Niejednoznaczność przepisów utrudnia ustalanie stawki za zmniejszenie retencji

Brak ustawowej definicji niektórych pojęć związanych z nakładaniem tej opłaty, wątpliwości co do okresu, za który ma zostać wniesiona, oraz sposobu jej wyliczenia - z takimi problemami mierzą się gminy

Zgodnie z art. 269 ust. 1 pkt 1 prawa wodnego za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej (na skutek przeprowadzania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 mkw. robót budowlanych, które mają na to wpływ przez wyłączenie więcej niż 70 proc. powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej) uiszcza się opłatę za usługi wodne. Nakłada się ją w drodze decyzji administracyjnej na podstawie danych posiadanych przez organy administracji publicznej, które były zawarte w pozwoleniach budowlanych i wodnoprawnych. Jej wysokość ustala wójt, burmistrz lub prezydent miasta w oparciu o odpowiednie przepisy prawa miejscowego. Często przysparza to jednak wielu problemów.

Kłopotliwe określenia

Najpierw należy sobie odpowiedzieć na pytanie, czym jest, w myśl prawa wodnego, nieruchomość. Wójt, wyznaczając opłatę dodatkową, powinien prawidłowo określić granice nieruchomości, biorąc pod uwagę, że może składać się ona z kilku działek ewidencyjnych. W celu ułatwienia tego zadania przyjęto zasadę zaczerpniętą z prawa cywilnego, która mówi: jedna nieruchomość - jedna księga wieczysta. Z „Materiału pomocniczego dla gmin w sprawie ustalania opłat za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej” przygotowanego przez Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie wynika, że chodzi o grunt wraz z częściami składowymi (ale z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności), wyodrębniony granicami części powierzchni ziemskiej, z odrębną własnością. Według Wód Polskich jedna nieruchomość jest objęta jedną księgą wieczystą, niezależnie od tego, ile działek gruntowych obejmuje konkretna księga wieczysta, gdyż to fakt ujęcia ich w jednej księdze oznacza, że jest to jedna nieruchomość, o powierzchni wynikającej z gruntów objętych tą księgą wieczystą.