Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.568.2023.4.MMA

Uznanie, czy wniesienie przez Państwa do spółki wkładu niepieniężnego w postaci całego przedsiębiorstwa będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy wniesienie przez Państwa do spółki wkładu niepieniężnego w postaci całego przedsiębiorstwa będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, czy wniesienie przez Państwa do spółki wkładu niepieniężnego w postaci całego przedsiębiorstwa będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Uzupełnili Państwo wniosek - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 grudnia 2023 r. (wpływ 13 grudnia 2023 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo kapitałową spółką prawa handlowego działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy (…) Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (…).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem i użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych położonych w (…) (dalej jako Grunt).

Na Gruncie (częściowo na działce stanowiącej Państwa własność częściowo zaś na działce gdzie Spółka jest użytkownikiem wieczystym) posadowiony jest magazyn chłodniczy, który został wybudowany ze środków oraz na zlecenie spółki Grupa (…) z siedzibą w (…) przy ulicy (...), KRS: (...) (dalej jako Grupa A.).

Mimo, że magazyn chłodniczy jest budynkiem wzniesionym na cudzej nieruchomości (na Gruncie znajdującym się w Państwa użytkowaniu wieczystym), to za jego amortyzację i wykorzystanie na cele działalności gospodarczej Grupy A. odpowiada spółka Grupa A.

Magazyn chłodniczy wraz z całością wyposażenia w nim się znajdującego oraz potrzebnego do świadczenia usług magazynowania stanowią aktywa trwałe spółki Grupa A. Jednakowoż według cywilistycznej kwalifikacji magazyn chłodniczy nie może zostać uznany za odrębny przedmiot prawa własności przysługującego spółce Grupa A., gdyż jak nakazuje zasada superficies solo cedit wyrażona w art. 48 oraz 191 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. W takim rozumieniu magazyn chłodniczy stanowi własność Spółki. Natomiast jeżeli chodzi o Grunt to jest on udostępniany Grupie A. na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Państwem. Grunt jest wpisany do Państwa ewidencji środków trwałych.

Grupa A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie magazynowania i przechowywania pozostałych towarów (PKD 52.10.B). Działalność ta sprowadza się do świadczenia szeroko rozumianych kompleksowych usług związanych z magazynowaniem towarów, przy czym działalność prowadzona jest w kilku lokalizacjach takich jak: ul. (…) - centrum (...); ul. (...) w (…) - siedziba spółki oraz na Gruncie, na którym posadowiony jest magazyn chłodniczy.

Magazyn chłodniczy został zaprojektowany i przystosowany do składowania towarów w temperaturze do -24°C oraz zamrażania towarów do temperatury -35°C.

Magazyn odpowiada standardom unijnym i zapewnia do (...) miejsc paletowych. Ponadto posiada przestawne regały umożliwiające profesjonalne składowanie towarów oraz stały i bieżący dostęp do każdej palety. Zamierzają Państwo wnieść przedsiębiorstwo rozumiane jako magazyn chłodniczy (wraz z wyposażeniem) oraz Grunt, na którym magazyn jest posadowiony, jako wkład niepieniężny do spółki Grupa A.

Wartość tego aportu (jako wkładów) będzie określona w wycenie sporządzonej przez biegłego rewidenta. Wniesienie tytułem aportu przedsiębiorstwa wraz z Gruntem przez Państwa umożliwi spółce Grupa A. podniesienie własnego kapitału zakładowego i w konsekwencji objęcie nowo utworzonych udziałów przez Państwa w kapitale zakładowym spółki Grupa A.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego będzie zatem zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług magazynowania i przechowywania.

Przedsiębiorstwo będące przedmiotem aportu będzie obejmować:

1) Grunt,

2) budynek magazynu chłodniczego posadowiony na Gruncie,

3) urządzenia i narzędzia wykorzystywane przy świadczeniu usług magazynowania towarów,

4) wartości niematerialne (wiedza i know-how),

5) tajemnicę przedsiębiorstwa.

Działalność gospodarcza oparta o składniki majątkowe i niemajątkowe wyżej opisanego przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w ramach działalności spółki Grupa A. w niezmienionej formie.

Przedsiębiorstwo wniesione aportem będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym oraz będzie posiadało pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot.

