Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

TEMATY:
TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.570.2023.2.KK

Obowiązek zastosowania procedury VAT-marża do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zastosowania procedury VAT-marża do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowymjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie obowiązku zastosowania procedury VAT-marża do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2023 r. (wpływ 22 stycznia 2024 r.) oraz pismem z 22 stycznia 2024 r. (wpływ 22 stycznia 2024 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe (dalej jako: „PGL LP”) działa na podstawie ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1356 ze zm. zwanej dalej: „UL”) oraz nadanego z delegacji art. 44 tej ustawy Statutu. PGL LP zarządza lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa i w ramach sprawowanego zarządu prowadzi gospodarkę leśną, gospodaruje gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzi ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustala jego wartość (art. 4 ust. 1 i 3 UL).

W myśl art. 32 ust. 1 UL, PGL LP jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentuje Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Zgodnie z art. 50 ust. 1 UL, PGL LP prowadzi działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywa koszty działalności z własnych przychodów.

Stosownie do art. 32 ust. 2 UL, w skład PGL LP wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

1)Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych;

2)regionalne dyrekcje Lasów Państwowych;

3)nadleśnictwa;

4)inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej (w tym: Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, które koordynuje projekty środowiskowe, wdraża programy dla Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko”, analizuje możliwości pozyskania środków pomocowych dla sektora leśno -drzewnego).

W ramach struktury PGL LP, nadleśnictwa (w tym Nadleśnictwo, zwane dalej: „Nadleśnictwem” lub „Wnioskodawcą”), powadzą samodzielną gospodarkę leśną, opartą na planie urządzenia lasu (art. 35 UL). Gospodarka leśna została zdefiniowana w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, zgodnie z którym jest to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Z legalnej definicji gospodarki leśnej wynika, że obejmuje ona sferę działalności gospodarczej – przynoszącej przychody oraz sferę działalności nieprodukcyjnej (realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu).

W świetle § 4 ust. 1 pkt 2 lit. a Rozporządzenia Rady Ministrów z 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe (Dz. U. z 1994 r. nr 134 poz. 692, dalej jako: „rozporządzenie”) w Lasach Państwowych w ramach sprawowanego zarządu jest prowadzona działalność gospodarcza, w zakresie gospodarki leśnej w nadleśnictwach, w której wyróżnia się działalność podstawową obejmującą m.in. urządzanie, ochronę i zagospodarowanie lasu oraz utrzymanie i powiększenie zasobów i upraw leśnych. Zgodnie natomiast z § 3 rozporządzenia, działalność Nadleśnictwa będącego jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PGL LP) jest prowadzona na podstawie rachunku ekonomicznego.

Podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

Nadleśnictwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się za miesięczne okresy rozliczeniowe i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Na podstawie Zarządzenia nr 15 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 8 marca 2016 r. w sprawie systemu imprez pracowniczych w Państwowym Gospodarstwie Leśnym, Lasy Państwowe (B.I.LP.2016.4.62 z 10 kwietnia 2016 r., dalej: „Zarządzenie nr 15 DGLP”) oraz Zarządzenia nr 44 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 1 grudnia 2017 r. zmieniającego Zarządzenie nr 15 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 8 marca 2016 r. w sprawie systemu imprez pracowniczych w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe (B.I.LP.2018.1.5 z 10 stycznia 2018 r.) określone zostały zasady przeprowadzania imprez pracowniczych w PGL LP obowiązujące wszystkie jednostki organizacyjne, w tym Nadleśnictwo.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 Zarządzenia nr 15 DGLP wprowadzono do stosowania jako obowiązującą w Lasach Państwowych następującą podstawową klasyfikację imprez pracowniczych z punktu widzenia charakteru imprezy pracowniczej oraz formy organizacyjnej (…).

Zgodnie z treścią § 5 ust. 7-11 ww. Zarządzenia nr 15 DGLP, każda impreza pracownicza w Lasach Państwowych, na podstawie porozumienia, o którym mowa w § 11, może być przeprowadzana we współdziałaniu z:

a)organami i instytucjami administracji rządowej oraz samorządowej;

b)związkami zawodowymi;

c)instytucjami kościelnymi oraz

d)instytucjami non profit;

-przy odpowiednim podziale obowiązków oraz kosztów.

W Lasach Państwowych nie można przeprowadzać imprez pracowniczych wspólnie z podmiotami własności prywatnej, będącymi w stosunku do jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych stałymi dostawcami, usługodawcami, wykonawcami, a także nabywcami surowca drzewnego oraz innych produktów wyjściowych działalności Lasów Państwowych, chyba że za zgodą Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Osoby, będące właścicielami oraz pracownikami podmiotów, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, mogą brać udział w imprezach pracowniczych, przeprowadzanych w Lasach Państwowych, jeżeli dana impreza pracownicza towarzyszy:

a)przedsięwzięciom promocyjnym lub edukacyjnym (edukacja przyrodniczoleśna społeczeństwa), w tym wspólnym przedsięwzięciom promocyjnym, o których mowa w ust. 11;

b)wspólnym naradom gospodarczym oraz wspólnym szkoleniom, o których mowa w ust. 11.

