Interpretacja indywidualna z dnia 15 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.13.2024.3.MŻ

Uznanie wydzielonego ze Spółki majątku do Spółki Wydzielonej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 27 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy przeniesienie wydzielonego ze Spółki majątku do Wydzielonej Spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie nr 6 we wniosku).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

• Pan S. C.
• Pani I. C.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany będący stroną postępowania jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą polskim rezydentem podatkowym (dalej: Spółka).

Zainteresowani niebędący stronami postępowania są osobami fizycznymi będącymi polskimi rezydentami podatkowymi, posiadający udziały w Spółce (dalej: Udziałowcy).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości (większość nieruchomości wynajmowana jest na rzecz sieci handlowej) oraz długoterminową inwestycję w akcje innej spółki. Spółka w ramach przedmiotu swojej działalności udzieliła również pożyczki.

Planowane jest dokonanie podziału Spółki w ten sposób, że dojdzie do wydzielenia spółki z o.o. (dalej: Spółka Wydzielona). Spółka kontynuować będzie dotychczasową działalność polegająca na pełnieniu funkcji spółki holdingowej oraz prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, które pozostaną w Spółce (dział holdingowo-nieruchomościowy), natomiast Spółka Wydzielona zajmować się będzie wyłącznie wynajmem nieruchomości na rzecz sieci handlowej, które to nieruchomości staną się własnością Spółki Wydzielonej na skutek podziału (dział nieruchomościowy).

Poniżej wskazano zakładany sposób podziału istotnych aktywów i zobowiązań Spółki, ze wskazaniem, jakie składniki pozostaną w Spółce, a jakie zostaną przeniesione do Spółki Wydzielonej.

1.Spółka - w Spółce pozostaną akcje, dwie nieruchomości: grunty i posadowione na nich budynki i budowle (utwardzenie palu, ogrodzenie), meble, laptop, oprogramowanie księgowe, agregat prądotwórczy, instalacja fotowoltaiczna znajdująca się w budynku, samochód osobowy,

• w Spółce pozostanie pracownik zajmujący się kontaktami, prowadzeniem biura, kontrolą korespondencji przychodzącą i wychodzącą,
• Spółka pozostanie stroną wszelkich umów związanych z nieruchomościami pozostającymi w Spółce,
• Spółka pozostanie stroną umowy najmu lokalu, w którym znajduje się siedziba Spółki,
• w Spółce pozostanie również wierzytelność z tytułu udzielonej pożyczki oraz część środków pieniężnych.

2.Spółka Wydzielona - na Spółkę Wydzieloną przeniesione zostaną nieruchomości, które są wynajmowane na rzecz sieci handlowej, która wykorzystuje nieruchomości jako obiekty handlowe (sprzedaż typu dyskontowego). Wraz z nieruchomościami zostaną przeniesione wszelkie decyzje administracyjne i prawa autorskie do projektów budynków na wszystkich polach eksploatacji (w zakresie w jakim przysługiwały Spółce).

Spółka Wydzielona stanie się stroną praw i zobowiązań wynikających z zawartych umów najmu przenoszonych nieruchomości oraz wszelkich innych umów dotyczących nieruchomości (np. Umowy o dostawę wody). Na Spółkę Wydzieloną przeniesiony zostanie sprzęt związany z nieruchomościami (klimatyzatory, kosiarka).

Prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu przejdą na Spółkę Wydzieloną z mocy prawa i nie wymagają podpisywania przez strony dodatkowych porozumień, czy aneksów. Na Spółkę Wydzieloną przeniesiony zostanie niezbędny sprzęt biurowy (komputer, drukarki).

Na Spółkę Wydzieloną przeniesiona zostanie część środków pieniężnych, w tym kaucje wpłacone przez najemcę w związku z najmem nieruchomości, które przejdą na Spółkę Wydzieloną. Na Spółkę Wydzieloną przejdą należności względem sieci handlowej z tytułu wynajmu przenoszonych nieruchomości. Na Spółkę Wydzieloną zostanie przeniesiona jedna z umów na najem lokalu, który będzie siedzibą Spółki Wydzielonej.

W wyniku podziału dojdzie do przejścia części zakładu pracy, w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy, w wyniku czego Spółka Wydzielona stanie się z mocy prawa stroną w stosunkach pracy z pracownikiem odpowiedzialnym za obsługą umów najmu, kontaktami z najemcą i nadzorem nad nieruchomościami.

