Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.555.2023.2.RG

Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży w trybie egzekucji zabudowanej działki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT sprzedaży w trybie egzekucji zabudowanej działki o numerze 1.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 października 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w … prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi … Sp. z o.o. sp.k. NIP: … z nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze 1 i pow. 0,1575 ha zabudowaną budynkami obejmującymi budynek warsztatowo usługowy, budynek magazynowy oraz wiatę o konstrukcji stalowej zabudowaną w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021r. poz. 2351 ze zm.) stanowi budowlę. Budynki oraz wiata stanowiąca budowlę zostały wybudowane przed nabyciem nieruchomości przez dłużnika. Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi dla nieruchomości księgę wieczystą o numerze …. Nieruchomości obejmują teren działalności produkcyjno - usługowej dłużnika.

W toku egzekucji z nieruchomości komornik przystąpił do czynności zmierzających do dokonania opisu i oszacowania nieruchomości przed jej sprzedażą w drodze licytacji publicznej. Nieruchomość o numerze KW … została nabyta 26.05.2003 r. aktem notarialnym rep. A … przez poprzednich właścicieli, a następnie została przeniesiona aportem do spółki dłużnej aktem notarialnym rep. … z dnia 05.05.2014 r. w ramach umowy przeniesienia przedsiębiorstwa i nieruchomości tytułem podwyższenia wkładu do spółki komandytowej, Spółka dłużna figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług od dnia 01.05.2014 r., natomiast od daty nabycia nieruchomości w 2014 r. do dnia dzisiejszego na nieruchomości wykonywana jest przez spółkę czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie ze złożonym przez dłużnika oświadczeniem, nabytą nieruchomość ujął w ewidencji środków trwałych i następnie dokonywał z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie dłużnik nie dokonywał żadnych większych inwestycji na ulepszenie nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewid. 1.

Na pytania Organu:

1)Czy z tytułu nabycia budynków/budowli dłużnej spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

2)Czy budynek warsztatowo-usługowy, budynek usługowy posadowione na działce nr 1, stanowią budynki w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ww. ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 682 z późn. zm.)?

3)Czy poszczególne budynki i budowla są trwale związane z gruntem?

4)Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie poszczególnych budynków i budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Należy wskazać dokładną datę.

5)Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części budynków i budowli, to należy wskazać, w jakiej w części?

6)Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

7)Kiedy nastąpiło zajęcie do używania poszczególnych budynków i budowli? Należy wskazać dokładną datę.

8)Czy budynki i budowla położone na działce nr 1 przed ich nabyciem przez dłużną Spółkę, były wykorzystywane przez poprzednich właścicieli?

9)Czy budynki i budowla były udostępniane osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy budynki i budowla lub ich części zostały oddane w najem/dzierżawę/użyczenie oraz czy udostępnianie to miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?

10)Czy budynki i budowla były wykorzystywane przez dłużna spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były budynki i budowla, wykonywała dłużna spółka – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

11)Czy dłużna Spółka ponosiła nakłady na ulepszenie ww. budynków i budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

12)W jakim okresie dłużna Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie ww. budynków i budowli?

13)Jeżeli dłużna Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. budynków i budowli?

14)Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 11 i 13 jest twierdząca, to należy wskazać:

a)Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ww. budynków i budowli po ulepszeniu?

b)Czy ulepszenia stanowiły „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania ww. budynków i budowli lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?

c)Czy po ulepszeniu miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynków i budowli?

d)Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynków i budowli po ulepszeniu, to należy wskazać kiedy to nastąpiło (należy podać dzień, miesiąc i rok)?

e)Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków i budowli po ulepszeniu, a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

f)Czy ulepszone ww. budynki i budowla były wykorzystywane przez dłużną Spółkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

15)Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

-czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana jako Komornika działań?

-czy działania te zostały udokumentowane?

-czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika?

