Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. I OSK 1022/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Barbara Adamiak Sędzia WSA del. Monika Nowicka (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 2038/06 w sprawie ze skargi R. R. na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 2038/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na orzeczenie Komendanta [...] Policji z dnia [...] nr [...] utrzymujące w mocy orzeczenie Komendanta Rejonowego Policji W. [...] z dnia [...] nr [...] wydane w przedmiocie odpowiedzialności dyscyplinarnej policjanta.

W uzasadnieniu w/w wyroku Sąd stwierdził, co następuje:

Postanowieniem z dnia [...] Komendant Rejonowy Policji W. [...] wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko referentowi Sekcji Dochodzeniowo - Śledczej Komendy Rejonowej Policji W. [...] - R. R.. Obwinionemu przedstawiono zarzut, że w dniu 19 marca 2006 r. nie dopełnił obowiązku sprawowania nadzoru nad zatrzymanym podejrzanym, w efekcie czego podejrzany zbiegł z komisariatu, co oznaczało naruszenie przez obwinionego dyscypliny służbowej, o której mowa w art. 132 ust. 3 pkt. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.).

Po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego, orzeczeniem z dnia 9 maja 2006 r. Komendant Rejonowy Policji W. [...] orzekł o uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzeniu kary dyscyplinarnej w postaci ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku.

Organ wskazał, że R. R. w toku postępowania przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, prosząc o jak najłagodniejszy wymiar kary. Wyjaśnienia obwinionego - w ocenie organu - znalazły potwierdzenie w zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków. Biorąc zaś pod uwagę pozytywną opinię o obwinionym, wydaną przez jego przełożonego oraz fakt, że w dniu zdarzenia przebywał on, formalnie, na urlopie wypoczynkowym, organ wymierzył mu karę określoną w art. 134 pkt 3 ustawy o Policji.