Spółka posiada dwa rachunki bankowe. Planowane jest przeniesienie jednego rachunku na Spółkę Wydzieloną. Przeniesienie rachunku wymaga zatwierdzenia przez bank. W przypadku gdyby bank nie wyraził zgody na takie przeniesienie lub wiązałoby się to z nadmiernymi utrudnieniami, dla Spółki Wydzielonej zostanie założony nowy rachunek bankowy, (na które zostaną przekazane środki pieniężne przypisane Spółce Wydzielonej), a do momentu otwarcia nowych rachunków Spółka działać będzie jako agent płatniczy Spółki Wydzielonej.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie składników majątkowych, ma odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym Spółki wynikającym z uchwały zarządu, z którego wynika przypisane do działów określonych składników majątkowych oraz pracowników.

Wyodrębnienie finansowe

Spółka nie prowadzi odrębnych ksiąg rachunkowych dla poszczególnych obszarów działalności Spółki i Spółki Wydzielonej, jednak rachunkowość prowadzona jest w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do poszczególnych obszarów działalności (działalność holdingowa, wynajem nieruchomości). Dodatkowo, księgowość jest prowadzona w taki sposób, że możliwe jest przypisanie przychodów i kosztów do każdego działu, w tym do każdej nieruchomości, w związku z tym Spółka byłaby w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat dla działalności, która ma pozostać w Spółce oraz dla działalności, która zostanie przeniesiona do Spółki Wydzielonej.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Obecnie Spółka prowadzi działalność w dwóch obszarach: pełnieni funkcję spółki holdingowej oraz działalności polegającej na wynajmowaniu nieruchomości. Po podziale przez Wydzielenie, Spółka oraz Spółka Wydzielona będą mogły kontynuować swoją działalność w dotychczasowym zakresie (tj. Spółka będzie nadal pełnić funkcję spółki holdingowej oraz prowadzić działalność w zakresie wynajmu, natomiast Spółka Wydzielona będzie prowadzić działalność w zakresie wynajmu przypisanych jej nieruchomości.

Do kontynuacji działalności przez Spółkę oraz do prowadzenia działalności przez Spółkę Wydzieloną nie będzie konieczne podejmowanie dodatkowych działań ani uzupełnienie aktywów spółek o dodatkowe składniki majątkowe.

Na skutek podziału udziałowcom Spółki zostaną przyznane udziały w Spółce Wydzielonej w takiej proporcji, w jakiej posiadają udziały w Spółce. Oznacza to, że Zainteresowani niebędący stronami postępowania będą udziałowcami zarówno Spółki, jak i Spółki Wydzielonej.

Zainteresowani wskazują, że podział ma uzasadnienie biznesowe - celem jest zmniejszenie ryzyka prowadzonej działalności (nie kumulowanie wszystkich istotnych aktywów w jednym podmiocie) oraz ułatwienie ewentualnego zbycia części biznesu w przyszłości na rzecz zewnętrznego inwestora. Celem Zainteresowanych nie jest unikanie lub uchylenie się od opodatkowania.

Udziały w Spółce nie zostały nabyte lub objęte przez Udziałowców w wyniku wymiany udziałów ani przydzielone w wyniku innego łączenia lub podziału podmiotów.

Przyjęta przez Udziałowców dla celów podatkowych wartość udziałów w Spółce Wydzielonej nie będzie wyższa niż wartość udziałów w Spółce, jaka byłaby przyjęta, gdyby nie doszło do podziału, co wynika z polskich przepisów podatkowych.

Ustalona na dzień poprzedzający dzień podziału wartość rynkowa majątku podmiotu dzielonego, otrzymanego przez Spółkę Wydzieloną będzie przewyższała wartość przyjętą dla celów podatkowych składników tego majątku.

Wartość rynkowa majątku otrzymanego przez Spółkę Wydzieloną nie będzie przewyższać wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom Spółki. Spółka Wydzielona przypisze otrzymane w wyniku podziału składniki majątkowe do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Pytania

1.Czy przenoszony do Spółki Wydzielonej majątek, w ramach procedury podziału poprzez wydzielenie, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT?

2.Czy majątek pozostający w Spółce po przeprowadzeniu procedury podziału poprzez wydzielenie będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT?

3.Czy podział Spółki poprzez wydzielenie Spółki Wydzielonej będzie skutkował powstaniem po stronie Spółki (dzielonej) przychodu podlegającego opodatkowaniu?

4.Czy podział Spółki poprzez wydzielenie Spółki Wydzielonej będzie skutkował po stronie Udziałowców powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie podziału?

5.Czy podział Spółki przez wydzielenie będzie się wiązał z powstaniem przychodu po stronie Spółki Wydzielonej?

6.Czy podział poprzez wydzielenie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 6.

