Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Po 1082/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie NSA Maria Skwierzyńska (spr.) WSA Maciej Jaśniewicz Protokolant Sekr. sąd. Magdalena Rossa - Śliwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2005 r. oraz umorzenia postępowania podatkowego oddala skargę /-/ M. Jaśniewicz /-/ W.Zygmont /-/ M.Skwierzyńska

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego wobec W. B. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2005r. w wysokości 4.015,-zł i umorzył postępowanie podatkowe w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego.

W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w dniu 31 sierpnia 2001 r. W. B. w ramach działalności gospodarczej zawarł umowę dzierżawy na okres 5 lat z firmą A z W.. Na jej podstawie wydzierżawiający zobowiązał się do oddania w dzierżawę nieruchomości zabudowanej halami produkcyjnymi, magazynowymi, lakiernią i szklarnią położonymi w K. wraz z wyposażeniem i środkami transportu. Czynsz dzierżawny w wysokości 35.000,-zł miesięcznie miał być płatny z góry na podstawie faktury wystawionej przez wydzierżawiającego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Początkowo podatnik prawidłowo wykazywał przychód należny z tytułu umowy dzierżawy w deklaracjach PIT-5L. W związku z tym, że dzierżawca w 2005 r. w miesiącach od stycznia do kwietnia nie wywiązywał się ze swego obowiązku uiszczenia czynszu, podatnik wystąpił do Sądu Okręgowego w K. o wydanie nakazu zapłaty. Sąd wydał nakaz zapłaty, orzekając o obowiązku zapłaty przez spółkę A na rzecz W. B. kwoty 156.685,40 zł wraz z odsetkami. Spółka ta zasądzonych należności podatnikowi nie zapłaciła, wobec czego w miesiącu grudniu 2006r. skorygował on faktury VAT, za w.w miesiące udzielając rabatu dłużnikowi. Podatnik w związku z tym wystawił cztery faktury korygujące w dniu 16 grudnia 2005r., które w ocenie organu podatkowego pierwszej instancji dokumentowały czynności nie mogące być przedmiotem prawnie skutecznej umowy w części dotyczącej zamiany wysokości czynszu. Ponadto podkreślono, że podatnik nie dysponuje potwierdzeniem odbioru faktur korygujących. Wskazano bowiem, że obniżenie wartości należnego czynszu przez udzielenie rabatu jest w istocie zmianą zapisu § 4 umowy. W deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2005r. W. B. wykazał kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek podatnika w wysokości 24.133,-zł. Podkreślono, że nie ma także podstaw do uznania, że spółka A. wyraziła zgodę na zmianę wysokości czynszu nawet w sposób dorozumiany, gdyż nie potwierdza tego jej zachowanie. Stwierdzono zatem, że podatnik wystawił cztery faktury korygujące dokumentujące jednostronne czynności, (w części dotyczącej zmiany czynszu dzierżawnego), do czego nie miał podstaw prawnych oraz, że bez potwierdzenia odbioru tych faktur, o którym mowa w § 16 ust 4. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. - W. B.nie miał prawa do ich zaewidencjonowania i tym samym obniżenia kwoty podatku należnego.