Ubezpiecz się wysoko

Wśród osób zajmujących się ubezpieczeniami życiowymi panuje przekonanie, że osobie samotnej, od której dochodu nie zależy los innych, nie jest potrzebna polisa na życie z wysoką sumą ubezpieczenia. Na wypadek śmierci wystarczy kwota na godny pogrzeb, kwiaty i pomnik, więc w sumie niezbyt duża: maksimum 20 000 zł. Ale wyobraźmy sobie Kowalskiego, który w wieku 25 lat wykupił sobie ubezpieczenie na całe życie i po regularnym opłacaniu składek przez 20 lat ma już polisę całkowicie spłaconą (tak przewidywała umowa). Z jednej strony jest więc ubezpieczony, ale nie płacący składek klient, z drugiej zaś towarzystwo, które kiedyś na pewno wypłaci sumę ubezpieczenia (bo tak stanowi umowa). Polisa obejmuje tylko śmierć ubezpieczonego, więc w sytuacji gdy Kowalski zapada w wieku 46 lat na bardzo ciężką chorobę, zakład ubezpieczeń nie ma obowiązku wypłaty żadnego świadczenia, natomiast zaczyna się liczyć z tym, że być może za chwilę będzie to musiał zrobić. Kowalski może więc spróbować sprzedać swoją polisę ubezpieczycielowi za kwotę niższą niż suma ubezpieczenia. Na takiej transakcji zyskują obie strony: firma, bo zapłaci mniej, a Kowalski, bo sam może skorzystać z ubezpieczenia na życie i ma pieniądze na kurację. Dla towarzystwa istnieje ryzyko finansowe, że klient może wyzdrowieć, więc może lepiej poczekać z wypłatą jeszcze np. kilkanaście lat, ale na ryzyku ubezpieczyciel powinien się znać i uwzględnić je w wykupie polisy.