Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. II FSK 105/23

Uzyskiwanie odpisów amortyzacyjnych na nieruchomość, która była pierwotnie zaliczona do środków trwałych i służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, oznacza zaliczenie wydatków poniesionych na jej nabycie do kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od późniejszego wycofania tej nieruchomości z ewidencji środków trwałych. Nie jest możliwe dwukrotne zaliczenie tych samych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Agnieszka Olesińska, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2022 r., sygn. akt VIII SA/Wa 411/22 w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2022 r., nr 1401-IOD-2.4102.7.2022.6.EŁ w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od J.G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 3700 (słownie: trzy tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2022 r. sygn. akt VIII SA/Wa 411/21 uchylający decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2022 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w K. z dnia 6 grudnia 2021 r. w sprawie J.G. w przedmiocie podatku dochodowego za 2013 r.

Przedstawiając stan sprawy należy przypomnieć, że Naczelny Sąd Administracyjny orzekał już w tej sprawie. Wyrokiem z 25 listopada 2020r., sygn. akt II FSK 2030/18, NSA uchylił wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 800/17 oraz uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 24 sierpnia 2017r.

W uzasadnieniu przyjął, że sporna w sprawie jest kwestia prawidłowego ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu objęcia udziałów w Spółce. Organ stanął na stanowisku, że podstawą ustalenia kosztów winien być art. 22 ust. 1e pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.: dalej: u.p.d.o.f.), a przesądza o tym fakt wykorzystywania spornej nieruchomości przez skarżącą jako środka trwałego do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, od którego to środka trwałego dokonywała ona odpisów amortyzacyjnych. Przy czym, za czynnik nieistotny uznał fakt wycofania tej nieruchomości z ewidencji środków trwałych przed jej wniesieniem do Spółki w formie aportu.