Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.486.2023.1.MF

Dotyczy ustalenia, czy: - w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłaty Wynagrodzenia; - Wynagrodzenie będzie stanowiło koszt w rozumieniu art. 24aa ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłaty Wynagrodzenia;

-Wynagrodzenie będzie stanowiło koszt w rozumieniu art. 24aa ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

D. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegająca opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Spółka jest częścią międzynarodowej grupy X oraz stroną umowy, na podstawie której wprowadzono wewnątrzgrupowy system potrąceń (kompensat) wzajemnych należności z tytułu sprzedaży (netting). W szczególności netting ma na celu uproszczenie rozliczeń oraz płatności dokonywanych pomiędzy spółkami będącymi stronami umowy nettingu poprzez kompensację wzajemnych należności tych podmiotów, wynikających z transakcji zawartych w danym miesiącu - w wyniku potrąceń regulowane jest jedynie powstałe saldo. Dzięki temu, liczba faktycznych płatności jest redukowana, co upraszcza wzajemne rozliczenia, zmniejsza koszty transakcyjne, poprawia płynność finansową uczestników nettingu, ułatwia wzajemne rozliczenia tych podmiotów (wszystkie faktury obsługuje jeden, centralny podmiot), a także redukuje ryzyko walutowe (każda spółka otrzymuje płatność w „swojej” walucie, a kurs wymiany jest z góry ustalony).

System nettingu jest obsługiwany przez T spółkę z grupy X, będąca szwajcarskim rezydentem podatkowym. Z tytułu świadczonych usług obsługi nettingu T otrzymuje od każdej spółki uczestniczącej w systemie, w tym Wnioskodawcy, miesięczne wynagrodzenie, którego wysokość jest uzależniona od wartości wewnątrzgrupowych faktur sprzedażowych danej spółki (dalej: „Wynagrodzenie”).

Zgodnie z art. 14b § 3a pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), Spółka wskazuje, że w związku z systemem nettingu skutki podatkowe mogą wystąpić w odniesieniu do T.

Pytania

1. Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłaty Wynagrodzenia?
2. Czy Wynagrodzenie będzie stanowiło koszt w rozumieniu art. 24aa ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego:

1. Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłaty Wynagrodzenia.
2. Wynagrodzenie nie będzie stanowiło kosztu w rozumieniu art. 24aa ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad Pytanie nr 1.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

- z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

- z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Opodatkowanie Wynagrodzenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT

W ocenie Spółki Wynagrodzenie nie stanowi odsetek ani innego przychodu z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z którym ustawa wiązałaby obowiązek w zakresie podatku u źródła. Wynagrodzenie należne T nie jest wynagrodzeniem za udostępniony kapitał ani nie stanowi świadczenia ubocznego względem należności, będących przedmiotem nettingu. T otrzymuje Wynagrodzenie za świadczone usługi obsługi systemu potrąceń wzajemnych należności uczestników nettingu, naliczane jedynie w stosunku do wartości faktur sprzedażowych (co ma uzasadnienie, bo im więcej faktur, tym większe obciążenie administracyjne dla T), nie w oparciu o stopę procentową, która uwzględnia zarówno wartość udostępnionego kapitału, jak i czas jego użycia.

Co więcej, Wynagrodzenie nie wykazuje związku z żadnym z praw wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż jak wskazano wyżej, naliczane jest od wartości faktur wystawionych przez daną spółkę uczestniczącą w nettingu z tytułu wewnątrzgrupowej sprzedaży.

Opodatkowanie Wynagrodzenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT

W ocenie Spółki usługi nettingowe świadczone przez T nie stanowią usług wprost wymienionych w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT ani nie mają charakteru usług podobnych do tych świadczeń.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych (m.in. wyroki NSA z 15 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2430/18; z 5 lipca 2016 r. sygn. akt II FSK 2369/15; wyrok WSA w Warszawie z 26 maja 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 2790/21): „Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w tym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.”

W szczególności Wynagrodzenie stanowi należność za usługę ograniczoną do obsługi rozliczeń w ramach nettingu, która ma na celu ustalenie pozycji netto, jakie wystąpiły we wzajemnych rozrachunkach w danym okresie rozliczeniowym, tym samym nie ma kompleksowego charakteru jak usługa księgowa. Poza tym, księgi Wnioskodawcy prowadzone są przez zatrudnionych w niej pracowników, a usługa nettingu nie ma żadnego związku z ich bieżącą pracą (poza zaksięgowaniem Wynagrodzenia należnego T).

