, cały personel pracujący w magazynach jest pracownikami dostawcy usług magazynowych. Spółka planuje prowadzić na terytorium Polski również działalność hurtową, która polegać ma przede wszystkim na imporcie/eksporcie towarów do/z Polski, przechowywaniu towarów w magazynie znajdującym się w Polsce i być może również na transakcjach wewnątrzwspólnotowych (wewnątrzwspólnotowych dostawach i wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów rozliczanych na terytorium Polski). Spółka może również dokonywać zakupów i sprzedaży towarów na terytorium Polski. Ponadto Spółka w celu organizacji zamierzonej działalności na terytorium Polski utworzyła Oddział. Zadaniem Oddziału w Polsce będzie wsparcie sprzedaży Spółki w Polsce. Ponadto oprócz działalności w zakresie wsparcia sprzedaży Oddział może dodatkowo świadczyć na rzecz Spółki usługi serwisu posprzedażowego oraz przyjmowania i rozpatrywania reklamacji.

Należy wskazać, że aby dane miejsce można było uznać za „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” powinno ono posiadać odpowiednie zaplecze personalne oraz techniczne. Zaplecze to powinno przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy w kontekście prowadzonej działalności gospodarczej. W analizowanej sprawie Spółka w celu organizacji zamierzonej działalności na terytorium Polski utworzyła Oddział. Oddział będzie posiadał osobę upoważnioną do reprezentowania Spółki w Polsce - będzie to Dyrektor Zarządzający Spółki oraz kierownik oddziału, który będzie nadzorował Oddział w Polsce. Ponadto Odział w Polsce będzie wynajmował na swoją siedzibę biuro najprawdopodobniej w (...) i zatrudniał pracowników na podstawie umowy o pracę. Ponadto Spółka będzie posiadać na terytorium kraju pracownika - sprzedawcę, który będzie komunikował się z partnerami biznesowymi Spółki (w tym potencjalnymi nowymi partnerami biznesowymi). Co prawda, Oddział nie będzie prowadził działalności bezpośrednio w zakresie zakupu i sprzedaży towarów na terytorium Polski, jednak będzie prowadził działalność w zakresie wsparcia sprzedaży tj. pracownicy Oddziału będą komunikowali się z klientami, tworzyli oferty cenowe, spotykali z partnerami biznesowymi oraz prowadzili negocjacje z klientami/dostawcami towarów. Oddział będzie także odpowiedzialny za wsparcie w bieżących dostawach towarów w przypadku jakichkolwiek roszczeń ze strony klientów/dostawców. Ponadto Oddział w Polsce może dodatkowo świadczyć na rzecz Spółki usługi serwisu posprzedażowego oraz przyjmowania i rozpatrywania reklamacji. Zatem na terytorium Polski poprzez Oddział będzie prowadzona część działalności Spółki (w zakresie wsparcia sprzedaży towarów, serwisu posprzedażowego oraz przyjmowania i rozpatrywania reklamacji) i w tym celu zostanie zorganizowane odpowiednie zaplecze personalne (pracownicy Oddziału) oraz techniczne (wynajęte biuro). Tym samym należy stwierdzić, iż Spółka spełni kryterium posiadania zaplecza technicznego i personalnego na terytorium Polski.

Ponadto, z wniosku wynika, że Oddział będzie samodzielnie organizować wszystkie usługi, które są niezbędne do jego działalności w Polsce. Umowy takie będą podpisywane przez Dyrektora Zarządzającego Spółki, który jednocześnie będzie osobą upoważnioną do reprezentowania Spółki w Polsce. Oddział na potrzeby swojej działalności będzie ponosił m.in. wydatki na telefony komórkowe, łącze internetowe, bilety na potrzeby podróży służbowych pracowników. Usługi i towary nabywane przez polski Oddział będą nabywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej samego polskiego Oddziału - świadczenia usług przedstawicielstwa handlowego dla Spółki w Polsce. Zatem struktura (w postaci Oddziału i pracowników) jaką Spółka zorganizuje na terytorium Polski będzie w stanie odbierać i wykorzystywać nabywane usługi dla własnych potrzeb. Usługi nabywane na terytorium Polski będą faktycznie wykorzystywane przez Oddział. Ponadto Spółka wskazała, że umowa z Wykonawcą w zakresie usług logistycznych i magazynowych została zawarta na czas nieokreślony, jak również sam fakt utworzenia Oddziału w Polsce (spełnienie warunków formalnych oraz podjęcie czynności prawnych) stanowi o tym, że Spółka zamierza prowadzić działalność na terytorium Polski w sposób zorganizowany oraz trwały. W konsekwencji działalność prowadzona przez Spółkę na terytorium Polski charakteryzuje się stałością. Tym samym, poprzez zorganizowanie odpowiedniego zaplecza osobowego oraz technicznego w postaci Oddziału oraz nabywaniu od niezależnych podmiotów usług logistycznych, magazynowych i sortowania Spółka niezależnie i w długiej perspektywie czasu na terytorium Polski zamierza prowadzić działalność hurtową w zakresie zakupu i sprzedaży towarów m.in. dla polskich klientów.

Ponadto w analizowanym przypadku bez znaczenia pozostaje okoliczność, że wszelkie decyzje zarządcze i biznesowe związane z działalnością Spółki w Polsce będą podejmowane na terytorium Czech, bowiem stałości miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie można utożsamiać z intensywnością i częstotliwością podejmowania działań w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak również z decyzjami podejmowanymi przez Spółkę, które nie mają miejsca w kraju. Istotny jest fakt, że decyzje, które zapadają w kraju siedziby dotyczą w rzeczywistości działalności prowadzonej w Polsce.