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie nr 6

Zdaniem Zainteresowanych, podział poprzez wydzielenie nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze względu na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, argumentacja Zainteresowanych zawarta w stanowisku do pytań oznaczonego we wniosku nr 1-2 odnosi się także do zagadnienia objętego pytaniem nr 6. Dlatego też należy ją przywołać jako część stanowiska do pytania nr 6 w zakresie podatku od towarów i usług.

Ustalenie, czy majątek pozostający w Spółce i Spółce Wydzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również „ZCP”) ma znaczenie dla ustalenia obowiązków podatkowych Zainteresowanych w związku z planowanym podziałem.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa CIT”). zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ustawa CIT nie definiuje „przedsiębiorstwa”, należy zatem odwołać się do art. 55¹ kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje, licencje i zezwolenia,

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8.tajemnice przedsiębiorstwa,

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi zawierać wszystkich wyżej wymienionych elementów. Nawet w razie braku któregoś z tych elementów określone składniki majątkowe funkcjonalnie ze sobą powiązane mogą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zatem dla uznania, że określone składniki majątkowe stanowią zorganizowana część przedsiębiorstwa ustawa wymaga, aby był to zespół składników materialnych i niematerialnych, który łącznie spełnia przesłanki wyodrębnienia:

1.organizacyjnego;

2.finansowego;

3.funkcjonalnego.

1)Wyodrębnienie organizacyjne

Przyjmuje się, że wyodrębnienie organizacyjne ma miejsce wówczas, gdy zespół przedmiotowych składników w istniejącym przedsiębiorstwie ma swoją formę organizacyjną w strukturze organizacyjnej podatnika.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Można przyjąć, że dany zespół składników majątkowych został wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa został utworzony np. wydział, zakład, dział czy pion. Takie wyodrębnienie organizacyjne może (ale nie musi) wynikać ze statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze.

Potwierdzenie, że wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (tak np. WSA w Warszawie w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2836/11, wyrok NSA z 23 listopada 2017 r. sygn. akt I FSK 327/16).

W ocenie Zainteresowanych, składniki majątku, które pozostaną w Spółce oraz składniki majątku, które przejdą do Spółki Wydzielonej są wyodrębnione organizacyjnie, ponieważ zgodnie z schematem organizacyjnym zatwierdzonym przez zarząd, do każdego z działów przypisane są określone składniki majątkowe.

2)wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez ZCP. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2015 r.

W wyroku WSA we Wrocławiu z 24 stycznia 2017 r., I SA/Wr 1125/16 wskazano, iż wyodrębnienie finansowe nie musi koniecznie oznaczać, że zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zobowiązana do samodzielnego sporządzania bilansu. Wystarczające jest wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów np. rachunkowości zarządczej, polegające w szczególności na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych ze składnikami majątku wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wskazano w wyroku WSA w Warszawie z 10 marca 2016 r. III SA/Wa 455/15: Warunkiem wyodrębnienia finansowego jest to, aby do zorganizowanej części przedsiębiorstwa mogły zostać przypisane związane z nim koszty, przychody, należności i zobowiązania.

Wyodrębnienie może nastąpić na podstawie stosowanego w jednostce planu kont, ale również w przypadku, gdy takie wyodrębnienie nie jest dokonane na poziomie zakładowego planu kont, ale faktycznie można powiązać dane finansowe z poszczególnymi częściami składowymi przedsiębiorstwa.

Podobnie interpretacja indywidualna z 9 lutego 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.367.2017.1.JF) gdzie wskazano: „O wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać zatem z pełną samodzielnością finansową”.

Zdaniem Zainteresowanych, pomimo braku prowadzenia odrębnych ksiąg dla poszczególnych działów, skoro rachunkowość prowadzona jest w taki sposób, że możliwe jest przypisanie przychodów i kosztów do poszczególnych działu holdingowo-nieruchomościowego oraz do działu nieruchomościowego.

3)wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako możliwość samodzielnego realizowania zadań gospodarczych przy wykorzystaniu zbywanych składników majątkowych, chodzi o sytuację, w której zespół tych składników stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Nie chodzi tu o zespół składników majątkowych, które po włączeniu do majątku nabywcy i podjęciu określonych działań (np. zawarciu umów najmu, zatrudnieniu lub wydzieleniu grupy pracowników do obsługi tej działalności) będą mogły funkcjonować jako niezależny zakład (dział, wydział itp.), a o przekazanie takiego zespołu składników majątkowych, który już jest zdolny do samodzielnego funkcjonowania w takim charakterze (tak: m.in. NSA w wyroku z 1 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 999/15, podobnie: WSA w Białymstoku w wyroku z 2 września 2020 r., I SA/Bk 401/20).