W szczególności wniesienie aportu do majątku spółki Grupa A. w zakresie Gruntu pozostanie bez wpływu na prowadzoną działalność, gdyż zmieni się jedynie tytuł prawny uprawniający spółkę Grupa A. do korzystania z Gruntu - ze stosunku obligacyjnego (umowa dzierżawy) na prawo użytkowania wieczystego. Umowa dzierżawy na skutek wniesienia aportu ustanie zaś w wyniku konfuzji, czyli połączenia w jednej osobie uprawnień i obowiązków wydzierżawiającego oraz dzierżawcy.

Tak więc przedmiotem planowanej transakcji wniesienia aportu do spółki Grupa A. będą elementy wymienione w art. 551 KC, definiujące przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, służący prowadzeniu działalności gospodarczej. Na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej wnoszone składniki majątkowe (przedsiębiorstwo) będą stanowić samodzielną całość operacyjną, zdolną do funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jeżeli chodzi o kwestię personelu obsługującego przedmiotowy magazyn wyjaśniają Państwo, że nie zatrudniają Państwo pracowników do obsługi. Zamiast tego pracownicy zatrudniani są przez spółkę Grupa A., która następnie deleguje personel do pracy w magazynie. Wniesienie opisanego we wniosku wkładu niepieniężnego nie będzie zatem obejmowało transferu zasobów ludzkich. Ponadto wniesienie aportu pozostanie bez wpływu na sytuację personelu tam pracującego w tym sensie, że nie nastąpi zmiana pracodawcy. Dla pracowników obsługujących magazyn chłodniczy pracodawcą pomimo aportu w dalszym ciągu pozostanie spółka Grupa A.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Pomiędzy spółką Grupa A. Sp. z o.o. a Stroną doszło do rozliczenia wszystkich nakładów na budowę magazynu chłodniczego. Rozliczenie polegało na sprzedaży nakładów przez Grupę A. Sp. z o.o. na podstawie faktury oraz zapłaty przez Stronę. Strona informuje, że doszło już do rozliczenia wszystkich nakładów.

Strona prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów na rynek ukraiński. W okresie ostatnich 3 miesięcy zawarto 3 umowy sprzedaży, których przedmiotem są pasze i artykuły dla zwierząt. Ustalono umownie z kontrahentami tychże umów, że zapłata ceny za powyższe towary zostanie zrealizowana do końca miesiąca marca 2024 r. Transakcje udokumentowano na podstawie faktur.

Strona nie prowadzi działalności gospodarczej przy wykorzystaniu składników mających być przedmiotem aportu. Ze składników tych (zwłaszcza budynek magazynu) korzysta Grupa A. Sp. z o.o. w ramach jej własnej działalności gospodarczej.

Przedmiotem aportu będą zobowiązania w postaci 3 umów sprzedaży, ponieważ umowy te do tej pory nie zostały sfinalizowane (brak zapłaty ceny na rzecz Strony).

Przedmiotem aportu nie będą umowy określające prawa i obowiązki dotyczące przenoszonych składników majątku. Taką umową nie będzie zwłaszcza umowa, na podstawie której Strona oddaje Grupie A. Sp. z o.o. w dzierżawę grunt, na którym posadowiony jest magazyn chłodniczy. Bowiem umowa dzierżawy na skutek wniesienia aportu ustanie w wyniku konfuzji, czyli połączenia w jednej osobie uprawnień i obowiązków wydzierżawiającego oraz dzierżawcy.

Natomiast przedmiotem aportu będzie składnik niematerialny w postaci certyfikatu (...), który potwierdza możliwość składowania i handlu przez Stronę towarami eko (tzw. „Zdrowa żywność”).

Wstępnie należy wskazać, że przepisy prawa podatkowego nie definiują na czym polegać ma organizacyjne i finansowe wyodrębnienie (tak T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 17, Warszawa 2024, SIP Legalis). Organizacyjne wyodrębnienie ma miejsce wtedy, gdy zespół składników w istniejącym przedsiębiorstwie ma swoją formę organizacyjną w strukturze podatnika. Forma może przybrać postać oddziału, filii, placówki etc. Podobnie ma się rzecz z wyodrębnieniem finansowym - klasycznym przykładem będzie oddział (T. Michalik, VAT. Komentarz, ibidem). Z kolei kryterium funkcjonalne sprowadza się do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku.