Podsumowując, aktywność Oddziału Spółki na terytorium kraju, posiadającego zaplecze techniczne w postaci biura i personalne w postaci zatrudnionych pracowników, charakteryzująca się wykonywaniem szeregu czynności operacyjnych prowadzonej działalności - sprowadza się do uznania, że wykorzystanie zasobów technicznych oraz personelu zatrudnionego w Polsce do wykonywania części prowadzonej działalności Spółki w sposób zorganizowany oraz ciągły kwalifikuje prowadzoną aktywność Spółki na terytorium kraju jako stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W konsekwencji, posiadany w Polsce przez Spółkę Oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki w Polsce.

Odnosząc się natomiast do kwestii miejsca świadczenia usług magazynowych i logistycznych nabywanych przez Spółkę od Wykonawcy, wskazać przede wszystkim należy, że Spółka nie będzie miała nieograniczonego (swobodnego) wstępu do magazynu/magazynów/placów składowych Wykonawcy. W ramach nabywanych od Wykonawcy usług magazynowych przestrzeń, w której towary Spółki będą przechowywane nie będzie określona, znana Spółce i przydzielona wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb Spółki przez okres obowiązywania umowy. Spółka w ramach nabywanej od Wykonawcy usługi magazynowej nie będzie decydować o rozmieszczeniu towarów w przydzielonej jej określonej przestrzeni. Zatem usługi w zakresie magazynowania świadczone przez Wykonawcę nie będą bezpośrednio dotyczyły nieruchomości. Tym samym świadczone przez Wykonawcę usługi magazynowe nie będą stanowiły usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy. Zatem do usług magazynowych i logistycznych będzie miał zastosowanie art. 28b ustawy. Jak wskazano w niniejszej interpretacji, Spółka będzie posiadać w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, w konsekwencji miejscem świadczenia nabywanych usług magazynowych i logistycznych będzie terytorium Polski stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia czy utworzony Oddział w Polsce będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT od Spółki, który również będzie dokonywał rejestracji dla VAT w Polsce (pytanie nr 2) oraz czy świadczone przez Oddział usługi na rzecz Spółki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 3).

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 470 ze zm.), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych,

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako

Na podstawie art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych),

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych,

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa czeskiego z siedzibą działalności gospodarczej w Czechach. Spółka jest również zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w Czechach. Spółka nie należy również do żadnej grupy VAT na terytorium Czech i w innych krajach, w których dokonała rejestracji dla VAT - VAT rozlicza indywidualnie. Spółka nie jest obecnie zarejestrowana jako podatnik VAT w Polsce, jednakże z uwagi na planowane transakcje gospodarcze, które będą wymagały rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski będzie zobowiązana do dokonania tej rejestracji. W związku z działalnością Spółki w Polsce 10 maja 2023 r. został zarejestrowany w KRS Oddział Spółki w Polsce. Zadaniem Oddziału w Polsce będzie wsparcie sprzedaży Spółki w Polsce. Oddział będzie świadczył usługi na rzecz Spółki (Centrali) za które będzie otrzymywał wynagrodzenie obliczone w oparciu o metodę „koszt plus” (skalkulowaną w oparciu o ponoszone koszty związane z funkcjonowaniem Oddziału w Polsce wraz z narzutem/marżą).

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane orzeczenia TSUE, należy przede wszystkim wskazać, że Państwa Spółka prowadząca działalność na terytorium Polski w formie Oddziału traktowana jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do Państwa Spółki, lecz jest jej częścią. Zatem Oddział nie będzie stanowił odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast odnosząc się do usług świadczonych przez Oddział na rzecz Spółki należy wskazać, że transakcje pomiędzy centralą a oddziałem co do zasady nie podlegają opodatkowaniu - są traktowane jako czynności wewnątrzzakładowe. Wyjątkiem jest sytuacja gdy transakcje są dokonywane pomiędzy podmiotami które należą do grupy VAT i tymi nie należącymi do tej grupy. W analizowanej sprawie Spółka nie należy do żadnej grupy VAT na terytorium Czech i w innych krajach, w których dokonała rejestracji dla VAT, zatem świadczone usługi przez Oddział w Polsce na rzecz Spółki będą czynnościami wewnątrzzakładowymi. Będą to nadal czynności wykonywane w ramach jednego podatnika. W konsekwencji usługi świadczone przez Oddział w Polsce na rzecz Spółki nie będą stanowić świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ustawy, nie będą więc również podlegały dokumentowaniu fakturami VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia czy będzie podlegać odliczeniu podatek naliczony VAT od zakupów towarów i usług w Polsce dla potrzeb funkcjonowania Oddziału w jednej deklaracji VAT składanej ze Spółką, w sytuacji gdy faktury VAT będą wystawione na rzecz Oddziału z polskim NIP, który będzie prawdopodobnie również NIP-em Spółki, przy założeniu gdy Oddział nie będzie odrębnym podatnikiem VAT od Spółki.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie mając na uwadze art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast uprawnienie wynikające z art. 86 ust. 8 odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze Państwa wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika z wniosku usługi i towary nabywane przez polski Oddział będą nabywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej samego polskiego Oddziału - świadczenia usług przedstawicielstwa handlowego dla Spółki w Polsce. Oddział będzie samodzielnie organizować wszystkie usługi, które są niezbędne do jego działalności w Polsce. Ponadto z uwagi na planowane transakcje gospodarcze realizowane z i na terytorium Polski przez Spółkę, zobligowana ona będzie zarejestrować się jako podatnik VAT czynny w Polsce. Zatem, skoro Spółka będzie świadczyć czynności opodatkowane podatkiem VAT na terytorium Polski i nabywane przez Oddział usługi i towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Spółkę to od nabywanych przez Oddział towarów i usług podatek naliczony VAT będzie podlegał odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w ramach składanej jednej deklaracji VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).