Wyrok NSA z dnia 20 października 2010 r., sygn. II FSK 1090/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Mendecka, Sędziowie NSA Jacek Brolik, Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziosa, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2507/08 w sprawie ze skargi A. D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 3 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2507/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 3 lipca 2008 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 20 czerwca 2007 r. określającej stronie wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy stwierdził, że podatnik ustanowił pełnomocnika dla doręczeń na Białorusi. Decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego została wysłana pełnomocnikowi za pośrednictwem Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej Poczta Polska. Ponieważ adresat nie odebrał decyzji - wróciła ona do nadawcy. Organ podatkowy uznał ją za skutecznie doręczoną z dniem 4 sierpnia 2007 r. i pozostawił w aktach sprawy. W związku z powyższym termin do wniesienia odwołania, który należy liczyć od skutecznego doręczenia decyzji w trybie zastępczym, upłynął w dniu 18 sierpnia 2007 r. Skarżący zapoznał się z treścią decyzji w dniu 22 stycznia 2008 r. W dniu 29 stycznia 2008 r. (data stempla pocztowego) złożył odwołanie i załączył do niego wniosek o przywrócenie terminu. We wniosku argumentował, że właściwy białoruski urząd pocztowy nie dokonał próby doręczenia decyzji na właściwy adres, ponieważ pełnomocnik do doręczeń ustanowiony na Białorusi nie otrzymał żadnego awizo. Wskazał, że adnotacje dotyczące doręczenia są nieczytelne, a poprzednia korespondencja, kierowana do pełnomocnika za granicą, była zawsze przez niego odbierana. W ocenie strony, nie jest możliwe aby pełnomocnik nie odebrał przesyłki zawierającej decyzję, o ile otrzymał stosowne awizo. W czasie, gdy urząd pocztowy podjął rzekomą próbę doręczenia decyzji, pełnomocnik strony nie chorował, nie wyjeżdżał poza wskazany adres do doręczeń i stale odbierał kierowaną do niego korespondencję.