Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.981.2023.4.BM

Dokonanie darowizny samochodu osobowego, który był wcześniej przedmiotem leasingu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :

  • nieprawidłowe - w części dotyczącej zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 7 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. skutków podatkowych dokonania darowizny samochodu osobowego, który był wcześniej przedmiotem leasingu.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 13 stycznia 2024 r. (wpływ 17 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od sierpnia 2020 roku prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych przez radcę prawnego. Jako radca prawny jest Pani czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Płaci Pani podatek liniowy w wysokości 19%, a księgowość prowadzona jest z formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W sierpniu 2020 r. zawarła Pani umowę leasingu operacyjnego, a jej przedmiotem był samochód osobowy marki (...), rok produkcji 2019. Ww. umowa leasingu zawarta została na okres 3 lat i przez okres jej trwania pojazd był wykorzystywany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (np. dojazd do klienta, dojazdy do sądów) w ramach tzw. użytku mieszanego - odliczano 50% kwoty podatku VAT od czynszów leasingowych i innych wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu oraz były rozliczane jako koszty uzyskania przychodu.

Umowa leasingu spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpisy amortyzacyjne przedmiotu leasingu dla celów podatkowych dokonywane były przez finansującego leasingodawcę.

Umowa leasingu skończyła się we wrześniu 2023 r. Kwota wykupu to ostatnia rata, która przypadła na 9 września 2023 r. Zgodnie z warunkami tej umowy leasingobiorcy przysługiwało prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Skorzystała Pani z tego prawa i wykupiła Pani przedmiotowy samochód. Faktura dokumentująca wykup została wystawiona na leasingobiorcę, czyli na: (...), zaś zgodnie z harmonogramem leasingu, opiewała ona na kwotę 528,45 zł netto (słownie: pięćset dwadzieścia osiem złotych czterdzieści pięć groszy). W związku z tym po wykupie samochodu od leasingodawcy i po zakończeniu umowy leasingu stała się Pani właścicielem powyższego samochodu. W dniu wykupu samochodu nastąpiło jego wycofanie z majątku działalności gospodarczej i przeznaczenie go na cele osobiste radcy prawnego (niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Faktura dokumentująca wykup nie została ujęta w kosztach podatkowych ani nie dokonano odliczenia podatku VAT naliczonego od faktury wykupu ww. samochodu, nadto samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Nie zaksięgowała Pani ww. faktury w podatkowej księdze przychodów i nie amortyzuje Pani tego samochodu. Nabycie przedmiotowego samochodu nie stanowiło kosztów uzyskania przychodu. Samochód nie stanowi majątku firmy. Okazjonalnie używa Pani ww. samochodu prywatnego do celów służbowych. W związku z tym 20% kosztów eksploatacji samochodu jest księgowanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jako koszty uzyskania przychodów i odlicza Pani 50% podatku naliczonego przy ponoszeniu tych kosztów.

Obecnie, po 3 miesiącach od dnia wykupu zamierza Pani dokonać nieodpłatnego przeniesienia prawa własności (darowizny) przedmiotowego samochodu, w formie zwykłej pisemnej, na rzecz Pani 21 letniej córki i męża na współwłasność. Pani córka wraz z mężem wykorzystywać będą dany samochód wyłącznie do celów prywatnych. Umowa darowizny będzie spełniała cechy (czyli będzie zawierała wszystkie tzw. essentialia negotii - a więc elementy przedmiotowo istotne) umowy darowizny w rozumieniu ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wykup samochodu nastąpił na cele prywatne.

Przeniesienie prawa własności samochodu na rzecz Pani córki i męża nastąpi z majątku prywatnego.

Samochód był wykorzystywany na cele prywatne i czasami do działalności gospodarczej.

Na cele związane z działalnością gospodarczą przysługiwało Pani prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT w związku z zakupem paliwa i płynu do spryskiwaczy.

Nie dokonywała Pani zakupu części składowych, które powodowałyby trwały wzrost wartości samochodu.

Z przedmiotowego samochodu korzystać będzie Pani mąż i córka, być może sporadycznie Pani.

Aktualnie Pani córka wraz z mężem nie zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowego samochodu.

Pytania

1.Czy w zakresie wykupu samochodu osobowego marki (...), rok produkcji 2019 od leasingodawcy, a następnie darowizny tego samochodu osobowego opisanego w zdarzeniu przyszłym dokonanej przez Panią na rzecz Pani córki i męża (na współwłasność), wystąpi Pani w roli podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i czy w konsekwencji planowana powyżej czynność spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług i tym samym konieczność zapłaty podatku VAT?

