Wyrok SN z dnia 26 września 2023 r., sygn. III PSKP 9/23

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę, zgodnie z art. 231 k.p., skutkuje automatycznym wstąpieniem nowego pracodawcy w prawa i obowiązki poprzednika, niezależnie od statusu budżetowego jednostki. W takim przypadku, zasady określone w ustawie o finansach publicznych odnoszące się do likwidacji jednostki budżetowej nie znajdują zastosowania. Odpowiedzialność nowego pracodawcy obejmuje również zobowiązania związane z wypłaconą odprawą pieniężną, jeżeli stosunek pracy nie został ostatecznie zakończony.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)

‎SSN Jarosław Sobutka

‎SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. I.
‎przeciwko Gminie Miasto T.
‎o odprawę pieniężną,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 września 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie
‎z dnia 30 listopada 2021 r., sygn. akt VIII Pa 74/21,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. nie obciąża powódki kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z 30 listopada 2021 r. (IV P 134/20) orzekł o oddaleniu apelacji i zasądzeniu od M. I. na rzecz Gminy Miasto T. zwrotu kosztów postępowania za drugą instancję.

Powódka w sprawie M. I. została zatrudniona w Zespole Szkół Ogólnokształcących w T. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, a następnie mianowana. Uchwałą z 26 kwietnia 2017 r. Rada powiatu rozwiązała Zespół Szkół, ustalając jednocześnie, że wchodzące w jego skład szkoły, w tym Szkoła Podstawowa nr […] będą funkcjonowały samodzielnie. Pismem z 30 maja 2017 r. dyrekcja Zespołu Szkół w związku z zaistnieniem zmian organizacyjno-strukturalnych powodujących zmniejszenie zatrudnienia i niemożność uzupełnienia etatów w szkole prowadzonej przez inny organ rozwiązał z powódką stosunek pracy z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę ówczesny pracodawca przyznał powódce odprawę pieniężną w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. W dniu 14 sierpnia 2017 r. pełnomocnik M. I. wniósł pozew o uznanie wypowiedzenia umowy za bezskuteczne i ewentualnie przywrócenie jej do pracy w Szkole Podstawowej nr [...].

Wyrokiem z 31 stycznia 2018 r. Sąd Rejonowy przywrócił powódkę do pracy w Szkole Podstawowej nr […]. Powódka mimo zmienionej sytuacji prawnej – przywrócenia jej do pracy nie zwróciła otrzymanej odprawy. Z ustaleń Sądu pierwszej instancji wynikało, że uchwałą z 27 marca 2019 r. Rada Miasta T. zlikwidowała z dniem 31 sierpnia tegoż roku Szkołę Podstawową nr […]. Majątek i zobowiązania finansowe szkoły przejęła gmina Miasto T. Pismem z 9 maja 2019 r. dyrektor Szkoły rozwiązał z powódką stosunek pracy, uzasadniając decyzję całkowitą likwidacją tej Szkoły. Sąd ustalił ponadto, że powódka pismem z 23 maja 2019 r. zwróciła się do dyrektora likwidowanej Szkoły o wypłatę odprawy. W odpowiedzi na powyższe dyrektor poinformował, że powódka już otrzymała odprawę w 2017 roku. Do kwestii tej ustosunkował się Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie, stwierdzając, że wypłacona pracownikowi odprawa, który został następnie przywrócony do pracy, staje się świadczeniem nienależnym i podlega zwrotowi. Tymczasem powódka nie zwróciła wypłaconej jej wcześniej odprawy. Kolejnym pismem zwróciła się do burmistrza o wypłatę kolejnej odprawy.