Usługa nettingu nie powinna być również uznana za podobną do usług przetwarzania danych, ponieważ inny jest cel świadczonej usługi - w uproszczeniu, aby zrealizować usługę nettingu, niezbędne jest jedynie porównanie wierzytelności pomiędzy dwoma spółkami z grupy X. W ocenie Spółki trudno uznać ten etap świadczonej usługi za „przetwarzanie” danych.

Spółka wskazuje również na praktykę organów podatkowych w zakresie art. 15e ustawy o CIT, zgodnie z którą usługi finansowe i treasury obejmujące usługi nettingu nie wykazują podobnego charakteru do usług objętych ograniczeniem - w szczególności usług doradczych czy przetwarzania danych oraz świadczeń o podobnym do nich charakterze. Przywołanie praktyki w zakresie art. 15e ustawy o CIT jest uzasadnione z uwagi na fakt, że zakres art. 15e jest zbliżony do zakresu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Przykładowo stanowisko prezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 października 2020 r., Znak: (…): „Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że wskazane we wniosku:

(…)

- usługi wsparcia w zakresie finansowania i treasury, (obejmujące netting, przyp. Wnioskodawcy) (...)

- nie są usługami, o których mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p., wobec czego do kosztów nabycia przedmiotowych usług nie znajdzie zastosowanie powyższa regulacja. Wskazane powyżej usługi nie mają charakteru usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, a także gwarancji i poręczeń. Nie można ich jednocześnie uznać za usługi o podobnym charakterze do usług wymienionych w omawianym przepisie.

Podobnie organ podatkowy wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2023 r., Znak: (…).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki można uznać, że wypłacane Wynagrodzenie z tytułu usług nettingowych świadczonych przez T jako niewymienione wprost ani nie wykazujące podobnego charakteru do usługi wymienionych w katalogu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku w zakresie podatku u źródła po stronie Spółki jako płatnika.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2015 r., Znak: IPPB5/4510-479/15-3/IŚ, w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że: „Usługi nettingowe nie zostały wprost wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, nie stanowią też usług podobnych do usług wymienionych w ww. przepisie. A zatem Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od płatności na rzecz Centrum Nettingowego z tytułu świadczonych usług nettingowych.”

Ad Pytanie nr 2.

W myśl art. 24aa ust. 3 ustawy o CIT do kosztów, o których mowa w ust. 2, w związku z którymi powstaje obowiązek podatkowy z tytułu przerzuconych dochodów, zalicza się koszty:

1) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz usług o podobnym charakterze;

2) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7;

3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze;

4) finansowania dłużnego związane z uzyskaniem środków finansowych i korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych;

5) opłat i wynagrodzeń za przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk.

Ad 1.

Zgodnie z projektem Objaśnień podatkowych w zakresie podatku od przerzuconych dochodów z dnia 16 czerwca 2023 r. (dalej: „Projekt objaśnień”): „Ponadto, możliwe jest pomocnicze stosowanie wykładni, która wykształciła się na gruncie uchylonego art. 15e, jak również art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT odnoszącego się do podatku u źródła wynikające z orzecznictwa NSA. Zgodnie z kierunkiem wynikającym z orzecznictwa, dla uznania danego świadczenia za usługi o podobnym charakterze decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w katalogu usług niematerialnych przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.”

Mając na uwadze przytoczoną w części uzasadnienia do pytania nr 1 praktykę organów podatkowych w zakresie art. 15e ustawy o CIT, usługi nettingowe nie stanowią usług wprost wskazanych w tym przepisie ani usług o podobnym charakterze. W konsekwencji wypłacane Wynagrodzenie z tytułu usług nettingowych, w ocenie Spółki, nie może stanowić kosztu, który mógłby zostać zaliczony do tzw. przerzuconych dochodów na podstawie art. 24aa ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 24aa ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 2.

W ocenie Spółki, Wynagrodzenie nie stanowi również opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa art. 24aa ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT. Netting funkcjonujący w Grupie X jest uproszczeniem rozliczeń z tytułu sprzedaży wewnątrzgrupowej, nie obejmuje rozliczeń za korzystanie lub prawo do korzystania z praw i wartości niematerialnych obejmujących autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej czy wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Tym samym, Wynagrodzenie w ocenie Spółki nie może stanowić kosztu, który mógłby zostać zaliczony do przerzuconych dochodów na podstawie art. 24aa ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 24aa ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 3.