Przeprowadzanie imprez pracowniczych wspólnie z podmiotami innymi aniżeli podmioty, o których mowa w ust. 7, wymaga zgody Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych.

W Lasach Państwowych zabrania się przeprowadzania imprez pracowniczych sponsorowanych w całości lub w części przez podmioty, o których mowa w ust. 8 i 9.

Impreza pracownicza może być imprezą towarzyszącą – wspólnym z podmiotami zewnętrznymi – naradom gospodarczym (w tym odbywanym z udziałem jednostek samorządu terytorialnego, administracji rządowej czy partnerów handlowych Lasów Państwowych), wspólnym szkoleniom oraz wspólnym przedsięwzięciom promocyjnym.

Zgodnie z treścią § 12 ww. Zarządzenia nr 15 DGLP, każda indywidualnie oznaczona impreza pracownicza wymaga podjęcia aktu decyzyjnego, stanowiącego konkretyzację (uszczegółowienie) niniejszego zarządzenia.

Decyzję podejmuje:

1)Dyrektor Generalny Lasów Państwowych przy pomocy kierownika jednostki wiodącej – w odniesieniu do imprez ogólnokrajowych oraz wspólnych przedsięwzięć jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych finansowanych ze środków związanych z funduszem leśnym;

2)dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych przy pomocy kierownika jednostki wiodącej – w odniesieniu do imprez pracowniczych regionalnych;

3)kierownik jednostki organizacyjnej przy pomocy kierownika jednostki wiodącej – w odniesieniu do imprez pracowniczych planowanych do przeprowadzenia wraz z innymi jednostkami organizacyjnymi Lasów Państwowych;

4)kierownik jednostki organizacyjnej – w odniesieniu do imprez pracowniczych samodzielnych.

Decyzja obejmuje:

1)nazwę własną imprezy,

2)termin i miejsce przeprowadzenia imprezy,

3)funkcję celu,

4)stopień autonomiczności,

5)organizatora imprezy (ustalenie podmiotów zewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych prowadzących wspólnie daną imprezę pracowniczą) oraz wskazanie jednostki wiodącej;

6)osoby uprawnione do poboru świadczeń wynikających z imprezy;

7)czas realizacji imprezy (w godzinach pracy/w czasie wolnym);

8)określenie budżetu imprezy pracowniczej z uwzględnieniem źródeł finansowania;

9)formę organizacyjną (symbol formy) z Tabeli nr 2.

Zgodnie z treścią § 22 ust. 1 Zarządzenia nr 15 DGLP, jeżeli impreza pracownicza jest imprezą towarzyszącą naradzie gospodarczej, szkoleniom, a także przedsięwzięciom promującym Lasy Państwowe oraz polski model leśnictwa, pracownicy Lasów Państwowych przybywają na te narady, szkolenia oraz przedsięwzięcia na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Innym zaproszonym uczestnikom wyżej wymienionych narad, szkoleń oraz przedsięwzięć należy się koszt przejazdów staraniem własnym, ustalany na podstawie odrębnej regulacji Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, jeżeli uczestnicy ci nie są delegowani przez macierzystych pracodawców. Koszty delegacji służbowych oraz zwrot koszt przejazdów nie stanowi w takim przypadku nakładów na imprezę pracowniczą. Jest to koszt udziału w naradach gospodarczych, szkoleniach oraz przedsięwzięciach promocyjnych. Rozrachunki wewnętrzne z tytułu przedmiotowych kosztów są objęte odrębną regulacją Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych.

Na podstawie § 12 ust. 2 Zarządzenia nr 15 DGLP jeżeli impreza pracownicza ma charakter imprezy edukacyjnej lub przede wszystkim edukacyjnej, ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że:

1)zwrot kosztów przejazdów staraniem własnym jest należny wyłącznie przedstawicielom administracji rządowej i samorządowej, parlamentarzystom, członkom organów i ciał opiniodawczych, w tym stałych zespołów Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych oraz dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, reprezentantom świata nauki, kultury i sztuki, działaczom organizacji pozarządowych, przedstawicielom mediów oraz osobom będącym źródłem szczególnej wiedzy i doświadczeń – w wykonaniu regulacji § 4 ust. 2;

2)koszty delegacji pracowników oraz zwrot kosztów przejazdów, o którym mowa w pkt 1, stanowią nakłady na daną imprezę pracowniczą, chyba że PUZP stanowi inaczej.

