Artykuł
Ekwiwalent za pranie odzieży roboczej
Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. Z tego obowiązku wynikają określone skutki podatkowe.
Obowiązkiem pracodawcy jest nieodpłatne dostarczenie pracownikowi odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania określone w Polskich Normach:
● jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
● ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.
Pracodawca jest również zobowiązany do założenia i prowadzenia, odrębnie dla każdego pracownika, karty ewidencji wypłat ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia roboczego. Musi też zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić, odpowiednio, ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.
Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania mu przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości poniesionych kosztów. W praktyce chodzi tu o wszystkie poniesione przez pracownika koszty, a więc zużyte środki chemiczne, wodę, prąd, robociznę.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right