Odpowiedział Pan:

Ad. 1 Z tytułu nabycia nieruchomości spółce dłużnej nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabycie przez Spółkę budynków/budowli położonych na działce nr 1 nastąpiło w ramach transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2 Budynek warsztatowo-usługowy posadowiony na działce nr 1 stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane.

Budynek usługowy ( magazynowy) posadowiony na działce nr 1 stanowi budynek w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane.

Ad. 3 Budynek warsztatowo-usługowy posadowiony na działce nr 1 jest trwale związany z gruntem.

Budynek usługowy (magazynowy) posadowiony na działce nr 1 jest trwale związany z gruntem.

Budowla posadowiona na działce nr 1 jest trwale związana z gruntem.

Ad. 4 Do pierwszego zasiedlenia budynku warsztatowo-usługowego zabudowanego w kompleksie z budynkiem usługowym (magazynowym) oraz wiatą w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług doszło przed objęciem go do użytkowania na potrzeby własne przez Spółkę Dłużną. Przed nabyciem budynku w drodze aportu i objęciem go do użytkowania przez Dłużnika, działka o numerze 1, na której znajduje się budynek stanowiła składnik materialny prowadzonego przez X przedsiębiorstwa pod nazwą „…” z siedzibą w … NIP … a budynek był wykorzystywany w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, co zostało wykazane w akcie notarialnym. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać poprzednich właścicieli nieruchomości oraz podać dokładnej daty pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu, gdyż nie dysponuje dokumentami, z których wynikałoby precyzyjnie, w którym konkretnie momencie po raz pierwszy rozpoczęto korzystanie z budynku. Zgodnie z dokonanymi ustaleniami, budynek został wybudowany etapowo w latach 1980-1990. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w przypadku budynków należących do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, rozpoczęcie korzystania z nich następuje niezwłocznie po ich wybudowaniu bądź objęciu w posiadanie, co w przypadku analizowanego budynku miało miejsce. W każdym razie nie byłoby racjonalne przyjęcie założenia, że w okresie od wzniesienia budynku, obejmującym kilkadziesiąt lat, nigdy nie był on użytkowane na własne potrzeby przez jego właścicieli. Z uwagi na powyższe, w stosunku do budynku warsztatowo-usługowego doszło do pierwszego zasiedlenia poprzez oddanie go do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynku, po jego wybudowaniu.

Do pierwszego zasiedlenia budynku usługowego (magazynowego) zabudowanego w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym oraz wiatą w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług doszło przed objęciem go do użytkowania na potrzeby własne przez Spółkę Dłużną. Przed nabyciem budynku w drodze aportu i objęciem go do użytkowania przez Dłużnika, działka o numerze 1, na której znajduje się budynek stanowiła składnik materialny prowadzonego przez X przedsiębiorstwa pod nazwą „…” z siedzibą w … NIP … a budynek był wykorzystywany w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, co zostało wykazane w akcie notarialnym. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać poprzednich właścicieli nieruchomości oraz podać dokładnej daty pierwszego zasiedlenia budynku, gdyż nie dysponuje dokumentami, z których wynikałoby precyzyjnie, w którym konkretnie momencie po raz pierwszy rozpoczęto korzystanie z budynku. Zgodnie z dokonanymi ustaleniami, budynek został wybudowany etapowo w latach 1980-1990. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w przypadku budynków należących do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, rozpoczęcie korzystania z nich następuje niezwłocznie po ich wybudowaniu bądź objęciu w posiadanie, co w przypadku analizowanego budynku miało miejsce. W każdym razie nie byłoby racjonalne przyjęcie założenia, że w okresie od wzniesienia budynku, nigdy nie był on użytkowany na własne potrzeby przez jego właścicieli. Z uwagi na powyższe, w stosunku do budynku usługowego doszło do pierwszego zasiedlenia poprzez oddanie go do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynku, po jego wybudowaniu.

Do pierwszego zasiedlenia budowli (wiaty) zabudowanej w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym oraz budynkiem warsztatowym (magazynowymi w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług doszło przed objęciem go do użytkowania na potrzeby własne przez Spółkę Dłużną. Przed nabyciem budowli w drodze aportu i objęciem jej do użytkowania przez Dłużnika, działka o numerze 1, na której znajduje się budowla stanowiła składnik materialny prowadzonego przez X przedsiębiorstwa pod nazwą „…” z siedzibą w … NIP … a budynek był wykorzystywany w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, co zostało wykazane w akcie notarialnym. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać poprzednich właścicieli nieruchomości oraz podać dokładnej daty pierwszego zasiedlenia budowli gdyż nie dysponuje dokumentami, z których wynikałoby precyzyjnie, w którym konkretnie momencie po raz pierwszy rozpoczęto korzystanie z budowli. Zgodnie z dokonanymi ustaleniami, budynek został wybudowany etapowo w latach 1980-1990. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w przypadku budynków i budowli należących do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, rozpoczęcie korzystania z nich następuje niezwłocznie po ich wybudowaniu bądź objęciu w posiadanie, co w przypadku analizowanego budynku miało miejsce. W każdym razie nie byłoby racjonalne przyjęcie założenia, że w okresie od wzniesienia budowli nigdy nie była ona użytkowana na własne potrzeby przez jej właścicieli. Z uwagi na powyższe, w stosunku do budowli doszło do pierwszego zasiedlenia poprzez oddanie go do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budowli, po jej wybudowaniu.

Ad. 5 W oparciu o uzyskane przez komornika informacje do pierwszego zasiedlenia budynku warsztatowo-usługowego doszło w całości.

W oparciu o uzyskane przez komornika informacje do pierwszego zasiedlenia budynku usługowego (magazynowego) doszło w całości.

W oparciu o uzyskane przez komornika informacje do pierwszego zasiedlenia budowli doszło w całości.

Ad. 6 Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku warsztatowo-usługowego dokonaną w drodze licytacji publicznej przez komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku usługowego ( magazynowego) dokonaną w drodze licytacji publicznej przez komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli dokonaną w drodze licytacji publicznej przez komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Ad. 7 Zajęcie do użytkowania budynku warsztatowo-usługowego przez spółkę Dłużną nastąpiło z chwilą jej nabycia w drodze aportu, t.j. z dniem 05-05-2014 r. Komornik nie zna dat zajęcia do użytkowania budynku przez jego poprzednich właścicieli.

Zajęcie do użytkowania budynku usługowego ( magazynowego) przez spółkę Dłużną nastąpiło z chwilą jej nabycia w drodze aportu, t.j. z dniem 05-05-2014r. Komornik nie zna dat zajęcia do użytkowania budynku przez jego poprzednich właścicieli. Zajęcie do użytkowania budowli przez spółkę Dłużną nastąpiło z chwilą jej nabycia w drodze aportu, t.j. z dniem 05-05-2014r. Komornik nie zna dat zajęcia do użytkowania budowli przez jej poprzednich właścicieli

Ad. 8 Budynek warsztatowo-usługowy położony na działce 1 przed nabyciem przez Spółkę Dłużną był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli.

Budynek usługowy (magazynowego) położony na działce 1 przed nabyciem przez Spółkę Dłużną był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli.

Budowla położona na działce 1 przed nabyciem przez Spółkę Dłużną była wykorzystywana przez poprzednich właścicieli.

Ad. 9 Budynek warsztatowo-usługowy położony na działce 1 nie był przez Dłużnika udostępniany osobom trzecim.

Budynek usługowy (magazynowy) położony na działce 1 nie był przez Dłużnika udostępniany osobom trzecim.

Budowla położona na działce 1 nie była przez Dłużnika udostępniana osobom trzecim.

