Interpretacja indywidualna z dnia 14.05.2018, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.95.2018.1.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.95.2018.1.MG

W zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce w związku z zawarciem i rozliczeniem Kontraktów Terminowych z Uczestnikami Programu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2018 r. (data wpływu 14 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce w związku z zawarciem i rozliczeniem Kontraktów Terminowych z Uczestnikami Programu jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej braku powstania przychodu po stronie Uczestników z tytułu zawarcia Kontraktów Terminowych oraz braku w związku z tym po stronie Spółki obowiązków płatnika oraz braku obowiązków płatnika w związku z rozliczeniem Kontraktu terminowego,

• nieprawidłowe - w części dotyczącej skutków podatkowych rozliczenia Kontraktu Terminowego oraz obowiązku wystawienia w związku z tym przez Spółkę informacji PIT-8C.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce w związku z zawarciem i rozliczeniem Kontraktów Terminowych z Uczestnikami Programu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką, która - na zlecenie spółek z grupy kapitałowej P (dalej: Grupa) - obsługuje program finansowy, o którym mowa w dalszej części niniejszego wniosku.

Konstrukcja i cele Programu

W Grupie uruchomiony został w 2012 r. program finansowy (dalej: Program) dla wybranych osób w niej zatrudnionych, bądź z nią współpracujących. Do tej pory do Programu przystąpiła jednostka dominująca Grupy (spółka akcyjna, dalej: Spółka A) oraz jedna z jej spółek zależnych (A Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A., dalej: TFI), tzn. Program jest i będzie realizowany na rzecz ich wybranych pracowników i członków zarządu oraz rady nadzorczej, dalej osoby te będą określane jako Uczestnicy. Niewykluczone jest, że do programu przystąpi(ą) kolejna(e) spółka(i) z Grupy (wraz z A i TFI dalej jako: Spółki lub Spółki z Grupy).

Program został wprowadzony z uwagi na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2011 r. w sprawie zasad ustalania przez dom maklerski polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze (dalej Rozporządzenie). Rozporządzenie implementowało do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/76/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/48AA/E oraz 2006/49/WE w zakresie wymogów kapitałowych dotyczących portfela handlowego i resekurytyzacji oraz przeglądu nadzorczego polityki wynagrodzeń. Warto wskazać, że powyższa dyrektywa została wprowadzona w odpowiedzi na doświadczenia z ostatniego kryzysu finansowego. Zawarte w niej regulacje ostrożnościowe miały na celu zapewnienie prawidłowej kondycji finansowej banków i firm inwestycyjnych, a także zaradzenie nierozważnemu podejmowaniu nadmiernego ryzyka w sektorze finansowym, potęgowanemu przez nieodpowiednio skonstruowane systemy wynagrodzeń. W szczególności, z przywołanych regulacji wynikał wymóg odpowiedniego ustrukturyzowania wypłaty tzw. zmiennych składników wynagrodzenia w stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze. Jedną z dopuszczalnych form wypłaty takich zmiennych składników wynagrodzeń jest wypłata w formie instrumentów finansowych, których wartość powiązana jest z sytuacją finansową domu maklerskiego. Takie uzależnienie części wypłacanego wynagrodzenia od przyszłej sytuacji finansowej domu maklerskiego ma zniechęcać te osoby do podejmowania decyzji biznesowych obarczonych zbyt dużym ryzykiem.