23 maja 2022 r. zostało zawarte Porozumienie pomiędzy Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w (…) a jednostkami organizacyjnymi nadzorowanymi przez RDLP w (…) (w tym przez Wnioskodawcę) w sprawie prowadzenia cyklu imprez sportowych pod wspólną nazwą „(…)”.

W pkt. 1 ww. Porozumienia wskazano, iż celem organizowanych imprez sportowych ma być:

1)integracja pracowników oraz współzawodnictwo sportowe pomiędzy jednostkami,

2)umacnianie pozytywnego wizerunku Lasów Państwowych wśród społeczności lokalnej,

3)profilaktyka zdrowotna, propagowanie „zdrowego stylu życia” poprzez podnoszenie kondycji i aktywności fizycznej pracowników,

4)wyłonienie reprezentacji RDLP w (…) na krajowe mistrzostwa leśników.

Zgodnie z pkt. 2 ww. Porozumienia, organizowane imprezy mają charakter otwarty, ogólnodostępny dla pracowników jednostek objętych porozumieniem.

Zgodnie z pkt. 10 ww. Porozumienia, imprezy, co do zasady, organizowane będą poza godzinami pracy, lub w dni wolne od pracy.

Zgodnie z treścią pkt. 12 Porozumienia, zawodnicy biorący udział w turnieju uczestniczą w zawodach dobrowolnie, na podstawie decyzji wydanej przez kierownika jednostki.

Regulaminy poszczególnych imprez, w tym liczbę uczestników, ustalać będzie jednostka wiodąca. Z załącznika nr 1 do ww. Porozumienia wynika, iż Nadleśnictwo „A” będzie organizatorem imprezy Turnieju (...) pn. „(…)”.

Na podstawie Decyzji nr (...) Nadleśniczego Nadleśnictwa „A” z (...) października 2023 r. w sprawie organizacji imprezy pracowniczej o nazwie własnej „(…)”, Nadleśniczy polecił przeprowadzenie ww. imprezy pracowniczej (...) grudnia 2023 r. Nadleśnictwu „A”.

Celem imprezy będzie:

1)integracja pracowników, współzawodnictwo między jednostkami PGL LP,

2)promowanie aktywnego wypoczynku oraz zdrowego stylu życia,

3)część edukacyjna:

-ochrona p.poż. – m.in. prezentacja samochodu rozpoznawczo – gaśniczego,

-edukacja i turystyka – m.in. przedstawienie walorów turystycznych Nadleśnictwa „A”,

-szkodnictwo leśne – m.in. przedstawione zostaną zagrożenia ze strony szkodnictwa, takie jak zaśmiecanie lasu, kradzieże mienia, kłusownictwo,

-hodowla lasu – m.in. zaprezentowane zostaną różne gatunki drzew liściastych.

Część integracyjna i rekreacyjno-sportowa – w formie zawodów wg regulaminu mistrzostw.

Harmonogram zawodów:

(...).

Zgodnie z treścią Regulaminu (...) Turnieju (…):

(...).

Uczestnikami organizowanego przez Nadleśnictwo Turnieju (...) będą pracownicy Wnioskodawcy, pracownicy innych jednostek Lasów Państwowych należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w (…) (ale mogą być też zgodnie z decyzją i kartą imprezy osoby związane z (…)).

Nadleśnictwo jako organizator wydarzenia sportowego będzie dokonywało zakupu usług i towarów od innych podatników, m.in.:

1)zakupy materiałów – upominki dla uczestników,

2)usługa przygotowania i druku materiałów reklamowych,

3)wyżywienie (catering + napoje),

4)usług ubezpieczenia,

5)wynajem hali,

6)zakup pucharów,

7)usługa sędziowska,

8)usługa opieki medycznej.

Nadleśnictwo nie będzie ponosiło żadnych kosztów własnych przy organizacji przedmiotowego Turnieju.

Za organizację Turnieju Nadleśnictwo zamierza obciążyć kosztami organizacji wydarzenia sportowego inne jednostki PGL LP, których zawodnicy (pracownicy lub byli pracownicy) brali udział w Turnieju. Koszty organizacji spotkania zostaną rozliczone na wszystkie jednostki organizacyjne uczestniczące w spotkaniu w równiej wysokości.

Po zakończeniu spotkania nastąpi odsprzedaż kompleksowej usługi organizacji spotkania integracyjnego jednostkom uczestniczącym w Turnieju, na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Opisana powyżej usługa świadczona przez Wnioskodawcę stanowi jednolitą usługę, polegającą na organizacji Turnieju od momentu rozpoczęcia do jego zakończenia. Na usługę składają się poszczególne czynności, które jednak nie zmieniają jej kompleksowego charakteru.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.Nadleśnictwo jako organizator imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...) działało we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą i występuje jako podmiot niezależny pod względem prawnym, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki. Zyski lub straty poniesione w związku z prowadzoną działalnością powiększają aktywa lub pasywa Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie działa w tym zakresie jako pośrednik, nie prowadzi działalności agencyjnej.

