Interpretacja indywidualna z dnia 08.09.2011, sygn. ITPP1/443-841/11/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-841/11/MN

Zakres opodatkowania wpłat na poczet wspólnej inwestycji prowadzonej w ramach konsorcjum.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat na poczet wspólnej inwestycji prowadzonej w ramach konsorcjum - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat na poczet wspólnej inwestycji prowadzonej w ramach konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podpisując umowy o wspólnym prowadzeniu inwestycji z udziałowcami, innymi kupcami handlującymi na dotychczasowym targowisku zawiązał swego rodzaju konsorcjum, mające na celu poprawę warunków handlowania. Projektowana inwestycja była realizacją zobowiązania, jakie właściciel gruntów (Gmina) zawarł w umowie o ich dzierżawę. Tak więc na podstawie umów o wspólnym prowadzeniu inwestycji Spółka zobowiązała się wybudować centrum handlowe według zaakceptowanego przez wszystkich współinwestorów projektu na obcym gruncie. Zgodnie z umową Spółce, jako dzierżawcy przysługuje prawo do zwrotu niezamortyzowanych nakładów poniesionych w ramach inwestycji w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy dzierżawy gruntu. W umowach o wspólnym prowadzeniu inwestycji kupcy wskazali Spółkę jako lidera konsorcjum (Inwestora zastępczego). Zgodnie z podpisanymi umowami Inwestor zastępczy koordynował współdziałanie wszystkich inwestorów, gromadził środki pieniężne oraz wydatkował je wyłącznie na realizację wspólnego przedsięwzięcia. Spółka wykonywała nałożone na nią, w umowach o wspólnym prowadzeniu inwestycji, zadania nieodpłatnie. Zobowiązania finansowe podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji, na podstawie umów o wspólnym prowadzeniu inwestycji, dotyczyły jedynie wspólnego przedsięwzięcia t.j. inwestycji i finansowania: części wspólnej finansowanej przez wszystkich inwestorów, części wspólnej finansowanej przez inwestorów, którzy korzystają z określonych części inwestycji oraz części indywidualnej finansowanej odrębnie przez tych inwestorów, którzy będą korzystać z określonych części inwestycji z wyłączeniem innych inwestorów. W związku z tym, że koszt planowanej inwestycji znacznie przekraczał możliwości finansowe inwestorów Spółka zaciągnęła kredyt inwestycyjny na pokrycie występujących niedoborów. Warunkiem udzielenia i uruchomienia kredytu było zgromadzenie na wydzielonym koncie środków w wysokości co najmniej 30% całkowitych kosztów inwestycji. W związku z tym Spółka otworzyła wydzielony rachunek, na który przyjmowała wpłaty na poczet wspólnej inwestycji, które do momentu rozpoczęcia inwestycji stanowiły kaucję zabezpieczającą należyte wykonanie umowy przez inwestorów. W momencie rozpoczęcia budowy budynku handlowego na obcym gruncie wydatkowała je zgodnie z postanowieniami umów o wspólnym prowadzeniu inwestycji wyłącznie na pokrycie kosztów prowadzonej inwestycji. W związku z tym, że Spółka prowadzi pełną ewidencję księgową, prowadziła ewidencję inwestycji i rozliczała podatek VAT. Inwestorzy dokonywali wpłat na wydzielony rachunek kwot, których wysokość uzależniona była, zgodnie z przyjętymi zakresami finansowania, od poziomu zaangażowania we wspólne przedsięwzięcie. Ostateczne rozliczenie, zgodnie z postanowieniami umów o wspólnym prowadzeniu inwestycji, polegało na przyporządkowaniu kosztów do poszczególnych zakresów finansowania na poszczególnych inwestorów oraz na przeniesieniu części wspólnego przedsięwzięcia na poszczególnych inwestorów na podstawie stosownych faktur VAT.