Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.03.2005, sygn. PB I-3/4150/IN-8/US/05/MK, Izba Skarbowa w Łodzi, sygn. PB I-3/4150/IN-8/US/05/MK

Z przedstawionego w sprawie stanu faktycznego wynika, iż w 2004 r. pełnił Pan obowiązki społeczne i obywatelskie jako ławnik sądowy. Z tego tytułu uzyskał Pan dochód w łącznej kwocie nie przekraczającej 2.280,00 zł.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.Równocześnie art. 172 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) stanowi, iż ławnik za czas wykonywania czynności w sądzie, otrzymuje rekompensatę pieniężną.Zaś na podstawie art. 173 cyt. ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegów według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów. Kwoty otrzymanych diet korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Natomiast rekompensaty należy zaklasyfikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym, w myśl którego za przychody z samodzielnej działalności uważa się , bez względu na sposób powoływania tych osób (...).