Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. III SA 181/99

Nie można się zgodzić, że art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ może mieć zastosowanie jedynie w wypadku zaistnienia klęski żywiołowej /zdarzenia losowego/. Użyte w powołanym przepisie określenia "ważny interes podatnika" i "interes publiczny" mają charakter nieostry, którego treść powinna być oceniana w świetle okoliczności konkretnej sprawy, bądź charakter niedookreślony, co wymaga każdorazowego dokonania oceny skutków rozstrzygnięć prawnych z punktu widzenia respektowania wartości, jakie kryć się mogą pod pojęciem interesu publicznego.

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy decyzją z dnia 17 sierpnia 1998 r. określił Andrzejowi A. wysokość zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 3.700 zł wraz z odsetkami w kwocie 4.636,50 zł, wobec niewydatkowania w okresie dwóch lat na cele mieszkaniowe przychodów uzyskanych ze sprzedaży w dniu 23 lutego 1996 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

We wniosku o umorzenie zaległości podatkowej z powyższego tytułu, który wpłynął do Urzędu Skarbowego w dniu 20 lipca 1998 r. Andrzej A. podał, że niewielkie opóźnienie w wydatkowaniu kwoty uzyskanej ze sprzedaży prawa do lokalu wynikło wbrew jego woli i jego staraniom w związku z przedłużającą się procedurą załatwiania formalności związanych z uzyskaniem zgody na wykup pomieszczeń strychowych w budynku w W. i adaptację na lokal mieszkalny. W szczególności istotny wpływ na opóźnienie miało wejście w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. ustawy o gospodarce nieruchomościami, która wprowadziła wymóg sprawdzania ewentualnych roszczeń byłych właścicieli. Z powyższych względów dopiero w dniu 1 czerwca 1998 r. wnioskodawca mógł zawrzeć stosowną umowę i wpłacić zadatek. Wnioskodawca podał także, że wraz z żoną mają niskie zarobki i zapłacenie podatku utrudni mu finansowanie przebudowy strychu. Urząd Skarbowy decyzją z dnia 31 sierpnia 1998 r. wydaną na podstawie art. 207 w związku z art. 67 Ordynacji podatkowej odmówił wnioskowanego umorzenia, gdyż nie dopatrzono się okoliczność dających w złożonym wniosku podstawę do zastosowania tak szczególnej ulgi, jaką przewidziano w art. 67 Ordynacji podatkowej. Podano ponadto, że umorzenie podatku stawiałoby wnioskodawcę w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do innych podatników i byłoby sprzeczne z zasadą równego traktowania wszystkich podmiotów gospodarczych.