Ad.10 Budynek warsztatowo-usługowy położony na działce 1 nie był wykorzystywany przez Dłużnika na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Budynek usługowy (magazynowy) położony na działce 1 nie był wykorzystywany przez Dłużnika na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Budowla położona na działce 1 nie była wykorzystywana przez Dłużnika na cele działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Ad. 11 Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku warsztatowo-usługowego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku usługowego (magazynowego) w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Ad. 12 -

Ad. 13 -

Ad. 14 -

Ad. 15 Wszystkie informacje zawarte zarówno we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jak i w niniejszym uzupełnieniu braków wniosku zostały uzyskane przez komornika w drodze udokumentowanych czynności obejmujących:

-żądanie udzielenia przez dłużnika stosownych wyjaśnień,

-oględziny nieruchomości w ramach czynności polegających na jej opisie i oszacowaniu,

-żądanie udzielenia wyjaśnień od organu podatkowego dłużnika, t.j. Naczelnika Urzędu Skarbowego w ...

-dokonanie analizy treści ksiąg wieczystych nieruchomości będących przedmiotem dostawy towarów w ramach egzekucji sądowej, poprzez wgląd do dokumentacji znajdującej się w Wydziale Wieczystoksięgowym Sądu Rejonowego w ....

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydarzenie przyszłe stanowiące sprzedaż w trybie egzekucji nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze 1 i pow. 0,1575 ha zabudowaną budynkami obejmującymi budynek warsztatowo usługowy, budynek magazynowy oraz wiatę o konstrukcji stalowej zabudowaną w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021r. poz.2351 ze z.) stanowi budowlę, będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, którego płatnikiem zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług pozostaje komornik?

Pana stanowisko w sprawie:

Pana zdaniem, na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U z 2017r. poz. 1221 z późn. zm.) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r. poz. 800), zgodnie z którą płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenie go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika będącego dłużnikiem. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika - czynnego płatnika podatku VAT, będzie zatem opodatkowana podatkiem VAT, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu VAT, lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie dostawy energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel.

Analiza art. 7 ww. ustawy prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu podlega tylko ta czynność stanowiąca dostawę, która wykonywana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne , wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, oraz rolników , a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana w związku z działalnością gospodarczą dłużnika.

W toku postępowania komornik, celem uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości zastosowania zwolnień od VAT dostawy towarów dokonywanej w drodze egzekucji wykonał czynności, obejmujące:

-żądanie udzielenia przez dłużnika stosownych wyjaśnień,

-oględziny nieruchomości w ramach czynności polegających na jej opisie i oszacowaniu,

-żądanie udzielenia wyjaśnień od organu podatkowego dłużnika, tj. Naczelnika Urzędu Skarbowego w ...,

-dokonanie analizy treści ksiąg wieczystych nieruchomości będących przedmiotem dostawy towarów w ramach egzekucji sądowej, poprzez wgląd do dokumentacji znajdującej się w Wydziale Wieczystoksięgowym Sądu Rejonowego w ....

Pismem z dnia 21-06-2023r. komornik wezwał spółkę dłużną do udzielenia wyjaśnień dotyczących przedmiotowych nieruchomości m.in. poprzez złożenie:

-oświadczenia o dacie i sposobie nabycia nieruchomości (czy dana czynność, na mocy której dłużnik nabył nieruchomość, podlegała opodatkowaniu)

-oświadczenia o wydatkach poczynionych na ulepszenie nabytej nieruchomości, ze wskazaniem dat i wysokości tychże wydatków,

-oświadczenia, czy z tytułu nabycia lub wytworzenia działki, budynków, budowli lub ich części przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

-oświadczenia, czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też jest z obowiązku podatkowego zwolniona, ze wskazaniem właściwej podstawy prawnej.

W odpowiedzi dłużnik wskazał daty oraz sposób nabycia nieruchomości zgodny ze stanem faktycznym wskazanym wyżej w niniejszym piśmie oraz oświadczył że nabycie ww. nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu.

