Mieszkania kupowane na sprzedaż to składnik zapasów

Spółka z o.o. rozpoczęła prowadzenie działalności w zakresie zakupu mieszkań, które po remoncie, a czasem także rewitalizacji, są sprzedawane. Czy takie lokale są zaliczane do środków trwałych i jak rozliczyć nakłady na ich nabycie i remonty?

Ustawa o rachunkowości (dalej: u.r.) wskazuje, jakie aktywa należy zaliczać do środków trwałych, a jakie do zapasów. Zgodnie z jej art. 3 ust. 1 pkt 15 środki trwałe „to rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki”. Z kolei rzeczowymi aktywami obrotowymi zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 18 u.r. są rzeczowe składniki przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego właściwego dla danej działalności, jeżeli trwa on dłużej niż 12 miesięcy. Zatem jeśli zamiarem jednostki nie jest wykorzystywanie nabytego lokalu na własne potrzeby przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, to nie może być on traktowany jako środek trwały. Będzie wtedy zapasem. W opisanym przypadku, biorąc pod uwagę szczegółową sytuację, trzeba rozstrzygnąć, czy kupowane mieszkanie będzie akurat towarem czy materiałem. Jak wskazuje ustawa o rachunkowości w art. 3 ust. 1 pkt 19 materiały zostają nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, a towary są nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym. Przy czym przyjmuje się, iż jeśli w przypadku towarów są