Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.643.2023.2.WH

W związku z powyższym, w stosunku do faktur zakupowych, dotyczących zobowiązań objętych częściową redukcją długu w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego, dla których termin 90 dni od terminu płatności przypadał w miesiącu, w ostatnim dniu którego pozostawali Państwo w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, zgodnie z art. 89b ust. 1b ustawy nie mają Państwo obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z nieuregulowanych faktur. Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 17 stycznia 2024 r. (wpływ 17 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W związku z sytuacją finansową A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) przy ul. (…) (dalej „Spółka”), 1 grudnia 2020 r. zostało wobec Spółki otwarte postępowanie o zatwierdzeniu układu prowadzonego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 maja 2015 r., Prawo restrukturyzacyjne i regulacje Rozdziału 6 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19. Prawomocne zatwierdzenie układu nastąpiło 2 lipca 2021 r.

W związku prowadzonym postępowaniem restrukturyzacyjnym, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami art. 89b ust. 1b ustawy o VAT, Spółka nie zastosowała korekty w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT (tzw. ulgi na złe długi) do wierzytelności objętych postępowaniem, dla których termin 90 dni od terminu płatności przypadał w miesiącu, w ostatnim dniu którego Spółka pozostawała w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego.

W wyniku przeprowadzonego postępowania została przeprowadzona redukcja zobowiązań Spółki, tj. umorzenie wg wskaźnika ustalonego w ramach zatwierdzonego układu. W konsekwencji tego, w przypadku części zakupów Spółka rozliczyła VAT naliczony zawarty w cenie nabywanych świadczeń, w odniesieniu do ceny których zrealizowane zostało częściowe zwolnienie z długu.

Wobec jednoczesnego braku zastosowania w odniesieniu do takich zobowiązań ulgi na złe długi (zgodnie z art. 89b ust. 1b ustawy o VAT w brzmieniu do końca września 2021 r.), skutek jest taki, że Spółka odliczyła VAT naliczony z faktury opiewających na 100% ceny brutto, a zgodnie z postanowieniami zatwierdzonego układu uregulowała tylko cześć takiej ceny.

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie tych zobowiązań Spółki jako dłużnika, w odniesieniu do których w związku z dokonanym zakupem, przy nabyciu Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, a związany z nimi obowiązek podatkowy po stronie wierzyciela nie były związany z otrzymaniem zapłaty.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Faktury dokumentujące dokonane zakupy, których dotyczy złożony wniosek zostały wystawione w okresie od 1 listopada 2017 r. do 30 marca 2021 r. Zestawienie faktur ze wskazaniem na daty ich wystawienia stanowi załącznik do niniejszego pisma. Podkreślić należy, a co zostało wyraźnie wskazane w złożonym wniosku, że dotyczy on wyłącznie faktury dokumentujące nabycie świadczeń, dla których termin 90 dni od terminu płatności przypadał w miesiącu, w ostatnim dniu którego Spółka pozostawała w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego.

Zważywszy na zakres wniosku (zgodnie z jego treścią), pierwotne terminy płatności należności wynikających z faktur, których dotyczy złożony wniosek przypadają na okres nie późniejszy niż 30 marca 2021 r., zawierają się w przedziale czasowym 30 listopada 2017 r. – 31 marca 2021 r.

Informacje o terminach płatności dotyczących należności wynikających z faktur, których dotyczy złożony wniosek przedstawione zostały w załączniku do niniejszego pisma, w kolumnie „Termin płatności”.

Zgodnie z tym co zostało przedstawione w złożonym wniosku, uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności w odniesieniu do faktur objętych wnioskiem nastąpiło do dnia 30 września 2021 r. Szczegółowe informacje o terminach uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności w odniesieniu do faktur objętych wnioskiem przedstawione zostały w załączniku do niniejszego pisma, w kolumnie „Termin płatności + 90 dni”.

Zgodnie z tym co zostało przedstawione w złożonym wniosku, dotyczy on wyłącznie faktur objętych układem, którego zatwierdzenie nastąpiło 2 lipca 2021 r.

Zgodnie z tym co zostało przedstawione w złożonym wniosku, dotyczy on wyłącznie faktur objętych układem, których termin płatności upłynął przed zatwierdzeniem (zawarciem) układu.

Układ, o którym mowa we wniosku nie został zawarty przed upływem 90 dnia od pierwotnie ustalonych terminów płatności faktury wystawionych na rzecz Spółki (Spółka występuje jako nabywca świadczeń).

Zgodnie z tym co zostało przedstawione w złożonym wniosku, dotyczy on wyłącznie faktur objętych układem:

  • wystawionych przed zatwierdzeniem układu,
  • dla których termin płatności upłynął przed zatwierdzeniem układu,
  • w przypadku których 90. dzień od terminu płatności upłynął przed zatwierdzeniem układu.

Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne prowadzone było na podstawie przepisów Rozdziału 6 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2141) oraz Działu I Tytułu II ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2309 ze zm.).

Według takich regulacji układ jest zawierany w formie postanowienia sądu, po przeprowadzonym w ramach postępowania głosowaniu, zatem układ jest skuteczny również wobec wierzycieli, którzy głosowali przeciwko jego zawarciu. W wyniku zatwierdzenia układu doszło do redukcji zobowiązania i rozłożenia płatności na raty, przy czym nie jest to ani zmiana, obniżenie ceny legitymująca do korekty podstawy opodatkowania u sprzedawcy, ani umowne wyznaczenie nowego terminu płatności.

Pytanie

Czy Spółka jest zobligowana do korekty, odliczonego uprzednio VAT naliczonego z faktur zakupowych, dotyczących zobowiązań objętych częściową redukcją długu w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego, w odniesieniu do których nie miała zastosowania korekta w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty odliczonego uprzednio VAT naliczonego z faktur zakupowych, dotyczących zobowiązań objętych częściową redukcją długu w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego, pomimo że w odniesieniu do takich zobowiązań i zawartego w nich VAT naliczonego nie miała zastosowania korekta w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

W odniesieniu do zobowiązań, w stosunku do których Spółka nie zastosowała ulgi na złe długi ze względu na fakt, iż 90. dzień od terminu płatności przypadał na okres prowadzonego postępowania restrukturyzacyjnego, nie istniało w stanie prawnym obowiązującym do końca września 2021 r., ani nie istnieje obecnie jednoznaczne wskazania normatywne nakładające na Spółkę obowiązek dokonania korekty odliczonego uprzednio VAT z tego względu, że w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego została dokonana redukcja zobowiązania (częściowe zwolnienie z długu). Obowiązek taki nie został przewidziany przez ustawodawcę w żadnym z przepisów przejściowych czy incydentalnych ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo bankowe (Dz.U. poz. 1626), którą prawodawca znowelizował regulacje art. 89b ustawy o VAT.

Tak więc, żaden z przepisów ustawy o VAT ani innego aktu prawnego nie wskazuje expresiss verbis, że dłużnik jest zobowiązany do korekty odliczonego uprzednio VAT w części przypadającej na tę część VAT naliczonego, która objęta została zwolnieniem z długu, przy jednoczesnym braku zastosowania ulgi na złe długi.

Nadmienić należy, że wynikający z art. 89b ust. 1b ustawy o VAT (w brzmieniu do końca września 2021 r.) brak obowiązku stosowania korekty w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT był bezpośrednio powiązany z zasadą, w myśl której wierzyciel nie był umocowany do skorzystania z ulgi na złe długi i obniżenia kwoty VAT należnego.

W konsekwencji, wobec braku prawa wierzyciela do zastosowania korekty VAT należnego w ramach tzw. ulg na złe długi ze względu na fakt prowadzenia wobec dłużnika postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub likwidacji, pozbawienie dłużnika prawa do odliczenia VAT naliczonego ze względu na brak zapłaty (bez względu w jakiej formie byłoby to dokonane) prowadziłoby do naruszenia zasady neutralności VAT. Bez znaczenia przy tym jest to, że wskazana powyżej dyspozycja normatywna odnosząca się do braku prawa wierzyciela do zastosowania ulgi na złe długi ze względu na prowadzone wobec dłużnika postępowanie restrukturyzacyjne, upadłościowe czy likwidację, została uznana przez TSUE (C-335/19 z 15 października 2020 r. C-335/19) za rozwiązanie niezgodne z prawem unijnym. W istocie bowiem, błąd prawodawcy przy implementacji prawa wspólnotowego nie może negatywnie wpływać na sytuację podatników. Nawet uzyskanie, w wyniku stwierdzonej w orzeczeniu TSUE, przez wierzyciela faktycznego prawa do zastosowania ulgi na złe długi, nie może implikować obowiązku dłużnika do skorygowania VAT naliczonego ze względu na brak zapłaty, jeżeli zgodnie z obowiązującymi przepisami, na podstawie art. 89b ust. 1b ustawy o VAT w brzmieniu do końca września 2021 r. nie zastosował on korekty w ramach ulgi na złe długi.

Zastrzec należy, że wobec braku przepisów przejściowych, stosując ogólne zasady stanowienia i stosowania prawa należy stwierdzić, że fakt, iż dłużnik jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji jest bez znaczenia, tj. nie eliminuje obowiązku dokonania rozliczenia ulgi na złe długi w trybie art. 89b ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o VAT we wszystkich tych przypadkach, w których 90. dzień od terminu płatności przypada na dzień po 30 września 2021 r.