Nadto wskazał, że:

-30.01.2015 roku zostało wykonano ogrodzenie dz. nr 2 i 3 o łącznej wartości 31.645,60 zł.

-z tytułu nabycia nieruchomości spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie spółka dłużna oświadczyła, że sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z podatku VAT, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT dotyczy niezbudowanych działek o numerach 2 i 3 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dotyczy zabudowanej działki o numerze 1.

Pismem z dnia 05.07.2023r. komornik wystąpił z żądaniem udzielenia wyjaśnień do organu właściwości podatkowej dłużnika, t.j. Naczelnika Urzędu Skarbowego w ..., gdzie jedno z zapytań zostało sformułowane w następujący sposób:

- czy spółka dłużna jest czynnym płatnikiem podatku VAT i jeżeli tak, to:

a.od kiedy,

b.pod jakim adresem(adresami) spółka dłużna wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem VAT i od kiedy,

- czy w stosunku do nabycia nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami ksiąg wieczystych …, …, … oraz znajdujących się na nich budynków, spółce dłużnej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

- czy przy nabyciu nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami ksiąg wieczystych …, …, … oraz znajdujących się na nich budynków wystąpił podatek VAT,

- czy po dniu nabycia nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami ksiąg wieczystych …, …, … oraz znajdujących się na nich budynków spółka dłużna udokumentowała dokonanie wydatków na ulepszenie nieruchomości, a jeżeli tak, to:

a.kiedy,

b.w jakich kwotach,

c.czy przysługiwało jej prawo obniżenia podatku należnego od podatku naliczonego,

- czy spółka dłużna ujęła nieruchomości objęte księgami wieczystymi o numerach …, …, … w ewidencji środków trwałych i czy dokonywała odpisów amortyzacyjnych.

W odpowiedzi organ skarbowy wskazał, że objęty wnioskiem „podmiot figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług od dnia 01.05.2014 r. Na podstawie złożonych przez spółkę deklaracji VAT-7 oraz plików JPK_VAT ustalono, że spółka nie dokonywała odliczeń podatku VAT z tytułu zakupu nieruchomości objętych …, … i …. Ponadto w toku przeprowadzonych czynności sprawdzających nie stwierdzono dokonywania przez spółkę ulepszeń na ww. nieruchomości.

Nasz urząd nie jest w posiadaniu informacji czy przy zakupie nieruchomości spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nie prowadzono czynności sprawdzających ani kontroli podatkowej ksiąg rachunkowych i ewidencji środków trwałych za wskazany we wniosku okres.”

W świetle uzyskanych informacji oraz na podstawie ustalonego przez komornika stanu faktycznego ustalono zatem, że:

1.Z uwagi na sposób nabycia nieruchomości i położonych na niej budynków przy nabyciu nie wystąpił podatek VAT (nabycie nie zostało udokumentowane fakturą VAT), a zatem:

-w odniesieniu do budynku warsztatowo- usługowego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

-w odniesieniu do budynku magazynowego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

-w odniesieniu do wiaty o konstrukcji stalowej zabudowanej w kompleksie z budynkiem warsztatowo- usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) stanowi budowlę, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

2.od chwili rozpoczęcia użytkowania budynków znajdujących się na działce o numerze 1 na potrzeby własne w 2014 r. spółka nie dokonywała żadnych znacznych wydatków na ulepszenie nieruchomości i tym samym:

-w odniesieniu do budynku warsztatowo-usługowego dłużnik nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku i tym samym w ww. okresie nie doszło do pierwszego zasiedlenia,

-w odniesieniu do budynku magazynowego dłużnik nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku i tym samym w ww. okresie nie doszło do pierwszego zasiedlenia,

-w odniesieniu do wiaty o konstrukcji stalowej zabudowanej w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) stanowi budowlę, dłużnik nie poniósł wydatków na jego ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku i tym samym w ww. okresie nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

W oparciu o powyższe w ocenie wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1 zabudowaną budynkami obejmującymi budynek warsztatowo usługowy, budynek magazynowy oraz wiatę o konstrukcji stalowej zabudowaną w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) stanowi budowlę, dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą o numerze …, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Bez wątpienia, przedmiotowa nieruchomość jest tożsama z wymienioną w powyższym przepisie, jak wcześniej bowiem wskazano, ewentualną dostawę, będą stanowiły budynki usługowe służące do działalności produkcyjnej w ramach prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej.

