Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.866.2023.3.KD

Skutki podatkowe zbycia nieruchomości mieszkalnej, miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym oraz nieruchomości niemieszkalnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w części dotyczącej skutków podatkowych zbycia:

·nieruchomości mieszkalnej jest prawidłowe,

·miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym oraz nieruchomości niemieszkalnej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 25 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 stycznia 2024 r. (wpływ 26 stycznia 2024 r.) oraz pismem z 15 lutego 2024 r. (wpływ 19 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem działa na rynku handlu materiałami budowlanymi. W niedalekiej przyszłości wspólnicy podejmą decyzję o przeniesieniu ogółu praw i obowiązków na podmiot trzeci (dalej jako: zbycie).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w ramach zorganizowanego przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą - zgodnie z przepisem art. 551 Kodeksu cywilnego:

  • nieruchomość o charakterze mieszkalnym, położona w (…), wraz z miejscem w garażu wielostanowiskowym; nabyta już przed więcej niż 5 laty (wrzesień 2016) r., dla nieruchomości mieszkalnej i garażu prowadzi się jedną księgę wieczystą;
  • ruchomości (materiały handlowe – budowlane, tj.: gips, cegły, pustaki, itp.), urządzenia budowlane (wózek widłowy) oraz samochody ciężarowe ujawnione w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;
  • nadto Spółka prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o 2 budynki i budowle o charakterze niemieszkalnym (magazyn o pow. zabudowy 492 m2, pomieszczenia biurowe o pow. zabudowy 442 m2), które użytkuje na podstawie umowy użyczenia zawartej ze wspólnikami już od 2008 r.

Udziałowcami w nieruchomości niemieszkalnej są: (…) (4/6), (…) (1/6), (…) (1/6), od 8 czerwca 2022 r. - w wyniku przeprowadzonego postępowania spadkowego.

W uzupełnieniu wniosku z 21 stycznia 2024 r. wskazał Pan, że posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Działalność prowadzona jest w formie spółki jawnej od 19 listopada 2007 r. W zakres prowadzonej działalności wchodzi obrót nieruchomościami, polegający na najmie wyłącznie części mieszkalnych (mieszkanie wraz z komórką lokatorską i miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym) od momentu ich nabycia w 2016 r. do chwili obecnej. Pozostałe nieruchomości nigdy nie były przedmiotem najmu, kupna bądź sprzedaży. Nie potrafi Pan odpowiedzieć kiedy zamierza zbyć nieruchomości z tej racji, że jest to uzależnione od znalezienia potencjalnego zainteresowanego i warunków rynkowych. Przedmiotem najmu jest jedynie mieszkanie, w którym umowa najmu wygasa 31 marca 2024 r. i na tę chwilę nie wie Pan, czy będzie przedłużona. Natomiast pozostałe nieruchomości nigdy nie były i nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej.

Z nieruchomości wskazanych we wniosku środek trwały stanowiła tylko nieruchomość mieszkalna (mieszkanie) od 1 września 2016 r. Nieruchomość tę zamierza Pan wycofać z firmy.

W uzupełnieniu wniosku z 15 lutego 2024 r. wskazał Pan, że Pana udział w zyskach Spółki to 90%. Pozostałe 10% należy do (…) - Pana córki.

Lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym nabyła Spółka, tj. (…) Spółka jawna, (…), ul. (…), (…), NIP: (…).

Przedmiotem sprzedaży będzie również komórka lokatorska, która jest przyporządkowana do mieszkania i została nabyta razem z mieszkaniem, tym samym aktem notarialnym. Na podstawie umów notarialnych dokonano zakupu oddzielnie mieszkania wraz z komórką lokatorską i miejsca postojowego w 2016 r. Miejsce postojowe nie stanowi części składowej lokalu mieszkalnego. Zostało nabyte na podstawie odrębnego aktu notarialnego. Miejsce postojowe nie przynależy do lokalu mieszkalnego i może stanowić odrębny przedmiot obrotu. Natomiast komórka lokatorska jest przynależna do mieszkania i nie może stanowić odrębnego przedmiotu obrotu.

Budynki o charakterze niemieszkalnym (magazynowo-biurowe) zostały własnością Pana i Pana żony 28 lutego 2008 r. na podstawie aktu notarialnego zniesienia współwłasności w udziale po dla każdego z współwłaścicieli. Wcześniej nieruchomość została nabyta w 1996 r. i należała do Pana, Pana żony, Pana siostry i Pana rodziców do 28 lutego 2008 r.

W związku ze śmiercią żony, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 8 czerwca 2022 r. spadkobiercami części Pana żony został Pan oraz córki: (…) i (…), każdy w 1/3 wysokości.

Wobec powyższego na chwilę obecną właścicielami nieruchomość są:

  • (…) - 4/6 części,
  • (…) - 1/6 części,
  • (…) - 1/6 części.

