Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.03.2007, sygn. PD-I/415/1/15/2007, Urząd Skarbowy w Jeleniej Górze, sygn. PD-I/415/1/15/2007

dotyczy obowiązku księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów otrzymanego nieodpłatnego świadczenia

POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze stwierdza, że stanowisko.........., przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej obowiązku księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów otrzymanego nieodpłatnego świadczenia - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE

Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w opisanej sprawie.Podatnik posiada zgłoszoną działalność gospodarczą Agencję Wydawniczo-Reklamową S, handel sprzętem i oprogramowaniem komputerowym. W przyszłości podatnik zamierza podjąć w ramach tej działalności handel detaliczny doładowaniami telefonów komórkowych między innymi przez internet oraz w inny sposób. Do prowadzonej działalności podatnik zamierza zakupić jedną lub więcej aktywacji (nr telefonu komórkowego) w celu przystąpienia do programu Profit operatora sieci Orange premiującego terminowe płacenie należności za usługi telekomunikacyjne przyznając punkty, które można wymienić na nagrody rzeczowe lub darmowe doładowania. Warunkiem przystąpienia do programu Profit przez abonenta jest zawarcie z operatorem umowy w formie pisemnej. Wymiana punktów na towary lub doładowania wymaga wysłania SMS, którego koszt wynosi 1,00 zł netto, 1,22 zł brutto. Darmowe, premiowe doładowania podatnik planuje: wykorzystywać na cele działalności gospodarczej, na cele osobiste nie związane z działalnością gospodarczą, przekazywać nieodpłatnie osobom bliskim lub sprzedawać osobom trzecim poniżej ich wartości nominalnej. Podatnik we wniosku o udzielenie interpretacji, przy założeniu że wymiana punktów profit na premiowe doładowania stanowią wartość nieodpłatnych świadczeń, pyta czy otrzymanie nieodpłatnego świadczenia trzeba wpisać do księgi przychodów i rozchodów zawsze, również wtedy kiedy pominięcie takiego zdarzenia nie wpływa na wysokość należnego podatku dochodowego od osób fizycznych.Zdaniem podatnika neutralny wpływ braku zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na wysokość podstawy opodatkowania nie spowoduje wadliwości księgi. Mając na uwadze art. 11 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, za rzetelną uznaje się księgę, w której brak zapisów spowodował podwyższenie podstawy opodatkowania. Dlatego też otrzymanie nieodpłatnego świadczenia nie zawsze należy wpisywać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zawsze należy zaksięgować wartość nieodpłatnego świadczenia wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, na cele osobiste nie związane z działalnością gospodarczą lub przekazywane nieodpłatnie osobom bliskim. Nie zawsze natomiast należy zaksięgować wartości nieodpłatnego świadczenia przy ich sprzedaży osobom trzecim.Ocena prawna stanowiska pytającegoZgodnie z § 11 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Księgę uważa się za rzetelną jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Jak wynika z przepisów § 11 ust. 4 omawianego rozporządzenia, pomimo niezgodności tej księgi ze stanem rzeczywistym, uznaje się ją za rzetelną, kiedy:1)nie wpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowy stwierdził te błędy, lub 2)brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi, lub 3)błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny, lub 4)podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez urząd skarbowy lub przez organ kontroli skarbowej lub 5)błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe odpowiadające warunkom, o których mowa w § 12 ust. 3.Zatem dopuszcza się uznanie księgi podatkowej za rzetelną mimo, że nie odzwierciedla ona stanu rzeczywistego, ale tylko w sytuacji, gdy podatnik nie wpisał lub błędnie wpisał kwoty przychodów powodując tym samym podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania a przez to zawyżenie zobowiązania podatkowego. Ponadto brak stwierdzenia nierzetelności księgi podatkowej nie wyklucza stwierdzenia jej wadliwości.Obowiązek prowadzenia rzetelnie i niewadliwie księgi podatkowej wiąże się z uznaniem jej w postępowaniu podatkowym za dowód, gdyż w myśl art. 193 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika a zawartych w nich zapisów. Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) u podatników prowadzących działalność gospodarczą za przychód z tej działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej jest również, o czym stanowi art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość nieodpłatnych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 to znaczy z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów od spadków i darowizn. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, użyte w art. 14 ust. 2 pkt 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony art. 353 K.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych (fizycznych), których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała siedmiu sędziów NSA z 18.11.2002 r., sygn. akt FPS9/02). Nieodpłatnym świadczeniem można nazwać tylko takie, które nie powodują powstania u otrzymującego świadczenie obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Z opisanego stanu faktycznego przez podatnika wynika, iż warunkiem przystąpienia do programu Profit operatora sieci komórkowej Orange jest zawarcie pisemnej umowy. Program premiuje terminowe płacenie należności za usługi telekomunikacyjne, za co operator sieci przyznaje punkty, które przystępujący do programu może wymienić na nagrody rzeczowe lub darmowe doładowania. Poprzez zawarcie umowy o przystąpieniu do programu Profit strony zawierają umowy wzajemne, to znaczy dający rzecz lub darmowe doładowania zobowiązuje się do ich przekazania, zaś otrzymujący zobowiązuje się do świadczenia pewnych usług na rzecz dającego (terminowego płacenia należności za usługi telekomunikacyjne) oraz przesłania SMS. Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy uznać należy, że wymiana punktów na premiowe (darmowe) doładowania telefonów komórkowych, nie będzie stanowiła przychodu z działalności gospodarczej z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W myśl art. 22 ust. 1 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 22 ust. 6b tej samej ustawy, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Wobec podanego przez podatnika stanu faktycznego, powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym a także zasad dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określonych w cytowanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w celu wypełnienie dyspozycji § 11 ust. 1 tego rozporządzenia, aby prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy, należy:1)w przypadku sprzedaży nieodpłatnie otrzymanych doładowań ująć w poz. 7 (wartość sprzedanych towarów i usług) i 9 (razem przychód) księgi przychodów i rozchodów, 2)koszt wysłania SMS w celu otrzymania bezpłatnego doładowania ująć w poz. 13 (pozostałe wydatki) i poz. 14 (razem wydatki) księgi przychodów i rozchodów w dacie wystawienia faktury (rachunku) za świadczenie usług telekomunikacyjnych lub innego dowodu stanowiącego podstawę zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zdaniem tutejszego organu podatkowego każde zdarzenie gospodarcze w prowadzonej działalności gospodarczej winno mieć swoje odzwierciedlenie w zapisach podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W przypadku wykorzystywania nieodpłatnego doładowania na cele działalności gospodarczej zawsze wydatek związany z wysłaniem SMS będzie zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności. W przypadku sprzedaży w ramach działalności gospodarczej bezpłatnie otrzymanych doładowań od operatora sieci, zawsze powstanie przychód z tytułu sprzedaży towarów i usług. Kiedy darmowe, premiowe doładowania wykorzystane zostaną poza działalnością gospodarczą, to jest na cele osobiste lub przekazywania nieodpłatnie osobom bliskim, nie powstanie przychód ze sprzedaży i nie będzie kosztu związanego z wysłaniem SMS (należy odpowiednio wydatek pomniejszyć). W związku z powyższym stanowisko podatnika należy uznać za nieprawidłowe.