Spółka wskazuje, że spełnia łącznie wszystkie 3 opisane wyżej kryteria. Wskazane we wniosku składniki majątku zawierają wszystkie niezbędne elementy potrzebne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie składowania towaru. Wchodzący w skład aportu budynek magazynu chłodniczego zawiera niezbędne wyposażenie (urządzenia chłodnicze, regały na składowanie, dostęp do mediów). W takim rozumieniu magazyn stanowi w pewnym sensie samodzielne przedsiębiorstwo zdolne do funkcjonowania na rynku. Możliwe jest bowiem w ramach tego składnika majątku zawieranie i wykonywanie umów składu jako podmiot składający towary psujące się - chłodnia (za pośrednictwem jednostki posiadającej zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych), obsługa klientów, przyjmowanie i wydawanie towarów, prowadzenie ewidencji i rachunkowości. Magazyn kwalifikuje się zatem jako wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, przyjmujący formę oddziału lub formy innej równorzędnej w zależności od przyjętego nazewnictwa (filia, dział, placówka handlowa etc.).

Przedsiębiorstwo stanowiące przedmiot aportu będzie również posiadało samodzielność finansową bowiem istnieje możliwość na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz zobowiązań wyłącznie do przedmiotu aportu.

Sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę Grupa A. po dokonaniu aportu nie ulegnie żadnym zmianom. Działalność gospodarcza prowadzona będzie bowiem na dotychczasowych warunkach. Zmianie ulegnie natomiast tytuł prawny do nieruchomości, na której znajduje się magazyn wraz z budynkiem magazynu. Obecnie spółka Grupa A. jest dzierżawcą nieruchomości wraz z magazynem (tytuł prawny wynikający ze stosunku obligacyjnego jakim jest umowa dzierżawy).

Natomiast Strona jest użytkownikiem wieczystym ww. gruntu i w konsekwencji przysługuje jej również własność magazynu co wynika z zasady superficies solo cedit (art. 48 i 191 Kodeksu cywilnego). Zgodnie z tą zasadą do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Natomiast na skutek wniesienia aportu własność składników stanowiących przedmiot aportu przypadnie Grupie A.

Strona nie wykonuje przedmiotu swojej działalności gospodarczej przy użyciu składników wchodzących w skład aportu. Grupa A. będzie kontynuowała działalność Strony w zakresie umów sprzedaży, których przedmiotem są pasze i artykuły dla zwierząt.

Spółka Grupa A. nie będzie musiała podejmować działań faktycznych lub prawnych celem prowadzenia/kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o przekazane przez Stronę składniki majątkowe. Z magazynu chłodniczego korzysta wyłącznie spółka Grupa A. Ponadto sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę Grupa A. po dokonaniu aportu nie ulegnie żadnym zmianom. Działalność gospodarcza prowadzona będzie bowiem na dotychczasowych warunkach.

Strona informuje, że wartość podatkowa aktywów to wartość kosztów uzyskania przychodu, która w przyszłości spowoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania. Będzie to wartość bieżąca netto pomniejszona o odpisy z dotacji dokonane w przyszłości. Wartość określona dla celów podatkowych stanowi kwota 6.787.576,51 zł.

Wniesienie przez Stronę aportu opisanego we wniosku uzasadnione jest bezpośrednim zamiarem likwidacji spółki jaką jest Strona. W związku z tym celem wniesienia aportu nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku jako pytania nr 2)

Czy wniesienie przez Państwa do spółki Grupa A. wkładu niepieniężnego w postaci całego przedsiębiorstwa opisanego we wniosku (magazyn chłodniczy), wraz z nieruchomością (Grunt), będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, pomimo, że magazyn chłodniczy wraz z wyposażeniem stanowią środki trwałe wpisane w ewidencji spółki Grupa A. zaś Grunt jest środkiem trwałym należącym do Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie co do zasady wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej przez spółkę kapitałową podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz podatkiem od towarów i usług.

Wyjątkiem od tej reguły jest taki aport (wkład rzeczowy do spółki kapitałowej), którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Z art. 12 ust. 4 pkt 25 lit. b ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako PDOP) wynika bowiem, że do przychodów nie zalicza się wartości, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki albo spółdzielni jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, oraz spółka lub spółdzielnia otrzymująca wkład przyjęła dla celów podatkowych składniki wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego ten wkład.