Wykładnia taka została potwierdzona m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2023 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.144.2023.1.ICZ: „Ustawa z dnia 11 sierpnia 2021 r. nie zawiera przepisów przejściowych. Zatem jeżeli brak jest przepisu przejściowego, to do oceny skutków danej czynności zastosowanie znajdują przepisy obowiązujące w czasie, gdy czynność ta miała miejsce. Jeśli nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona przed 30 września 2021 r., do realizacji ulgi zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy obowiązujące przed tym dniem. Natomiast jeśli nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona po 30 września 2021 r., do realizacji ulgi zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy obowiązujące od 1 października 2021 r.”

To oznacza, że w przypadku wierzytelności, dla których 90. dzień od terminu płatności przypadał przed 1 października 2021 r. brak jest podstaw do stosowania regulacji obowiązujących od tego dnia, a co za tym idzie w zakresie w jakim wierzytelność jest lub była objęta postępowaniem restrukturyzacyjnym brak zapłaty pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia zawartego w niej VAT naliczonego. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w żadnym z przepisów ustawy o VAT prawodawca nie uzależniał i nie uzależnia prawa do rozliczenia podatku naliczonego od uregulowania przez dłużnika zapłaty, o ile otrzymanie takiej zapłaty nie skutkuje powstaniem obowiązku po stronie podatnika dokonującego sprzedaży.

Wobec tego trzeba stwierdzić, że w związku z redukcją zobowiązania w ramach postępowania restrukturyzacyjnego Spółka nie jest zobligowana do korekty zmniejszającej VAT naliczony, który został przez Spółkę uprzednio odliczony, a w związku z tym, iż 90. dzień od terminu płatności przypadał na okres prowadzonego postępowania restrukturyzacyjnego nie miała do nich zastosowania korekta w trybie art. 89b ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy o VAT (zgodnie z art. 89b ust. 1b ustawy o VAT w brzmieniu do końca września 2021 r.).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy:

Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy:

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na mocy art. 89a ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r.:

Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1)dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U. z 2020 r. poz. 814 i 1298), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2)(uchylony);

3)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a)wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b)dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

4) (uchylony);

5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6) (uchylony).

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2021 r.:

Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1) (uchylony);

2) (uchylony);

3) na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a) wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny;

b) (uchylony);

4) (uchylony);

5) od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6) (uchylony).

Jednocześnie, na podstawie art. 89a ust. 3 ustawy:

Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Ponadto, stosownie do art. 89a ust. 5 ustawy:

Wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Natomiast, w myśl art. 89b ust. 1 ustawy:

W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z kolei zgodnie z art. 89b ust. 1a ustawy:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

Art. 89b ust. 1b ustawy (obowiązujący do 30 września 2021 r.), stanowi:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 90 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Na mocy ustawy nowelizującej z 11 sierpnia 2021 r. (opublikowanej 6 września 2021 r. w Dzienniku Ustaw pod poz. 1626) został m.in. uchylony przepis art. 89a ust. 2 pkt 1, art. 89a ust. 2 pkt 3 lit. b oraz art. 89b ust. 1b ustawy.

Ustawa z dnia 11 sierpnia 2021 r. nie zawiera przepisów przejściowych. Zatem jeżeli brak jest przepisu przejściowego, to do oceny skutków danej czynności zastosowanie znajdują przepisy obowiązujące w czasie, gdy czynność ta miała miejsce.

Jeśli nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona przed 30 września 2021 r., do realizacji ulgi zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy obowiązujące do tego dnia. Natomiast jeśli nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona po 30 września 2021 r., do realizacji ulgi zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy obowiązujące od 1 października 2021r.

Zgodnie z art. 89b ust. 2 ustawy:

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Stosownie zaś do art. 89b ust. 4 ustawy:

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że w przypadku nieuregulowania należności w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest zobowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Należy podkreślić, że powyższe przepisy mają na celu uregulowanie sytuacji, do których dochodzi często w obrocie gospodarczym, a mianowicie, gdy kontrahent pomimo wcześniejszego zobowiązania nie uiszcza zapłaty za dostarczony towar czy też wykonaną usługę. Jest to sytuacja wyjątkowo niekorzystna dla sprzedawcy, ponieważ nie tylko traci on pieniądze, ale również jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT należnego, jaki powstał z tytułu przeprowadzonej transakcji. Jednocześnie nabywca towaru lub usługi ma możliwość odliczenia podatku naliczonego. Nie ma znaczenia dla celów poboru VAT kwestia, czy podatnik otrzymał zapłatę za dostarczony nabywcy towar lub wykonaną na jego rzecz usługę. Takie nieuregulowane wierzytelności określa się mianem „złych długów”.

