Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.477.2019.8.MK

Prawo do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku 8 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 929/20; i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki ... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki ... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2019 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie telekomunikacji przewodowej.

Od dnia 22.06.2016 r spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posługującym się numerem identyfikacyjnym NIP ....

Dnia 6.08.2018 r. Spółka zakupiła środek trwały tj. samochód ciężarowy ..., numer rejestracyjny ....

Zakup został udokumentowany fakturą VAT Nr ... o wartości netto 44000,00zł, VAT 10120.00 zł. Spółka odliczyła 100% wartości VAT z faktury dotyczącej zakupu samochodu, kierując się faktem, iż samochód ten jest to pojazd wielozadaniowy, wywrotka do przewozu materiałów sypkich z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, dotyczących opisanego samochodu, wynika liczba miejsc siedzących, łącznie z miejscem dla kierowcy oraz dopuszczalna ładowność samochodu.

Jest to samochód z ładownością 3500kg oraz jednym rzędem siedzeń, a przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny, konstrukcja samochodu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Cechy konstrukcyjne samochodu ciężarowego ... spełniają wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Wymieniony pojazd wykorzystywany jest do prowadzonej działalności spółki.

Wnioskodawca ponosi wszystkie wydatki związane z pojazdem, tj.: naprawy, akcesoria i materiały eksploatacyjne oraz paliwo. Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dodatkowo 9 marca 2019 r. Spółka wykona dodatkowe badanie techniczne potwierdzające prawo do odliczenia 100% VAT.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 września 2019 r. w sprawie o sygn. 0113- KDIPT1-3.4012.477.2019.1.MK Wnioskodawca wskazał, iż faktury dokumentujące zakup samochodu oraz wydatki eksploatacyjne wystawione są na spółkę X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca przeprowadził badanie dla przedmiotowego samochodu ciężarowego ... dodatkowe badanie techniczne potwierdzające spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018r., poz. 2174, z późn. zm.) w dniu 22.03.2019 r. Przedmiotowy samochód jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód ciężarowy ... jest od dnia zakupu wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika liczba miejsc, łącznie z miejscem dla kierowcy oraz dopuszczalna ładowność samochodu. Ponadto wykorzystanie samochodu ciężarowego ... wyłącznie do celów działalności gospodarczej wynika z jego cech konstrukcyjnych. Jest to wywrotka do przewozu materiałów sypkich. Posiada jeden rząd siedzeń, co jest wpisane w dowodzie rejestracyjnym. Przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny. Cechy konstrukcyjne wyłączają możliwość używania samochodu do celów prywatnych. Pracodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu dla przedmiotowego samochodu ciężarowego. Wnioskodawca nadzoruje pracowników zatrudnionych w spółce, poprzez sprawdzanie postępu prac, które zostały im zlecone w ramach umowy o pracę, poprzez wizytacje w miejscach wykonywania pracy. Pracodawca będąc na miejscu jest w stanie określić czy wykonywane były przewozy materiałów sypkich poprzez obejrzenie miejsca składowania lub używania materiałów sypkich. Wnioskodawca sprawdza również licznik przejechanych kilometrów samochodu i porównuje do go liczby kilometrów, jakich potrzeba jest do przewozu materiałów sypkich na dany dzień, znając miejsce pracy oraz miejsce składowania tych materiałów. Z samochodu ciężarowego w spółce korzystają pracownicy. Samochód służy do wykonywania prac w sektorze energetycznym, tj. do przewożenia materiałów sypkich a także elementów oświetlenia, fundamentów, studni. Elementy te są wykorzystywane przy wykonywaniu prac, którymi spółka aktualnie się zajmuje, tj. prace przy budowie trasy .... Pojazd jest znacznych rozmiarów - posiada 3 miejsca dla załogi oraz część bagażową przeznaczoną do przewozu materiałów sypkich. Taka konstrukcja eliminuje go z wykorzystywania prywatnego - czyniąc taki użytek utrudniony (gabaryty, budowa) i nieopłacalny (znacznie większe spalanie niż w przypadku samochodów prywatnych - osobowych). Pracownicy mają bezwzględny zakaz wykorzystywania mienia Pracodawcy do celów osobistych. Pojazd w związku z jego budową i specyfiką jest jednym z narzędzi niezbędnych do wykonywania pracy (przewiezienie materiałów potrzebnych przy wykonywanych zleceniach). Po pracy pracownicy zdają wykorzystywane urządzenia (w tym samochód) i swoimi środkami transportu wracają do swoich domów. Samochód ciężarowy w czasie pracy pozostaje w miejscu wykonywania prac, obecnie jest to trasa .... Po zakończeniu pracy samochód pozostawiany jest na bazie na wynajmowanym, chronionym placu. Na pytanie „Czy Wnioskodawca wprowadził obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu firmy przedmiotowego samochodu ciężarowego, bez możliwości jego pobrania?” Wnioskodawca wskazał, że tak, pracownicy pozostawiają samochód na bazie i nie mają możliwości jego pobrania po zakończeniu pracy. Samochód nie posiada systemu GPS, ponieważ nie ma takiej potrzeby, pojazd porusza się głównie po budowie. Nadzór jest wykonywany wyłącznie w oparciu o przebieg prac zleconych pracownikom na dany dzień. Ilość zużytego paliwa monitorowana jest na podstawie faktur, przedstawianych przez pracowników, wystawianych na spółkę, oraz w oparciu o obserwację spalania paliwa w odniesieniu do przejechanych kilometrów. Wnioskodawca nie złożył w Urzędzie Skarbowym informacji VAT-26, ponieważ konstrukcja wyżej wymienionego samochodu ciężarowego wyklucza jego użycie do celów prywatnych.

Pytanie

Czy przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do całkowitego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka przy odliczaniu 100% VAT kieruje się faktem, iż samochód ten jest to pojazd wielozadaniowy, wywrotka do przewozu materiałów sypkich, to znaczy, że spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego ,,spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia. (...) Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydane przez stację kontroli pojazdów powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia VAT.” (wyrok NSA I FSK 965/16 z dnia 7 czerwca 2018 r.).

Spółka, zgodnie ze stanowiskiem NSA, uważa że wykonanie badania technicznego, o którym mowa wyżej, z opóźnieniem, nie skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup samochodu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 14 października 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT1-3.4012.477.2019.2.MK w zakresie uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki ... z opóźnieniem, skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją i uznałem Państwa stanowisko w ww. zakresie za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 25 października 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

22 listopada 2019 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy. Skarga wpłynęła do mnie 26 listopada 2019 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenie na Państwa rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 11 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 929/20 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej 5 lipca 2023 r.

25 września 2023 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19 wraz z aktami sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki ... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznaczam, że tę interpretację oparłem na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, bowiem ta interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 929/20.

 Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.),

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, że:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że:

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony.

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy:

w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W ust. 2 powołanego artykułu postanowiono, że:

do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy”

przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu:

do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu:

spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w dniu 6.08.2018 r. zakupił środek trwały tj. samochód .... Jest to samochód z ładownością 3500kg oraz jednym rzędem siedzeń, a przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny. Konstrukcja samochodu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Cechy konstrukcyjne samochodu ... spełniają wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Wymieniony pojazd wykorzystywany jest do prowadzonej działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca przeprowadził dla przedmiotowego samochodu ... dodatkowe badanie techniczne potwierdzające spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług w dniu 22.03.2019 r. Wnioskodawca ponosi wszystkie wydatki związane z pojazdem, tj.: naprawy, akcesoria i materiały eksploatacyjne oraz paliwo. Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19 zauważył, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w powyższym przypadku wiąże się z decyzją wykonawczą Rady Unii Europejskiej z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 353 z 28.12.2013, s. 51). Na podstawie art. 1 ust.1 tej decyzji Rzeczpospolita Polska została upoważniona do ograniczenia do wysokości 50 % prawa do odliczenia VAT od zakupu, nabycia wewnątrzwspólnotowego, przywozu, wynajmu lub leasingu silnikowych pojazdów drogowych, a także VAT naliczanego od wydatków związanych z tymi pojazdami, jeśli pojazd nie jest używany wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Jednocześnie ograniczenie to zostało wyłączone w następujących przypadkach:

-w odniesieniu do pojazdów silnikowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3 500 kg lub pojazdów silnikowych posiadających łącznie z siedzeniem kierowcy więcej niż dziewięć miejsc siedzących (art. 1 ust. 2 decyzji),

-w odniesieniu do podatku VAT naliczonego od wydatków, które są w całości związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 1 ust. 3 decyzji).