Przedsiębiorstwo (jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej) zostało zdefiniowane przez przepis art. 551 KC: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast w świetle art. 4a pkt 4 PDOP zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest: organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Państwa zdaniem w świetle obu tych definicji warunkiem, który powinien być spełniony jest możliwość prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem zespołu składników majątkowych. A contrario, jeżeli działalność nie mogłaby być prowadzona dzięki wniesionym składnikom majątku, nie mogłoby być mowy o przedsiębiorstwie bądź jego zorganizowanej części. Wniesienie aportu to zdarzenie wywołujące przede wszystkim skutki w sferze prawnej.

Równocześnie przepisy ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako KSH), w szczególności art. 14, określają co może, a co nie może stanowić przedmiotu aportu (wkładu rzeczowego). Przedmiotem aportu, co do zasady, może być jedynie to, co jest własnością wnoszącego aport i to niezależnie od tego, czy wnoszący wkład zachowuje ekonomiczną kontrolę nad danym składnikiem aktywów, czy też kontrolę taką sprawuje osoba trzecia. Owa kontrola o charakterze ekonomicznym nie stanowi znaczącego kryterium z perspektywy prawa cywilnego. Jednak regulacje w zakresie rachunkowości, w szczególności art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości łączą z tym kryterium istotne skutki. W tym przepisie przewidującym definicję legalną pojęcia aktywa stwierdzono, że pod tym pojęciem rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Także przepisy prawa podatkowego nie zawsze uzależniają amortyzowanie składnika majątku (w tym, budynku magazynu chłodniczego) od tego, czy stanowi on własność podatnika. I tak, m.in. budynki wybudowane na cudzym gruncie podlegają amortyzacji u tego podatnika, kto je wybudował - niezależnie od tego, że nie stanowią one własności tego podatnika (art. 16a ust. 2 pkt 2 PDOP). Przepis stanowi, że amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Magazyn chłodniczy w ocenie Wnioskodawcy nie stanowi jego „majątku ekonomicznego”, jednak zgodnie z zasadą superficies solo cedit wyrażoną w art. 48 i 191 KC pozostaje on Państwa własnością z tego powodu, że przysługuje Państwu prawo użytkowania wieczystego do nieruchomości, na której wybudowany jest magazyn.

Zgodnie też z ww. regulacjami PDOP, magazyn podlega amortyzacji po stronie spółki Grupa A.

Mimo powyższego fakt posadowienia magazynu na Państwa nieruchomości w Państwa ocenie nie powinien przekreślać możliwości wniesienia przedmiotowego magazynu w drodze aportu do majątku spółki Grupa A.

