Wyrok NSA z dnia 5 września 2008 r., sygn. II FSK 757/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Gruszczyński, Sędziowie: NSA Jan Rudowski, NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 października 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 903/06 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1.800 ( jeden tysiąc osiemset ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Wyrokiem z dnia 24 października 2006 r., sygn. akt I SA/Gl 903/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 13 marca 2006 r., nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z podanego w uzasadnieniu wyroku zwięzłego stanu sprawy wynika, iż skarżący oraz jego małżonka B. S. aktem notarialnym z dnia 25 lutego 2000 r. sprzedali B. i W. P. nieruchomość w B. za kwotę 540 000 zł.7 marca 2000 r. podatnik złożył Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w C. oświadczenie o przeznaczeniu części przychodu uzyskanego ze sprzedaży ( 68 997 zł ) na cele mieszkaniowe.

Decyzją z dnia 16 listopada 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 16 661 zł.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik wywodził, iż organ podatkowy błędnie ustalił kwotę uzyskaną ze sprzedaży. Należność w kwocie 402 007 zł nie została bowiem uregulowana w formie przejęcia długu. Dług ten związany był z nieruchomością, a przy dokonaniu transakcji sprzedający nie osiągnęli korzyści we wskazanej wyżej wysokości. W związku z istnieniem długu część nieruchomości należała bowiem do banku, który udzielił kredytu. Jedynym przychodem skarżącego i jego małżonki była kwota uzyskana przy sprzedaży w gotówce. Strona zakwestionowała również nieuznanie części wydatków za poniesione na cele mieszkaniowe.

Dyrektor Izby Skarbowej uwzględnił częściowo odwołanie , uchylił decyzję organu I instancji w całości i określił zobowiązanie podatkowe w wysokości 16 425 zł. Przyznał, iż wydatki na zakup betonu , dachówki i innych akcesoriów winny być częściowo uznane jako spełniające warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993 r., nr 90,poz. 416 ze zm., powoływanej dalej jako u.p.d.o.f.). Za niezasadny uznał zaś zarzut odwołania odnoszący się do określenia wartości nieruchomości. W jego ocenie zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na stwierdzenie, że wskazana w akcie notarialnym kwota pieniężna ( 540 000 zł) jest ceną zbycia nieruchomości. Dla określenia podstawy opodatkowania kwestią obojętną jest zaś sposób zapłaty tej ceny ( w gotówce czy poprzez przejęcie długu). W tym przypadku należało zatem przyjąć, iż uzyskany przez stronę przychód wyniósł 270 000 zł, kwota wolna od podatku- 105 752,08 zł ( art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a u.p.d.o.f.), zaś przychód do opodatkowania- 164 248 zł.