2.Wnioskodawca dokonywał zakupu usług i towarów od innych podatników przy realizacji Turnieju (...) na rzecz innych nadleśnictw jako zleceniobiorców oraz dla potrzeb Wnioskodawcy działającego jako pracodawca organizujący spotkanie integracyjne.

Zakupione usługi obce:

1)zakupy materiałów – upominki dla uczestników,

2)usługa przygotowania i druku materiałów reklamowych,

3)wyżywienie (catering + napoje),

4)usług ubezpieczenia,

5)wynajem hali,

6)zakup pucharów,

7)usługa sędziowska,

8)usługa opieki medycznej.

3.Nadleśnictwo nie będzie ponosiło żadnych kosztów własnych przy organizacji Turnieju (...).

4.Organizowane przez Nadleśnictwo wydarzenie dla pracowników własnych jak i dla pracowników innych jednostek należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w (…) jest imprezą integracyjną połączoną z rekreacją i sportem realizowaną w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Organizowany Turniej (...) nie ma na celu zaspakajania indywidualnych potrzeby pracownika. Celem jaki przyświecał organizacji przedmiotowego Turnieju jest udział Nadleśnictwa oraz innych nadleśnictw na wydarzeniu turnieju sportowym poprzez uczestnictwo w nim pracowników Wnioskodawcy jak i pracowników innych jednostek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych (…). Jednocześnie takie spotkanie pracowników z wszystkich Nadleśnictw będzie stanowiło okazję do poprawy komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników Nadleśnictwa oraz integrowanie pracowników Nadleśnictwa z pracownikami innych nadleśnictw, umacnianie zespołu, polepszanie atmosfery pracy oraz ułatwianie wzajemnych relacji między pracownikami nadleśnictwa jak i innych jednostek Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, które stanowią jedną jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej podatku dochodowego od osób prawnych.

Wyjazd na Turniej (...) stanowił wydarzenie integracyjne, był wyjazdem integracyjnym.

Zdaniem Wnioskodawcy organizowany Turniej nie realizuje celu wypoczynkowego ani rekreacyjnego ani turystycznego. Celem organizowanego wydarzenia nie jest wypoczynek czy turystyka czy rekreacja – pracownicy Wnioskodawcy oraz innych nadleśnictw nie zaspakajają bowiem swoich indywidualnych potrzeb odpoczynku, rozrywki. Celem organizowanego Turnieju (...) jest bowiem wspólne działanie pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i wspieranie się nawzajem, przekazywanie miedzy sobą wiedzy i doświadczenia w pracy zawodowej różnych nadleśnictw, polepszenie atmosfery pracy zarówno w zespole pracowniczym Wnioskodawcy jak i między pracownikami Wnioskodawcy i innych nadleśnictw. Realizowane wydarzenie sportowe ma zatem na celu zaspokojenie nie indywidualnych potrzeb pracowników Wnioskodawcy i innych nadleśnictw (takich jak wypoczynek, rekreacja czy turystyka), lecz zaspokojenie potrzeb Wnioskodawcy i innych nadleśnictw, poprzez zbudowanie dobrze zgranego i identyfikującego się z Wnioskodawcą czy innymi nadleśnictwami w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe zespołu pracowników. Dobra atmosfera pracy ma znaczący wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę jak i inne nadleśnictwa w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe wyniki i tym samym na generowanie przychodów opodatkowanych. Dlatego, w trakcie organizowanego Turnieju (...) Wnioskodawca kładzie szczególny nacisk na ich motywacyjny charakter i ściślejszą identyfikację pracowników z celami Lasów Państwowych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma obowiązek zastosować art. 119 ustawy o VAT do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...), a tym samym rozliczyć usługi organizacji na podstawie procedury szczególnej dla usług turystyki VAT marży?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż nie ma obowiązku zastosować art. 119 ust. 1-9 ustawy o VAT do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...). Organizacja pracowniczej imprezy integracyjnej winna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ww. ustawy o VAT, przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)(uchylony);

2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4)(uchylony).

Z powyższego przepisu wynika, że procedura szczególna polegająca na opodatkowaniu marży może być zastosowana jedynie przez podatników, którzy w stosunku do nabywcy usługi turystyki działają we własnym imieniu i na własny rachunek i którzy wykorzystują towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

Ponadto należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez ten podmiot dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Pojęcie „usług turystyki” nie zostało w ustawie o VAT zdefiniowane, co często rodzi wątpliwości, czy ta procedura ma zastosowanie do świadczonych przez podatników usług innych, niż tylko o charakterze wypoczynkowym.

Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052), „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak według AS. Kornak „Ekonomika turystyki” (PWN, Warszawa 1979, s. 159), usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów.

Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (por. S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975 z. 15, s. 83).

Zatem przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Możliwości połączenia jednostkowych świadczeń w pakiety tak, aby mogły stanowić kompleksową usługę turystyczną, jest wiele i niewątpliwe nie ma potrzeby ich egzemplifikacji. Należy jednak stwierdzić, że usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych.

Usługa turystyki to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych) takich jak np. zakwaterowanie, gastronomia, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).Usługa turystyki obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Nadleśnictwo zamierza zorganizować imprezę o charakterze integracyjnym połączoną z rekreacją i sportem. Według definicji słownikowej integracja to proces tworzenia się całości z części. Ma więc na celu przede wszystkim zbudowanie wśród członów zespołu zaufania do siebie nawzajem i poczucia jedności, a także podjęcia odpowiedzialności za wspólne cele.

Jak wskazuje Robak E. w „Integracja pracowników we współczesnych organizacjach”, „Zarządzanie”, nr 15, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej (2014) – integracja pracowników oznacza:

-wspólne działanie pracowników i wspieranie się nawzajem,

-zainteresowanie pracowników przebiegiem pracy innych osób z zespołu i w razie potrzeby pomaganie sobie wzajemnie w wykonywaniu powierzonych zadań,

-szczerą komunikację i otwarte mówienie o problemach,

-takie relacje między pracownikami, które powodują, że lubią ze sobą pracować, wzajemnie się motywują i dostrzegają znaczenie wspólnej pracy,

-wzajemne zaufanie i chęć dzielenia się ze współpracownikami swoją wiedzą i doświadczeniem,

-dobrą atmosferę pracy powodującą to, że zatrudnione osoby nie chcą zmienić swojego miejsca pracy,

-poznanie się pracowników nie tylko na gruncie zawodowym, ale także osobistym,

-rozstrzyganie sporów w pozytywnej atmosferze, brak konfliktów niszczących wzajemne relacje.

Organizowane przez Nadleśnictwo wydarzenie dla pracowników własnych jak i dla pracowników innych jednostek należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w (…), ma zgodnie z powołanym Zarządzeniem nr (…) Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych charakter imprezy integracyjnej połączonej z rekreacją i sportem. Organizowany Turniej (...) nie ma na celu zaspakajania indywidualnych potrzeb pracownika. W takim przypadku bowiem celem jaki przyświecał organizacji przedmiotowego Turnieju jest swego rodzaju reprezentacja Nadleśnictwa oraz innych nadleśnictw na wydarzeniu sportowym poprzez uczestnictwo w nim pracowników Wnioskodawcy jak i pracowników innych jednostek RDLP (…). Jednocześnie takie spotkanie pracowników z wszystkich Nadleśnictw będzie stanowiło okazję do poprawy komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników nadleśnictwa z pracownikami innych nadleśnictw, umacnianie zespołu, polepszanie atmosfery pracy oraz ułatwianie wzajemnych relacji między pracownikami nadleśnictwa jak i innych jednostek. W takim przypadku można uznać, iż turniej stanowił wydarzenie integracyjne.

Nie można zatem uznać, iż nabywane przez Wnioskodawcę usługi od innych podatników: zakupy materiałów (np. upominki dla uczestników); usługa przygotowania i druku materiałów reklamowych; wyżywienie (catering + napoje); usług ubezpieczenia; wynajem hali; zakup pucharów; usługa sędziowska; usługa opieki medycznej stanowią wydatki poniesione dla bezpośredniej korzyści nabywców usług organizacji Turnieju (...).

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu za usługi turystyczne można uznać tylko taką działalność, która polega na zapewnieniu uczestnikowi celów wypoczynkowych, rozrywkowych.

W przypadku wskazanego Turnieju (...) nie można mówić o celu wypoczynkowym, rozrywkowym. Celem organizowanego wydarzenia jest bowiem przeprowadzenie imprezy pracowniczej o charakterze wskazanym w przywołanym wyżej Zarządzeniu nr 15/2016 DGLP w sprawie organizacji imprez pracowniczych w PGL LP. Jak wynika bowiem z klasyfikacji imprez pracowniczych Wnioskodawca zorganizował imprezę pracowniczą o charakterze sportowym – turniej. Charakter turnieju został szczegółowo opisany w przedmiotowym Zarządzeniu nr 15/2016 DGLP na przykładzie turnieju piłki nożnej – przy czym Dyrektor Generalny Lasów Państwowych wskazał, iż opisane zasady dotyczą wszystkich turniejów przeprowadzanych w Lasach Państwowych.

