Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 marca 2011 r., sygn. I FSK 400/10

Uchylenie decyzji podatkowej nie skutkuje tym, iż odpada podstawa prawna zastosowania środka egzekucyjnego, a przez to nie zostaje przerwany bieg terminu przedawnienia. Dopiero stwierdzenie nieważności takiej decyzji powoduje, że przerwa w biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie następuje, ponieważ uchylenie decyzji powoduje skutek ex nunc, natomiast stwierdzenie nieważności skutek ex tunc.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 185/09 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 18 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 185/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę K. K. (dalej jako Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 18 maja 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do grudnia 2002 r.

1.2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Skarżący prowadził zeszyty, w których znajdowały się zapisy, które przekazał osobiście kontrolującym w trakcie przeszukania pomieszczeń związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zapisy te wskazywały, iż podatnik zaniżał obrót gazem i tym samym nie deklarował w należnej wysokości podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży. Zeszyt określany jako "Nr 2" zawierał miesięczne zestawienia w formie tabelarycznej wielkości zakupu i sprzedaży gazu za poszczególne miesiące 2002 r. Każda z tabel dotycząca poszczególnych miesięcy była podsumowana, a wartości sum poszczególnych miesięcy wpisywano na końcu kolumn. Następnie ustalono, że zapisy zawarte w kolumnach od 2 do 5 są zgodne co do ilości litrów gazu z ilościami wynikającymi z dowodów sprzedaży gazu, tj. z faktur i paragonów, natomiast ilości gazu określone w kolumnie nr 7, nazwanej GAZ BEZ, stanowią ilość gazu zakupionego, na które Strona nie posiadała dokumentów zakupu. Zapisy w kolumnie 7 nie figurują w żadnej ewidencji księgowej i nie mają związku z żadnymi dokumentami prowadzonymi na stacji. W związku z tym ustalono, że Skarżący dokonywał zakupów nieudokumentowanych fakturami.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00