Również NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15 oraz w wyroku NSA z 1 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 999/15 podkreślił, że przy ustalaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze sprzedażą ZCP, nie chodzi o pewną potencjalną możliwość samodzielnego funkcjonowania zespołu składników w przyszłości czy po pewnym „uzupełnieniu” ale o to, aby zdolność taka istniała już w momencie zbycia.

Podobnie wypowiedział się WSA w Poznaniu w wyroku z 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Po 747/19, gdzie stwierdzono, że okoliczność tworzenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze bez modyfikacji.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.358.2018.1.WH): wskazano: „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Istotne w tym zakresie są również objaśnienia Ministra Finansów z 11 grudnia 2018 r. (dotyczące podatku VAT, jednak mogą tyć również pomocne w zakresie podatku CIT z uwagi na taką samą definicję ZCP). Wynika z nich, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo lub ZCP, uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez działalności prowadzonej dotychczas przy pomocy składników majątkowych, oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o te składniki.

Zdaniem Zainteresowanych, majątek pozostający w Spółce i majątek przenoszony na skutek podziału do Spółki Wydzielonej spełnia przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego, ponieważ na majątek ten składają się składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, wykorzystywane w ramach działalności każdego z działów do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Składniki przypisane do poszczególnych działów, które trafią do Spółki Wydzielanej oraz pozostaną w Spółce, będą mogły stanowić niezależnie przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, bez konieczności uzupełniania ich o dodatkowe składniki.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych składniki materialne, które po podziale pozostaną w Spółce oraz zostaną przeniesione do Spółki Wydzielonej, będą stanowiły zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o CIT.

Zdaniem Zainteresowanych, podział poprzez wydzielenie nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przeniesienie przez spółkę dzieloną na spółki wydzielane składników materialnych i niematerialnych może stanowić dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu VAT.

Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak zostało wskazane w stanowisku Zainteresowanych do pytań 1-2, składniki majątku przenoszone do Spółki Wydzielanej stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z uwagi na tożsamość definicji ZCP w rozumieniu ustawy CIT i VAT, argumentacja przedstawiona w zakresie stanowiska Zainteresowanych dot. podatku CIT jest aktualna również w zakresie podatku VAT.

Spółka nie zawierała umów o zrządzanie nieruchomościami (nie było to konieczne z uwagi na zatrudnienie pracownika, który zajmował się kwestiami związanymi z nieruchomościami i wynajmem), jak wskazano, pracownik ten przechodzi w związku z podziałem do Spółki Wydzielonej.

Skoro składniki majątku przenoszone do Spółki Wydzielonej będą wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, będą stanowiły ZCP, a zatem ich przeniesienie nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18), zwanej dalej k.s.h.

W myśl art. 529 § 1 k.s.h.:

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez wydzielenie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółki nowo zawiązane powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonych części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie poszczególnych części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić jednak należy, że w sytuacji, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.)

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości (większość nieruchomości wynajmowana jest na rzecz sieci handlowej) oraz posiada długoterminową inwestycję w akcje w innej spółce. Spółka w ramach przedmiotu swojej działalności udzieliła również pożyczki.

Planowane jest dokonanie podziału Spółki w ten sposób, że dojdzie do wydzielenia spółki z o.o. – Spółka Wydzielona, która zajmować się będzie wyłącznie wynajem nieruchomości na rzecz sieci handlowej. Spółka natomiast nadal będzie kontynuować dotychczasową działalność polegającą na pełnieniu funkcji spółki holdingowej oraz prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, które pozostaną w Spółce po podziale. Zakładany sposób podziału istotnych aktywów i zobowiązań Spółki, ze wskazaniem jakie składniki pozostaną w Spółce, a jakie zostaną przeniesione do Spółki Wydzielonej przedstawia się następująco:

W wyniku podziału do Spółki Wydzielonej przeniesione zostaną nieruchomości, które są wynajmowane na rzecz sieci handlowej, która wykorzystuje nieruchomości jako obiekty handlowe (sprzedaż typu dyskontowego). Wraz z nieruchomościami zostaną przeniesione wszelkie decyzje administracyjne i prawa autorskie do projektów budynków na wszystkich polach eksploatacji (w zakresie w jakim przysługiwały Spółce) oraz przeniesione zostaną prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów wynajmu, (które nie wymagają podpisywania przez strony dodatkowych porozumień). Spółka Wydzielona stanie się stroną praw i zobowiązań wynikających z zawartych umów najmu przenoszonych nieruchomości oraz wszelkich innych umów dotyczących nieruchomości (np. umowy o dostawę wody). Do Spółki Wydzielonej zostanieprzeniesiony sprzęt związany z nieruchomościami (klimatyzatory, kosiarka) oraz niezbędny sprzęt biurowy (komputer, drukarki).