2.Czy planowana darowizna samochodu osobowego marki (...), rok produkcji 2019 w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonana przez Panią na rzecz Pani córki i męża (na współwłasność), spowoduje powstanie przychodu podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego Urzędu Skarbowego?

3.Czy w zakresie wykupu samochodu osobowego marki (...), rok produkcji 2019 od leasingodawcy, a następnie darowizny tego samochodu osobowego w opisanym zdarzeniu przyszłym, dokonanej przez Panią na rzecz Pani córki i męża (na współwłasność), spowoduje konieczność dokonania korekty podatku VAT w zakresie odliczonej kwoty podatku VAT z faktur wystawionych przez leasingodawcę przed wykupem samochodu dla Pani i z faktur dotyczących wydatków eksploatacyjnych?

Przedmiotem tej interpretacji jest pytanie Nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytań Nr 1 oraz Nr 3, dotyczących podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Planowany wykup samochodu osobowego marki (...), rok produkcji 2019 od leasingodawcy, a następnie darowizna tego samochodu osobowego w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonana przez Panią na rzecz Pani córki i męża (na współwłasność) nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, a w konsekwencji nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego Urzędu Skarbowego.

Powyższe wynika z następujących okoliczności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują, że w związku z wykupem samochodu od leasingodawcy czynność ta będzie związana z obowiązkiem zapłaty przez leasingobiorcę podatku PIT. W tym zakresie podatnikiem podatku CIT jest leasingodawca.

Jak zostało opisane w zdarzeniu przyszłym jako leasingobiorca nie zaliczyła Pani do kosztów uzyskania przychodu wydatków wynikających z faktury wykupu samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z kolei, w myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j.: Dz. U. z 2021 r. 1043 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m. in. tytułem darowizny.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ww. ustawy: Źródłami przychodów są:

  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  • odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Artykuł 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa zaś katalog przychodów w PIT.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W świetle przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć, że przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych (a więc np. samochodu), co do zasady kwalifikowany jest do źródła opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż takich rzeczy następuje w ramach działalności gospodarczej. W przypadku, gdy rzeczy ruchome wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej, przychód uzyskany wskutek ich odpłatnego zbycia stosownie od art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie zakwalifikowane jako do przychodów z tej działalności. Odnosząc się do skutków podatkowych wykupu samochodu osobowego z leasingu operacyjnego po zakończeniu umowy wskazać należy, że kluczowe jest, czy przedsiębiorca zdecyduje się na wykup samochodu osobowego z leasingu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też na cele prywatne.

W przedmiotowej sprawie we wrześniu 2023 r. dokonała Pani wykupu samochodu na cele osobiste, do majątku prywatnego. Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

W przedmiotowej sprawie nie zamierza Pani jednak sprzedawać samochodu osobowego wykupionego od leasingodawcy na cele prywatne, tylko chce go Pani przekazać córce i mężowi, na współwłasność, w ramach umowy darowizny. Tak więc wyżej wskazany art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w Pani sytuacji. Sam wykup samochodu z leasingu na cele prywatne nie rodzi żadnego obowiązku podatkowego.

Zatem, planowany wykup samochodu osobowego marki (...), rok produkcji 2019 od leasingodawcy, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo, aby zastosowanie mogły znaleźć postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konkretnej sytuacji, u podatnika musi powstać przychód. Następnie przychód ten musi mieścić się w katalogu źródeł przychodów zdefiniowanych w ustawie podatkowej. Dodatkowo przychód ten nie może podlegać wyłączeniu od opodatkowania - stosownie do przepisów art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak bowiem stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.): Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istotą umowy darowizny jest więc dokonanie świadczenia na rzecz innego podmiotu nieodpłatnie, tj. tytułem darmym. Darowizna to czynność, której skutkiem darczyńca dokonuje przysporzenia majątkowego na rzecz obdarowanego, nie otrzymując za to ekwiwalentu gospodarczego dokonanej czynności. Celem tej czynności jest zazwyczaj realizacja wyższych uczuć i postaw darczyńcy (J. Jezioro, w E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz k.c., 2021, art. 888, Nb 1).

