Interpretacja indywidualna z dnia 17.09.2019, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.300.2019.1.SG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.300.2019.1.SG

w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, których skutek jest rozłożony w czasie

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, których skutek jest rozłożony w czasie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, których skutek jest rozłożony w czasie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Szpital) prowadzi działalność w formie Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, głównie świadcząc usługi medyczne. W zakresie prowadzonej działalności Szpital ponosi koszty pośrednie wynikające ze zdarzeń, których skutek rozłożony jest w czasie. Dotyczy to w szczególności kosztów ubezpieczeń (polisy zawierane na okres dłuższy niż rok), prenumerat czasopism, usług informatycznych (licencji, nadzorów autorskich, serwisów informatycznych), kupowanych z góry na rok kalendarzowy lub okresy krótsze, bądź okresy dłuższe niż rok. Wskazane koszty dla celów bilansowych, tj. ustalenia wyniku finansowego, są rozliczane w czasie, jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w ten sposób, że ich wartość jest dzielona przez ilość miesięcy, których dotyczą, a uzyskana w wyniku tego podzielenia kwota - zaliczana w każdym miesiącu na poczet kosztów. Według przyjętych zasad rozliczane międzyokresowo koszty są ujmowane w pełnej wysokości (zgodnie z dokumentem zewnętrznym: np. fakturą) na kontach zespołu 4 i 6 w dacie rodzącego je zdarzenia, potwierdzonego stosownym dokumentem takim jak polisa ubezpieczeniowa, faktura itp., a następnie w każdym miesiącu w odpowiednich kwotach przeksięgowane z kont zespołu 6 na konta zespołu 5. Moment identyfikacji analizowanych kosztów pośrednich, jako podatkowych kosztów uzyskania przychodów, musi być rozpatrywany odrębnie w stosunku do tych z nich, których skutek rozłożony jest w czasie niewykraczający poza rok kalendarzowy, oraz w stosunku do tych, których skutek nie odnosi się tylko do jednego roku podatkowego. Wskazany sposób postępowania zdeterminowany jest przy tym treścią art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej jako: ustawa o PDOP), tj. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W konsekwencji tej regulacji prawnej potrącalność kosztów odnoszących się wyłącznie do jednego roku podatkowego następować będzie w jednym czasie, tj. w dacie ich poniesienia. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Rozpatrywane więc koszty, jako podatkowe koszty uzyskania przychodów, będą musiały być identyfikowane w dacie ich zaksięgowania na kontach zespołu 6, jako dacie ujęcia kosztów w księgach rachunkowych. Odstępstwo od tej zasady nastąpi jedynie w sytuacji, gdy koszty dotyczące w całości danego roku podatkowego zostaną zaksięgowane w roku poprzedzającym ten rok podatkowy. W takim przypadku zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty te będą musiały być potrącane w całości w roku, którego dotyczą. Zważywszy natomiast, że w księgach rachunkowych tego roku podatkowego będą ujęte w bilansie otwarcia, jako podatkowy koszt uzyskania przychodów będą musiały być zidentyfikowane w pierwszym dniu tego roku, tj. w dniu otwarcia ksiąg rachunkowych - zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP.