Wyrok SN z dnia 25 października 2023 r., sygn. III PSKP 11/23

W sytuacji, gdy działanie pracodawcy, polegające na rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu długotrwałej niezdolności pracownika do pracy, jest wynikiem wyjątkowych okoliczności, takich jak pandemia COVID-19, które były niezależne od pracownika, a pracownik odzyskał zdolność do pracy przed upływem terminów przewidzianych w przepisach prawa, takie działanie pracodawcy stanowi nadużycie prawa podmiotowego i jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa, zgodnie z art. 8 Kodeksu pracy.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący)

‎SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)

‎SSN Renata Żywicka

w sprawie z powództwa T. R.
‎przeciwko A. Sp. z o.o. w S.
‎z udziałem Prokuratury Krajowej
‎o przywrócenie do pracy w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy ewentualnie o zasądzenie odszkodowania,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 października 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu
‎z dnia 3 grudnia 2021 r., sygn. akt III Pa 18/21,

uchyla zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 3 grudnia 2021 r., III Pa 18/21, po rozpoznaniu apelacji pozwanej A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z 25 sierpnia 2021 r. i oddalił powództwo T. R. o przywrócenie do pracy w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy lub odszkodowanie.

W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony w pozwanym zakładzie pracy od 16 maja 1984 r. do 20 lipca 2020 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku operatora urządzeń obróbki maszynowej, w tym frezarek. Z tego tytułu, ostatnio pobierał wynagrodzenie w wysokości 3.842,42 zł brutto. W okresie zatrudnienia z racji doświadczenia przyuczał innych pracowników do zawodu.

W dniu 6 października 2019 r. powód uległ wypadkowi (upadek z roweru). Podczas hospitalizacji u powoda rozpoznano wielołamowe złamanie kości ramiennej, w następstwie czego pacjent przebywał w szpitalu do 11 października 2019 r., w czasie którym przeszedł zabieg operacyjny unieruchomienia kości w celu uzyskania jego zrostu oraz został skierowany do dalszego leczenia, które odbywał do dnia 13 marca 2020 r. (ostatni zabieg rehabilitacyjny). W dniu 27 marca 2020 r. powód uzyskał orzeczenie lekarza orzecznika, stwierdzające u niego stan niezdolności do pracy, ale rokujący odzyskanie zdolności do pracy, co w świetle orzeczenia uzasadniało ustalenie powodowi uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 6 miesięcy, licząc od daty wyczerpania zasiłku chorobowego.