Koniecznym pozostaje ustalenie, czy nie zachodzi wyłączenie w stosunku do tej nieruchomości, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 pkt a i b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle tego, aby możliwym było zastosowanie powyższego zwolnienia, dostawa nieruchomości nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bądź między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku/budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.wybudowaniu lub

b.ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

Dodać należy, że pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów, gdyż jego istotą jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być więc oddanie nieruchomości w najem, czy też dzierżawę (vide: wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 1581/10, orzeczenie prawomocne). Aby doszło do pierwszego zasiedlenia, wystarczy jednak, by budynek przez podatnika wybudowany lub ulepszony został oddany do używania na cele firmowe. Nie musi się z takim oddaniem do używania wiązać wykonywanie czynności opodatkowanych (por. wyrok NSA z 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14).

Z powyższego wynika, że do pierwszego zasiedlenia może dochodzić wielokrotnie, o ile bowiem dana nieruchomość może zostać tylko raz wybudowana, o tyle wielokrotnie może być ona ulepszana w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Do pierwszego zasiedlenia będzie zatem dochodziło po każdym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż) pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi obiektu lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne (vide: wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 213/10, orzeczenie prawomocne). Wszystkie budynki znajdujące się na nieruchomości zostały wzniesione w latach poprzedzających dzień nabycia nieruchomości przez dłużnika i przed objęciem w użytkowanie przez dłużnika były użytkowane przez poprzednich właścicieli.

Wnioskodawca obecnie nie dysponuje dokumentami, z których wynikałoby precyzyjnie, w którym konkretnie momencie po raz pierwszy rozpoczęto korzystanie z poszczególnych budynków, jednak z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w przypadku budynków należących do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, z którymi mamy do czynienia w analizowanym przypadku, rozpoczęcie korzystania z nich następuje niezwłocznie po ich wybudowaniu. W każdym razie nie byłoby racjonalne przyjęcie założenia, że w okresie od wzniesienia tych budynków, nigdy nie były one użytkowane na własne potrzeby przez ich właścicieli.

Z uwagi na powyższe, w ocenie komornika, w stosunku do budynku warsztatowo usługowego, budynku magazynowego oraz wiaty o konstrukcji stalowej zabudowanej w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz.2351 ze zm.) stanowi budowlę, doszło do pierwszego zasiedlenia poprzez oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu przez ówczesnego właściciela, którym nie jest spółka dłużna. Dłużnik, podatnik podatku od towarów i usług, niniejszą nieruchomość nabył w 2014 r. i użytkuje ją do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z tytułu nabycia nieruchomości, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynków. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika i uzyskanymi informacjami, w całym okresie użytkowania przez niego nieruchomości jako jej właściciel, nie poniósł on żadnych znacznych wydatków na ulepszenie nieruchomości, przez co należy rozumieć, że jakiekolwiek wydatki dłużnika nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