Na uwagę zasługuje okoliczność, iż każda jednostka organizacyjna Lasów Państwowych (nadleśnictwo, regionalna dyrekcja Lasów Państwowych, Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych oraz zakład Lasów Państwowych) może wystawiać do turnieju po jednej drużynie. Mecze rozgrywane są w dwóch fazach:

1.Pierwsza – ta którą organizuje Wnioskodawca – faza rozgrywek regionalnych;

2.Druga – faza rozgrywek międzyregionalnych.

W fazie rozgrywek regionalnych mecze są rozgrywane pomiędzy drużynami, wystawianymi przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych w zasięgu jednej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych z tym, że drużyna Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych prowadzi rozgrywki w „obrębie” regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych w (...), natomiast drużyny zakładów Lasów Państwowych w „obrębie” tych regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, w których zasięgu terytorialnym mieszczą się ich siedziby – w przypadku Wnioskodawcy jest to RDLP (…).

Po zakończeniu meczu odbywa się impreza pracownicza głównie o charakterze integracyjnym. W imprezie tej biorą udział zawodnicy, trenerzy, inne osoby funkcyjne, osoby kibicujące swoim drużynom.

Mecze są rozgrywane z wykorzystaniem socjalnych obiektów rekreacyjno-sportowych we władaniu Lasów Państwowych lub z wykorzystaniem obiektów we władaniu podmiotów zewnętrznych. Po zakończeniu fazy rozgrywek regionalnych – do fazy międzyregionalnych przechodzą drużyny, które zajęły pierwsze miejsca w ramach danej regionalnej dyrekcji.

Do fazy międzyregionalnej ww. zasady przeprowadzania imprez integracyjnych (rekreacyjno – sportowa) stosuje się odpowiednio.

Zatem analizując przedstawione okoliczności sprawy na tle przepisów prawa wskazać należy, że Wnioskodawca nie organizuje na rzecz nabywców usługi turystki lecz wyłącznie imprezę integracyjną o charakterze sportowym.

Jednocześnie, w trakcie organizowanego wydarzenia zrealizowane zostaną cele szkoleniowe, edukacyjne. Jak bowiem wskazano omówione zostaną następujące zagadnienia:

a)ochrona p.poż. – m.in. prezentacja samochodu rozpoznawczo – gaśniczego,

b)edukacja i turystyka – m.in. przedstawienie walorów turystycznych Nadleśnictwa „A”,

c)szkodnictwo leśne – m.in. przedstawione zostaną zagrożenia ze strony szkodnictwa, takie jak zaśmiecanie lasu, kradzieże mienia, kłusownictwo,

d)hodowla lasu – m.in. zaprezentowane zostaną różne gatunki drzew liściastych.

W konsekwencji Wnioskodawca wyraża stanowisko, iż nie ma obowiązku zastosować art. 119 ust. 1-9 ustawy o VAT do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...). Organizacja pracowniczej imprezy integracyjnej winna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, tym samym na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)(uchylony)

2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

4)(uchylony)

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy:

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, które następnie stają się elementami kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE - poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE:

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Odnosząc się do treści tekstu Dyrektywy w języku francuskim – „Les opérations effectuées par lagence de voyages pour la réalisation du voyage sont considérées comme une prestation de service unique de lagence de voyages au voyageur”, jak też w języku angielskim – „All transactions performed by the travel agent in respect of a journey shall be treated as a single service supplied by the travel agent to the traveller”, należy stwierdzić, że zdanie to powinno być przetłumaczone jako „Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży w związku z realizacją podróży (imprezy turystycznej) uznawane są za jedną usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz podróżnego”. Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.

Ponadto należy zwrócić uwagę, iż ustawa o podatku od towarów i usług jak również Dyrektywa 112 nie zawierają definicji pojęć „biuro podróży” oraz „organizator wycieczek turystycznych”. W sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Commissioners of Customs and Excise v T.P. Madgett, R M. Baldwin and The Howden Court Hotel Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że specjalne zasady opodatkowania agentów turystycznych i biur podróży, określone w artykule 26 VI Dyrektywy 77/388, mają zastosowanie do podmiotów gospodarczych, nawet jeśli nie są one formalnie agentami turystycznymi ani biurami podróży, o ile organizują one wycieczki lub wyjazdy zorganizowane we własnym imieniu i powierzają innym podatnikom wykonanie usług związanych z tą działalnością. To stanowisko podtrzymano następnie w wyroku w sprawie C-200/04 ISt internationale Sprach und Studienreisen GmbH (pkt 22). Szeroka wykładnia art. 306 i następnych Dyrektywy 2006/112/WE popierana jest także w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z 4 lutego 2016 r., I FSK 1768/14, a także wyrok WSA w Gliwicach z 28 marca 2011 r., III SA/GI 2746/10, CBOSA).

Z powyższego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna wynikająca z art. 119 ustawy ma zastosowanie nie tylko w stosunku do typowych biur podróży ale także w stosunku do innych podmiotów, które dokonują podobnych czynności w ramach swojej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych. Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).

Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny - Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”. Warszawa 2002 r., s. 99).

Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Należy jednak stwierdzić, że usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych. Zasadniczo zapewnianie tylko jednej usługi np. przewozu przez linie lotnicze nie będzie mogło być uznane za świadczenie usługi turystyki (NSA sygn. akt I FSK 832/14).

Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Z opisu sprawy wynika, że na podstawie Decyzji nr (...) Nadleśniczego Nadleśnictwa „A” z (...) października 2023 r. w sprawie organizacji imprezy pracowniczej o nazwie własnej „(…)”, Nadleśniczy polecił przeprowadzenie ww. imprezy pracowniczej (...) grudnia 2023 r. Nadleśnictwu „A”.

Celem imprezy będzie:

1)integracja pracowników, współzawodnictwo między jednostkami PGL LP,

2)promowanie aktywnego wypoczynku oraz zdrowego stylu życia,

3)część edukacyjna:

-ochrona p.poż. – m.in. prezentacja samochodu rozpoznawczo – gaśniczego,

-edukacja i turystyka – m.in. przedstawienie walorów turystycznych Nadleśnictwa „A”,

-szkodnictwo leśne – m.in. przedstawione zostaną zagrożenia ze strony szkodnictwa, takie jak zaśmiecanie lasu, kradzieże mienia, kłusownictwo,

-hodowla lasu – m.in. zaprezentowane zostaną różne gatunki drzew liściastych.

Uczestnikami organizowanego przez Nadleśnictwo Turnieju (...) będą pracownicy Wnioskodawcy, pracownicy innych jednostek Lasów Państwowych należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w (…) (ale mogą być też zgodnie z decyzją i kartą imprezy osoby związane z (…)).

Nadleśnictwo jako organizator wydarzenia sportowego będzie dokonywało zakupu usług i towarów od innych podatników, m.in.:

1)zakupy materiałów – upominki dla uczestników,

2)usługa przygotowania i druku materiałów reklamowych,

3)wyżywienie (catering + napoje),

4)usług ubezpieczenia,

5)wynajem hali,

6)zakup pucharów,

7)usługa sędziowska,

8)usługa opieki medycznej.

Nadleśnictwo nie będzie ponosiło żadnych kosztów własnych przy organizacji przedmiotowego Turnieju.

Za organizację Turnieju Nadleśnictwo zamierza obciążyć kosztami organizacji wydarzenia sportowego inne jednostki PGL LP, których zawodnicy (pracownicy lub byli pracownicy) brali udział w Turnieju. Koszty organizacji spotkania zostaną rozliczone na wszystkie jednostki organizacyjne uczestniczące w spotkaniu w równiej wysokości.

Po zakończeniu spotkania nastąpi odsprzedaż kompleksowej usługi organizacji spotkania integracyjnego jednostkom uczestniczącym w Turnieju, na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ustawy o VAT.

Opisana powyżej usługa świadczona przez Wnioskodawcę stanowi jednolitą usługę, polegającą na organizacji Turnieju od momentu rozpoczęcia do jego zakończenia. Na usługę składają się poszczególne czynności, które jednak nie zmieniają jej kompleksowego charakteru.

Nadleśnictwo jako organizator imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...) działało we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą i występuje jako podmiot niezależny pod względem prawnym, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki. Zyski lub straty poniesione w związku z prowadzoną działalnością powiększają aktywa lub pasywa Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie działa w tym zakresie jako pośrednik, nie prowadzi działalności agencyjnej.

Wnioskodawca dokonywał zakupu usług i towarów od innych podatników przy realizacji Turnieju (...) na rzecz innych nadleśnictw jako zleceniobiorców oraz dla potrzeb Wnioskodawcy działającego jako pracodawca organizujący spotkanie integracyjne.

Nadleśnictwo nie będzie ponosiło żadnych kosztów własnych przy organizacji Turnieju (...).

Organizowane przez Nadleśnictwo wydarzenie dla pracowników własnych jak i dla pracowników innych jednostek należących do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w (…) jest imprezą integracyjną połączoną z rekreacją i sportem realizowaną w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Organizowany Turniej (...) nie ma na celu zaspakajania indywidualnych potrzeby pracownika. Celem jaki przyświecał organizacji przedmiotowego Turnieju jest udział Nadleśnictwa oraz innych nadleśnictw na wydarzeniu turnieju sportowym poprzez uczestnictwo w nim pracowników Wnioskodawcy jak i pracowników innych jednostek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych (…). Jednocześnie takie spotkanie pracowników z wszystkich Nadleśnictw będzie stanowiło okazję do poprawy komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników Nadleśnictwa oraz integrowanie pracowników Nadleśnictwa z pracownikami innych nadleśnictw, umacnianie zespołu, polepszanie atmosfery pracy oraz ułatwianie wzajemnych relacji między pracownikami nadleśnictwa jak i innych jednostek Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, które stanowią jedną jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej podatku dochodowego od osób prawnych.

Wyjazd na Turniej (...) stanowił wydarzenie integracyjne, był wyjazdem integracyjnym.

Wnioskodawca wskazał, że organizowany Turniej nie realizuje celu wypoczynkowego ani rekreacyjnego ani turystycznego. Celem organizowanego wydarzenia nie jest wypoczynek czy turystyka czy rekreacja – pracownicy Wnioskodawcy oraz innych nadleśnictw nie zaspakajają bowiem swoich indywidualnych potrzeb odpoczynku, rozrywki. Celem organizowanego Turnieju (...) jest bowiem wspólne działanie pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i wspieranie się nawzajem, przekazywanie miedzy sobą wiedzy i doświadczenia w pracy zawodowej różnych nadleśnictw, polepszenie atmosfery pracy zarówno w zespole pracowniczym Wnioskodawcy jak i między pracownikami Wnioskodawcy i innych nadleśnictw. Realizowane wydarzenie sportowe ma zatem na celu zaspokojenie nie indywidualnych potrzeb pracowników Wnioskodawcy i innych nadleśnictw (takich jak wypoczynek, rekreacja czy turystyka), lecz zaspokojenie potrzeb Wnioskodawcy i innych nadleśnictw, poprzez zbudowanie dobrze zgranego i identyfikującego się z Wnioskodawcą czy innymi nadleśnictwami w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe zespołu pracowników. Dobra atmosfera pracy ma znaczący wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę jak i inne nadleśnictwa w ramach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe wyniki i tym samym na generowanie przychodów opodatkowanych. Dlatego, w trakcie organizowanego Turnieju (...) Wnioskodawca kładzie szczególny nacisk na ich motywacyjny charakter i ściślejszą identyfikację pracowników z celami Lasów Państwowych.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy mają Państwo obowiązek zastosować art. 119 ustawy, do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...), a tym samym rozliczyć usługi organizacji ww. imprezy na podstawie procedury szczególnej dla usług turystyki VAT-marży.

Jak wskazano powyżej obowiązek stosowania procedury VAT-marża wynika z występujących w danym zdarzeniu następujących elementów, tj. Podatnik musi świadczyć usługę turystyki, przy jej świadczeniu musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz świadcząc tę usługę musi nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Z cytowanych powyżej przepisów oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna stosowana jest przez biura podróży oraz inne podmioty, które wykonują podobne czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Słowu „turysta” (podróżny), jak twierdzi Trybunał, należy nadać szersze znaczenie, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego. A zatem, procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu, tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.

Biorąc pod uwagę treść art. 119 ustawy, znaczenie pojęcia „usługa turystyczna” wynikające z treści art. 307 cyt. Dyrektywy 2006/112/WE, definicji słownikowej tego pojęcia oraz przywołanych publikacji określających pojęcie „usługa turystyczna” należy przyjąć, że dokonywane w opisanym zdarzeniu przyszłym czynności w ramach organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...), nie będą stanowić usług turystycznych.

Sama czynność organizacji imprezy pracowniczej nie stanowi usługi turystyki, co oznacza, że podmioty organizujące tego typu imprezy nie korzystają z procedury szczególnej, o której mowa w art. 119 ustawy. Ponadto, jak sam Wnioskodawca wskazał, organizowany Turniej nie realizuje celu wypoczynkowego ani rekreacyjnego ani turystycznego. Celem organizowanego wydarzenia nie jest wypoczynek czy turystyka czy rekreacja – pracownicy Wnioskodawcy oraz innych nadleśnictw nie zaspakajają bowiem swoich indywidualnych potrzeb odpoczynku, rozrywki. Celem organizowanego Turnieju (...) jest bowiem wspólne działanie pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i wspieranie się nawzajem, przekazywanie miedzy sobą wiedzy i doświadczenia w pracy zawodowej różnych nadleśnictw, polepszenie atmosfery pracy zarówno w zespole pracowniczym Wnioskodawcy jak i między pracownikami Wnioskodawcy i innych nadleśnictw.

W związku z powyższym, wskazać należy, że świadcząc usługi organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...), nie będą Państwo uprawnieni do zastosowania przy ich świadczeniu procedury szczególnej przewidzianej dla usług turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie może zastosować art. 119 ustawy do usług organizacji imprezy pracowniczej o charakterze sportowym – Turnieju (...), a tym samym rozliczyć ww. usługi na podstawie procedury szczególnej dla usług turystyki VAT-marży.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00