Punktualne rozpoczęcie pracy nie zawsze i nie dla wszystkich oznacza to samo

Problemem bywa określenie, które czynności wstępne należy już zaliczyć do wykonywania obowiązków. Zdaniem sądu nie można udzielić takiej samej odpowiedzi dla wszystkich stanowisk

Obowiązkiem pracownika jest punktualne stawianie się w pracy. Tak wynika nie tylko z samej definicji stosunku pracy, lecz także z art. 128 kodeksu pracy (dalej: k.p.), zawierającego definicję czasu pracy, oraz z art. 100 par. 2 pkt 1 i 2 k.p. określającego podstawowe obowiązki pracownika.

Co to jednak znaczy, że pracownik musi stawić się punktualnie? Tylko pozornie jest to proste pytanie, bo wątpliwości można mnożyć. Czy oznacza to stawianie się w zakładzie pracy zgodnie z godziną wyznaczoną jako godzina rozpoczęcia pracy? A może trzeba przychodzić kilkanaście minut wcześniej, aby móc spokojnie przygotować się do pracy ‒ zaparzyć kawę, włączyć komputer, zalogować się do sieci, a w przypadku innego rodzaju zawodów ‒ przebrać się w odzież roboczą lub przygotować stanowisko pracy przez sprawdzenie stanu technicznego i uruchomienie obsługiwanej maszyny. Wielu pracowników uważa, że te czynności wykonywane przed pracą (zwane w judykaturze i doktrynie przygotowawczymi) powinny zaliczać się do czasu pracy.