Postanowienie NSA z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. II OSK 1295/20

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 65/20 odrzucającego skargę Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na uchwałę Rady Miasta Świnoujście z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały nr [...] Rady Miasta Świnoujście w sprawie utworzenia jednostki pomocniczej pn. [...] postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), dalej: p.p.s.a., odrzucił skargę Stowarzyszenia [...] z siedzibą w [...] na opisaną w sentencji uchwałę Rady Miasta [...] z [...] lutego 2019 r. w przedmiocie zmiany uchwały nr [...] Rady Miasta [...] w sprawie utworzenia jednostki pomocniczej pn. [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Pismem z 22 marca 2019 r. Stowarzyszenie [...] z siedzibą w [...] (dalej jako: Stowarzyszenie) wystąpiło ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na ww. uchwałę Rady Miasta [...] z [...] lutego 2019 r. w sprawie zmiany uchwały Rady Miasta [...] nr [...] w sprawie utworzenia jednostki pomocniczej pn. [...]. Stowarzyszenie podniosło, że do jego celów statutowych należy ochrona środowiska, działania na rzecz ekologii, ochrony przyrody ożywionej, nieożywionej oraz krajobrazu, a także prowadzenie działalności naukowej, edukacyjnej, dydaktycznej, turystycznej i rekreacyjnej w zakresie celów statutowych.

Na wezwanie sądowe, Stowarzyszenie wskazało, że interes prawny lub uprawnienie do wniesienia skargi wywodzi z : art. 1, art. 5, art. 7, art. 9, art. 12, art. 16 ust. 1 i 2, art. 45 ust. 1, art. 58 ust. 1, art. 61 ust. 1 (prawo do konsultacji społecznych), art. 74 ust. 1-4, art. 78, art. 87 ust. 1-2, art. 91 ust. 1-3, art. 94 Konstytucji; art. 3 ust.1 pkt 10, art. 29-43, a nadto art. 44, art. 45 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2018 r., poz. 2081 ze zm.); art. 101 ust. 1 - 4 w zw. z art. 94 ust. 1 - 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm., dalej: u.s.g.); dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/147/EC z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz. Urz. UE L z 2010 r., nr 20 ze zm.); dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 roku w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. UE L nr 206); art. 25 - 39 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2018 r., poz. 1614 ze zm.), w szczególności w zakresie ochrony obszarów Natura 2000; rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 13 kwietnia 2010 r. w sprawie siedlisk przyrodniczych oraz gatunków będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, a także kryteriów wyboru obszarów kwalifikujących się do uznania lub wyznaczenia jako obszary Natura (Dz.U. z 2014 r., poz. 1713), w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz obszarów Natura 2000; Konwencji z Aarchus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach środowiska (uchwalonej przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ w dniu 25 czerwca 1998 r. i zatwierdzonej decyzją Rady Unii Europejskiej Nr 2005/370/WE w dniu 17 lutego 2005 r.); dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/35/WE przewidującą udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniającą w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości, dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE, przyjętej przez Parlament Europejski i Radę UE w dniu 26 maja 2003 r. oraz rozporządzenie (WE) nr 1367/2006.