Wyrok NSA z dnia 24 marca 2009 r., sygn. II FSK 1877/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 sierpnia 2007 r. sygn. akt I SA/Gd 121/07 w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 20 listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zabezpieczenia dokonanego na majątku zobowiązanego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 1877/07

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 121/07, oddalił skargę spółki akcyjnej "P" na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 20 listopada 2006 roku w przedmiocie przedłużenia terminu zabezpieczenia dokonanego na majątku zobowiązanego. Zaskarżonym postanowieniem utrzymano w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 12 września 2006 r., którym przedłużono do dnia 30 listopada 2006 r. termin zabezpieczenia dokonanego na majątku skarżącej, na podstawie zarządzenia zabezpieczenia z dnia 14 grudnia 2005 r. nr [...] znak [...]. Organ egzekucyjny, to jest Naczelnik Urzędu Skarbowego, będący jednocześnie wierzycielem, prowadził postępowanie zabezpieczające na majątku podmiotu zobowiązanego - "P" S.A. na podstawie zarządzenia zabezpieczenia nr [...] z dnia 14 grudnia 2005 r. Podstawę obowiązku podlegającego zabezpieczeniu stanowiła decyzja Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 14 grudnia 2005 r., którą określono spółce, jako następcy prawnemu "E" S.A., przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za lata podatkowe: 1999 r. i 2001 r. oraz dokonano zabezpieczenia na majątku spółki kwoty zaległości podatkowej za okres od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2001 r. w łącznej wysokości 5.644.168 zł. Odpis w/w zarządzenia zabezpieczenia doręczony został zobowiązanej spółce za pośrednictwem poczty w dniu 19 grudnia 2005 r. Postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego, po rozpatrzeniu wniosku wierzyciela z dnia 24 maja 2006 r., przedłużył do dnia 31 sierpnia 2006 r. termin zabezpieczenia dokonanego na podstawie zarządzenia zabezpieczenia nr [...] znak [...]. W związku z faktem, że w terminie wskazanym w postanowieniu z dnia 25 maja 2006 r. (tj. do dnia 31 sierpnia 2006 r.) nie złożono wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, pismem z dnia 11 września 2006 r. wierzyciel wniósł o dalsze przedłużenie terminu zabezpieczenia do dnia 30 listopada 2006 r. Jednocześnie wierzyciel wyjaśnił, że powodem braku wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego jest niewydanie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej decyzji określających Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 1999-2002. W związku z powyższym organ egzekucyjny postanowieniem z dnia 12 września 2006 r., wydanym na podstawie art. 159 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) - zwanej w dalszej części "p.e.a.", przedłużył do dnia 30 listopada 2006 r. termin zabezpieczenia dokonanego na majątku podmiotu zobowiązanego na podstawie zarządzenia zabezpieczenia nr [...] znak [...] z dnia 14 grudnia 2005 r. W uzasadnieniu organ egzekucyjny umotywował podjęte rozstrzygnięcie wnioskiem wierzyciela oraz koniecznością ochrony określonych w przybliżeniu zobowiązań podatkowych należnych Skarbowi Państwa. Dyrektor Izby Skarbowej uznał rozstrzygnięcie Naczelnika Urzędu Skarbowego za słuszne. 2. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku ocenił, że zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 20 listopada 2006 roku nie narusza prawa. Sąd wskazał, że zgodnie z art. 159 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j.: Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) organ egzekucyjny na żądanie zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2, uchyla zabezpieczenie, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie został zgłoszony w terminie 30 dni od dnia dokonania zabezpieczenia należności pieniężnej, a w terminie 3 miesięcy od dokonania zabezpieczenia w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 33a i 33b ustawy - Ordynacja podatkowa lub w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, lub zabezpieczenia obowiązku o charakterze niepieniężnym. Termin określony w § 1 może być przez organ egzekucyjny przedłużony na wniosek wierzyciela, jeżeli z uzasadnionych przyczyn postępowanie egzekucyjne nie mogło być wszczęte, jednakże termin wszczęcia postępowania egzekucyjnego co do obowiązku o charakterze niepieniężnym może być przedłużony tylko o okres do trzech miesięcy (art. 159 § 2 p.e.a.). W dalszej kolejności Sąd wskazał, że termin zabezpieczenia może być przedłużony przez organ egzekucyjny, gdy spełnione zostaną następujące przesłanki: wierzyciel zgłosi w tym zakresie wniosek oraz wykaże, że z uzasadnionych przyczyn postępowanie egzekucyjne nie mogło być wszczęte.