Dalej Projekt objaśnień wskazuje, że: „Wskazany przepis (art. 24aa ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT) dotyczy wyłącznie umów/instrumentów przenoszących ryzyko niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek (udzielonych przez podmioty inne niż banki i SKOK). Przepis ten nie dotyczy zatem kosztów przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika związanego z innymi niż pożyczki wierzytelnościami, np. z wierzytelnościami handlowymi przenoszonymi na podstawie umowy faktoringu. (...).”

Istotą systemu nettingu funkcjonującego w Grupie X jest uproszczenie rozliczeń wewnątrzgrupowych z tytułu sprzedaży i nie wiąże się on z przejęciem przez T odpowiedzialności wobec wierzycieli za należności regulowane w ramach systemu. Natomiast Wynagrodzenie jest świadczeniem należnym T z tytułu wykonywanej obsługi rozliczeń w ramach nettingu.

Tym samym, Wynagrodzenie w ocenie Spółki nie może stanowić kosztu, który mógłby zostać zaliczony do przerzuconych dochodów na podstawie art. 24aa ust. 3 pkt 3 w zw. z art. 24aa ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 4.

W odniesieniu do art. 24aa ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, Spółka stoi na stanowisku, że Wynagrodzenie nie stanowi kosztów finansowania dłużnego zaliczanego do przerzuconych dochodów.

Projekt objaśnień w tym miejscu wyjaśnia, że: „Art. 24aa ust. 3 pkt 4 ustawy CIT dotyczy kosztów finansowania dłużnego związanych z uzyskaniem środków finansowych i korzystaniem z tych środków. Zgodnie z treścią przepisu koszty te obejmują w szczególności odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych. W przypadku, gdy dane koszty stanowią >>koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych<<, które uznawane są przez podatnika za koszty w rozumieniu art. 15c ust. 11 ustawy CIT i tym samym art. 24aa ust. 3 pkt 4 tej ustawy, a zarazem spełniają przesłanki zawarte w jej art. 24aa ust. 3 pkt 3 (dot. niewypłacalności dłużnika), na potrzeby przerzuconych dochodów podatnik kwalifikuje te koszty do pkt 4 ust. 3 art. 24aa ustawy CIT (koszty finansowania dłużnego).”

Należy mieć na uwadze, że netting funkcjonuje w obrocie gospodarczym jako umowa nienazwana, polegająca na wzajemnych potrąceniach należności z tytułu sprzedaży wewnątrzgrupowej. Netting funkcjonujący w Grupie X obejmuje rozliczenia z tytułu sprzedaży wewnątrzgrupowej i jako taki nie stanowi pożyczki czy innego instrumentu finansowania. Ponadto Wynagrodzenie nie ma stricte charakteru odsetkowego, a jest naliczane z uwzględnieniem wyłączenie wartości faktur sprzedażowych.

Tym samym, Wynagrodzenie w ocenie Spółki nie może stanowić kosztu, który mógłby zostać zaliczony do przerzuconych dochodów na podstawie art. 24aa ust. 3 pkt 4 w zw. z art. 24aa ust. 2 ustawy o CIT.

Ad 5.

Końcowo, Wynagrodzenie nie może stanowić opłat i wynagrodzeń za przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk, ponieważ netting jest wyłączenie technicznym rozwiązaniem w zakresie regulowania wewnątrzgrupowych płatności z tytułu sprzedaży, redukującym ilość przepływów finansowych pomiędzy uczestnikami nettingu. W ocenie Spółki, system nettingu funkcjonujący w Grupie X nie wiąże się ze zmianą potencjału zyskowności jednego podmiotu w wyniku transferu jego istotnych funkcji, aktywów i ryzyk.

Tym samym, Wynagrodzenie w ocenie Spółki nie może stanowić kosztu, który mógłby zostać zaliczony do przerzuconych dochodów na podstawie art. 24aa ust. 3 pkt 5 w zw. z art. 24aa ust. 2 ustawy o CIT.

Reasumując, w ocenie Spółki:

1. Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłaty Wynagrodzenia;
2. Wynagrodzenie nie będzie stanowiło kosztu w rozumieniu art. 24aa ust. 3 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy Organ nie odniósł się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, albowiem interpretacje te zostały wydane w sprawach innych podatników i nie wiążą Organu w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: