Interpretacja indywidualna z dnia 03.02.2010, sygn. IPPB4/415-761/09-3/JK2, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-761/09-3/JK2

Czy wartość pakietu medycznego oferowanego pracownikom, wykraczającego poza zakres obowiązkowych świadczeń zdrowotnych wynikających z kodeksu pracy, opłacanego ryczałtowo w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika stanowi jego przychód i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16.11.2009 r. (data wpływu 20.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń medycznych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń medycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła trzy umowy z podmiotami prowadzącymi działalność w zakresie świadczenia usług medycznych dla pracowników spółki. Pierwsza z umów zawarta 01.11.2006 r. z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej M. obejmuje zarówno profilaktyczne świadczenia zdrowotne, do ponoszenia których zobowiązują każdego pracodawcę przepisy Kodeksu pracy jak również świadczenia nieobowiązkowe dobrowolne, specjalistyczne usługi medyczne, które nie wynikają z Kodeksu pracy. Zakres usług obejmuje szeroką gamę badań analitycznych i diagnostycznych oraz wizyty u lekarzy specjalistów. Dwie pozostałe umowy dotyczą zapewnienia opieki stomatologicznej i medycyny zakładowej, czyli także wykraczają poza zakres obowiązkowych świadczeń zdrowotnych. Odpłatność za świadczone usługi we wszystkich trzech umowach ustalono w sposób ryczałtowy za jeden miesiąc w formie abonamentu. Zgodnie z art. 229 par. 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie prowadzone są na koszt pracodawcy. Wartość tych świadczeń nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Problematyczną dla Spółki kwestią jest zastosowanie prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dobrowolnych, wykraczających poza zakres minimalnych świadczeń wynikających z Kodeksu pracy, opłacanych w formie abonamentu miesięcznego. W okresie zawierania umów organy podatkowe stały na stanowisku, iż w przypadku opłacania świadczenia na rzecz pracowników w formie ryczałtu, czyli kwocie niezależnej od ilości osób, która ze świadczenia korzysta, pracodawca nie miał realnej możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika. W związku z tym brak było podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tego tytułu. Na tle pojawiających się zupełnie odmiennych interpretacji (Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 stycznia 2009 r., Nr IPPB2/415-1510/08-2/AS, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2009 r. Nr IBPBII/1/415-68/08/MCZ), Spółka za przychód miesiąca kwietnia b.r. naliczyła i odprowadziła zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z listą pracowników, którzy zadeklarowali chęć korzystania z usług medycznych. Jednakże wyroki sądowe podważają stanowisko organów podatkowych, które twierdzą, iż finansowanie dodatkowych świadczeń medycznych w formie ryczałtowej prowadzi do powstania przychodu ze stosunku pracy u uprawnionych pracowników i określają zajęte przez nich stanowisko jako nieprawidłowe (wyrok WSA III SA/Wa 1916/08, III Sa/Wa 625/08, III Sa/Wa 475/08, wyrok WSA Sa/Gd 1/09).