W przypadku darowizny mamy zatem do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z umową darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych, ani innego przysporzenia majątkowego. Tym samym przekazanie samochodu w drodze darowizny nie będzie wywoływało skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych u darczyńcy. Opisana czynność podlegać będzie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, planowana darowizna samochodu nie będzie rodzić po Pani stronie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe regulacje, zasadne jest stwierdzenie, zgodnie z którym każda darowizna, a zatem również darowizna samochodu, który nie będzie widniał w ewidencji środków trwałych i który będzie wykorzystywany przez obdarowanego - Pani córkę i męża w celach prywatnych, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga, że tożsame stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 grudnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-608/13-4/AG, w którego treści wskazano, że: "Ustawodawca wyłączył (...) stosowanie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, każda darowizna (w której obdarowanym jest osoba fizyczna), bez względu na przedmiot darowizny, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych". Na marginesie można wskazać, że także w przypadku zakwalifikowania pojazdu jako rzeczy ruchomej wymienionej w z art. 14 ust. 2 pkt 1 lub pkt 19 uPIT, darowizna opisana w zdarzeniu przyszłym nie będzie podlegać regulacji tych przepisów, gdyż nie będzie stanowić odpłatnego zbycia rzeczy, o którym mowa w powołanych przepisach.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone zasadniczo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 czerwca 2022 r., Nr 0114-KDIP2-2.4011.348.2022.4.SP. Powyższe wnioski korespondują z regulacją art. 2 ust. 1 pkt 3 uPIT.

Wobec faktu, że darowizna pojazdu podlegać będzie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 uPIT do przedmiotowej czynności przepisów uPIT nie stosuje się. W konsekwencji, darowizna nie rodzi, po Pani stronie, obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia kręgu osób lub podmiotów, które hipotetycznie będą mogły faktycznie korzystać z samochodu po dokonaniu potencjalnej darowizny nie ma znaczenia dla oceny zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Co więcej, w sytuacji przeniesienia własności pojazdu w drodze darowizny na Pani córkę i męża, nie będzie mieć wpływu, jak również pełnej wiedzy o sposobie korzystania z samochodu przez jego nowych współwłaścicieli (Pani córki i męża).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W świetle przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć, że przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomych (a więc np. samochodu), co do zasady kwalifikowany jest do źródła opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż takich rzeczy następuje w ramach działalności gospodarczej. W przypadku, gdy rzeczy ruchome wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej, przychód uzyskany wskutek ich odpłatnego zbycia stosownie od art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie zakwalifikowane jako do przychodów z tej działalności.

Odnosząc się do skutków podatkowych wykupu samochodu osobowego z leasingu operacyjnego po zakończeniu umowy wskazać należy, że kluczowe jest, czy przedsiębiorca zdecyduje się na wykup samochodu osobowego z leasingu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też na cele prywatne.

W przedmiotowej sprawie we wrześniu 2023 r. dokonała Pani wykupu samochodu na cele osobiste, do majątku prywatnego.

W tym miejscu wskazać należy, że zmiany wprowadzone wraz z Nowym Ładem ujednoliciły sposób rozliczania sprzedaży samochodów wykupionych z leasingu na cele prywatne.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

W przedmiotowej sprawie nie zamierza Pani jednak sprzedawać samochodu osobowego wykupionego od leasingodawcy na cele prywatne, tylko chce go Pani przekazać nieodpłatnie Pani córce i mężowi w ramach umowy darowizny. Tak więc wyżej wskazany art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania w Pani sytuacji. Sam wykup samochodu z leasingu na cele prywatne nie rodzi żadnego obowiązku podatkowego.

Zatem, planowany przez Panią wykup samochodu od leasingodawcy, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Pani w tej części jest prawidłowe.

Jednakże zauważyć należy, że jeśli w związku z tym przekazaniem, Pani (darczyńca) nie otrzyma żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych. Po Pani stronie nie powstanie więc w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dlatego powołany przez Panią art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w Pani sprawie. Zawarte w tym przepisie wyłączenie dotyczy bowiem czynności, które podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Dla Pani (darczyńcy) darowizna samochodu wykupionego z leasingu wykorzystywanego wcześniej w działalności gospodarczej nie jest zatem czynnością, do której mają zastosowanie przepisy o podatku od spadków i darowizn, a brak opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych - po Pani stronie - wynika, jak wskazaliśmy, z tego, że darowizna jest czynnością nieodpłatną i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Pani - zgodnie z którym dokonanie przez Panią darowizny Pojazdu na rzecz córki i męża, po uprzednim prywatnym wykupie od leasingodawcy będzie korzystało z wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać za prawidłowe.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, Pani stanowisko w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące w Pani sprawie. Interpretacje te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani córki i męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00