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że cechy konstrukcyjne samochodu ... spełniają wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 u.p.t.u. Pojazd wykorzystywany jest do prowadzonej przez Spółkę działalności. Skarżąca przeprowadziła dla przedmiotowego samochodu ... dodatkowe badanie techniczne potwierdzające spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 u.p.t.u. w dniu 22 marca 2019 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że należy zwrócić uwagę na stanowisko wyrażone w orzecznictwie Naczelnego Sadu Administracyjnego na tle okoliczności pozwalających na przyjęcie, że znajduje ono zastosowanie w rozpoznawanej sprawie (por. wyrok NSA z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 965/16, publ.: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: CBOSA). Sąd kasacyjny przyjął w nim, że warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia. Należy przy tym wziąć pod uwagę cel i sens regulacji, a wymogi formalne określone w przepisach (takie jak np. badanie techniczne nie mogą naruszać zasady proporcjonalności. Naczelny Sąd Administracyjny powołując się na poglądy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał na znaczenie zasady proporcjonalności. Zgodnie tą zasadą legalność środków nakładających ciężary finansowe na przedsiębiorców uzależniona jest od tego, że środki te będą właściwe i konieczne dla realizacji celów, do których zmierza zgodnie z prawem dana regulacja, przy czym, jeżeli istnieje możliwość wyboru spośród wielu właściwych środków, należy stosować najmniej restrykcyjne oraz czuwać nad tym, aby nałożone ciężary nie były nadmierne w stosunku do zamierzonych celów. NSA wskazał, że o prawie do dokonywania takich odliczeń, dzięki uznaniu za pojazd samochodowy wykorzystywany wyłącznie do wykonywania działalności gospodarczej podatnika, decyduje posiadanie przez pojazdy samochodowe określonych przepisami cech. Skoro zaś cechy konstrukcyjne pojazdu wskazują, że może on być wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej należy przyjąć, że nałożenie na podatnika obowiązku wynikającego z art. 86a ust. 10 u.p.t.u., tj. wykonania dodatkowego badania technicznego ma na celu umożliwienie podatnikowi wykazanie spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 u.p.t.u., a nie jest warunkiem dającym uprawnienie do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z tym pojazdem. Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydane przez stację kontroli pojazdów powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania wymaganych cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług. W tej sytuacji stanowisko organu, że niedopełnienie obowiązku dokonania badania technicznego skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy pojazd posiada cechy konstrukcyjne uprawniające do pełnego odliczenia prowadzi do naruszenia zasady proporcjonalności i wykracza poza zakres restrykcji dozwolonych powołaną na wstępie decyzją Rady Unii Europejskiej z dnia 17 grudnia 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w pełni prezentowany wyżej pogląd podzielił oraz wskazał, że znajduje on także akceptację w orzecznictwie sądowoadministracyjnym i wskazał wyroki: NSA z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt I FSK 1492/17, WSA w Olsztynie z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt ISA/OI54/16, WSA w Łodzi z dnia 19 października 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 448/17.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 929/20 za trafne uznał stanowisko Sądu pierwszej instancji, odwołujące się do wypowiedzi NSA w wyroku z dnia 7 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 965/16, że warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne, to wymóg formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że powyższe stanowisko zostało zaaprobowane w orzecznictwie NSA, czemu dano wyraz w wyrokach NSA: z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt I FSK 1492/17, z dnia 11 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 882/19 oraz z dnia 21 kwietnia 2023 r., sygn. akt I FSK 337/20.

Naczelny Sąd Administracyjny poinformował, że w powyższych orzeczeniach słusznie zwraca się uwagę na sposób sformułowania przepisu art. 86a ust. 10 pkt 1 u.p.t.u., gdzie mowa jest o stwierdzeniu spełnienia wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9, co wskazuje na deklaratywny charakter rzeczonego wymogu („stwierdzenie"), zaś samo potwierdzenie przez stację kontroli pojazdów, nie kreuje określonych cech konstrukcyjnych pojazdów.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał ponadto, że jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym wyroku z dnia 11 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 882/19, za powyższym rozumieniem wymogu potwierdzenia posiadania cech konstrukcyjnych pojazdu przez okręgową stację kontroli pojazdów (jako wymogu deklaratywnego) przemawia okoliczność, że w odniesieniu do innego przypadku, a mianowicie wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej i obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, ustawa wyraźnie w ust. 13 art. 86a u.p.t.u. przewiduje, że w przypadku niezłożenia organowi wymaganej informacji, uważa się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany do działalności gospodarczej dopiero od dnia jej złożenia. Tymczasem w przypadku rozważanym w niniejszej sprawie, to jest pojazdu samochodowego posiadającego określone cechy konstrukcyjne, wykluczające jego użytek do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą, brak jest analogicznego rozwiązania, to jest normatywnego określenia, że w przypadku braku potwierdzenia cech konstrukcyjnych przez stację kontroli pojazdów, uważać się będzie, że pojazd wykorzystywany jest do działalności gospodarczej dopiero od uzyskania takiego potwierdzenia.

Z uwagi na powyższe stwierdzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Bd 784/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 maja 2023 r. sygn. akt I FSK 929/20 należy uznać, że w analizowanej sprawie wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki ... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00