Należy wszak wskazać, że odnosząc się do pojęcia „zdolności aportowej” (art. 14 KSH) brak jest warunku, by wnoszony składnik majątkowy musiał być ujęty w bilansie wspólnika.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 13 czerwca 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 2597/17): Wkładem niepieniężnym, czyli aportem, jest z kolei prawo, które ma określoną wartość majątkową, jest realne, może być wydzielone z majątku wspólnika i może być przeniesione na spółkę w celu pokrycia wartości udziałów przysługujących wspólnikowi, które łącznie z wkładami innych utworzą kapitał zakładowy (zob. A. Kidyba, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Warszawa 2001, s. 83; A.W. Wiśniewski, Prawo o spółkach - podręcznik praktyczny, Warszawa 2001, t. II, s. 93). Należy wskazać więc na następujące kryteria zdolności aportowej: możliwość określenia wartości majątkowej prawa, możliwość wyceny i umieszczenia go w bilansie (zdolność bilansowa), zbywalność prawa, możliwość ustanowienia prawa, zdolność poddania egzekucji (por. szerzej A. Kidyba, Spółka..., op. cit., s. 83 i n.; por. również uchwała SN z 20 maja 1992 r., III CZP 52/92, OSNCP 1992, Nr 6, poz. 106). (...) Wnioskodawca w kontekście powyższego nadmienia, że organy podatkowe (interpretacyjne) z zasady potwierdzają, iż z aportem przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) mamy do czynienia także wówczas, gdy z wnoszonej grupy aktywów wyłącza się określone składniki majątku - nawet o dużej wartości i znaczeniu dla przedsiębiorstwa.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 marca 2022 r. (znak 0113-KDIPT1-2.4012.23.2022.1.AM) stwierdził, że: Jak wynika z opisu sprawy, prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzona przez Panią działalność sprowadza się do świadczenia szeroko rozumianych i kompleksowych usług stomatologicznych i jest prowadzona w kilku lokalizacjach w... oraz..., w nieruchomościach stanowiących jej własność. Zamierza Pani wnieść swoje przedsiębiorstwo do spółki prawa handlowego, której jest wspólnikiem. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki (aportu) będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, obejmujący co do zasady wszystko co wchodzić będzie w skład majątku indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej na moment dokonania aportu. Wnosząc przedsiębiorstwo do spółki zamierza Pani wyłączyć z aportu (wkładu) wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności nieruchomości, tj. lokale i budynki. Przedmiotem aportu będą więc ruchomości oraz pozostałe składniki prowadzonego przedsiębiorstwa w tym m.in.: sprzęt i urządzenia, samochody, logo, surowce i materiały, wyroby gotowe, należności, środki pieniężne, wiedza i know-how, kontakty, kontrakty i inne tajemnice przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo łącznie ze wszystkimi zobowiązaniami. Do spółki przetransferowani zostaną także wszyscy pracownicy. Wykorzystywane w prowadzonej działalności i stanowiące Pani własność nieruchomości są wpisane do ewidencji środków trwałych firmy. Z chwilą ich wyłączenia z aportu nieruchomości staną się przedmiotem Pani działalności w zakresie najmu i na tej zasadzie zostaną udostępnione spółce nabywającej przedsiębiorstwo. Działalność gospodarcza oparta o składniki majątkowe i niemajątkowe przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w ramach spółki w niezmienionej formie. W szczególności wyłączenie z przedmiotu aportu nieruchomości pozostanie bez wpływu na możliwość kontynuowania działalności przedsiębiorstwa przez spółkę. Brak prawa własności nieruchomości nie wpłynie na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami wchodzącymi w skład przedsiębiorstwa, które pozwolą na prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej przez spółkę. Prawo do korzystania z nieruchomości zostanie zapewnione spółce z chwilą wniesienia aportu na podstawie zawartych pomiędzy Panią a spółką długotrwałych umowy najmu lub dzierżawy. Przedsiębiorstwo wniesione aportem będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym i będzie mieć możliwość samodzielnego działania i kontynuowania dotychczasowej działalności. Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotem planowanej transakcji będzie przeniesienie aportem przez Panią dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej do spółki prawa handlowego. Jakkolwiek z przedmiotu aportu zostaną wyłączone posiadane przez Panią nieruchomości, to jednak nie będzie miało to znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwo będzie miało pełną możliwość samodzielnego działania i będzie kontynuowało Pani dotychczasową działalność). Jak wskazała Pani we wniosku, po dokonaniu planowanego aportu działalność wykonywana dotychczas przez Panią będzie kontynuowana przez spółkę w takim samym zakresie. Ponadto z chwilą wniesienia aportu udostępni Pani spółce ww. nieruchomości na podstawie długotrwałych umów najmu lub dzierżawy. Tym samym uznać należy, że przedmiotem aportu objętego wnioskiem - niezależnie od wyłączenia z niego prawa własności nieruchomości - będzie zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, bowiem stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, o którym mowa w ww. przepisie art. 551 Kodeksu cywilnego, pozwalający na samodzielne realizowanie celów gospodarczych. A zatem skoro przedmiotem aportu będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych stanowiący przedsiębiorstwo, a wyłączenie nieruchomości z aportu nie będzie miało znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, to w okolicznościach niniejszej sprawy, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Podobne stanowisko zajęto m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 maja 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 2471/10) oraz w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1896/11) i z 3 sierpnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 3183/16): Nawet gdy kupujący nie przejmuje środków zgromadzonych na rachunkach bankowych ani należności, nie wyklucza to nabycia przedsiębiorstwa (...).

Reasumując Państwa zdaniem, pomimo, iż magazyn chłodniczy stanowi budynek wzniesiony na cudzym gruncie (Państwa Grunt) oraz jest amortyzowany przez spółkę Grupa A., nie stanowi przeszkody do uznania, że wniesienie aportu jest wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym bardziej, że pozostałe składniki majątkowe, składające się na przedmiot aportu stanowią zespół aktywów, dzięki któremu będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej tak jak zostało to uzasadnione w części opisowej stanu faktycznego niniejszego wniosku.

