Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 13.02.2008, sygn. IP-PB3-423-498/07-2/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IP-PB3-423-498/07-2/JG

Czy Spółka postąpi prawidłowo, jeżeli zaliczy do kosztów uzyskania przychodu roku 2007, koszty stanowiące wartość brakujących towarów (wartość gazu odnoszącą się do reklamowanej za 2005 rok ilości 68.567 ton i wartość gazu odnoszącą się do reklamowanej za 2006 rok ilości 295.588 ton)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych w 2007 roku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

T Spółka Akcyjna prowadzi działalność handlową polegającą na Imporcie (z Rosji, Kazachstanu lub Ukrainy) gazu płynnego propan-butan, propan, butan i sprzedaży na terenie kraju jak również poza jego terytorium. Transport gazu odbywa się drogą kolejową w cysternach kolejowych szerokotorowych. Spółka kupuje gaz płynny na warunkach DAF granica J-D według wagi deklarowanej przez sprzedawcę. Waga deklarowana gazu znajduje się na fakturze zakupowej, listach przewozowych i jest znana dla każdego wagonu oznaczonego indywidualnym numerem. Według wagi deklarowanej gaz zostaje zgłoszony do objęcia go procedurą dopuszczenia do obrotu. Po dokonaniu rewizji celnej Urząd Celny zwalnia towar do obrotu, dokonując pobrania podatku akcyzowego, opłaty paliwowej i podatku VAT należnego wynikającego z dokumentów SAD.

Spółka dokonuje ważenia wagonów przed przeładunkiem i po ich rozładowaniu, i na podstawie tych wag określa wagę rzeczywistą zakupionego towaru. Wagi rzeczywiste gazu w poszczególnych wagonach różnią się nieznacznie in plus lub in minus od wagi deklarowanej. W przypadku importu dużych ilości gazu, które miały miejsce w 2005 i 2006 roku powstały z tego tytułu niedobory gazu w ilościach odpowiednio 68,567 ton i 295,588 ton. Spółka zwróciła się do dostawcy z reklamacją ilościową. Dostawca nie uznał tych reklamacji, powołując się na art. 24 Umowy o międzynarodowej kolejowej komunikacji towarowej (SMGS) z dnia 1 listopada 1951 r. Umowa ta ustala zasady bezpośredniej międzynarodowej komunikacji kolejowej do przewozu przesyłek towarowych. Artykuł 24 Umowy mówi o ograniczeniu odpowiedzialności kolei za ubytek masy przesyłki, i w odniesieniu do towarów płynnych ma następującą treść: par 1. Przy towarach, które z powodu swych szczególnych właściwości naturalnych tracą na masie przy przewozie, kolej odpowiada, bez względu na odległość przewozu przesyłki tylko za tę część ubytku masy, która przewyższa następujące normy: 2 procent przy towarach płynnych. Dostawca w 2007 roku uznał, że nasze reklamacje są bezzasadne, ponieważ zaistniałe różnice w dostawach są niższe niż 2 procentowa norma określona w powołanych przepisach kolejowych. Braki w dostawach są niższe niż 2 procent w stosunku do wagi otrzymanego towaru. Spółka zapłaciła swoje zobowiązanie (powstałe na podstawie faktur uwzględniających wagę deklarowaną) do dostawcy w pełnej wysokości. W umowie zawartej z dostawcą nie ma żadnych uzgodnień dotyczących dopuszczalnych różnic pomiędzy wagą deklarowaną a wagą rzeczywistą dostawy. Podatek akcyzowy, opłata paliwowa i należny podatek VAT zostały przez Spółkę zapłacone do budżetu; według organów celnych nie ma podstaw do korygowania tych wartości w związku zaistniałymi różnicami. Na wartość brakującego towaru składa się wartość towaru według kursu celnego z dnia odprawy wraz z wartością podatku akcyzowego i wartością opłaty paliwowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00