W myśl art. 166 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2309 ze zm.):

1.układ wiąże wierzycieli, których wierzytelności według ustawy są objęte układem, chociażby nie zostały umieszczone w spisie wierzytelności.

2.Układ nie wiąże wierzycieli, których dłużnik nie ujawnił i którzy nie byli uczestnikami postępowania.

Stosownie do art. 164 ust. 1 Prawa restrukturyzacyjnego:

układ przyjęty przez zgromadzenie wierzycieli zatwierdza sąd, zawierając w sentencji postanowienia treść układu.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 i 2 Prawa restrukturyzacyjnego:

1.po prawomocnej odmowie zatwierdzenia układu lub prawomocnym umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego wyciąg z zatwierdzonego spisu wierzytelności, zawierający oznaczenie wierzyciela i przysługującej mu wierzytelności, stanowi tytuł egzekucyjny przeciwko dłużnikowi.

2.Po prawomocnym zatwierdzeniu układu wyciąg z zatwierdzonego spisu wierzytelności, łącznie z wypisem prawomocnego postanowienia zatwierdzającego układ, stanowi tytuł egzekucyjny przeciwko dłużnikowi oraz temu, kto udzielił zabezpieczenia wykonania układu, jeżeli został w sądzie złożony dokument stwierdzający udzielenie zabezpieczenia, a także przeciwko zobowiązanemu do dopłaty, jeżeli układ przewiduje dopłaty między wierzycielami. W przypadku uchylenia układu przepis ust. 1 stosuje się.

Według art. 169 ust. 1 Prawa restrukturyzacyjnego:

prawomocne postanowienie o zatwierdzeniu układu stanowi podstawę wpisu informacji o zatwierdzeniu układu w księgach wieczystych i rejestrach.

Jak wynika z powyższych przepisów, skutki określone w art. 166 ust. 1 Prawa restrukturyzacyjnego ma tylko układ zatwierdzony prawomocnie przez sąd. Do tego czasu układ przyjęty przez zgromadzenie wierzycieli nie ma mocy obowiązującej i ani dłużnik, ani wierzyciele nie mogą się na niego powoływać. Zatwierdzenie jednak układu nie przesądza o istnieniu objętych nim wierzytelności, układ bowiem – zasadniczo – normuje tylko sposób zaspokojenia tych wierzytelności, pod warunkiem że one istnieją.

Z opisu sprawy wynika, że 1 grudnia 2020 r. zostało wobec Państwa otwarte postępowanie o zatwierdzeniu układu prowadzonego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 maja 2015 r., Prawo restrukturyzacyjne i regulacje Rozdziału 6 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19. Prawomocne zatwierdzenie układu nastąpiło 2 lipca 2021 r. Nie zastosowali Państwo korekty w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT (tzw. ulgi na złe długi) do wierzytelności objętych postępowaniem, dla których termin 90 dni od terminu płatności przypadał w miesiącu, w ostatnim dniu którego pozostawali Państwo w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego. Faktury dokumentujące dokonane zakupy, których dotyczy złożony wniosek zostały wystawione w okresie od 1 listopada 2017 r. do 30 marca 2021 r. Pierwotne terminy płatności należności wynikających z faktur, których dotyczy złożony wniosek przypadają na okres nie późniejszy niż 30 marca 2021 r., zawierają się w przedziale czasowym 30 listopada 2017 r. – 31 marca 2021 r. Uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności w odniesieniu do faktur objętych wnioskiem nastąpiło do dnia 30 września 2021 r.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy są Państwo zobligowani do korekty, odliczonego uprzednio, VAT naliczonego z faktur zakupowych, dotyczących zobowiązań objętych częściową redukcją długu w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego, w odniesieniu do których nie miała zastosowania korekta w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o VAT.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w stosunku do faktur wskazanych we wniosku, objętych układem będą mieć zastosowanie przepisy regulujące kwestie tzw. nieściągalnych wierzytelności obowiązujące do 30 września 2021 r. Tym samym, odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z treści art. 89b ust. 1b ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r., jednoznacznie wynika, że obowiązku dokonania korekty podatku w trybie art. 89b ust. 1 ustawy, nie stosuje się w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 90 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne.

W związku z powyższym, w stosunku do faktur zakupowych, dotyczących zobowiązań objętych częściową redukcją długu w wyniku postępowania restrukturyzacyjnego,dla których termin 90 dni od terminu płatności przypadał w miesiącu, w ostatnim dniu którego pozostawali Państwo w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, zgodnie z art. 89b ust. 1b ustawy nie mają Państwo obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00