Tym samym wniesienie aportu, o którym mowa jest we wniosku do majątku spółki Grupa A. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Odnośnie drugiego pytania Wnioskodawca wstępnie zauważa, że wyłączenie wniesienia aportu z zakresu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oznacza równocześnie brak opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług. Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług nie odbiegają bowiem w tym zakresie od przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako PTU) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez pojęcie „transakcji zbycia” ustawa nakazuje rozumienie zbliżone do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 PTU, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy PTU została zawarta w art. 2 pkt 27e PTU i należy przez nią rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przytoczonej definicji można wyodrębnić następujące przesłanki, których spełnienie pozwala uznać dany zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa:

1)istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4)zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Na marginesie zauważają Państwo, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została jednakowo zdefiniowana na gruncie dwóch ustaw podatkowych - ustawy PDOP (art. 4a pkt. 4 PDOP) i ustawy PTU (art. 2 pkt 27e PTU).

A skoro tak to Państwa zdaniem to, że magazyn chłodniczy stanowi budynek wzniesiony na cudzym gruncie (Państwa Grunt) oraz jest amortyzowany przez spółkę Grupa A., nie stanowi przeszkody do uznania, że wniesienie aportu jest wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tym bardziej, że pozostałe składniki majątkowe, składające się na przedmiot aportu stanowią zespół aktywów, dzięki któremu będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej tak jak zostało to uzasadnione w części opisowej stanu faktycznego niniejszego wniosku.

Tym samym wniesienie aportu, o którym mowa jest we wniosku do majątku spółki Grupa A. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 552 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5(8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Należy podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, ze zm.):

W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem i użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowych położonych w (…). Na Gruncie posadowiony jest magazyn chłodniczy, który został wybudowany ze środków oraz na zlecenie spółki Grupa A. Mimo, że magazyn chłodniczy jest budynkiem wzniesionym na cudzej nieruchomości (na Gruncie znajdującym się w Państwa użytkowaniu wieczystym), to za jego amortyzację i wykorzystanie na cele działalności gospodarczej Grupy A. odpowiada spółka Grupa A. Magazyn chłodniczy wraz z całością wyposażenia w nim się znajdującego oraz potrzebnego do świadczenia usług magazynowania stanowią aktywa trwałe spółki Grupa A. Grunt jest wpisany do Państwa ewidencji środków trwałych. Pomiędzy spółką Grupa A. a Stroną doszło do rozliczenia wszystkich nakładów na budowę magazynu chłodniczego. Rozliczenie polegało na sprzedaży nakładów przez Grupę A. Sp. z o.o. na podstawie faktury oraz zapłaty przez Stronę. Strona informuje, że doszło już do rozliczenia wszystkich nakładów. Grupa A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie magazynowania i przechowywania pozostałych towarów (PKD 52.10.B). Strona prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów na rynek ukraiński. W okresie ostatnich 3 miesięcy zawarto 3 umowy sprzedaży, których przedmiotem są pasze i artykuły dla zwierząt. Strona nie prowadzi działalności gospodarczej przy wykorzystaniu składników mających być przedmiotem aportu. Ze składników tych (zwłaszcza budynku magazynu) korzysta Grupa A. w ramach jej własnej działalności gospodarczej. Przedmiotem aportu w ramach Państwa działalności będą jedynie zobowiązania w postaci 3 umów sprzedaży, ponieważ umowy te do tej pory nie zostały sfinalizowane (brak zapłaty ceny na rzecz Strony) oraz składnik niematerialny w postaci certyfikatu (...), który potwierdza możliwość składowania i handlu przez Stronę towarami eko (tzw. „Zdrowa żywność”). Wniesienie przez Stronę aportu opisanego we wniosku uzasadnione jest bezpośrednim zamiarem likwidacji spółki jaką jest Strona.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy wniesienie przez Państwa do spółki Grupa A. wkładu niepieniężnego w postaci całego przedsiębiorstwa opisanego we wniosku (magazyn chłodniczy) wraz z nieruchomością (Grunt), będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że wniesienie przez Państwa do spółki Grupa A. wkładu niepieniężnego w postaci magazynu chłodniczego wraz z gruntem oraz 3 umów sprzedaży i certyfikatu (...) nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ przeniesieniu nie towarzyszy transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie Państwa przedsiębiorstwa, w sposób umożliwiający ich kontynuację.

Jak wskazali Państwo we wniosku przedmiotem aportu w ramach Państwa działalności w zakresie sprzedaży towarów na rynek ukraiński będą jedynie zobowiązania i wierzytelności wynikające z 3 umów sprzedaży, których przedmiotem są pasze i artykuły dla zwierząt oraz składnik niematerialny w postaci certyfikatu (...), który potwierdza możliwość składowania i handlu przez Stronę towarami eko. Wskazują Państwo, że Grupa A. będzie kontynuowała działalność w zakresie umów sprzedaży. Jednakże podkreślenia wymaga, że prowadzenie działalności w zakresie sprzedaży towarów na rynek ukraiński w oparciu o nabywane składniki majątkowe wymagałoby podjęcia przez Grupę A. szeregu dodatkowych czynności związanych z tym profilem działalności. Bez dodatkowych działań, w oparciu wyłącznie o nabywane w ramach planowanej transakcji składniki w postaci 3 umów sprzedaży, certyfikatu (...), Grupa A. nie byłaby w stanie prowadzić działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży pasz i artykułów dla zwierząt na rynek ukraiński.

Ponadto przedmiotem planowanej transakcji aportu do Spółki będzie grunt oraz magazyn chłodniczy. W tym miejscu należy wskazać, że nie prowadzili Państwo swojej działalności gospodarczej przy wykorzystaniu składników majątku w postaci gruntu z budynkiem magazynu. W ramach swojej działalności wykorzystywali Państwo jedynie grunt w celu dzierżawy. Natomiast działalność gospodarcza oparta o składniki majątkowe i niemajątkowe (tj. budynek magazynu chłodniczego posadowiony na Gruncie, urządzenia i narzędzia wykorzystywane przy świadczeniu usług magazynowania towarów, wartości niematerialne (wiedza i know-how), tajemnicę przedsiębiorstwa) była wykorzystywana i nadal będzie kontynuowana w ramach działalności spółki Grupa A. w zakresie magazynowania i przechowywania. Wskazali Państwo we wniosku, że to Grupa A., która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie magazynowania i przechowywania pozostałych towarów korzysta/będzie korzystała ze wszystkich wskazanych przez Państwa składników mających być przedmiotem aportu (zwłaszcza budynku magazynu). Tym samym stwierdzić należy, że to Grupa A. jest w posiadaniu kluczowych składników majątku niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie magazynowania i przechowywania. Zatem trudno mówić o kontynuacji przez nabywcę dotychczasowej działalności gospodarczej Zbywcy w takim samym zakresie, tj. polegającej na świadczeniu usług magazynowania i przechowywania.

W świetle opisu sprawy podkreślenia wymaga, że przedmiotu opisanej we wniosku Transakcji nie stanowią składniki m.in. oznaczenie indywidualizujące Państwa przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnione części (nazwa Państwa przedsiębiorstwa); własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Transakcja ta nie będzie wiązała się również z przeniesieniem na Grupę A. personelu obsługującego przedmiotowy magazyn. Wyjaśnili Państwo, że nie zatrudniają Państwo pracowników do obsługi. Zamiast tego pracownicy zatrudniani są przez spółkę Grupa A., która następnie deleguje personel do pracy w magazynie.

Zatem ograniczenie aportu do przeniesienia na rzecz Spółki gruntu wraz z budynkiem magazynu,certyfikatu (...) oraz 3 umów sprzedaży, potwierdza, że przedmiotem Transakcji nie jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ przeniesieniu nie towarzyszy transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie Państwa przedsiębiorstwa. Składniki tworzące przedmiot planowanego aportu nie umożliwiają dalszego samodzielnego kontunuowania działalności gospodarczej wyłącznie w oparciu o nabywane składniki majątku.

Tym samym, w odniesieniu do planowanej transakcji wniesienia przez Państwa do spółki Grupa A. opisanego wkładu niepieniężnego nie będzie mieć zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy. Zatem planowana Transakcja wniesienia przez Państwa do spółki Grupa A. składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowić dostawę towarów/świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego w złożonym wniosku jako nr 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, tj. dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00