Dodatkowo,na Spółkę Wydzieloną przejdą należności względem sieci handlowej z tytułu wynajmu przenoszonych nieruchomości. W wyniku podziału dojdzie do przejścia części zakładu pracy, w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy, w wyniku czego Spółka Wydzielona stanie się z mocy prawa stroną w stosunkach pracy z pracownikiem odpowiedzialnym za obsługą umów najmu, kontaktami z najemcą i nadzorem nad nieruchomościami.

Spółka posiada dwa rachunki bankowe. Państwa Spółka planuje dokonać przeniesienia jednego rachunku na Spółkę Wydzieloną. Przeniesienie rachunku wymaga zatwierdzenia przez bank. W przypadku gdyby bank nie wyraził zgody na takie przeniesienie lub wiązałoby się to z nadmiernymi utrudnieniami, dla Spółki Wydzielonej zostanie założony nowy rachunek bankowy, (na które zostaną przekazane środki pieniężne przypisane Spółce Wydzielonej), a do momentu otwarcia nowych rachunków Spółka działać będzie jako agent płatniczy Spółki Wydzielonej.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy przekazanie majątku wydzielonego ze Spółki do nowopowstałej Spółki Wydzielonej, będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w Spółce dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Spółkę Wydzieloną, w oparciu o nabyte składniki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach Spółki Wydzielonej, stanowić będzie na dzień wydzielenia zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym oraz będzie obejmować zobowiązania.

Jak wynika bowiem z wniosku, przenoszony w ramach podziału przez wydzielenie zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wyodrębniony:

a)organizacyjnie – wyodrębnienie składników majątkowych składających się na poszczególny dział, ma odzwierciedlenie w schemacie organizacyjnym Spółki Dzielonej, wynikającym z uchwały zarządu, z którego wynika przypisanie do działów określonych składników majątkowych i pracowników,

b)funkcjonalnie – Spółka prowadzi działalność w dwóch obszarach, tj. pełni funkcję spółki holdingowej oraz prowadzi działalność w zakresie wynajmu nieruchomości. Po podziale przez wydzielenie, Spółka oraz Spółka Wydzielona będą mogły kontynuować swoją działalność w dotychczasowym zakresie (tj. w zakresie, prowadzenia działalności holdingowej oraz w zakresie prowadzenia wynajmu, natomiast Spółka Wydzielona w zakresie wynajmu przypisanych jej nieruchomości),

c)finansowo – rachunkowość Spółki prowadzona jest w taki sposób, że możliwe jest przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań do poszczególnych obszarów działalności (działalność holdingowa, wynajem nieruchomości). Księgowość jest prowadzona w taki sposób, że możliwe jest przypisanie przychodów i kosztów do każdego z działów, w tym do każdej nieruchomości, zatem Spółka jest w stanie sporządzić bilans oraz rachunek zysków i strat oddzielnie dla każdej z działalności.

Z wniosku wynika także, że na Spółkę Wydzieloną przejdą należności względem sieci handlowej z tytułu wynajmu przenoszonych nieruchomości oraz zobowiązania wynikające z zawartych umów najmu.

Ponadto, w związku z podziałem dojdzie do przejścia części zakładu pracy, na Spółkę Wydzieloną, tj. Spółka Wydzielona z mocy prawa stanie się stroną w stosunku pracy z pracownikiem odpowiedzialnym za obsługę umów najmu, kontaktami z najemcą i nadzorem nad nieruchomością. Wskazany we wniosku pracownik przedzie na Spółkę Wydzielaną w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Co istotne, wskazali Państwo również, że do kontynuacji działalności przez Spółkę oraz do prowadzenia działalności przez Spółkę Wydzieloną nie będzie konieczne podejmowanie dodatkowych działań ani uzupełnienie aktywów Spółek o dodatkowe składniki majątkowe. Obie Spółki będą stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze w zakresie wynajmu nieruchomości oraz prowadzenia funkcji spółki holdingowej.

Reasumując, zespół składników majątkowych będący przedmiotem planowanego podziału stanowi zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, tym samym jego wydzielenie z Państwa Spółki do Spółki Wydzielonej w ramach podziału przez wydzielenie będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie do art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 6. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-5 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).