Umowę użyczenia nieruchomości niemieszkalnej podpisali właściciele nieruchomości, a przed zniesieniem współwłasności Pana rodzice i siostra, którzy do 2008 r. byli również współwłaścicielami nieruchomości.

Magazyn oraz pomieszczenia biurowe nie stanowiły środków trwałych podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podatek od nieruchomości był zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Nieruchomość o charakterze niemieszkalnym może sprzedać wyłącznie Pan i Pana córki, będące współwłaścicielami nieruchomości. Spółka nigdy nie była właścicielem nieruchomości niemieszkalnych.

Jedna z córek jest wspólnikiem Spółki. Spółka ma tylko 2-óch wspólników, tj. Pan i Pana córka (…).

Pytania (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy w przypadku zbycia nieruchomości mieszkalnej wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym, będzie Pan musiał opodatkować dochód z jego sprzedaży?

2.Czy w przypadku zbycia nieruchomości niemieszkalnej będzie Pan musiał opodatkować dochód z ich sprzedaży?

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

Uważa Pan, że zbycie nieruchomości mieszkalnych będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje w art. 10 pkt 8 ustawy w związku z art. 30e tejże ustawy, wyłączenie z opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu ze zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym, jeżeli od momentu jej nabycia lub wybudowania do dnia jej zbycia upłynął 5 letni okres. Okres ten liczy się od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne nabycie.

Natomiast na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy przewidziano, że powyższą zasadę stosuje się również do nieruchomości mieszkalnych, które były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe jest Pan zdania, że zbycie nieruchomości mieszkalnej będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Uważa Pan, że dochód ze zbycia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym (budynki magazynowo-biurowe) będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, albowiem nieruchomości te są wykorzystywane dla bieżącej działalności Spółki, o czym świadczy m.in. opłacanie podatku od nieruchomości wg stawki przewidzianej dla gruntów i budynków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Pewności jednak Pan nie ma, ponieważ nieruchomość nigdy nie stanowiła własności Spółki i nie była ona ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, w części dotyczącej skutków podatkowych zbycia:

·nieruchomości mieszkalnej jest prawidłowe,

·miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym oraz nieruchomości niemieszkalnej jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy:

Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

W myśl art. 50 Kodeksu spółek handlowych:

§ 1. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

§ 2. Wspólnik nie jest uprawniony ani zobowiązany do podwyższenia umówionego wkładu.

W piśmiennictwie przyjmuje się, że udział kapitałowy wspólnika stanowi określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych przez ustawę lub umowę spółki (...). Umowa może przewidywać, że udział kapitałowy jest mniejszy, równy lub większy niż wartość wkładu, przy czym udział ten inaczej niż w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością może podlegać zmianie bez konieczności zmiany umowy Spółki np. wskutek pobrania odsetek w roku obrotowym, w którym Spółka nie miała zysku lub poniosła straty (S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szamański, J. Szwaja, Kodeks Spółek Handlowych; Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001; t. I s. 326).

Udział kapitałowy jest zatem ściśle powiązany z wkładami wspólników. Wspólnicy nie mają prawa do udziału w całym majątku spółki. Posiadają jedynie określone przepisami Kodeksu uprawnienia dotyczące majątku spółki (A. Kidyba, Kodeks spółek handlowych. Komentarz; t. I). Podobne stanowisko zajął w cytowanym wyżej komentarzu S. Sołtysiński wskazując, że w czasie trwania spółki wspólnikowi nie przysługuje żaden udział w majątku należącym do spółki i nie może on nim rozporządzać (s. 327).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

  • pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  • pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2.są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3.wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu:

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Ilekroć jest w ustawie mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

a)spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),

b)spółkę kapitałową w organizacji,

c)spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d)spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

e)spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z powyższym dochody (przychody) z udziału w spółce niebędącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku spółki.

Zatem podstawę opodatkowania dochodu związanego z udziałem w transparentnych podatkowo spółkach osobowych stanowi dochód, bądź przychód obliczony zgodnie z postanowieniami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w szczególności art. 8 ust. 1, 1a i ust. 2 w zw. z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził tych składników do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Z kolei, art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy stanowi, że:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie zaś do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

  • składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej,
  • składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem działa na rynku handlu materiałami budowlanymi od 19 listopada 2007 r. W zakres prowadzonej działalności wchodzi obrót nieruchomościami polegający na najmie wyłącznie części mieszkalnych (mieszkanie wraz z komórką lokatorską i miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym) od momentu ich nabycia w 2016 r. do chwili obecnej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w ramach zorganizowanego przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzą - zgodnie z przepisem art. 551 Kodeksu cywilnego:

  • nieruchomość o charakterze mieszkalnym położona ...., wraz z miejscem w garażu wielostanowiskowym; nabyta już przed więcej niż 5 laty (wrzesień 2016) r., dla nieruchomości mieszkalnej i garażu prowadzi się jedną księgę wieczystą;
  • ruchomości (materiały handlowe – budowlane, tj.: gips, cegły, pustaki, itp.), urządzenia budowlane (wózek widłowy) oraz samochody ciężarowe ujawnione w ewidencji środków trwałych;
  • nadto Spółka prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o 2 budynki i budowle o charakterze niemieszkalnym (magazyn o pow. zabudowy 492 m2, pomieszczenia biurowe o pow. zabudowy 442 m2), które użytkuje na podstawie umowy użyczenia zawartej ze wspólnikami już od 2008 r.

