Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 18.12.2006, sygn. IS.I/1-4150/33/06, Izba Skarbowa w Rzeszowie, sygn. IS.I/1-4150/33/06

dotyczy ustalenia wartości początkowej obiektu handlowego zgodnie z art. 22g ust. 8, 9 i art. 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 9.10.2006 r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 20.06.2006 r., znak: I USI/415/32/06, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, uchyla ww. postanowienie i uznaje za prawidłowe stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 29.03.2006 r. w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego na podstawie art. 22g ust. 8 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowy od osób fizycznych oraz za nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego na podstawie art. 22g ust. 9 ww. ustawy.

Pismem z dnia 29.03.2006 r. pani Alicja N. wystąpiła z wnioskiem do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z opisanego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w dniu 22.09.2005 r. kupiła kiosk spożywczy o łącznej powierzchni 20 m². Właścicielem gruntu, na którym stoi kiosk jest Miasto. W związku ze złym stanem technicznym tego obiektu podjęto decyzję o jego remoncie. Po wykonaniu mapy i stosownych projektów, podatniczka uzyskała z Wydziału Architektury Urzędu Miasta pozwolenie na prowadzenie robót remontowych. Prace remontowe wykonano systemem gospodarczym przy udziale rodziny, ukończono je w miesiącu grudniu 2005 r., "uzyskując wszystkie niezbędne odbiory". W czasie remontu i wydatkowania środków na ten cel pani N. nie prowadziła działalności gospodarczej. Działalność gospodarczą rozpoczęła w dniu 14.01.2006 r. i od tej daty "przedmiotowy obiekt" wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni przedstawiając powyższy stan faktyczny zwróciła się z zapytaniem, czy do ustalenia wartości początkowej obiektu handlowego może zastosować art. 22g ust. 8, 9 i art. 22n ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem podatniczki, na podstawie art. 22g ust. 8 i ust. 9 oraz art. 22n ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, może ustalić wartość początkową ww. środka trwałego w oparciu o "wycenę według stanu na grudzień 2005 r.", bowiem ww. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "najtrafniej ujmują stan faktyczny" przedmiotowej sprawy.

Postanowieniem z dnia 20.06.2006 r., znak: I USI/415/32/06, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uznał stanowisko podatniczki zawarte we wniosku z dnia 29.03.2006 r. za nieprawidłowe. W uzasadnieniu ww. postanowienia organ I instancji, powołując m.in.: art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), stwierdził, iż w przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego, wartością początkową tego składnika majątkowego będzie cena nabycia ustalona zgodnie z zapisem art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym wartością początkową nabytego przez panią N. obiektu dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych, będzie cena jego nabycia powiększona o nakłady związane z przystosowaniem go do używania. Ponadto Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w nawiązaniu do zaprezentowanego przez podatniczkę stanowiska, wskazał, iż przepisy art. 22g ust. 8 i ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie w przypadku braku możliwości ustalenia ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środka trwałego.