Dokonując analizy stanu faktycznego sprawy, należy zatem przyjąć, iż zarówno w momencie wejścia dłużnika w posiadanie nieruchomości jak i podczas jej użytkowania na czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie doszło do sytuacji, którą można by zakwalifikować jako pierwsze zasiedlenie. Należy zatem przyjąć, że ewentualna dostawa nieruchomości obejmującej działkę o numerze geodezyjnym 1 zabudowaną budynkami obejmującymi budynek warsztatowo usługowy, budynek magazynowy oraz wiatę o konstrukcji stalowej zabudowaną w kompleksie z budynkiem warsztatowo- usługowym, która w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) stanowi budowlę, będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej wspomnianym przepisie.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Zważywszy na powyższe, w sytuacji, gdyby sprzedaż nieruchomości nie korzystała ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, podlegałaby zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a ww. artykułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki, budowle oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze że dłużnikiem jest spółka, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa dłużnika. Zatem w odniesieniu do dostawy działki gruntu o numerze 1 wraz z położonymi na tej działce budynkami tj. budynkiem warsztatowo usługowym, budynkiem magazynowym oraz budowlą - wiatą o konstrukcji stalowej, dłużnik będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa dłużnika.

W konsekwencji, dostawa przez Pana jako komornika działki o numerze 1 wraz z położonymi na tej działce budynkami i budowlą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146ea ustawy:

W roku 2023:

1)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3)stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4)stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku budynków/budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania dla dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość stanowiąca działkę gruntu o numerze 1, zabudowaną budynkami obejmującymi budynek warsztatowo usługowy, budynek magazynowy oraz wiatę o konstrukcji stalowej zabudowaną w kompleksie z budynkiem warsztatowo-usługowym została nabyta 26.05.2003 r. aktem notarialnym przez poprzednich właścicieli, a następnie została przeniesiona aportem do spółki dłużnej aktem notarialnym z dnia 05.05.2014 r. w ramach umowy przeniesienia przedsiębiorstwa i nieruchomości tytułem podwyższenia wkładu do spółki komandytowej.

Budynek warsztatowo-usługowy i budynek usługowy (magazynowy) posadowione na działce nr 1 stanową budynki w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane. Wiata o konstrukcji stalowej stanowi budowlę w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Budynek warsztatowo-usługowy, budynek usługowy (magazynowy) i wiata o konstrukcji stalowej posadowione na działce nr 1 są trwale związana z gruntem.

Do pierwszego zasiedlenia budynku warsztatowo-usługowego, budynku usługowego (magazynowego) oraz wiaty w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług doszło przed objęciem ich do użytkowania na potrzeby własne przez Spółkę Dłużną. Przed nabyciem ww. budynków i budowli w drodze aportu i objęciem ich do użytkowania przez Dłużnika, działka o numerze 1, na której znajdują się ww. budynki i budowla stanowiła składnik materialny prowadzonego przez … przedsiębiorstwa pod nazwą „…” z siedzibą w … NIP … a ww. budynki i budowla były wykorzystywane w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, co zostało wykazane w akcie notarialnym. Z uwagi na powyższe, w stosunku do budynku warsztatowo-usługowego, budynku usługowego (magazynowego) oraz wiaty doszło do pierwszego zasiedlenia poprzez oddanie ich do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne ww. budynków i budowli, po ich wybudowaniu.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku warsztatowo-usługowego, budynku usługowego (magazynowego) oraz wiaty a ich dostawą dokonaną w drodze licytacji publicznej przez komornika upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Od daty nabycia nieruchomości w 2014 r. do dnia dzisiejszego na nieruchomości wykonywana jest przez spółkę czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku warsztatowo-usługowego budynku usługowego (magazynowego) i budowli (wiaty o konstrukcji stalowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że dostawa budynków i budowli znajdujących się na działce nr 1 nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków i budowli upłyną co najmniej 2 lata. Ponadto dłużnik nie ponosił nakładów na ulepszenie budynków i budowli znajdujących się na tej działce w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W konsekwencji powyższego, dla dostawy budynków i budowli znajdujących się na działce nr 1 zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Powyżej wskazano również, że grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki, budowle na nim posadowione. W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również dostawa działki nr 1, na której ww. budynki i budowla są posadowione, będzie zwolniona od podatku.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany przez Państwa, tj. Dz.U. z 2017, poz. 1221 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 z późn. zm.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00