Udziałowcami w nieruchomości niemieszkalnej są: (…) (4/6) (…) (1/6), (…) (1/6), od 8 czerwca 2022 r. - w wyniku przeprowadzonego postępowania spadkowego.

Przedmiotem najmu jest jedynie mieszkanie, w którym umowa najmu wygasa 31 marca 2024 r. i na tę chwilę nie wie Pan, czy będzie przedłużona. Natomiast pozostałe nieruchomości nigdy nie były i nie będą przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej. Z nieruchomości wskazanych we wniosku środek trwały stanowiła tylko nieruchomość mieszkalna (mieszkanie) od 1 września 2016 r. Nieruchomość tę zamierza Pan wycofać z firmy. Miejsce postojowe nie stanowi części składowej lokalu mieszkalnego. Zostało nabyte na podstawie odrębnego aktu notarialnego. Może stanowić odrębny przedmiot obrotu.

Odnosząc się do kwestii skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości mieszkalnej wraz z miejscem postojowym, które było przedmiotem wynajmu, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie cytowany uprzednio art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że: do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego, jak i związanego z tym budynkiem gruntu. W takim przypadku zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy.

Wobec tego, skoro planowane odpłatne zbycie opisanej we wniosku nieruchomości mieszkalnej, zakupionej w 2016 r., nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, to sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie Pana stanowisko jest prawidłowe.

Natomiast odpłatne zbycie miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym (stanowiące odrębny przedmiot od nieruchomości mieszkalnej) będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 3 w związku z art. 14 ust 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej części Pana stanowisko jest nieprawidłowe, gdyż jak wskazano we wniosku - miejsce postojowe w garażu wielostanowiskowym stanowi odrębny przedmiot od nieruchomości mieszkalnej.

Odnosząc się natomiast do kwestii skutków podatkowych związanych ze sprzedażą nieruchomości niemieszkalnej (budynki magazynowo - biurowe), wskazać należy, że jak już wyżej wskazano przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że zakres Pana wkładu do Spółki obejmował jedynie prawo używania przez Spółkę jawną nieruchomości niemieszkalnych, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 48 ustawy Kodeks spółek handlowych:

1. W razie wątpliwości uważa się, że wkłady wspólników są równe.

2. Wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

21. W przypadku zawarcia lub zmiany umowy spółki przy wykorzystaniu wzorca umowy wkład wspólnika może być wyłącznie pieniężny.

3. Prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę.

Stosownie do art. 49 ustawy Kodeks spółek handlowych:

1. Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść tytułem wkładu do spółki rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, wówczas do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie.

2. (uchylony)

Art. 51 ustawy Kodeks spółek handlowych stanowi, że:

1. Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

2. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.

3. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Z powyższych przepisów wynika, że spółka jawna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki jawnej, a nie spółka. Jeżeli wspólnik spółki jawnej jest właścicielem składnika majątku poza spółką, to może wnieść do spółki jawnej prawo własności lub prawo do używania tego składnika. W przypadku wniesienia do spółki jawnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność wspólnika, z chwilą wniesienia do spółki ta wyłączna własność przekształca się we współwłasność łączną wspólników spółki jawnej. Natomiast w przypadku wniesienia do spółki jedynie prawa do używania ww. składnika majątku, jego właścicielem nadal pozostaje wyłącznie wspólnik/wspólnicy wnoszący wkład.

Mając zatem na względzie powyższe, w sytuacji gdy przekazał Pan do wspólnie prowadzonej Spółki jawnej jedynie prawo używania posiadanych udziałów w nieruchomości, to składników tych nie można uznać za środki trwałe w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konsekwentnie, należy zatem również stwierdzić, że ich odpłatne zbycie nie będzie generowało przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy. Wobec powyższego, sprzedaż przedmiotowych składników majątku należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Mając jednak na uwadze, że skoro od nabycia nieruchomości upłynie pięcioletni okres, o którym mowa w tym przepisie, ich odpłatne zbycie nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Pana stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionymi przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, ta interpretacja dotyczy wyłącznie Pana (Posiadanych przez Pana udziałów w nieruchomościach) i nie wywołuje skutków prawnych wobec pozostałych wspólników Spółki jawnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00